Skírnir - 01.01.1930, Blaðsíða 65
Skirnir] Alþingi árið 955. 59
aftur um viku; skyldu menn næsta sumar koma til Al-
þingis, er 10 vikur væri af sumri, en þangað til komu
menn viku fyrr. Hafa menn þá munað, að slikt hafði verið
gert stundum áður en sumaraukinn var fundinn.
Eftir rímbókunum er suinar látið koma furðu snemma,
samanborið við sumarkomu sunnar í álfunni. Hér gat sum-
ar komið 9. apríl, en í Þýzkalandi og i fleirum löndum var
venjulegast að telja sumar 1. maí, þótt stundum væri sum-
arkoman talin á páskum, svo sem áður hefir verið minnzt
á, eða öllu heldur 23. apríl.
Ég hefi reynt að gera mér þá grein fyrir því, að sumarkoma
hér var sett fyrr, að hún hafi frekar verið miðuð við, að
dagur var orðinn langur eða nótt björt, en við blíðu veðrátt-
unnar. Eitt með öðru, sem hefir stutt að því, að sumar-
dagurinn fyrsti var 9.—15. apríl, hefir efalaust verið at-
hugun Stjörnu-Odda, að 9. apríl fór dagur eigi af lofti á
Norðurlandi. En á þeim tíma ársins er nótt enn þá svo
óimm, að enginn vandi var að fylgjast með tunglkomum,
°g virðist mér því líklegt, að fyrrum hafi menn haft sum-
arkomuna siðar, jafnvel, eins og sunnar í löndum, um 1. maí.
Árið 928 bar 1. maí í gamla stíl upp á fimmtudag, og
hefði hann þá verið fyrsti sumardagur, en þó ef til vill
viku fyrr, þann 24. apríl. Árið 930 hefði sumar þá komið
29. (eða 22.) apríl. Hefði þá verið hæfilegt, að menn hefði
komið til Alþingis fimmtudaginn 17. júní í gamla stíl, en
það hefði verið 7 eða 8 vikur af sumri. Árið 955 er sum-
arauki var lögleiddur, eftir því sem hér er talið, hefði þá
sumarkoman verið þann 29. (eða 22.) marz. Alþingi hefði
þá eftir viknatali átt að byrja um miðjan maí (þ. 17.), ef
engar ráðstafanir hefði verið gerðar til að flytja það síðar
að sumrinu. En auðvitað gat Alþingi eigi verið háð svo
snemma, því að fæstir hefði getað komizt þangað vegna
erfiðra ferðalaga í vatnavöxtum og gróðurleysi, og ef til
vill ófærð. Önnur tímaákvæði laganna hefir einnig þurft að
faera aftur.
í Noregi höfðu verið lög um það, að fardagar væri á
sumarmálum. Hér eru, sem kunnugt er, fardagar miklu