Morgunblaðið - 26.03.1987, Qupperneq 57

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 26. MARZ
57
í sundfélaginu Ægi. Þær systur
urðu mjög þekktar sundkonur og
unnu mörg afrek á því sviði. Þegar
fjölskylda mín flutti úr Laugamesi
slitnuðu að mestu þau bönd er
tengdu okkur því ágæta fólki sem
bjó á Laugamessvæðinu.
Sveina giftist seinna mannkosta-
manni, Bimi Pálssyni sjúkraflug-
manni, en hann fórst í flugslysi eins
og flestum er kunnugt og var hann
öllum harmdauði sem hann þekktu.
Um það þarf ekki að ræða hversu
mikil raun það hefír verið nánustu
aðstandendum, eiginkonu og böm-
um. En Sveina var ekki sú
manngerð að láta bugast. Hún taldi
sig alltaf mikla hamingjukonu,
bömin öll gáfað og duglegt fólk,
sem ásamt mökum sínum bám hana
á höndum sér.
Ég endumýjaði kunningsskapinn
við Sveinu, sem varð að vináttu, í
gegnum Jóhönnu (Öddu) systur
mína, en þær vom miklar vinkonur
á siðustu ámm. Sveina var með
afbrigðum skemmtileg kona og eig-
um við Heiga ógleymanlegar
minningar um samvemstundir með
henni og hennar samheldnu §öl-
skyldu.
Sveina var mjög músíkölsk, hún
sótti alla tónleika sem hún komst
yfír að fara á, var fastagestur á
tónleikum Sinfóníuhljómsveitarinn-
ar og átti mikið af úrvals tónlist á
plötum. Ég hefí tæplega áttað mig
á því enn að Sveina sé farin frá
okkur.
Við Helga og Adda vottum allri
fjöiskyldunni innilega samúð.
Rögnvaldur Siguijónsson
Einn af kirkjunnar þjónum hafði
á orði að homsteinn lífshamingj-
unnar væri þakklæti. Hvort sú
sannfæring samrýmist þeirri hug-
mynd að íslendingar séu hamingju-
samasta þjóð veraldar skal ósagt
látið. En víst er að orðin eiga við
um tengdamóður mína. Jafnvel um
áramótin síðustu er hún stóð and-
spænis alvarlegum sjúkdómi vék
þakklætið ekki úr huga hennar.
Þakklæti fyrir hvem þann dag sem
hún átti með ættingjum og vinum,
þeim stóra hópi sem hún lagði rækt
við alla tíð.
Móðurhlutverkið skipaði æðstan
sess í lífí Sveinu, öðram til gæfu
og henni til ánægju og lífsfyllingar.
Glaðværðin var ráðandi og tónlistin
í hávegum. Ungir sem aldnir vora
jafningjar í samvistum við Sveinu.
Undanfama þijá mánuði dvaldist
Sveina á heimili okkar Heiðu. Við
voram svo lánsöm að búa í stóru
húsi sem gat rúmað þriðju kynslóð-
ina, og brátt tók að lifna yfír
vistarveram. Ýmist hringdi síminn
eða dyrabjallan nema hvora tveggja
væri og „Dopþa" hafði ekki við að
gelta. Það var ekki laust við að
húsbóndinn væri stoltur yfír tíðum
mannaferðum heim traðimar.
Sveina tók á móti gestum og
mannlífíð blómgaðist. í ljós kom að
hafí húsið verið stórt fyrir reyndist
það aldrei eins óþarflega stórt og
nú. Allir vora saman komnir inni
hjá Sveinu og oft þurfti að fara
langar leiðir til að ná í símann.
Stofumar stóðu auðar nema ef
húsbóndinn dró sig í hlé og sofnaði
fyrir framan sjónvarpið. Þannig
gekk um hríð og amma Sveina
hafði yfírhöndina í baráttunni sem
háð var í bakgranni. Smám saman
færðist erfitt stíð í forgrann, en
Sveina og böm hennar létu ekki
bilbug á sér fínna. Kjarkurinn og
lífsviljinn var ótrúlegur og mann-
legri reisn var haldið til hinstu
stundar. Svo kom að ekki varð leng-
ur við ráðið og Sveina var flutt í
spítalann. Þar átti hún skamma
viðdvöl og getur allt eins hugsast
að sjúkraflugmaðurinn Bjöm Páls-
son hafí bragðist skjótt við og
bjargað eiginkonu sinni yfir til sín
I betri heim.
Þakklæti fyllir hugann fyrir að
hafa fengið að njóta alls þess sem
Sveina veitti af örlæti sínu og
lífsgleði.
Guð blessi og varðveiti minningu
Sveinu Sveinsdóttur.
