Morgunblaðið - 24.07.1984, Blaðsíða 55

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 24. JÚLÍ1984
55
Minning:
Ólafur Eyjólfur
Guðmundsson
Fæddur 28. september 1964.
Dáinn 15. júlí 1984.
í dag er til moldar borinn ungur
frændi okkar og vinur, ólafur
Eyjólfur Guðmundsson, sonur
hjónanna Guðmundar Gissurar-
sonar og Hildar Snæbjörnsdóttur
Ottesen, fæddur þann 28. sept-
ember 1964.
Var hann yngri sonur þeirra,
eldri sonurinn, Gissur, er aðeins
tæpu ári eldri og eina hálfsystur
átti Óli búsetta á ísafirði.
Hann Óli er dáinn, bráðkvadd-
ur, tæplega tvítugur að aldri. Það
er erfitt að sætta sig við að horfa
á eftir svona ungum og efnilegum
manni yfir móðuna miklu. Á
stundu sem þessari vakna svo
margar spurningar og maður
finnur hve það er margt sem mað-
ur ekki skilur. Minningarnar
streyma fram í hugann, minn-
ingar um góðar samverustundir,
bæði á okkar heimili og heimili
foreldra hans og bróður, þar sem
ætíð er gott að koma, en mikill er
missir þess heimilis.
Óli dvaldist mikið á okkar heim-
ili sem barn og unglingur, var
hann þar í sveit á sumrin.
Má með sanni segja að Óli var
góður drengur og hvers manns
hugljúfi, léttur í lund var hann,
bóngóður og lipur.
Þar sem orð fá svo lítið sagt á
stundu sem þessari, er gott að eiga
góðar minningar, þær getur eng-
inn tekið.
Með þessum fátæklegu orðum
kveðjum við þennan unga frænda
okkar og megi minningin um góð-
an dreng lifa.
Sendum við vinkonu, foreldrum,
systkinum og öðrum ættingjum
okkar dýpstu samúðarkveðjur.
Megi Guð styrkja ykkur og veita
ykkur huggun.
Fjölskyldan Efstadal.
Hann óli er látinn. Okkur hjón-
unum brá mjög, er við fréttum lát
hans að kvöldi 15. júlí sl. Margar
fagrar minningar eigum við um
þennan elskulega pilt. Fyrst minn-
umst við hans, er hann var lítill.
drengur vestur á Suðureyri við
Súgandafjörð.
Foreldrar hans voru hjónin
Hildur Ottesen og Guðmundur J.
Gissurarson, Jörfabakka 28,
Reykjavík. Þau eru góðir vinir
okkar hjóna.
Það sem einkenndi Óla var hans
bjarta bros og þægilega fram-
koma.
Árin liðu og fjölskyldan fluttist
í Kópavoginn. Þangað komum við
oft og var hann boðinn og búinn að
leika sér við eldri son okkar og
lána honum bíla. Hann hafði alla
tíð mikinn áhuga á bifhjólum, vél-
um og bílum. Við sáum hann síð-
ast á lífi í byrjun júní sl. í vinnu-
galla að fást við bílvél.
Það er erfitt að sætta sig við, að
ungur maður í blóma lífsins sé
kallaður burt. Við verðum bara að
vona, að minningin um góðan
dreng hjálpi hans nánustu að
komast yfir sársauka og söknuð.
Elsku Hildur og Gummi og aðr-
ir ættingjar og vinir! Megi góður
Guð blessa ykkur og styrkja á
þessum erfiðu raunastundum.
Veldu lífið!
Getið þér sagt mér, hvernig hægt er að fá meira út úr lífinu?
Eg er ungur og skal hugsa alvarlega um ráðleggingar yðar.
Þá skal ég gefa þér ráðið, sem mér var sjálfum bent
á, þegar eg var unglingur. Það er úr gamalli bók, sem
heitir Biblía. „Veldu þá lífið ... með því að elska
Drottin Guð þinn, hlýða raustu hans og halda þér fast
við hann, því að undir því er líf þitt komið" (5. Mós.
30,19-20).
Til er lífgandi máttur í heiminum. Það fer illa fyrir
þér, ef þú hleypir því að lífi þínu, sem lokar Guð úti,
hann, sem er lífgjafinn. Þar sérðu ástæðuna til þess,
að margt fólk er órólegt, kvíðið og þunglynt. Það lifir
í ósamræmi við Guð.
Jafnvel geðlæknar ráðleggja mönnum að fara í
guðshús, af því að þeir vita, að fólk þarfnast þessarar
lífgandi orku. Carl Jung, hinn heimskunni sálfræð-
ingur, lét fyrstur í ljós þá skoðun, að trú væri nauð-
synleg til að halda heilsu á huga og sál.
