Morgunblaðið - 04.02.1982, Blaðsíða 44
44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 4. FEBRÚAR 1982
„Get <29 skipt ci ]pessu 09
hunolö.mo.'b r>>
Ast er...
... að hita upp bílinn
fyrir hana á frostköld-
um morgni.
TM Raa U.S. P«t Off —»• rtgtitf nmd
• 1981 Lo> Angotos THna SymNdtt
í auf'lýsíngu okkar var reyndar að-
eins tekið fram stúdentspróf og
vélritunarkunnátta. En brjóstmál
upp á 140 sentim. er vissulega at-
hugandi!
Með ,
morgunkaninu
Ég sat aldrei fyrir hjá honum.
Hann hefur bara málað eftir
minni!
HÖGISTI HREKKVÍSI
Fleiri
körfu-
knattleiks-
myndir
- og skrifið
meira um
körfuknattleik
Ég skora á Bjarna Felixson að
sýna fleiri körfuknattleiksmyndir
— bæði íslenzkan, bandarískan og
spænskan körfubolta — en ekki
alltaf sömu tugguna, fótboltann.
Ég vil þakka þér fyrir leikinn
Fram—Njarðvík, sem var fyrir
stuttu, og einnig leik KR—IR, sem
var mjög góður. Hvernig væri að
hafa 45 mínútna langan körfu-
knattleiksþátt annan hvern
laugardag í staðinn fyrir ensku
knattspyrnuna.
Ég hvet íþróttafréttaritara
Morgunblaðsins og DV að skrifa
meira um körfuknattleiki t.d.
landsleikina, eins og þegar Aust-
ur-Þjóðverjar komu og einnig
Danir. Ég ætla að biðja Bjarna
Felixson að reyna að fá leik frá
NBA-deildinni og sýna frá Pétri
Guðmundssyni.
Bjarni Þór Björgvinsson.
Ingjaldur Tómasson skrifar:
Slysaalda umferðarinnar rís stöðugt hærra
Til Velvakanda.
Mér sýnist að nú með nýbyrjuðu
ári, hafi stórslysum í umferðinni
fjölgað verulega. t Morgunblaðinu
12. janúar er sagt að ölvaður mað-
ur hafi ekið á sex bíla — af þeim
voru fimm gjörónýtir. í sama
blaði 17. júní eru margar hrylli-
legar slysafréttir bæði í myndum
og máli, og birt hafa verið um-
mæli margra sem orðið hafa fyrir
barðinu á drukknum bílaþjófum.
Tjónið bera ýmist eigendur sjálfir
eða almenningur í stórauknum
tryggingum.
Einhver drykkjuaðdáandi hélt
því fram, að það að hindra menn í
drykkju og forða þar með stórslys-
um og manndrápum í umferðinni,
væri brot á mannréttingum!! Það
kom fram í útvarpi, að eiturlyfja-
salar hafa hótað lífláti þeim sem
reyna að stöðva þennan þjóðar-
glæp. Og hætt er við að þeir sem
vinna gegn þessum óhuggnaði
vinni slælega með morðhótanir yf-
ir sér. Rannsókn hefur sannað að
um 50 prósent umferðarslysa í
Danmörku verða beinlinis vegna
víndrykkju — þó er vitað að um-
ferðarslys eru miklu færri að til-
tölu þar en hér. í Svíþjóð gilda
mjög ákveðnar aðgerðir til að
reyna að draga úr hörmungum
bílslysanna. Þeir sem gerast brot-
legir eru sektaðir á staðnum. Ef
bílstjórinn getur ekki greitt er
númerið klippt af og er ekki af-
hent fyrr en full skil hafa verið
gerð.
Hér voru samþykkt lög á AI-
þingi með pomp og prakt, að allri
ökumenn skuli n.ota bílbelti. Þessi
lög eru nú hunzuð af alltof mörg-
um. Því ekki að setja sektar-
ákvæði í lögin strax og öflugt eft-
irlit. Eða hefur Alþingi það helzt
til sins ágætis að setja lög sem
enginn þarf að fara eftir?
