Morgunblaðið - 11.06.1983, Síða 32

32
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 11. JÚNÍ 1983
Dr. Gunnar Thoroddson, fyrrverandi forsætisrádherra og frú Vala Thoroddsen, voru heiöursgestir í fyrstu ferð Eddunnar og sjást þau hér heilsa yfirmönnum
skipsins.
„Hér fínna menn gömlu
Gullfossstemmninguna“
4. júní. Frá Arnóri Kagnariwyni,
blaðamanni Mbl. um bord í Ms. Eddu.
ÞAÐ VAR söguleg stund þegar
ms. Edda lagði frá bryggju sl.
sunnudag. Islendingar höfðu
„eignast" langþráð farþegaskip
en á þessu ári eru 10 ár síðan
flaggskip Eimskipafélagsins
Gullfoss var selt til Líbanon. Um
borð í skipinu voru um 500
manns, þar af tæplega 120 manna
áhöfn. Ekki verður annað sagt en
brottforin hafi verið sviplítil og
höfðu menn á orði að alla
stemmningu vantaði, eins og
táraflóð og vasaklútaveifingar en
engir óviðkomandi fengu að
koma niður á hafnarbakkann.
Það voru fáir sem fóru beint í
koju fyrsta kvöldið, en ferðin
hófst á heldur ókristilegum
tíma eða 12 á miðnætti. Nóg
var að skoða um borð. Sumir
þurftu að lýsa óánægju sinni,
aðrir voru ánægðir. Það kom
mörgum á óvart hve sumir klef-
arnir voru litlir. Þar er ekki
hægt að dveljast langtímum
saman enda ekki til þess ætlast.
Aftur á móti eru matasalir og
setustofur mjög rúmgóðar.
Á fyrsta degi bauð íslenski
„skipstjórinn" Olafur Skúlason,
blaðamönnum í skoðunarferð
um skipið. ólafur ber reynar
titilinn bryti og er eini íslenski
yfirmaðurinn um borð. 1 þess-
ari skoðunarferð fengum við að
sjá þá aðstöðu sem boðin er
endurgjaldslaust fyrir börn aft-
ast í skipinu. Þar starfar ís-
lensk fóstra, sem sér um börnin
allt til miðnættis. Aðstaðan er
ágæt og geta þeir yngstu fengið
að halla sér ef svo ber undir. Þá
var sundlaugin og saunabaðið
skoðað. Sundlaugin er 35—40
fermetrar, nálægt 10 metrum á
lengd, þannig að með góðum
vilja má fá sér ærlegan
sundsprett.
Arnór
Ragnarsson
blaðamaður
segir frá
fyrstu
ferð ms. Eddu
Skipstjórinn, Vojiehowski
Kazimiers, tók á móti hópnum
uppi í brú. Þetta er 50 ára gam-
all Pólverji frá Gdansk, afar
geðugur maður. Hann lýsti
fyrir hópnum því sem fyrir
augu bar í brúnni. Sagði hann
að skipið gengi 20 sjómílur en
að þessu sinni var ganghraðinn
18,2 mílur. Útbúnaður skipsins
er mjög góður. Tölvan hefir
yfirtekið verkin að miklu leyti
eins og annars staðar, og má
t.d. nefna að hægt er að sjá
uppi í brú ef óhófleg tóbaks-
notkun fer fram í einhverju
herbergjanna. Þá fær skipstjóri
veðurskeyti frá gervihnetti á 4
tíma fresti.
En hvernig er svo mannlífið
um borð? Segja má að hópurinn
sé hnotskurn íslensks þjóðfé-
lags, ungir, miðaldra og gamlir,
leikir og lærðir, feitir og mjóir
og allt þar á milli. Stemmning-
in er mjög góð og þótt ótrúlegt
sé þá sést varla vín á nokkrum
manni. Veðurguðirnir hafa ver-
ið mjög hliðhollir og hefir verið
rjómablíða alla leiðina. Lítils
háttar hefur þó borið á sjóveiki
hjá yngri kynslóðinni.
