Morgunblaðið - 09.10.1987, Blaðsíða 38

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 9. OKTÓBER 1987
38
Minninfr:
Guðrún Benedikts
dóttir Reyndal
Fædd 18. ágúst 1903
Dáin 27. september 1987
Hinn 27. september sl. andaðist
tengdamóðir mín, Guðrún Bene-
diktsdóttir Reyndal, eftir langvar-
andi veikindi.
Hún var fædd 18. ágúst árið
1903 í Gljúfurárholti í Ölfusi. For-
eldrar hennar voru Benedikt fæddur
30. nóvember 1859, á Stóru Heiði
í Mýrdal, Eyvindsson og kona hans,
Margrét fædd 24. október 1862 á
Reykjum í Ölfusi, Gottskálksdóttir.
Guðrún ólst upp hjá foreldrum
sínum í Gljúfurárholti fram yfir
fermingu við leiki og störf eins og
títt var um æskufólk í sveitum á
árum áður. Margar átti hún minn-
ingamar úr Ölfusinu og höfðu þau
einkasystkinin, hún og Guðmundur
bróðir hennar, sem lengi var borg-
argjaldkeri í Reykjavík, gaman af
að riija þær upp á góðri stund, en
þau systkinin voru mjög samrýmd
alla tíð. Við hné móðurömmu
sinnar, sem hún hafði mikið dálæti
á, Halldóru Hjartardóttur, er dvald-
ist á heimilinu mörg síðustu æviár
sín, nam hún margan fróðleik í
bemsku. Þær minningar geymdi
hún til efri ára, en það var Guðrúnu
mikið áfall, er amma hennar dó.
Þá var Guðrún á tólfta ári.
Vorið 1918 brugðu foreldrar
hennar búi og fluttu til Hafnarfjarð-
ar, þar sem þau ur.nu næstu árin.
Þar gekk Guðrún i Flensborgarskól-
ann, sem Ögmundur Sigurðsson
stjómaði af röggsemi og festu. Hún
útskrifaðist þaðan vorið 1924, en
slíkt skólanám veit ekki sjálfgefið á
þeim ámm fyrir fátækan ungling.
Eftir hin skemmtilegu æskuár
tók alvara lífsins við með vinnu og
síðar veikindum. Mikill vágestur,
sem þá var nær ómögulegt að sigr-
ast á , knúði dyra og í nokkum tíma
dvaldist Guðrún á Vífilstaðaspítal-
anum. Hún gerði sér ekki þá miklar
framtíðarvonir, en þrátt fyrir frum-
stæð læknisráð frá nútímasjónar-
homi séð, tókst henni með hjálp
hinna ágætu lækna að yfirstíga
veikindin og ná sér að fullu.
En ekki síst taldi hún batann til
kominn vegna ljóss, sem þá barst
inn í líf hennar og glæddi það nýjum
Kveðjuorð:
Fædd 22. febrúar 1943
Dáin 3. september 1987
Þessar fáu síðbúnu línur eiga
ekki að vera yfirlit eða úttekt á lífi
og starfi Erlu Jónsdóttur heldur fá
og fátækleg kveðjuorð til þessarar
frænku minnar, sem féll frá aðeins
44 ára.
Eg var farinn úr foreldrahúsum
þegar Erla systurdóttir mín fæddist
þar 22. febrúar 1943, en var þó
ekki langt undan og man þá gleði
og hamingju, sem fyllti húsið, þegar
þessi litla fallega stúlka fæddist.
I litla húsinu í Naustahvammi
vonum. Það var, að hún kynntist
Jóhanni Reyndal, fæddan 4. maí
1878 í Árósum í Danmörku, sem
var alltaf nóg pláss og nóg af
hjartahlýju og lífsgleði, þótt ver-
aldarauður væri af skomum
skammti.
Þetta var fyrsta bam Gyðu syst-
ur minnar og eiginmanns hennar
Jóns Davíðssonar frá Skuggahlíð.
