Ný saga - 01.01.1996, Síða 55

Absint nugæ, absit scurrilitas
gæti orðið sér úti unr þá nafnbót erlendis þeg-
ar hann vildi, t.a.rn. með því að skrifa eitthvað
um sögu danskra bókmennta. Nafnbótin
skipti því ekki meginmáli, heldur hitt að öðl-
ast liana með réttmætum hætti við Hafnarhá-
skóla.58
0rsted gerði sér lítið fyrir og birti bréfið í
Fædrelandet 3. ágúst 1847. í nokkrum línum
sem fóru fyrir sjálfu bréfinu komst hann svo
að orði að sérhver vitiborinn lesandi hljóti að
sjá af bréfinu að það veiti honum fullkominn
rétt til að snúast með þessum hætti gegn jafn
svívirðilegri móðgun.
í eftirmála við bréfið rakti 0rsted sam-
skipti sín við Repp undanfarin ár og greindi
frá tilboði hans um að hætta árásunum gegn
því að veita sér magistersnafnbót. 0rsted
sagðist hafa gert Repp grein fyrir því að slíkt
væri ekki mögulegt. Hann taldi að Repp
þekkti takmarkað til raunvísinda og þeirra
nýjunga sem hann hefði komið fram með.
Að síðustu vék 0rsted að þeirri ímyndun
Repps að hann hefði endurbætt neysluvatnið
í landinu, en staðreyndin væri að hann sé þar
á eftir tímanum og umsókn hans um að verða
„Vandindspecteur" hafi ekki borið tilætlaðan
árangur enda þótt hann hefði í hótunum við
„Vandcommissionen".5''
íslendingum sárnuðu þessar aðfarir og
Brynjólfur Pétursson skrifaði Grími Thomsen
um málið 13. ágúst 1847 og sagði af því tilefni
að 0rsted hefði alltaf verið illviljaður íslend-
ingum og sagðist vorkenna Repp
og aumkast yfir hann, hvað hann er ófor-
sjáll, að skrifa Örsted berlega, að hann
nruni nú byrja aftur að rífa niður kennslu-
bók hans, nerna hann reyni til að útvega sér
meistara-nafnbót; því það er auðséð, að
Repp hefur aldrei ímyndað sér, að Örsted
mundi ekki láta prenta bréfið. Hafi hann
búist við því drenglyndi, þá er hann
heimskari en eg hef haldið hann.,,H
Um sama leyti birti Corsaren grein um Repp,
senr bar heitið Repps Hoved, ásamt teikningu
af höfði hans, þar sem heilinn var hólfaður
sundur í reiti sem merktir voru „Physik, Silke
Avl, Athenæum, Gammel Disputats, Sprog,
Canal, Vand, Aarer og Vand11.'’1
Þorleifur Repp lét 0rsted hvorki beygja sig
né hrekja út af ritvellinum. Á næsta ári hóf
hann blaðaútgáfu með því að gefa út Kriegen
sem varð einungis tvö tölublöð og vikublað
með blönduðu efni sem hét Tiden og kom út
25. október 1848 til 15. desember 1849.
Einnig skrifaði hann langar greinar í blöð um
íslensk og dönsk stjórnmál og var kjörinn á
þjóðfundinn 1851, en gat ekki setið hann sak-
ir heilsubrests. Þegar fregnir um úrslit þjóð-
fundarins bárust til Hafnar skrifaði Þorleifur
greinaflokk í Kjdbenhavnsposten urn málið á
haustdögum 1851 sem bar heitið Islands
nyeste Anliggender þar sem hann rakti tildrög
þjóðfundarins og greindi frá gangi mála og
hallmælti dönskum stjórnvöldum eins og
vænta mátti.62
Repp var óþreytandi til dauðadags að rita
um hugðarefni sín og kynna enskar bók-
menntir. Árið 1852 gaf hann út úrval enskra
kvæða sem ætlað var til kennslu í skólum og
handa kvenþjóðinni til lestrar.
Lífskjör Repps urðu því lakari sem lengra
leið á ævina. Það kom samt ekki í veg fyrir að
hann tæki þátt í hjaðningavígum stjórnmál-
anna þegar tækifæri gafst og síðasta orrahríð-
Mynd 9.
Hans Christian
Qrsted
eðlisfræðingur
(1777-1851).
Mynd 10.
Leiði Repps í
kirkjugarðinum
við Suðurgötu.
Á legsteininn er
grafið kjörorðið
Non visi voientibus
imperare, Engum
skal stjórnað
nauðugum.
53