Búnaðarrit - 01.01.1914, Page 86
82
BÚNAÐARRIT
Tihaunastofan danska hefir látiö rannsaka þetta
nákvæmlega. Mjólkin var vegin 10. hvern dag alt áriö
og feitin þá mæld. Ársnytin fanst þá með því að marg-
falda summu 10 daga vikta með 10 og meðalfeiti með
því að margfalda saman feitihlutföliin og tilsvarandi
mjólk og deila í summu þeirra með nythæðinni (t. d.
feitirannsókn 10. febr., 4,0, margfaldast með mjólkur-
þunga 5.—15. febr.). Á sama hátt var svo rannsakað,
hver munur yrði, ef rannsóknin, í stað þess að vera
gerð 10. hvern dag, væri gerð 20., 30., 40., 50. eða
60. hvern dag.
Niðurstaða þeirra rannsókna varð þessi:
Munur á
EaDnsakað feiti- hlutfalli, smjörþunga
10. hvern dag 1 1 ^ J Lagt til
(grundvallar
20. — —kringum y«o V.0 Voo
30. — — — V80 Vso Vss
40. — — — V 20 V.0 VlT
50. — — — Vio V«5 Vl2
60. — — — Vl2 Vao Vll
Þessar tölur sýna okkur, að meðalmunur, sem
vænta má, þegar mjólk er sjaldan mæid og fáar feiti-
mælingar geiðar, er mikill, og að það er öldungis óá-
byggileg feitirannsókn, sem fæst með því að rannsaka
hana einu sinni til þrisvar á ári. Sjaldnar en 20. hvern
dag má það helzt ekki vera og alls ekki sjaldnar en
einu sinni á mánuði hverjum.
Af þessu tvennu býst eg við að það sé, að feitin í
sænsku og ísienzku kúnum er ekki hlutfallslega eins;
en þótt þar, og í nythæðinni raunar líka, sé lítið ósam-
ræmi, þá sést þó Ijóst af báðum, hvaða burðartími er
beztur. Að því er feitina annars snertir i hlutfalli við
mjólkina, þá vex feitimagn mjólkurinnar vanalega um