Morgunblaðið - 11.06.1983, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 11. JÚNÍ 1983
t
BJARNI HALLDORSSON
(frá Reykjardalskoti),
Gilsbakka, Hrunamannahreppi,
er lést aöfaranótt 9. júní á Sjúkrahúsi Suöurlands verður jarösettur
frá Hrunakirkju fimmtudaginn 16. júní kl. 14.00.
Ingibjörg Guðmundsdóttir,
Sólveig Ólafsdóttir
og fjölskyldur.
Eiginmaöur minn.
t
JÓN KR. JÓNSSON,
Ránargötu 24,
lést að morgni 10. júní í Landspitalanum.
Fyrir hönd vandamanna,
Ingveldur Eiríksdóttir.
t
Móöir min,
RAGNHEIDUR KR. ÁRNADÓTTIR HALL,
lést í öldrunardeild Landspítalans 8. júní.
Fyrir hönd ættingja,
Jóna I. Hall
Systir min,
ANNA HALLDÓRSDÓTTIR,
Efstasundi 9,
lést í Borgarspitalanum fimmtudaginn 9. júní.
Fyrir mína hönd og annarra vandamanna.
Guðni Halldórsson.
t
Móðir okkar,
JÓHANNA NIKULÁSDÓTTIR,
Fossheiði 52, Selfossi,
lést í Landspítalanum 9. júní.
Ólafur Elíasson, Jóhanna Þórðardóttir,
Þórdís Þórðardóttir,
Eiginkona mín og móðir mín,
AUÐUR BERTA SVEINSDÓTTIR,
Baldursgaröi 9,
Keflavík,
lést í Sjúkrahúsi Keflavíkur, aðfaranótt 10. júní.
Jarðarförin auglýst síðar.
Sigurður Wíum Árnason,
Sveinn Wíum Sigurðsson.
t
Hjartans þakkir til allra sem auösýndu okkur samúð og vináttu við
andlát og jarðarför
ÓSKARS ÁRNASONAR
frá Borgum, Norðfirðí,
Merkurgötu 12, Hafnarfirði.
Magdalena Sigurðardóttir,
Þórir H. Óskarsson, Ingibjörg Þorgeirsdóttir,
Sigurgunnar Óskarsson, María Hansen,
Guölaug Óskarsdóttir, Sæmundur Ingólfsson,
Daníel Kr. Kristinsson, Dýrleif Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum af alhug auðsýnda samúö og vinarhug viö fráfall eigin-
manns míns, fööur okkar, afa og langafa,
SIGURBJÖRNS HALLDÓRSSONAR,
Kársnesbraut 127.
Guölaug Sæmundsdóttir,
Erla Sabovinskí, Valdímar Sabovinski,
Rut Sigurbjörnsdóttir, Eiríkur Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Þorbergur A. Jónsson
aðalbókari — Minning
Fæddur 22. ágúst 1906.
Dáinn 5. júní 1983.
Þann 5. júní sl. andaðist í
Landspítalanum í Reykjavík
tengdafaðir minn, Þorbergur Ág-
úst Jónsson, aðalbókari hjá Kaup-
félaginu Fram í Neskaupstað.
Þorbergur var Dýrfirðingur að
ætt, sonur hjónanna Höllu
Bjarnadóttur og Jóns Kr. Guð-
mundssonar, en þau bjuggu að
Arnarnúpi í Dýrafirði. Þar fædd-
ist Þorbergur 22. ágúst 1906 næst-
elstur 5 systkina. Börn Höllu og
Jóns eru: Bjarni forstjóri hjá
G.J.Fossberg, Steinunn húsfrú,
Gísli trésmíðameistari og Sæ-
mundur veggfóðrarameistari, öll
búsett í Reykjavík.