Þau hófu sinn búskap á Sveins-
stöðum í Hellisfirði árið 1943, en
fluttust þaðan 4 ámm síðar að
Skálateigi í Norðfirði og hafa átt
þar heima síðan.
Þau Gyða og Jón eignuðust 8
böm, sem öll hafa verið búsett hér
á Norðfirði og hafa því gefið Norð-
firði dýrmætan arf.
síðar varð eiginmaður hennar.
Árið 1934 giftu þau sig og hófu
búskap á Akranesi, þar sem Jóhann
rak brauðgerðarhús, en hann var
bakarameistari að iðn, og árið 1939
fluttu þau til Reykjavíkur, þar sem
hann hélt áfram starfsemi sinni
með dyggri aðstoð eiginkonunnar.
Þau bjuggu í farsælu hjónabandi
uns Jóhann lézt hinn 8. september
1971. Þijú böm eignuðust þau, sem
öll era á lífi, Erling, Dóra og Stellu.
Guðrún var kona greind og hóg-
vær og fór að öllu með gát. Hún
var róleg og hæglát eins og verið
hafði Margrét, móðir hennar. íhug-
un og gaumgæfni féll henni betur
en framhleypni. Hún hafði yndi af
tónlist, var mjög músíkölsk og hafði
næma tilfinningu fyrir túlkun tón-
listarinnar. Þá kunni hún fímin öll
af kvæðum og vísum, sem hún hafði
jafnan á hraðbergi.
Á búskaparáram Guðrúnar vora
ekki jafn auðfengnar allar vörar og
Ég hefi ekki verið daglegur gest-
ur í Skálateigi hjá þeim Gyðu og
Jóni, en þegar ég hef komið þar
við, eða litið heim að þeim bæ, er
þar oftast margt um manninn, böm
þeirra og makar svo og bamaböm
og virðist mér vera meiri ræktar-
semi og ástúð innan þessa systkina-
hóps og frændliðs, en almennt
tíðast nú til dags.
Ég veit því að í þessum hópi er
söknuðurinn mikill við fráfall Erlu.
Erla hafði ailt það til að bera,
sem manneskja þarf til þess að
manni geðjist að henni og þyki
vænt um hana. Hún var glöð, blíð
og falleg.
Eiginmaður Erlu var Hans Sig-
fússon, drengur góður og hið mesta
prúðmenni. Þau giftu sig árið 1964
og hafa lengst af búið á Þiljuvöllum
28 hér í bæ.
Þau eiga 4 uppkomna syni. alla
vel gerða og mannvænlega.
Jafnframt því, sem Erla annaðist
stórt og gestkvæmt heimili, þá
stundaði hún jafnan vinnu utan
Erla Jónsdóttir,
Neskaupstað
t
Faöir okkar,
BIÖRN HARALDSSON,
varð bráðkvaddur fimmtudaginn 8. október.
Fyrir hönd aðstandenda.
Axel Bronko Björnsson.
t
Eiginmaður minn,
GUÐMUNDUR BJÖRNSSON
veggfóðrari,
Sunnubraut 22,
Kópavogi,
lést 7. október í Sunnuhlíð, hjúkrunarheimili aldraðra í Kópavogi.
Þórheiður Guðrún Sumarliðadóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,'
ÓSKAR ÁRNASON
hárskerameistari,
Sogavegi 48, Reykjavik,
lést þriðjudaginn 6. október.
Steinunn Eiríksdóttir,
Eiríkur Óskarsson,
Oddbjörg Óskarsdóttir, Haukur Haraldsson
og barnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
JENSEY MAGÐALENA KJARTANSDÓTTIR
frá Hesteyri,
verður jarðsungin frá Keflavíkurkirkju laugardaginn 10. október
kl. 14.00. Jarðsett verður í Kirkjuvogskirkjugaröi i Höfnum.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á Kirkjuvogskirkiu eða
aðrar líknarstofnanir.
