Morgunblaðið - 26.09.1987, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 26. SEPTEMBER 1987
47
Bjarki Þórlinds
son — Minning
Fæddur 19. janúar 1933
Dáinn 3. september 1987
Bjarki var fæddur 19. janúar
1933. Hann var sonur Guðnýjar
Hallgrímsdóttur og hins kunna afla-
manns Þórlindar Magnússonar
skipstjóra og útgerðarmanns frá
Eskifirði. Hann var giftur Önnu
Sveinsdóttur frá Borgarfirði eystri
og eignuðust þau 7 mannvænleg
börn. Bjarki var vélvirki að mennt
og eftirsóttur til starfa enda hörku-
duglegur og vel að sér í sínu fagi.
Var hann gjarnan kallaður til lang-
ar leiðir þegar mikið lá við og brást
það sjaldan að hann kæmi hlutunum
í lag. Hann var góður málamaður
og kom það því oft í hans hlut að
sinna erlendum skipum sem áttu í
vélabilunum eða öðrum slíkum erf-
iðleikum hér við land.
Framkoma Bjarka einkenndist
af ljúfmennsku og jafnan var stutt
í gamansemi og glettni jafnvel á
erfiðleika tímum. Hann var góður
heimilisfaðir og barnelskur og jafn-
an hrókur alls fagnaðar í hópi
félaga og vina. Þá er mér minnis-
stæður sá mikli áhugi og kraftur
sem einkenndi framgöngu hans til
þeirra verka sem honum voru falin.
Hann var lítið gefinn fyrir að fara
í kringum hlutina og sagði skoðan-
ir sínar umbúðalaust.
Hiónaminning:
*
Jón Oskar Jóns-
son ogHalldóra
Lilja Jónasdóttir
Jón Óskar
Fæddur 17. apríl 1915
Dáinn 3. júlí 1986
Halldóra Lilja
Fædd 14. apríl 1911
Dáin 18. september 1987
Fyrir hönd fjölskyldunnar vil ég
minnast afa og ömmu, Jóns Óskars
Jónsssonar og Halldóru Lilju Jónas-
dóttur, sem dóu með svo st.uttu
millibili. Við þökkum Guði fyrir að
hafa fengið að njóta návistar þeirra
og umhyggju.
Þau voru bæði af „gamla skólan-
um, skóla lífsins", um margt lík,
en um margt ólík. Afi og amma
byrjuðu ung að vinna eins og þá
gerðist. Hann var innan við ferm-
ingu þegar hann fór í sjóróðra með
föður sínum, en fjölskyldan bjó á
Öndverðarnesi á Snæfellsnesi. Afi
kom ungur maður suður til Kefla-
víkur í atvinnuleit og var þá á
bátum.
Amma var fædd áAlfatröðum í
Hörðudal og alin upp á Hamri. Ung
að árum var hún send á milli bæja
til aðstoðar við sláturgerð og önnur
bústörf. 1930 kom hún suður til
vistar hjá föðurbróður sínum í
Sandgerði. Ári seinna fór hún til
Keflavíkur og þar kynntust þau afi
og hún, felldu hugi saman og stofn-
uðu heimili. Það var nú ekki stórt
í sniðum fyrsta heimilið, aðeins eitt
kvistherbergi.
Eina barn þeirra, faðir minn,
fæddist 26. nóvember 1935 og fékk
nafnið Hreinn Bergmann. Með hann
lítinn bjuggu þau fyrst á Vallargötu
22 og síðar á Suðurgötu 27. Arið
1939 fluttust foreldrar ömmu til
þeirra að vestan og hefur þá verið
þröngt um fjölskylduna í tveggja
herbergja íbúð. Þegar faðir minn
var á 12. ári keyptu foreldrar hans
fjögurra herbergja íbúð á Hafnar-
götu 78 og þar bjuggu afi og amma
alla tíð síðan. Faðir minn giftist 16.
júlí 1955 Guðrúnu Ástu frá Þóru-
koti í Njarðvík og hafa þau alltaf
búið í Njarðvík. Þau eignuðust þrjú
börn; undirritaða 1956, Sigurð
1958 og Óskar 1962. Þeirra börn
eru orðin fimm.