Þorbergur ólst upp við öll al-
menn störf til 18 ára aldurs, en þá
gerðist hann starfsmaður hjá
Kaupfélagi Dýrfirðinga á Þingeyri
og starfaði þar til ársins 1929. Þá
hélt hann til Reykjavíkur og hóf
nám við Samvinnuskólann og út-
skrifaðist þaðan árið 1930. Að
námi loknu fékkst hann við ýmis
konar verkamannastörf í Reykja-
vík, en árið 1932 hóf hann skrif-
stofustörf hjá Velsmiðju Krist-
jáns Gíslasonar og var þar til árs-
ins 1938. Þá lá leið hans austur á
Vopnafjörð og starfaði hann hjá
Kaupfélagi Vopnfirðinga.
Á Vopnafirði kynntist hann
Guðrúnu Sigurjónsdóttur frá
Skálum í Vopnafirði, og voru þau
gefin saman 30. marz 1940. Guð-
rún var áður gift Sigurbirni Gísla-
syni frá Beinárgerði, en hann lézt
af slysförum 25. febrúar 1937. Þau
Sigurbjörn áttu einn son, Gísla,
sem Þorbergur tók að sér og ól upp
sem sinn eiginn son. Þorbergur og
Guðrún eignuðust 6 börn, en þau
eru: Dagmar gift Guðmundi Stef-
ánssyni, Sigurbjörn kvæntur Ernu
Petersen Kragh, Halldór kvæntur
Valgerði Jónsdóttur, Hörður,
Rannveig gift Sævari Jónssyni og
Ágiist kvæntur Huldu Eiðsdóttur.
011 systkinin að Gísla og Sigur-
birni frátöldum eru búsett í Nes-
kaupstað. Og hópurinn hefur
stækkað því barnabörn og barna-
barnabörn eru orðin 29 talsins.
Konu sína missti Þorbergur 9.
október 1981.
Sem barn veiktist Þorbergur af
kíghósta, og beið hann þess aldrei
bætur. Hann var einstaklega sam-
vizkusamur, en varð þó stundum
að liggja langtímum saman vegna
veikinda og má geta nærri, að þá
var oft þröngt í búi hjá barnm-
argri fjölskyldunni. En þrátt fyrir
erfiðleika var hann ætíð fullur af
þrautseigju og lífskrafti. Hann
átti auðvelt með að segja
skemmtilega frá, eins og þau öll
systkinin. Það var oft glatt á
hjalla, þegar þau voru saman
komin og rifjuðu upp gamlar
minningar, og var þá oft hlegið
dátt og mikið skrafað.
Börn hændust mjög að Þor-
bergi, ekki sizt barnabörnin. Þau
fundu fljótt, að afi hafði stórt og
hlýtt hjarta, og þau, sem bjuggu
hér í Reykjavík nutu líka góðs af,
því oft var farið til sumardvalar
til afa og ömmu í Neskaupstað.
Með þessum línum vil ég kveðja
tengdaföður minn og þakka hon-
um ljúfa viðkynningu.
Blessuð sé minnning Þorbergs
Á. Jónssonar.
Þórhildur Sandholt.
Ævar Geir Stein-
- Minning
og sagði: „Nú get ég hlaupið með
hinum krökkunum." Björt vatns-
litamynd máluð öll í gulum lit og
kennarinn spyr: „Er þetta sólin?"
og hann svarar: „Nei, sólarstrák-
grimsson -
Fæddur 24. september 1976.
Dáinn 2. júní 1983.
Á fögrum vordegi þegar veröld-
in er að klæðast sumarskrúði
berst harmafregn — einn sólar-
geisli sem vermt hefur um skeið
hefir kvatt og horfið á vit nýrra
heimkynna. Eftir sitjum við og
finnst napur gjóstur fara um
okkur, en það er huggun í harmi
að eiga ljúfar minningar um sól-
arstrákinn, minningar sem verma
um ókomin ár.