Jón Borgarsson, Guðlaug Magnúsdóítir,
Jósef Borgarsson, Lúlla Kristin Nikuiásdóttir,
Svavar Borgarsson, Þórey Ragnarsdóttir,
Jóhannes Borgarsson, Rósa Þórðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Móðir okkar,
GUÐRÚN BENEDIKTSDÓTTIR REYNDAL,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni föstudaginn 9. október
kl. 15.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Erlingur Reyndai,
Dóra Reyndal,
Stella Reyndal.
t
Systir okkar, móðir, tengdamóðir og amma,
JÓSEFÍNA ÁSTRÍÐUR ÞORSTEINSDÓTTIR
frá Litlu-Hlíð,
sem andaðist á sjúkrahúsinu Hvammstanga 3. október sl. verður
jarösungin frá Víðidalstungukirkju 10. október kl. 14.00.
Fyrir hönd systkina, barna, tengdabarna og barnabarna,
Laufey Jónsdóttir.
t
Maðurinn minn, faðir okkar og fósturfaðir,
FREYSTEINN DRAUPNER MARTEINSSON,
Strandgötu 30,
Neskaupstað,
sem lést í Sjúkrahúsi Neskaupstaðar, föstudaginn 2. október,
verður jarðsunginn frá Noröfjaröarkirkju, laugardaginn 10. októ-
ber kl. 14.00.
Maria Siggeirsdóttir,
Draupnir Rúnar Draupnisson,
Ástvaldur Draupnisson,
Siggeir Þorsteinsson.
t
Eiginmaður minn,
RAGNAR PÁLSSON,
Víðigrund 1,
Sauðárkróki,
verður jarðsunginn frá Sauöárkrókskirkju laugardaginn 10. október
kl. 14.00.
Anna Pála Guðmundsdóttir.
nú era. Það féll því í hennar hlut,
líkt og margra húsmæðra á þeirri
tíð, að sauma þann fatnað, sem til
þurfti á heimilinu. Hún sneið og
saumaði öll föt á bömin og fórst
það vel úr hendi. Einnig fékkst hún
við hannyrðir, sem vora henni kært
hugðarefni, í þeim stopulu frístund-
um, sem gáfust. Var handbragð
hennar mjög fágað.
Eftir andlát eiginmanns síns bjó
Guðrún á heimili dóttur sinnar,
Stellu, þar til síðustu misserin, að
hún dvaldist í Hátúni 10B, og skulu
starfsfólki þar færðar innilegar
þakkir fyrir hjúkrun hennar þann
tíma.
Að lokum vil ég þakka Guðrúnu
samfylgdina.
„Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi."
Heiðar Magnússon
heimilisins. Hin síðari árin vann hún
á bamaheimilinu Sólvöllum og á
leiðinni til og frá vinnu hittumst
við oft og tókum þá tal saman.
Það var notalegt að tala við Erlu.
Hún var svo glöð og vingjamleg.
Stundum barst talið að bömunum
og framtíð þeirra og leyndi það sér
ekki, að mesta hamingja Erlu var _
bamalán þeirra hjóna. Framtíð
drengjanna var greinilega hennar
hjartansmál, þótt hún væri jafnan
hógvær í tali um hæfileika þeirra
og framtíðarhorfur.
Erla var jarðsett hinn 11. sept.
sl. Gífurlegt íjölmenni var við jarð-
arförina og mátti sjá þar á öllum,
að þar var kvödd kær og vinmörg
manneskja.
Ég vil að lokum senda foreldram
Erlu og tengdaföður, systkinum
hennar, eiginmanni og sonum
þeirra innilegar samúðarkveðjur
okkar Guðrúnar.
NorðQörður sér á bak góðum
borgara á besta aldri, sem hafði
þó gefið honum svo mikið, en átti
þó svo margt ógert. Blessuð sé
minning Erlu Jónsdóttur.
Stefán Þorleifsson
X—/esið af
meginþorra
þjóðarinnar
daglega!
Auglýsinga-
síminn er224 80