Brown Iávarður, fyrrv. utanrík-
isráðherra Breta var tekinn ölvað-
ur við akstur. Hann var dæmdur í
200 punda sekt og sviptur ökuleyfi
í þrjú ár. Hann sagði fyrir réttin-
um að hann hefði drukkið vínið til
að sefa ókyrrðina í sálinni!! Hvað
hefði veirð gert hér ef fyrrverandi
íslenzkur þingmaður hefði brotið
umferðarlög á líkan hátt? Ég full-
yrði ekki neitt.
í gangi eru margar fjölmennar
stofnanir sem eiga að vinna gegn
áfengisneyslu og þar með gegn
hinum gífurlega slysafjölda í um-
ferðinni, sem orsakast að verulegu
leyti af ölvun við akstur. Þessar
stofnanir eru geysidýrar og allt
greiðir almenningur. Starf þeirra
er afvötnun með ýmsum aðferðum
og þar með tilkynningar í útvarpi
og sjónvarpi, sem fáir gefa gaum
eða fara eftir. Til dæmis: Finnst
þér drykkjan vera þér að kenna,
eða, er ekki betra að hafa það
svona góði, hvað heldur þú?
Þegar við berum saman varnir
við umferðarslysum við aðrar
slysavarnir kemur í ljós óhugnan-
lega mikill munur. Það er engu
líkara en almenningur og yfirvöld
álíti hin tíðu umferðarslys eins og
sjálfsagt náttúrulögmál, sem
hljóti að vara um aldur og ævi. Er
lífsgæðagræðgin, skemmtanasýk-
in og sjálfselskan orðin svo yfir-
þyrmandi að enginn hreyfi hönd
til bjargar bræðrum okkar og
systrum, sem slysaófreskja um-
ferðarinnar er að mala í gini sínu
daglega?
Ég bendi á nýskeð, frægt björg-
unarafrek í Vestmannaeyjum. Þar
var allt, þar með sjálft lífið lagt í
sölurnar, jafnt hverrar þjóðar sjó-
menn voru í lífshættu. Tvö álíka
björgunarafrek áttu sér stað fyrir
skömmu við strendur Englands. í
annað skiptið var Islendingum
bjargað af brezkum fullhugum
þótt engan veginn væri fyrir-
sjáanlegt að björgun heppnaðist.
Síðar fórust þar bæði björgun-
armenn og skipshöfn þegar björg-
un var reynd. Björgunarmennirnir
voru frá litlum bæ á suðurströnd-
inni svo margir hafa átt um sárt
að binda. Ég man ekki eftir að
yfirvöld hér hafi sent þessu fólki
svo mikið sem samúðarkveðju. Bið
afsökunar ef rangt er.
Mannlegt hyggjuvit, fjármagn
og tæki er til staðar þegar flest
önnur slys en umferðarslys gerast.
Hefi bent á sjóslysin. Ég nefni líka
sem dæmi þegar skotglaðir
rjúpnaveiðimenn lenda í „hafvill-
um“ í hálendinu, þá er allt hugs-
anlegt gert þeim til bjargar.
Margoft hefi ég bent á ýmsar
raunhæfar aðgerðir sem líklegar
eru til að stjórminnka umferðar-
slys. Ekki hefir samvizka þjóðar-
innar né ráðamanna þó rumskað
hið minnsta. Þetta nöldur mitt,
eins og flestir kalla það, verður ef
ekkert verður að gert ekki annað
en „hróp í eyðimörk" þeirri sem
umferðaryfirvöld, ráðamenn og
því miður stór hluti þjóðarinnar
er að villast í. Sterkt afl dáða og
drengskapar þarf að myndast í
okkar ofneyzluhrjáða þjóðfélagi
— afl sem getur rifið upp svefn-
drukkin augu ráðamanna okkar.
(Sjá hið sígilda snilldarlistaverk
Einars Jónssonar „Samvizkubit".)
Eða hvernig er það með hið stór-
ágæta Slysavarnafélag íslands,
voru umferðarslys ekki með á
þeim góða bæ. Liggja þau kannski
í öskustónni?
Ingjaldur Tómasson