Farþegar róma
siglinguna með Eddu
Bruno Naujoks (t.v.) og Herbert Breuer. Þeir uppgötvuðu er þeir röbbuðu við
blaðamenn Mbl. að þeir eru nágrannar í Vestur-Þýzkalandi.
Morgunblaðsmenn fóru á stúfana
eftir komu Eddu til Reykjavíkur í
fyrrakvöld og spjölluðu við nokkra
útlendinga sem komu með skipinu
til landsins.
„Þetta var stórkostleg sigling,"
sagði Steve Hulse bóndi frá Nor-
folk á Engiandi er við hittum
hann og konu hans Joyce þar sem
þau voru að reisa tjald sitt á
tjaldstæðinu í Laugardal.
„Við komum um borð í New-
castle og erum yfir okkur hrifin af
skipinu. Það var gott í sjóinn og
sigíingin því þægileg. Fæðið var
fyrsta flokks og einnig það sem til
skemmtunar var. Þá voru
starfsmenn og farþegar mjög
vingjarnlegir og er það hvað eftir-
minnilegast," sögðu þau hjónin.
Joyce og Steve Hulse kváðust
komin til Islands fjórða sinni og í
þetta sinn gátu þau tekið nýja
Range Roverinn með sér, en áður
hafa þau leigt bíla hér og ekið um
landið.
„Við viljum helzt hvergi annars
staðar verja sumarfríinu, hér er
allt svo stórfenglegt, við elskum
þetta land,“ sagði Steve. Þau hjón-
in hafa á ferðum sínum farið víða
um land en sögðust margt eiga
eftir óskoðað og ýmsa staði lang-
aði þau að koma á aftur.
„Við verðum hér í tvær vikur að
þessu sinni og förum aftur út með
Eddu. Það verður ekki hægt að
gera mjög mikið á þessum tíma,
svo við eigum eflaust eftir að
koma hingað oftar,“ sögðu þau
hjónin.
„Mér fannst siglingin of löng en
að öðru leyti var hún ánægjuleg og
skipið og allt um borð eins og bezt
verður," sagði Jean Luc Charton,
ungur franskur blaðamaður,
hríðskjálfandi í nepjunni á
tjaldstæðinu í Laugardal. Hann
kom ásamt konu sinni Veronique
með Eddu í fyrrakvöld og höfðu
þau meðferðis húsbíl sinn og voru
að laga sér kaffi er okkur bar að
garði.
„Já, hér er nokkuð kalt, þetta
eru viðbrigði fyrir okkur, sem eig-
um heima á Miðjarðarhafsströnd
Frakklands, rétt við Montpellier,
en við tókum hlýjar flíkur með,
svo vonandi verður þetta allt í lagi
og íslandsreisan ánægjuleg," sagði
Jean Luc og barði sér til hita.
„Við komum um borð í New-
castle, ókum upp í gegnum Frakk-
land, fórum með ferju yfir Ermar-
sund og ókum síðan um England.
Ætlum sömu leið til baka eftir
hálfan mánuð, en í millitíðinni er
ætlunin að keyra um ísland, en
þótt hálendið heilli komumst við
sennilega lítið inn á það vegna
snjóa og bleytu," sögðu þau Jean
Luc og Veronique, sem kváðu
þetta fyrstu heimsókn sína til ís-
lands, en vonandi ekki þá síðustu.
Niðri í Sundahöfn gáfum við
okkur á tal við tvo Þjóðverja sem
spígsporuðu þar um, en þeir
reyndust vera að bíða þess að
komast um borð í Eddu, komu með
skipinu í fyrstu ferð þess hingað
og voru nú að fara á brott.
„Þetta er fyrsta flokks skip, ég
hef siglt með þeim mörgum um
dagana og þetta gefur öðrum skip-
um í engu eftir hvað þjónustu,
vistarverur, fæði og flest annað
snertir," sagði roskinn maður,
Herbert Breuer, ellilífeyrisþegi
frá Ahrensburg við Hamborg, sem
tottaði pípu sína ákaft eins og
hann biði þess með óþreyju að