Búnaðarrit - 01.01.1914, Page 110
106
BÚNAÐARRIT
styttri undirbúnings. í sumum sléttunum hefir jarb-
vegurinn verið lítið fúinn mýrarjarðvegur. Þær hafa
verið jafnaðar eftir föngum, og sáð svo í þær nokkru af
grasfræi, en að mun minna en talið er hæfilegt sáð-
magn. Þessar sléttur hafa svo gróið upp, bæði af gras-
fræinu og af grastætlum þeim, sem fyrir voru.
Ekki tel eg neinn vafa á því, að þær sléttur eru
beztar, sem beztan undirbúninginn hafa fengið — þær sem
eru orðnar vel myldnar og búið er að rækta eitthvað
annað en gras í um nokkur ár. Þær veiða bæði ijá-
þíðari og frjósamari en hinar, sem græddar eru upp á
stuttum tíma. Einkum á þetta við um útgræðslu.
Yitanlega er það margt, sem komið getur til greina
og veldur því, að það verður oft álitamál, hvaða aðferð
eigi að hafa við undirbúning sáðsléttna. En sléttar þurfa
þær að verða. Séu næg og góð verkfæri til taks, má
mylja jarðveginn með þeim á stuttum tíma, svo að
hann verði sæmilega sléttur, og ef þá er lika til gnægð
af áburði, má koma þessum sléttum fljótt til. Munu þær,
þó ekki sé sáð í þær fræi, á fáum árum, með árlegum
miklum áburði, gróa svo, að þær gefi góða uppskeru.
Flýta má fyrir gróðri þeirra með því, að sá í þær nokkru
af grasfræi; mun það borga sig.
Sé ekki völ á nægum og hentugum verkfærum, má
láta tímann hjálpa til við molnun jarðvegarins, og má
þá spara nokkuð af þeirri vinnu, sem annars gengi lil
að mylja hann. Hafrar og kartöflur geta sprottið, þó
hnausótt sé, og rófur geta líka vaiið, þótt nokkuð skorti
á að flagið sé orðið myldið. Við ræktun þessara jurta
kemst frjósemi í jarðveginn, og hann verður að ágætu
sáðbeði.
Eigi ræktun rófna og kartaflna nokkurn tíma að
komast á í stórum stíl hér á landi, nokkuð alment,
verður sú ræktun að vera samfara sáðsléttunum. Með
því eina móti má til muna ganga á snið við arfann.
Þrjú árin síðustu hefir árlega verið sáð um 27 teg-