Tengdasonur
Sveina Sveinsdóttir á Rauðalæk
6 í Reykjavík andaðist að morgni
laugardagsins 21. mars sl. 70 ára
að aldri. Þar lauk ævidegi konu,
sem verður eftirminnileg öllum
þeim, sem kynntust henni. Og víst
er, að í henni mun margur sakna
góðs vinar, vegna þess að hún var
mikill vinur vina sinna. Þar var
engin hálfvelgja á ferðum.
Sveina fæddist á Ásláksstöðum
á Vatnsleysuströnd 9. maí 1916
dóttir hjónanna Sveins Einarssonar
múrarameistara og Amheiðar
Bjömsdóttur. Sveinn var sonur
hjónanna Einars Bjamasonar og
Ragnhildar Jónsdóttur að Heiði á
Síðu. Amheiður var dóttir hjónanna
Bjöms Magnússonar og Amdísar
Erlendsdóttur i Þjóðólfshaga í Holt-
um.
Þannig var Sveina komin af
sunnlensku bændafólki í báðar ætt-
ir. Hinn skaftfellski upprani hennar
leyndi sér ekki. Sveina var óvenju-
lega glæsileg kona, hávaxin og
myndarleg og yfír henni var sérstök
reisn. Þessi reisn átti sér djúpar
rætur í skaphöfn hennar og við-
horfum hennar til lífsins og
samferðarmanna. Hún vissi, hvað
það er að vera maður. Hún var
mjög eindregin í afstöðu sinni til
alls og meðalmennskan átti ekki
uppá pallborðið hjá henni. Hún var
mjög stolt af sér og sínum og
sagði, að ekki væri hægt að ætlast
til þess að aðrir bæra virðingu fyr-
ir manni, ef maður gerði það ekki
sjálfur.
Sveina ólst upp á Vatnsleysu-
strönd og síðar í Laugamesinu með
systram sínum, þeim Þórunni, Am-
heiði og Jónu tvíburasystur sinni. í
Laugamesinu bjó fjölskyldan lengst
af að Heiði. í nafrigift hússins fólst
ræktarsemi föður hennar við heima-
slóðir sínar, en slík ræktarsemi var
einmitt eitt af höfuðeinkennum
Sveinu. Aðeins fátt fólk hef ég heyrt
tala af jafnmiklum innileik og djúpri
virðingu um foreldra sína og hana
tengdamóður mína. í samræmi við
það kölluðu þau Bjöm húsið sitt í
Mosfellssveit að Heiði. Og sagan
Fædd 12. júní 1918
Dáin 8. mars 1987
Ingibjörg Jónsdóttir fæddist á
Þingeyri 12. júní 1918. Hún var
dóttir hjónanna Jóns Sigurðssonar
skósmiðs og Valgerðar Tómasdótt-
ur. Þeim hjónum varð 6 bama
auðið. Þegar Ingibjörg var innan
fermingar flutti hún með foreldram
sínum að Gili í Mýrarhreppi í Dýra-
firði, þar sem Oddur bróðir hennar
býr nú.
Eftir fermingaraldur fór Ingi-
björg til Reykjavíkur. Fyrstu árin
var hún í vist, en síðan hóf hún
störf í sælgætisverksmiðjunni
Víkingi, þar sem hún vann í 17 ár.
Ingibjörg kynntist eftirlifandi
manni sínum, Jóni Vilhjálmssyni
vélstjóra, árið 1946. Þau giftu sig
árið 1947 og hófu búskap. Síðar
keyptu þau kjallaraíbúð í Blönduhlíð
sem þau innréttuðu sjálf og bjuggu
í allt til 1970 en þá eignuðust þau
einbýlishús í Hlíðarhvammi 7 í
Kópavogi, þar sem þau bjuggu
síðan.
Ingibjörg vann fyrir heimilinu á
meðan Jón fór í Vélskólann. Þá
naut fólk ekki námslána, en með
samhjálp, vinnusemi og seiglu kom-
ust þau vel af.
Þegar Jóhannes og Tómas bræð-
ur hennar vora ungir menn í námi
hér syðra nutu þeir aðstoðar Jóns
og Ingibjargar.
í garðinum í Hlíðarhvammi unnu
þau mikið verk, enda fengu þau
verðlaun fyrir verkið. Ingibjörg unni
gróðri og tré og blóm náðu þroska
í garðinum í Hlíðarhvammi svo
undran sætti. Falleg beð, hleðslur
og blómaskrúð vakti athygii allra,
sem framhjá fóra. Frístundum
sínum eyddu þau Jón og Ingibjörg
flestum í ræktunarstarfið.
í Hlíðarhvammi urðu þau ná-
grannar foreldra minna, Láru
Pálsdótt.ur og Einars Guðmunds-
sonar. Með þeim tókst gott og mikið
samband, eins og best verður milli
endurtók sig oftast, því sömu virð-
ingu og þvílíkan sess ávann hún sér
í hugum barna sinna og bamabama
og einnig tengdafólks og vina. Það
voru hennar óviðjafnanlegu eigin-
leikar til þess að láta fólki líða vel
í návist sinni, sem löðuðu fólk að
henni.