Við systkinin eigum margar dýr-
mætar minningar af Hafnar-
götunni. Langamma og langafi lifðu
til 1968 og kynntumst við þeim líka.
Við fengum oft að vera yfir nótt
hjá þeim og alltaf voru lesnar bæn-
ir áður en við fórum að sofa. Amma
var mjög trúuð manneskja og sagði
mér oft að hún hefði beðið Guð
fyrir þessu eða hinu. Þegar afi var
orðinn sjúkur bað hún til Guðs að
hann þyrfti ekki að liggja lengi
aumingi og Guð bænheyrði hana.
Alveg eins held ég að hún hafi ver-
ið bænheyrð núna, því hún dó
kvalalaust og var sátt. Alltaf bað
hún fyrir okkur öllum ef við lögðum
upp í ferðalög eða áttum í erfiðleik-
um í einkalífi, sem hún vissi um.
Afi bar ekki sínar tilfinningar á
torg og hafði ekki mörg orð um
sína trú eða bænalíf. En hann var
sjómaður næstum allt sitt líf og til
að endast í því starfl, verða menn
að hafa trú. Afi var af „gamla skól-
anum“ eins og áður er getið, og
fannst ekki mikið til um langskóla-
nám, en hann unni sínum og studdi
okkur öll í hvetju því sem við ákváð-
um að leggja fyrir okkur. Og hann
var stoltur þegar árangurinn kom
í ljós.
Hann vildi líka að við ynnum
fyrir því, sem við eignuðumst og
svo þegar okkur gekk vel var hann
manna ríkastur. I þessu voru þau
alveg sammála. Þegar ég var lítil
og fyrsta bamabarnið, kom hann
oft á sunnudögum til að taka mig
rúnt á rútunni, sem hann veitti for-
stöðu í nokkur ár. Þegar sonur
minn eldri var lítill, kom hann til
að sækja hann og fara „bryggju-
rúnt“. Þá fóru þeir í Sandgerði eða
Grindavík, eftir því hvar báturinn
hans var í það skiptið. Nú, eða sátu
í bílnum á hafnarbakkanum í
Keflavík og spáðu í sjóinn. Ef afi
var ekki á sjó en ekki heima var
öruggt að fínna hann í námunda
við bryggjumar eða á rútustöðinni,
því hann fylgdist með öllu þar líka
og rabbaði við bílstjórana um dag-
inn og veginn.
Amma var mjög heimakær alla
tíð. Þó höfðu þau farið saman í
ferðalög, en aldrei lengi. Afi fór til
útlanda til að kynna sér eitthvað í
sambandi við báta fyrir mörgum
ámm. Á meðan Siggi bróðir bjó í
Danmörku langaði afa að heim-
sækja hann, en á vertíð fer enginn
í frí, svo hann bauð ömmu að fra
eitt sumarið. Hún hafði þá aldrei
komið til útlanda og þótti það
óþarfi, en svo naut hún þessa ferða-
lags auðvitað mjög vel.
Við lærðum það af afa og ömmu
að fara vel með, hvort sem er mat-
ur, föt eða peningar. Þau þurftu
að spara hér áður og töluðu um það
við okkur hve tímarnir voru öðru-
vísi. En þau fylgdust vel með og
skildu það, að okkar þarfir voru
aðrar og annars eðlis.
Afl og amma áttu góða vini, sem
sóttu þau heim. Oft var gaman nú
seinni árin að hitta Eriðrik, Halla
eða Didda hjá afa og heyra þá
spjalla. Vinkonur ömmu reyndust
henni sérlega vel, eftir að afl dó.
