Búnaðarrit - 01.01.1914, Page 109
BÚNAÐARRIT
105
má mikið draga úr skemdum af holklakanum. Þegar
þíður og frost skiftast á að vorinu, getur verið þörf á
að valta slétturnar oftar en einu sinni.
Yenjulegast er grasfræi sáð um sama leyti og sett
er í garða. Getur það komið til álita, hvort heppilegra
sé að sá fyr. Sumir eru jafnvel þeirrar skoðunar, að
rétt sé að sá því að haustinu. Tilraunir um þetta eru
nú þegar byijaðar.
Það þarf að takast til athugunar, betur en gert hefir
verið, hvenær og hve oft eigi að slá sáðslétturnar fyrstu
sumurin. Hefir mér gefist það vel að slá þær tvisvar.
Seinni sláttinn þó ekki mjög seint, til þess að þeli geti
komið í rótina fyrir veturinn. En fyrri slátturinn veiður
að fara nokkuð eftir sprettunni. Sé illgresi með sað-
gresinu, er bezt að slá sléttuna tímanlega. Eins er það
ef höfrum hefir verið sáð með grasfræinu. Þeir mega
ekki standa alt of lengi ; við það mundu grösin verða
of veigalítil.
Undirbúningur jarðvegarins veldur miklu um það,
hvernig sáðslétturnar reynast, en um það eru skoðan-
irnar nokkuð skiftar, hversu vel þurfi að búa jarðveginn
undir grasfræssáninguna, og út af þvi hefir bæði verið
rætt um sáSdéttur og flagsléttur. Sáðsléttur eru þær
sléttur nefndar, sem græddar eru með grasfræi, en flag-
sléttur þær sléttur, sem látnar eru gróa upp af sjálfu
sér, sem svo er kallað. Gróðurinn í þeim myndast að
mestu af grastætlum og jarðsprotum. Milliliði milli
þessara tveggja sléttunaraðferða má það kalla, er flag-
sléttunum er hjálpað á veg með grasfræssáningu, en
fræið þó sparað að nokkrum eða miklum mun, vegna
grómagns þess, sem í flaginu felst.
í gróðrarstöðinni eru sáðsléttur, sem misjafns undir-
búnings hafa notið. Sumar þeirra hafa um nokkur ár
verið undirbúnar með ræktun hafra, kartaflna og gul-
lófna, og voru þær orðnar myldnar eins og -góðir mat-
iurtagarðar, þegar grasfræinu var sáð. Aðrar hafa notið