Skírnir - 01.01.1930, Blaðsíða 283
Skírnir]
Alþingi árið 1845.
277
sið, sett. Eins og nú, úrskurðaði Alþingi þá um kjörgengi
þingmanna og kosningu. Stýrði konungsfulltrúi jafnan urn-
ræðum um þau efni. Allar voru kosningar samþykktar 1845.
Að því loknu gekk elzti þingmaðurinn, Árni Helgason stift-
prófastur, í forsetastól og stýrði kosningu forseta. Forseti
hins fyrsta fundar hins endurreista Alþingis var kosinn með
23 atkvæðum Bjarni amtmaður Thorsteinsson. En varafor-
seti var kjörinn Þórður yfirdómsforseti Sveinbjörnsson með
21 atkv. Skrifarar voru kosnir Þórður Jónasson og Jón
Guðmundsson. Til þess að búa Alþingistíðindin undir prent-
un voru jafnan kosnir tveir menn, og hlutu nú kosningu
til þess Jón Sigurðsson skjalavörður og Jón Jónsson yfir-
dómari. Á ráðgjafarþingunum voru jafnan, auk þingskrifara,
aukaskrifarar. Forseti hafði jafnan skrifara sér við hönd, er
annaðist skrifstofu þingsins eða svipuð störf og skrifstofa
Alþingis hefir með höndum um þingtímann. Aukaskrifarar
hins fyrsta þings voru tveir, er síðar urðu báðir þjóðkunnir
uienn: Oddgeir Stephensen stjórnardeildarforseti og Sig-
urður Melsted forstöðumaður prestaskólans.
Þess er vitanlega enginn kostur hér að rekja vand-
lega, hvaða mál komu til Alþingis 1845 og hverri með-
ferð þau sættu. Einungis verður drepið á: A. þau, er Al-
þingi sjálft varðaði mest, og B. þau, er til tvimœlalausra
stórinála má telja.
A. 1. Þegar á fyrsta fundi hreyfði Hannes prófastur
Stephensen því, hvort eigi skyldi halda Alþingi i heijranda
Mjóði, og skoraði á forseta að spyrja konungsfulltrúa, hvort
eigi mætti svo vera, enda mundi það vera almennings
vilji, að Alþingi yrði haldið fyrir opnum dyrum, eins og
-^lþingi hið forna hefði verið. Þá lýstu þeir Jón Sigurðsson
skjalavörður og Eyjólfur Einarsson hreppstjóri í Svefneyjum,
þingmaður Barðstrendinga, því yfir, að þeir hefði meðferðis
bænarskrár meðal annars um það, að þingið skyldi halda
1 heyranda hljóði, og komu þær bænarskrár síðan fram.
Taldi Jón Sigurðsson ekki vera neitt bann við því í Al-
Þingistilskipuninni, að þingið væri háð fyrir opnum dyr-
um. Og er það satt, því að þar er ekki minnzt einu orði