Búnaðarrit - 01.01.1914, Page 298
292
BÚNAÐARRIT
Nú þóttist Jóhannes viss um að hreindýrin mundu
þrífast á Jótlandi, og hugsaði sér til hreyfings. Hann
ætlaði nú að þiggja boð Lappaus, sem boðið hafði að
gefa honum 4 hreindýr, og ferðaðist til Noregs að sækja
dýrin, en þá var maðurinn dauður og Jóhannes hafði
ekki fé til að kaupa hreina og flytja þá heim. Hann
ritaði þá um málið í dönsku blöðunum og bað landa
sína um nokkurn fjárstyrk, en ekkert hafðist upp úr því.
Liðu svo fleiri ár, að ekkert varð úr framkvæmdum. Að
lokum, fyrir 3—4 árum síðan, hafði þó Jóhannes sitt
fram með tilstyrk góðra manna, bygði sér bæ uppi á
heiðinni og flutti þangað 5 hreina frá Noregi, sem hafa
þrifist ágætlega. Stendur nú til að auka þennan hrein-
dýrabúskap að stórum mun og breiða hann út meðal
bændanna.
Jóhannes hagar hreindýraræktinui á alt annan veg
en tíðkast í Finnmörku. Hann hefir hreinana í stóiri
girðingu við hús sitt og opið skýli, sem þeir geta skot-
ist inn í í rigningum. Grösunum rakar hann saman
með hrífu úti á heiðinni og flytur þau til dýranna, en
að sjálfsögðu má lika tjóðra þau á sumrin úti á grasa-
flesjunum. Hreinarnir eru nú orðnir gæfir og mann-
vanir. Þeir þrífast ágætlega bæði sumar og vetur, jafn-
vel betur en í Noregi, en eru annars kostnaðarlitlir og
léttir á fóðrum.
Þessi hreindýrabúskapur gefur ekki lítið í aðra hönd.
Hreindýrakálfarnir seljast að haustinu til slátrunar á
hér um bil 40 krónur. Húðin af hreinunum er 3—4
sinnum meira virði en sauðargæra. Hárin má kemba
af þeim, er þau ganga úr hárunum, og selja fyrir 3—4
krónur. Hornin fella hrein-nautin á ári hverju, þau
seljast á 10—20 krónur. Hreindýrakjötið selst á 0,75—1,00
pundið, og talið líklegt að það hækki í verði.
Ekki er það líklegt að vér íslendingar getum tekið
upp þennan hreindýrabúskap, þó hreindýrin þrífist hér vilt.
Vér höfum ekki slíka samfelda fláka með maríugrösum,