Þær komu mikið til hennar, Gústa,
Gyða, Kalla, Gauja, Gógó sem býr
á efri hæðinni og svo Erla og
Magga, sem áður höfðu búið í hús-
inu. Við þökkum þessu fólki svo og
öllum öðrum sem reyndust vel;
hjartanlega fyrir vináttuna, sem
þau sýndu gömlu hjónunum.
Við erum rík í hjarta að hafa átt
Já, svona er lífið, menn koma og
fara. Nú hefur þessi góði drengur
kvatt og lagt upp í sína síðustu
ferð yfir móðuna miklu, kominn til
Guðs sem gaf hann. Það veit ég
að hann hefur fengið góða heim-
komu. Nú umveija hann englar
Guðs. Bjarki varð bráðkvaddur
þann 3. september síðastliðinn er
hann var staddur upp á Héraði í
sumarbústað sínum.
Eg kynntist Bjarka er hann var
ungur að árum. Það kom strax í
ljós á uppvaxtarárum hans að þar
fór enginn flysjungur. Hann var
drengskaparmaður og einstaklega
hlýr í viðmóti. Á heimili sínu voru
hann og kona hans, Anna, mjög
samstiga í gestrisni og höfðings-
skap og þaðan fór enginn án þess
að þiggja góðgerðir. Barnaláni hafa
þau hjón átt að fagna. Öll eru þau
nýtir þjóðfélagsþegnar.
Um leið og ég kveð Bjarka Þór-
lindsson, sendi ég Önnu og börnum
þeirra innilegar samúðai'kveðjur
svo og öðrum aðstandendum þeirra.
Minningin um góðan dreng lifir.
Jóhann Þórólfsson
frá Reyðarfirði.
AIPAM
UÓSAPERUR
LOGA
LENGUR
FINNSK FRAMLEIÐSLA
Heildsolubirgöir
!ál>ÝSK-ÍSLENSKAHF.
■ ■ Lynghálsi 10-110 Fteykjavik - Sími: 82677
Fródleikur og
skemmtun
fyrirháa semlága!
Óskar afa og Dóru ömmu að og Fyrir hönd föður míns og móður,
biðjum Guð að blessa minningar bræðra, maka okkar og barna,
okkar og ykkar allra um þau. Gróa Hreinsdóttir.
FLUTNINGSVANDAMÁL
FRAMTÍÐARINNAR LEYSAST MEÐ
SAWO lyftibúnaði og gámum.
SAWO HL 16
LYFTIBÚNAÐUR
Komio og sjaiö sýningu okkar
að Fosshálsi 1 (Bílaborg).
Laugardaginn 26. sept.
Sunnudaginn 27. sept.
Kl. 13—18
VIÐ SÝNUM:
SAWO lyftibúnaö Hl 8L og HL 16N
SAWO lokaöa gáma frá 5—25 rúmmetra
SAWO opna gáma
SAWO Fe pressugám 16 rúmmetra sawo lokaour gímur 25 rúmmetra
SAWO traktorsvagn með lyftibúnaói Fylgist með þróun flulninga og
heimsækið sýningu okkar. Þar sem
markaOsstjóri SAWO HYDRAULIC AS
i Danmörku verður á staönum og
segir ykkur hvers vegna einn at
hverjum þremur vörubilum I
Danmörku er búinn lyftibúnaöi.
Aöeins imyndunarafliö takmarkar
möguleika á notkun gáma.
UmboAsaOlli fyrtr SAWO HYDRAULIC AS
SAWO F 16 PRESSúGAMUR
SAWO HYDRAUUCt
FL UTNINGA TÆKNISF
TRANSPORT TECNICS SF.
VATNAGORDUM 12.124 REYKJAVÍK - ICELAND
P.O.BOX 4368 - TEL. 688155 - TLX. 2134

JlS 4 mmLmmfam WyUMi
«LÍ ■ ■■[ |