Morgunblaðið - 09.10.1987, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 9. OKTÓBER 1987
ii
Morgunblaðið/GSH
Breska silfurliðið á Evrópumótinu í Brighton: Frá vinstri eru John Armstrong, Tony Forrester, Raym-
ond Brock, Rob Sheehan, Tony Priday fyrirliði, Graham Kirby og Jeremy Flint.
Jón opnaði í 3. hendi á 4 hjörtum,
Forrester doblaði, Sigurður passaði
og Brock sagði 4 spaða. Þar sem
menn fá ekki 9-lit á hendina á hveij-
um degi sagði Jón B hjörtu sem
Forrester doblaði. Hann spilaði út
laufakóng og Sigurður lagði niður:
S. Á1098 H. 1087 T. K7 L. 8732
Eitthvað virðast köllin hafa farið
úrskeiðis hjá Bretunum því Forrester
reyndi næst að taka laufaásinn. Jón
trompaði, tók hjartaás og spilaði tígli.
Ásinn lá rétt svo spaðataparinn fór
niður og Jón fékk 850.
Við hitt borðið opnaði Sheehan á 4
laufum, sterkri 4ra hjarta opnun,
Ásgeir doblaði og Flint sagði 4 hjörtu.
Aðalsteinn sagði 4 spaða, Sheehan 5
hjörtu sem Ásgeir doblaði. Aðalsteinn
spilaði út laufi og nú skipti Ásgeir
auðvitað í spaða þar sem vesturspilin
sáust. 14 impar til íslands.
Bretar fengu 8 impa í næsta spili
þegar Ásgeir tapaði snúnum 3 grönd-
um sem hægt var að vinna, meðan
Forrester spilaði bút. Staðan var því
ekki of glæsileg þegar kom að spili
26. Þar átti Jón Baldursson þessi spi!
í vestur þegar allir voru á hættu:
S. K76 H. ÁD T. ÁKD94 L. Á103
Sigurður opnaði í 1. hendi á eðli-
legu laufí og sýndi síðan jafnskipta
hendi með 12-14 punkta, 4-lit í spaða,
fyrirstöðu í laufí og hjarta og síðan,
í svari við trompspumingu, eitt há-
spil í spaða.
Ef tígullinn gaf 5 slagi gat Jón
talið 12 slagi, þe. 2 á spaða, 3 á
hjarta, 5 á tígul og 2 á lauf. Sá 13.
gat verið laufadrottning, eða komið
með spaða- eða laufsvíningu ef Sig-
urður átti gosana. Auk þess voru
þvingunarmöguleikar ef ekkert af
þessu gekk eftir. Jón taldi stöðuna í
leiknum aukþess bjóða upp á að taka
áhættu og sagði því 7 grönd.
Sigurður átti:
S. AG93 H. K32 T. G2 L. K854
Eftir hjartaútspil tók Sigurður
nokkra slagi áður en hann svínaði
spaðagosa - sem hélt. 13 slagir og
13 impar til íslands þegar Flint og
Sheehan létu sér nægja 6 grönd.
Nú var staðan í hálfleiknum svotil
jöfn og leikurinn stóð í 16-14 fyrir
Breta. I leik Noregs og Hollands hafði
bilið hinsvegar aukist stöðugt svo leik-
urinn var í 25-5 fyrir Holland. Ef
þessi munur héldist í báðum leikjum
voru íslendingar komnir í 3. sæti en
Norðmenn dottnir í 4 sæti.
En Norðmennimir ungu voru ekki
á því að gefast upp. í síðustu sex
spilunum söxuðu þeir jafnt og þétt á
forskot Hollendinga og tókst að vinna
til baka um 50 impa og tapa aðeins
13-17. Þeir enduðu því með 406 stig.
Þau úrslit voru Ijós þegar 2 spil
voru eftir í leik íslands og Breta.
Bretamir höfðu fengið 7 impa sam-
tals í spilum 27-30 og vom 16 impum
yfír í leiknum. Þeir þurftu að vinna
með 18 impa mun, eða 18-12, til að
tryggja sér 2. sætið; ísland þurfti
hinsvegar að vinna með 4ra impa mun
eða 16-14 til að ná 3. sætinu.
í næstsíðasta spili fékk ísland 5
impa og Bretar J)urftu því 7 impa í
síðasta spili en Islendingar 15 til að
ná verðlaunasæti. Síðasta spilið var
sveifluspil en ekki í rétta átt:
Vestur gefur/AV á hættu.
