Búnaðarrit - 01.01.1914, Page 250
244
BÚNAÐARRIT
leyti óhöndulegar voru ráðstafanir þingsins í hallæris-
varnamálinu. Það hug3a eg að sumir þingmennirnir
hafi fundið.
Ef að þingið tekur ekki málið bráðlega fyrir aftur,
til þess að gera aðrar og þýðingarmeiri ráðstafanir til
hallærisvarna — ef það lætur nú sitja við þetta kák, þá
lítur út fyrir, að þingið ætli bara að bíða eftir því,
að landsmenn eyðiieggi enn þá einu sinni nokkrar
millíónir króna af eignum sínnm á einu ári, og
reki um leið nokkrar þúsundir af ungu og efnilegu
fólki af landi þurt.
Þingið þarf sem allra fyrst að taka hallærisvarna-
málið fyrir í alröru, og semja ein lög um liallæris-
varnir, sem taki upp alt það, sem nokkurt gagn er
að í eldri og yngri lögum um þetta mál, breyti
því að ýmsu leyti til bóta og auki miklu við, og
nemi svo úr gildi öll hin fyrri lögin.
Aukaþingið í sumar ætti að fela landsstjórninni á
hendur að skipa nefnd til að undirbúa málið rækilega
undir þingið 1915, og landsstjórnin svo að koma fram
með frumvarp um málið á því þingi.
Eg hefi ekki enn þá minst á það bjargráð, sem
Guðmundur landlæknir Björnsson bendir á bæði í rit-
gerð sinni „Næstu harðindin“, þar sem Guðmundur blæs
svo hvelt og snjalt í lúðurinn, að vekja rnætti dauða
menn, og í hinu rækilega nefndaráliti sínu í kornforða-
búramálinu á þingi 1913. — Guðmundur heldur því fram,
að stofna furfi lögskorðað allsherjar JcornJcaupafélag,
sem fái einJcarétt til Jcornvöruverzlunar og útvegi
svo miJcið af Jcornvörum og flytji á allar hafnir, þar
sem Jiafís getur Jiindrað sJcipagöngur, að nœgi handa
fólJci og fénaði í verstu Jiarðindum.
Mér flnst uppástunga Guðmundar stórmerkileg og
stórviturleg. Þar er ekki verið aö bjóða mönnum hall-