Ævar Geir Steingrímsson var
sannkallaður sólarstrákur. Hann
tókst á við erfið veikindi og bar
þeirra menjar unz yfir lauk. Samt
hóf hann skólagöngu með jafn-
öldrum sínum síðastliðið haust og
vakti hann strax athygli okkar
kennaranna fyrir létta lund og
bjart bros. Hann var gæddur ein-
stökum hæfiieikum til að takast á
við alla erfiðleika með brosi á vör
— Hann sigraði hverja þraut með
sinni léttu lund. Minningarnar
hrannast upp: Þegar hann kom
brosandi til okkar í nýjum skóm
t
Þökkum auösýnda samúð og vinarhug viö andlát og jarðarför,
GÍSLA FINNSSONAR,
fyrrverandi verslunarmanns,
Hverfisgötu 125,
sem lést 2. maí sl.
Börnin.
t
Hjartans þakkir til allra sem auösyndu okkur samúö og vináttu viö
andlát og jarðarför elginmanns míns og fööur okkar,
ÁRNA PÁLSSONAR,
trésmíöameistara,
Fornhaga 17,
Þökkum sérstaklega starfsfólki á deild 11B Landspítalans fyrir
góöa og hlýja umönnun.
Hólmfríöur Guöjónsdóttir,
Vilborg Árnadóttir,
Guörún Árnadóttir,
Edda Árnadóttir,
Þórdís Ólafsdóttír.
Og nú er sólarstrákurinn okkar
horfinn okkur um sinn. Við erum í
þakkarskuld fyrir að hafa fengið
að kynnast honum og biðjum hans
stóru sál velfarnaðar á leiðum
æðri þroska í þeirri bjargföstu trú
að:
llondin som þij; hingaó leiddi
himins til þig aftur ber.
Drottinn elskar — Drottinn vakir
daga og nætur vfir þér.
S.Kr.l*.
Við vottum foreldrum, bræðrum
og öðrum aðstandendum innilega
hluttekningu.
Guðrún S. Þórarinsdóttir.
Bergljót Aradóttir.
í dag er til moldar borinn litli
sonarsonur okkar Ævar Geir
Steingrímsson, sem sökum veik-
inda er horfinn burt í bernsku lífs
síns. Á slíkri stundu leitar hugur-
inn óhjákvæmilega til liðins tíma,
því þótt æviár hans yrðu ekki
mörg var hann slíkur, að margar
eru minningarnar. Þótt erfiður
sjúkdómur hrjáði hann hélt hann
ætíð sínum góðu eiginleikum,
jákvæðu lunderni og ljúfri fram-
komu, sífellt tilbúinn að gefa blíðu
og fallegt bros. Með þeirri elju og
einlægni, sem einkennir oft barns-
hugann byggði hann framtíðar-
drauma sína allt til dauðadags.
Slíkt æðruleysi, sem hann svo
ungur sýndi í erfiðleikum sínum
ætti að vera hvatning öllum, þeim
er honum kynntust, á erfiðum
stundum lífsins. Við þökkum fal-
legar minningar og stutta en ást-
ríka samfylgd á lífsleiðinni.
„I>ig kvedur afi’ og amma
virt angri bærAan streng,
nú blessa pabbi’ og mamma
sinn blída, góAa dreng.
I>ad fellur dögg til dala
um djúpblátt næturlín
l>ar sæíl til Ijóssins sala
raeó sólskinsbrosin þín.“
(<iudm. (>uóm. — 1913)
Hildur og Viktor.
Birting
afmœlis- og
minningar-
greina
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með góð-
um fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði, að berast í síðasta lagi
fyrir hádegi á mánudag og hlið-
stætt með greinar aðra daga. í
minningargreinum skal hinn
.'átni ekki ávarpaður. Þess skal
einnig getið, af marggefnu til-
efni, að frumort Ijóð um hinn
látna eru ekki birt á minningar-
orðasíðum Morgunblaðsins.
Handrit þurfa að vera vélrituð og
með góðu línubili.