Norður
♦ D74
♦ 1075
+ ÁG109543
Vestur Austur
♦ 1095 ♦ K3
♦ 962 111 ♦ ÁD1085
♦ G432 ♦ ÁK86
♦ K62 ♦ 87
Suður
♦ ÁG862
♦ KG743
♦ D9
♦ D
Opinn salur:
Vestur Norður Austur Suður
JB Forrester SSv Brock
pass 3 lauf 3 hjörtu pass
pass dobl a.pass
Lokaður salur:
Veatur Norður Austur Suður
Sheehan ÁA Flint AJ
1 lauf 2 grönd dobl 3 lauf
pass pass 3 hjörtu a.pass
Forrester opnaði eðlilega á 3 lauf-
um og Sigurður sagði jafn eðlilega 3
hjörtu. Brock vildi ekki taka neina
áhættu með dobli, en þegar kom aft-
ur að Forrester hugsaði hann sig lengi
um á eigin mælikvarða. Zia, sem
skýrði spilið, sagðist vera viss um að
Forrester myndi dobla: hann átti bestu
skiptingu til að úttektardobla eftir
opnunina auk þess sem hann átti ás
í vöm ef til kæmi. Það fór eftir og'
Brock passaði doblið feginn niður. 3
hjörtu fóm tvo niður og Bretamir
fengu 500, mjög góða tölu.
I lokaða salnum þóttust Flint og
Sheehan spila passkerfi, en það
byggðist á því að „opnun“ á passi kom
í stað eðlilegrar laufopnunar, en opn-
un á 1 laufi sýndi 0-11 punkta. Ég
kem ekki auga á hvaða kosti þessi
viðsnúningur hefur í för með sér því
andstæðingunum er enginn grikkur
gerður og Bretamir vom lítið betur
settir þótt þeir gætu bytjað einni sögn
neðar.
Sheehan opnaði semsagt á veiku
laufi og Ásgeir „opnaði" á 2 gröndum,
sem sýndu veika hindrun í einhveijum
lit. Síðan þróuðust sagnir svipað og
í opna salnum nema hvað Ásgeir pass-
aði út 3 hjörtu. Hann var þó í betri
aðstöðu en Forrester til að enduropna
með dobli, því hann átti algert hám-
ark fyrir sinni opnun.
Flint slapp síðan 1 niður, Bretamir
græddu 9 impaogunnu leikinn 18-12,
nákvæmlega það sem þeir þurftu til
að krækja í 2. sætið því þeir höfðu
unnið Norðmenn 14-16 í innbyrðis-
leik. ísland varð í 4-5. sæti ásamt
Pólveijum sem skutust upp að hlið-
inni á þeim með stómm sigri í síðustu
umferð. En Svíamir vom ömggir sig-
urvegarar þegar þeir unnu Frakka
22-8 í síðasta leiknum.
Magnús G. Gunn-
laugsson bóndi
Ytra-Ósi - Minning
Fæddur 28. febrúar 1908
Dáinn 10. september 1987
Foreldrar hans voru hjónin
Marta G. Magnúsdóttir frá Hala-
koti í Flóa, Einarssonar prentara
og Gunnlaugur Magnússon, bóndi
á Ósi, Magnússonar bónda og
hreppstjóra á Hrófbergi. Magnús
ólst upp við venjuleg sveitastörf
er voru honum alla tíð nærstæð. Á
uppvaxtarárum hans voru færri
tækifæri til skólagöngu en nú er.
Auk venjulegrar heimafræðslu
lauk hann námi frá Héraðsskólan-
um að Núpi 1927.
Gæfudagur hans var 6. febrúar
1932 er hann kvæntist eftirlifandi
konu sinni, Aðalheiði Þórarins-
dóttur, alþingismanns og bónda á
Hjaltabakka og konu hans Sigríðar
Þorvaldsdóttur.
Þau Magnús og Aðalheiður hófu
búskap á prestsetrinu Stað í
Steingrímsfirði 1934, en fluttist
að Ytra-Ósi 1938 og bjuggu þar
megin hluta starfsævinnar eða til
1980 að þau fluttust til Reykjavík-
ur þar sem Magnús vann við ýmis
störf þar til hann fékk aðkenningu
af þeim sjúkdómi er nú lagði hann
að velli. Var annars orðinn merki-
lega hress eftir fyrra áfallið.
Eftir að þau hjón fluttu suður,
var sumardvöl „heima" ein af þeim
munaði er þau létu eftir sér. —
Og þá heimsóttu þau ævinlega
okkur Ingu að Svanshóli eða í Hól
þar sem við gátum í næði rifjað
ýmislegt upp frá manndómsárun-
um.
Okkar á milli kölluðum við hvorn
annan Magga og Munda og þann
hátt hef ég á eftirleiðis í þessum
minningarorðum.
Þegar þessi vinur minn og
starfsfélagi er allur, bregða fyrir
hugskotssjónum mínum fjölmarg-
ar óafmáanlegar myndir.
Fyrstu kynnin voru við sundnám
í Hveravíkurlaug, dásamlega vor-
daga 1926 er Theodór Þorláksson
kenndi þar sund. Næsta vor hafði
Filippus bróðir hans þann starfa á
hendi, en þeir bræður, ásamt
Steina á Nesi voru bestu sundmenn
í héraðinu.
