Þjóðhagsreikningar 1901-1945 - 01.08.1992, Qupperneq 50

Tafla 3.2.5
Útflutningsverð nokkurra sjávarafurða 1901-1920,
krónur á hundrað kg.
Ár (1) Isvarinn fiskur (2) Fullverkaður saltfiskur, þorskur (3) Gróf- söltuð sfld (4) Þorska- lýsi (5) Síldar- lýsi
1901 33,20 17,56 19,96
1902 36,06 19,33 19,35
1903 37,39 12,35 21,58
1904 .. 40,25 17,56 36,17
1905 43,49 17,92 32,40
1906 .. 41,41 16,89 28,65
1907 45,33 15,83 30,50
1908 39,57 14,24 24,42
1909 35,51 11,97 22,90
1910 38,71 11,93 22,24
1911 18,96 36,21 12,34 24,95 28,21
1912 21,37 36,40 15,84 23,72 28,29
1913 20,16 44,77 13,68 22,24 20,00
1914 26,13 48,85 16,86 29,90 38,00
1915 51,12 63,24 36,30 81,00 62,00
1916 64,39 71,46 45,39 96,00 108,00
1917 40,83 86,26 49,43 122,00 97,00
1918 107,38 102,51 80,57 137,00 100,00
1919 70,25 152,49 62,50 162,00 95,00
1920 54,37 117,76 41,42 89,00 71,00
Sjávarafurðaframleiðslan á síðari hluta tímabilsins, það er frá 1920 til 1950 er sýnd
í töflu 3.2.6. Vinnuaðferðum er nánar lýst í kafla 3.4 hér á eftir. Þó er rétt að nefna
sérstaklega eitt atriði hér en það er verðlagning á fiski til innanlands neyslu. Þeirri
meginreglu er fylgt að fiskur til innanlandsneyslu er verðlagður á fob-verði útflutts
saltfisks. Frá þessari reglu verður þó að víkja árið 1945 því það ár er fob-verðið
221,36 krónur á hver hundrað kg. sem er aðeins um 54% af verði áranna á undan og
eftir. Á þessum tíma var þýðingarmesta fiskmetið í Reykjavík nýr og slægður þorskur
og ýsa og saltfiskur, aðallega þurrkaður þorskur. Þessi þrjú ár 1944-1946 var smá-
söluverð á þessu fiskmeti svo til óbreytt en þó heldur hækkandi, og fob-verð annarra
sjávarafurða hækkaði verulega. Með hliðsjón af þessu var því ákveðið að nota meðal-
verð áranna 1944 og 1946 á útfluttum saltfiski við verðlagningu á fiskneyslu ársins
1945, en ekki fob-verð þess árs. Þetta meðalverð var 411,39 krónur á hver hundrað
kg. Ástæðumar fyrir hinu lága saltfiskverði árið 1945 má að líkindum rekja til þess
48