Búnaðarrit - 01.01.1914, Síða 156
152
BÚNAÐARRIT
Búnaðarþingið fól félagsstjórninni að láta reyna áhald
þetta, og veita þá verðlaun fyrir, ef ástæða virtist til
(Búnaðarnt XXVII. bls. 306). Féiagsstjórnin fól einum
búnaðarþingsmanna, Ágúst bónda Helgasyni í Birtinga-
holti, að reyna sjálfur áhaldið og fá það reynt víðar.
Frá honum fékk hún svolátandi skýrslu dags. 13. des. f. á.:
„Eftir tiimælum Búnaðarfélags íslands lét eg í sumar
sem leið búa til 4 ijái til reynslu með sópgrind á bakka,
eftir fyrirsögn Sigurðar Ólafssonar á Hellulandi. SökUm
rigninganna í sumar var litt mögulegt að fá nokkurn
flæðiengisblett, til þess að reyna ljáinn á, því að ailar
slíkar engjar voru óslægar fyrir vatni. Á þremur stöð-
um gat eg þó fengið ljáina reynda; einn í Hruna, og
fylgir bréfi þessu skýrsla Kjartans próf. Ilelgasonar um
hann; annar var reyndur á Reykjum á Skeiðum. Ilefi
eg ekki enn fengið skriflega skýrslu þaðan, en bóndinn,
sem ijáinn reyndi, hefir munnlega skýrt mér frá áliti
sínu, og er það mjög hkt og sr. Kjartans. Þriðja ijáinn
reyndi eg sjálfur. Er það álit mitt, að sópljáir þessir
séu mjög hentugir til þess, að slá með slétt votengi,
sem sláttuvélar verða ekki notaðar á og svo er blautt,
að heyið verður að flytjast af á annan þurkvöll. Ljáir
þessir sópa heyinu vel saman í skára, svo að það treðst
ekkert niður í bleytuna, og svo er fljótlegra að taka
heyið upp úr skárunum, þegar ekkert þarf að raka á milli.
Á þurrum engjum, þar sem þurka má heyið á teig, álít
eg að ekki borgi sig að brúka ljái þessa, af því að þeir
eru nokkru þyngri í slætti en aðrir ijáir.
Útbúning þennan á ijáum álít eg þarfa uppfyndingu,
því að hún getur víða orðið að góðum notum“.
En skýrsla Kjartans próf. Helgasonar dags. 27. nóv.
f. á. er þannig:
„í sumar sem leið fékk eg frá Búnaðarfélagi íslands
sláttuljátil reynslu með sópgrind ábakka („rakstrarkonu").
Ljárinn var reyndur hér til þess, að slá með vot-