Morgunblaðið - 14.06.1986, Blaðsíða 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR14. JÚNl 1986
„fcqar f?u 'yeX.ta. meÍ5mæU2.b»'«f/
rnuntu sk.\\ja.,af \wtrju 'eg hæbli."
áster___
... að opna bílskúr-
inn fyrirhana.
TM Rm. U.S. Pat. Off.-all rlghts reserved
»1985 Los Anpeles Times Syndicate
Hvort ég hef fengið nóg
eða ekki, er ekki þitt að
segja til um, stúlka min!
Með
morgiinkafíinu
ana!
HÖGNI HREKKVlSl
Um Kjarvalsbæk-
ur Indriða G.
Þorsteinssonar
Til Velvakanda.
Þjóðsagan segir, að Kristján
Albertsson hafí sagt við Hlín í
Herdísarvík, að íslenska þjóðin hafí
reist Einari Benediktssyni bauta-
stein í hjarta sínu.
„Það var þá líka staður," skrapp
útúrfflín.
Mér kom þessi saga í hug, þegar
ég í vetur var að lesa Kjarvalsbækur
Indriða G. Þorsteinssonar.
Nú rifjaðist þetta upp fyrir mér,
þegar ég sá Indriða í sjónvarpinu
um daginn. En því færi ég þetta í
letur, að ég furða mig á, hvað hljótt
hefur verið um þetta ritverk Ind-
riða. Er eins og þetta mikla rit
hafí komið okkar málglaða og rit-
glaða fólki á óvart. Að mínu viti
er það með ólíkindum hvað Indriði
hefíir safnað miklum fróðleik um
listamanninn og ævi hans á ekki
lengri tíma. Hver rithöfundur væri
fullsæmdur af einu svona verki um
ævina. Frásögnin hjá Indriða
streymir fram eins og straumþungt
fljót, en er lífguð upp með smásög-
um og frásögnum um ólík efni, eins
og um Eggert Stefánsson o.fl., sem
gerir söguna manneskjulegri og
færir hana nær manni.
Sagan er á látlausu máli, hvergi
uppskrúfuð eða skrúðmælgi beitt,
eins og listfræðingum hættir til og
frásögnin er þannig í stíl bestu ís-
lendingasagna. Höfundurinn fellir
enga dóma, en rekur ævi meistar-
ans næstum frá ári til árs. Samt
er sagan aldrei leiðinleg og maður
les hana næstum eins og skáldsögu.
Svipar henni þannig til bókanna um
Hannes Hafstein.
Saga Kjarvals er einskonar vík-
ingasaga og víkingurinn Kjarval,
vafalaust einn af mestu listamönn-
um veraldarinnar.
Indriði G. Þorsteinsson
í dálkum Velvakanda í Morgun-
blaðinu 11. þ.m. kvartar hjólreiða-
kona yfír að erfítt sé að komast
leiðar sinnar eftir gangstétt við
Miklubraut vegna yfírstandandi
framkvæmda við göngin undir göt-
una. Því er til að svara að gerður
hefír verið malarstígur fyrir gang-
andi og hjólreiðafólk að norðan-
verðu framhjá vinnusvæðinu. Til
Jóhannes Kjarval
Háir bautasteinar standa á haugi
Egils ullserks segir Snorri.
Indriði G. Þorsteinsson hefur
reist Jóhannesi Kjarval „háan
bautastein". Bækur hans eru skrifð-
ar af skilningi og ást á hinum mikla
listamanni.
Egill Sigurgeirsson
að komast leiðar sinnar verða þessir
vegfarendur að þvera Miklubraut á
gangbrautarljósum við Kringlumýr-
arbraut sé fara yfír suðurgangstétt
Miklubrautar, þar sem þetta fram-
hjáhlaup er eingöngu að norðan-
verðu við væntanleg undirgöng.
Ingi U. Magnússon
gatnamálastjóri.
Svar við fyrirspurn:
Malarstígur fyrir
gangandi og hjól-
andi við Miklubraut
Víkveiji skrifar
eim gengur lítið að kemba
hnökrana úr dagskránni sem
plagað hafa útsendingar sjónvarps-
ins okkar nánast frá upphafí vega.