Árið 1939 giftist Sveina Bimi
Pálssyni, sem síðar varð lands-
frægur flugmaður. Þau áttu §ögur
böm, þau Svein, Sólrúnu, Amheiði
og Bimu. Gestrisni þeirra hjóna og
samheldni var mikil. Heimilið var
stórt og fjölsótt af vinum og vanda-
mönnum og var þar oft glatt á
hjalla. Þáttur Sveinu í rekstri
sjúkraflutningsins verður seint full-
metinn, en í dag eru nákvæmlega
14 ár liðin frá því að Bjöm Pálsson
fórst með flugvél sinni Vorinu.
Á sínum jmgri árum var Sveina
mikil sundkona og þær systur all-
ar. Hún átti um langt skeið met í
100 metra bringusundi, sett í sjón-
um við Örfírisey. Einn vetur var
hún á Fáskrúðsfirði og stundaði þar
sjóböð reglulega allan veturinn.
Sundið átti mikil ítök í henni og
stundaði hún það fram á síðustu
mánuði ævi sinnar.
Um áramótin kom í ljós, að hún
var haldin alvarlegum sjúkdómi.
Heilsu hennar hrakaði mjög fljótt.
Hún tók þessu öllu af stakrí karl-
mennsku og hélt reisn sinni til hins
síðasta. Hún fór í óperana og á
tónleika og fékk til sín vini og kunn-
ingja. Aðdáunarverð ró hennar og
æðruleysi verða minnisstæð okkur,
sem þekktum hana. '
I dag kveðja ættingjar og vinir
Sveinu Sveinsdóttur hinstu kveðju.
Með þeim mun lifa minningin um
einstaka konu. Hún er lögð til
hinstu hvflu við hlið eiginmanns
síns. Megi hún hvfla í friði og hafí
hún þökk afkomenda sinna og sam-
ferðarmanna fyrir allt. Blessuð sé
minning Sveinu Sveinsdóttur.
Viðar Ólafsson
góðra granna. Móðir mfn og Ingi-
björg skrappu gjarnan í kaffí hvor
hjá annarri og gættu bús og vökv-
uðu blóm, ef fara þurfti frá húsi.
Þegar garðvinnan var í algleym-
ingi um góðviðrishelgar á sumrin,
gengu þau á milli garðanna, skipt-
ust á góðum ráðum og vegsömuðu
verkin.
Ingibjörg var sjálfboðaliði í störf-
um Garðyrlqufélags íslands og var
heiðrað á 100 ára afmæli félagsins.
Faðir Ingibjargar gerði eitt sinn
verkfall í vinnu hjá Norðmönnum í
hvalstöð í Dýrafírði. Hann vann þar
félögum sínum sigur með einarðri
en sanngjamri framgöngu sinni.
Þetta sama fas hlaut Ingibjörg
að erfðum og hafði vinskap og virð-
ingu samferðamanna sinna. Ingi-
bjöig var borin til grafar að
viðstöddum nánum vinum og
venslafólki fímmtudaginn 19. mars
1987.
Þegar hún lést hafði hún sáð
fyrstu fræjunum í Hlíðarhvammi.
í vor munu þau bera verkum
hennar fagurt vitni.
Guðmundur Einarsson,
alþmgismaður.
Ingibjörg Jóns-
dóttir - Minning
É. A
Flug/sigling - bíll 1987
- fjölmargir möguleikar -
Bjóðum upp á námskeið fyrir ferðalanga
sem hyggjast ferðast um Evrópu.
1. Undirbúningur ferðar.
2. Fjárhagsáætlun.
3. Skipulagning, áfangar og gististaðir.
4. Notkun korta og upplýsingaöflun.
5. Helstu sérákvæði í umferð erlendis.
6. Akstur á hraðbrautum.
7. Nokkrar hagnýtar ráðleggingar.
Námskeiðið verður á Akureyri laugardaginn 28.
mars, kl. 10.30-15.30 í „Fiðiaranum“.
Ennfremur á Hótel Loftleiðum, Reykjavik, þriðju-
daginn 31. mars kl. 17.45.
Innifalið í námskeiðinu: Matur, kort og kennsla.
Verð kr. 900,- (kr. 700,- fyrir félagsm. F.Í.B.).
Afsláttur fyrir hjón.
Nðnari upplýsingar og innritun á Ferðaskrif-
stofu Akureyrar, sími 96-25000 eAa á skrif-
stofu F.Í.B. í Reykjavík, sími 91-29999.
FLUGLEIDIR

FRI
Feróaskrifstofa Ríkisins
Námskeiðið er haldið ísamráði við Umferðarráð.
FERMINGAR-
NÁ TTKJÓLAR
léttir og nýtískulegir náttkjólar.
Margir litir — mikið úrval.
Náttfatnaður fyrir allan aldur.
'M
Glæsibæ
Álfheimum 74 s: 33355