Búnaðarrit - 01.01.1914, Page 12
8
BÚNAÐARRIT
siður hér á landi að hella áfum og undanrennu saman
í tunnu eða ámu, án þess að láta þar í hleypi; en ör-
lítill þétti látinn á ámubotninn í fyrsta skifti, sem helt
er í hana; þessi mjólkursamsteypa súrnar og verður
meira eða minna þykk; er venja að hræra í henni við
og við fyrst í stað, til þess að hún hlaupi ekki í kekki.
Stundum er nýmjólk (einkum sauðamjólk) höfð saman
við. Hér á landi hafa menn ekki þekt aðra en þessa
sjálfgerðu súrmjólk; hún getur skemst líkt og skyi ið,
en þó er síður hætt við því. Þessi sjálfgerða súrmjólk
verður vanalega aldrei eins góð og hrein súrmjólk, sem
gerð er með hreinræktuðum súrgerlum á likan hátt og
Yoghurt. — Eins og allir vita, er bragð skyrsins undir
því komið, að það sé gert með góðum þétta og hrein-
lega með það farið. Til foina mun aðallega hafa verið
um sjálfgert skyr að ræða; sú skyrgerð er líka mjög
affarasæl, því að mjólkursúrgerðin nýtur sín þá bezt.
Eins og áður er tekið fram, er afaráríðandi að hafa góð-
an þétta; þarf mikla æfingu til að koma honum upp;
oftast dugir þó sú ævagamla íslenzka aðferð, sem nú
skal greina: Góð undanrenna er látin í marga (5 eða 6)
hreina bolla, og farið með þá út á tún í ýmsar áttir, og
þeir látnir standa þar opnir stund úr degi (1—2 tíma);
síðan eru bollarnir teknir inn og látið yfir þá og hafðir
við yl, þangað til undanrennan er orðin súr eða hlaupin;
súrmjólkin verður sjaldan eins í öllum bollunum, heldur
talsverður munur á útliti og bragði. Skal nú gera þétta
úr þeim skamtinum, sem hefir bragðbeztan súrkeiminn,
en jafnframt ber að gæta þess, að hlaupið sé vel sam-
felt (lítið eygt), og er það því betra sem mysan er minni
ofan á. Oft má búast við því, að allir súrmjólkurskamt-
arnir misheppnist,. og er þá byrjað á nýjan leik. Þetta
er eldgömul íslenzk aðferð til þess að búa til góðan
þétta og jafnframt sú bezta af öllum einföldum aðferð-
um. — Ástæðan er sú, að alstaðar á bygðu bóli eru
ýmiskonar mjólkursúrgerlar í loftinu; þeir eru veiddir