Fréttimar fara verst út úr þessu,
enda flóknasti parturinn vísast eða
Qölbreytilegasti matseðillinn ef svo
mætti að orði komast. Verst er að
þetta er síst betra i ár en í fyrra
eða hitteðfyrra: öll þessi óhöpp og
afglöp eða hvað það nú heitir eru
nánast orðin fastir liðir í dag-
skránni. Tækjabúnaðinum er oftast
kennt um og gæti sú skýring svo
sem verið deginum sannari. En
þetta fer að verða afkáralegt að
ekki sé meira sagt.
Sjónvarpsfréttunum lýkur jafnan
með ótrúlega langri skrá yfír fólkið
sem Iagt hefur hönd á plóginn
hveiju sinni, og er þetta án efa
ákaflega „lýðræðislegt". Enginn
skal hafður útundan og enginn skal
heita öðrum manni meiri í leiknum.
En spumingin er bara hvort þetta
sé ekki öðrum þræði ofurlítið til-
gerðarlegt ef ekki bamalegt. Er
upphefðin þess virði til dæmis? Og
er sjónvarpsáhorfandinn nokkru
nær fyrir vikið? Þessi Víkveijapistill
birtist hér einungis í dag af því
fjölmargar liprar hendur hafa greitt
götu hans inní blaðið. En þætti
mönnum það ekki skrýtið ef honum
lyktaði hveiju sinni með rækilegri
upptalningu á nöfnum þessa ágæta
fólks? Enda eru þeir hjá sjónvarpinu
ekki nema hálfvolgir í þessu uppá-
tæki. Þeir renna þessum lista sínum
svo hratt yfír skjáinn að helmingur
nafnanna fer fýrir ofan garð og
neðan hjá mönnum.
XXX
• •
gn meira um sjónvarpið. Bjami
Felixson íþróttafréttamaður
tók af skarið í vetur og kvaðst
mundu leggja til að bresku knatt-
spymuþættimir yrðu lagðir af ef
hinum erlendu kollegum hans, sem
lýsa leikjunum, yrði úthýst; og var
það karlmannlega mælt hjá Bjama.
Hann tók þessa afdráttarlausu af-
stöðu um það leyti sem kræfustu
málhreinsunarmennimir okkar voru
byijaðir að ympra á því í alvöru að
jafnvel knattspymulýsingar af er-
lendum vettvangi yrðu að berast til
okkar gegnum túlk; hvað væri vit-
anlega fásinna.
Nú er það kaldhæðni örlaganna
að það skuli einmitt hafa fallið í
hlut Bjama að sanna það með lýs-
ingum sínum á leikjunum í heims-
meistarakeppninni hvað hann hafði
dúndrandi rétt fyrir sér. Hann er
allur af vilja gerður eins og hans
er von og vísa og hér skal hvorki
véfengdur áhugi hans á íþróttinni
né þekking hans og mikil reynsla.
En enginn getur lýst knattspymu
af gagni (né heldur öðrum íþrótta-
viðburðum) sem er ekki sjálfur á
staðnum, er raunar staddur í ann-
arri heimsálfu. Bjami er því mestan
partinn bara að segja okkur það
sem við sjáum með eigin augum,
eins og hann væri að leiða blinda
satt best að segja.
XXX
Og knattspyrnan enn. Það kom
í ljós á EFTA-fundinum á
dögunum að iðnaðarráðherrann
okkar, hann Albert, var heldur
betur í góðum félagsskap. Að
minnsta kosti tveir þeirra framá-
manna erlendra, sem sátu ráðstefn-
una, höfðu ekki minni áhuga á
knattspymu og heimsmeistara-
keppninni en Albert sjálfur.
Enda féll sagan sem hann sagði
mönnum af þessu tilefni í góðan
jarðveg. Þeir í bimnaríki og hinir á
verri staðnum, ákváðu að efna til
knattspymukeppni. Þegar dagurinn
rann upp kom kölski að máli við
drottinn og lagði til að þeir veðjuðu
um úrslitin, til dæmis nokkrum sál-
um. Sá síðamefndi tók því samt
fálega, kunni ekki við að pretta
kölska þótt illur væri, benti honum
hæversklega á að allir bestu menn-
imir væru vitanlega á himnum.
„Þessir menn sem þú hefur á að
skipa þættu jafnvel slakir í þriðju
deild," vildi hann meina.
„Að vísu,“ sagði kölski og glotti,
„en ég hef alla dómarana."
iMli V