Veldu lífið! Taktu þá ákvörðun að lifa Guði og lifa
með honum. Kristur sagði, að hann hefði komið til
þess að við hefðum líf og nægtir.
t
Eiginmaður minn og faðlr okkar,
GUNNARTRYGGVASON
fré Skrauthólum,
Teígaseli 5, Reykjavfk,
veröur jarösunginn frá Bústaöakirkju, miövikudaginn 25. júlí kl,
13.30.
Hallfrföur Ásmundsdóttir,
Halldór Gunnarsson, Tryggvi Gunnarsson.
Við hjónin sendum ykkur okkar
dýpstu samúðarkveðjur.
Nanna og Valdimar.
í dag verður óli frændi borinn
til grafar, aðeins tæplega tvítugur
að aldri.
Það var sem reiðarslag þegar
mamma hringdi til að segja mér
að Óli væri dáinn. Það var erfitt
að trúa því að svo ungur og
hraustur maður væri dáinn, svo
snöggt og svo óvænt.
Aldrei grunaði mig, hálfum
mánuði áður, er við frændur bár-
um afa til moldar, að einn okkar
færi svo fljótt á eftir honum.
Þegar maður lætur hugann
reika til baka og rifjar upp liðnar
samverustundir, man ég aldrei
eftir óla einum. Alltaf var Gissi
bróðir hans með honum. Þeir voru
alveg sérstaklega miklir vinir og
félagar. Það var alltaf gaman þeg-
ar bræðurnir komu að vestan í
heimsókn til okkar og afa með for-
eldrum sínum. Þeir voru svo mikl-
ir grallarar og alveg með ólíkind-
um liðugir og hugaðir í leikjum
sínum. Þeir voru oftast brosandi
eða hlæjandi og að reyna að stríða
einhverjum.
Ég mun aldrei gleyma því er við
Óli fórum saman út í mýri með
brauð handa hestunum. Við náð-
um þeim og ég lyfti Óla á bak og
skreið síðan sjálfur á bak fyrir
aftan hann. Við skemmtum okkur
konunglega við að þeysa hnakk- og
beislislaust um mýrina á harða-
stökki, uns hestarnir snarstopp-
uðu eða tóku krappa beygju og þá
kútveltumst við af baki. Strax var
tekið til við að ná hestunum og
farið á bak aftur. Aldrei sá ég
hræðslumerki á óla, hvernig sem
við flugum af baki.
Þær voru margar ánægjustund-
irnar sem við ðli áttum saman
bæði í Efstadal, Suðureyri eða
Úlfljótsvatni. Því miður hittumst
við æ sjaldnar er árin liðu og við
eltumst.
Óli var kvikur og fljótur til alls
er hann tók sér fyrir hendur.
Hann var laglegur, nettvaxinn,
fimur og sterkur.
Áhugi hans beindist einkum að
vélum og bílum. Hann var ekki
gamall er hann eignaðist fyrstu
skellinöðruna, og æ síðan var
hann dútlandi við hjól eða bíla.
Aldrei óraði mann fyrir því að
Óli yrði svo stuttan tíma meðal
okkar, en vegir Guðs eru órann-
sakanlegir.
Ég votta unnustu hans, foreldr-
um og systkinum mína dýpstu
samúð.
Snæi
Jón Vilberg
Jónsson -Kveðja
Fæddur 22. desember 1922
Dáinn 12. júlí 1984
Okkur setti hljóða, þegar við
komum til vinnu og fréttum and-
lát Jóns Vilbergs.
Við lítum með söknuði inn eftir
gólfinu þar sem hann vann yfir
þrjá áratugi við rafsuðu og smíð-
ar.
Jón var verklaginn og vann verk
sín af samviskusemi. Hann var
fljótur til að hjálpa þar sem með
þurfti, enda var oft kallað á hann.
Hann fór úr sínu verki eins og
ekkert væri sjálfsagðara.
Margir eru þeir sem fengið hafa
hlýju frá kötlunum sem Jón smíð-
aði ásamt Gunnlaugi Hólm. Þeir
unnu saman í fjölmörg ár, en
Gunnlaugur lést fyrir nokkru, svo
ekki var langt á milli þeirra vin-
anna.
Frá Jóni stafaði hlýja er ylja
mun minninguna um hann.
Við þökkum honum samveruna
og færum eftirlifandi móður hans
og systrum samúðarkveðjur.
Starfsmenn Stálsmiðjunnar
— Eyðslugrannur —
Stór smábíll með
mikla aksturseiginleika
Framhjóladrif
Verð frá 260.000.-
Hagstæðir greiösluskilmálar
! .. ! ! i ! i !
H0FÐABAKKA~9 124 REYKJAVIK 5IMI 687300
!!!!!!!