Maggi var auk þess knár leik-
fímis- og fijálsíþróttamaður. Hann
var síðar í fimleikaflokknum á Al-
þingishátíðinni á Þingvöllum, er
sýndi við mikla hrifningu áhorf-
enda.
Maggi var unnandi íþrótta og
félagsmála til lokadags. Enda voru
fá þau félagasamtök í Hrófbergs-
hreppi og í héraði sem hann var
ekki í forystu. Þótti sumum undra-
vert hvað hægt var að hlaða af
slíkum störfum á bónda í fullu
starfí. Ætli konan hafí ekki gert
honum það kleiít með því að bæta
við starf sitt.
En hér var um harðduglegan
baráttufúsan mann að ræða sem
í engu hlífði sér þegar á hólminn
var komið. Ég hætti mér ekki út
á þá braut, að reyna að telja upp
öll trúnaðarstörf hans. Eitt er víst,
að hann var lengi í sveitarstjórn,
oddviti og hreppstjóri.
Leið okkar lá dijúgan tíma sam-
an í stjóm Kaupfélags Steingríms-
fjarðar (KSH) _ og í sýslunefnd
Strandasýslu. Á þeim vettvangi
kom glögglega fram hæfni hans í
fáguðu máli ásamt lagni við að
sætta mismunandi sjónarmið. Trú-
fastur bindindismaður var hann
alla ævi á tóbak og áfengi.
Fölskvalaus samvinnumaður og
treysti Framsóknarflokknum best
fyrir umboði dreifbýlisins á lög-
gjafaþinginu og annarstaðar.
Minnisstæðasta samstarfíð og
dugnaður hans er þó ef til vill þeg-
ar við, ásamt öðmm góðum
mönnum, unnum að byggingu
heimavistarbamaskólans á Klúku
og félagsheimilisins Laugarhóls.
Ötulleiki hans og áhugi var engin
gervimennska. Minna mætti á fjöl-
margar framfarir sem hann lét sér
ekki óviðkomandi.
Eitt var það í fari hans, sem
fáum öðmm var gefið og lífgaði
oft upp á ströngum mannfundum,
og við eril starfsins. Það var hag-
mælskan. Hún var svo eðlislæg að
engu virtist skipta hvort hann
ræddi í stuðluðu eða óbundnu
máli. Á fundum var þetta skemmti-
leg upplifan. Faðir hans og föðurafí
vom talandi hagyrðingar svo þetta
er góð ættarfylgja. Og böm þeirra
Magga og Öllu hljóta að hafa erft
þessa sérgáfu þar sem móðir þeirra
er síst eftirbátur á þessu sviði.
Ljóð hennar og stökur em snjöll
og fáguð svo sem best má vera.
Hún er fljúgandi hagmælsk.
Strandapósturinn ber þess vitni.
Maggi var karlmannlega vaxið
snarmenni. Hjálpsamur við þá er
með þurftu svo sem hann átti kyn
til og ekki latti konan slíkt. Hann
var heill í samstarfi og ódeigur að
styðja og leggja fram djarfar áætl-
anir, ásamt því að vera í fremstu
víglínu. Manna fúsastur til að bera
sáttarorð á milli andstæðra afla.
Þau Maggi og Alla áttu bamaláni
að fagna sem öll era vel gerð til
'nuga og handa ásamt augljósum
glæsileik og hlýju viðmóti. Þau em
þessi: Sigríður Þóra, maður
Ríkarður Jónatansson flugstjóri.
Marta Gunnlaug, maður Svavar
Jónatansson verkfræðingur.
Nanna, sambýlismaður Hrólfur
Guðmundsson bifreiðastóri. Þórar-
inn, kona Sigríður Austmann
Jóhannsdóttir hjúkmnarfræðingur
en Þórarinn er verkfræðingur að
mennt og starfar sem slíkur. Öll
em þau búsett syðra nema Nanna
er á Hólmavík þar sem hún hefur
sauðfjárbú ásamt öðmm störfum.
Um þessa dóttur sína sagði faðir
hennar, að án glöggskyggni henn-
ar við sauðfé og dugnað, gæti
hann vart hugsað sér sauðfjárbú-
skap.
Eftir litla dvöl „heima“ í sumar
kom fyrirboði hinsta kallsins svo
halda varð suður í skyndingu þar
sem síðasta andvarpið var tekið.
Við leiðarlok þakka ég þessum
vini mínum samstarf og ótal gleði-
stundir um leið og við Inga vottum
öllum aðstandendum okkar dýpstu
samúð.
Að Görðum á Álftanesi faðmar
móðir jörð þetta bam sitt óijúfandi
örmum.
Að lokum niðurlag á kvæðimi
Strandastofn eftir Aðalheiði.
„Sigrum áhrif vinds og veðra,
vinnum, ræktum nakinn svörð.
Þá mun andi okkar feðra
ávalt blessa Steingrímsfjörð."
Góðra manna samfylgd er gulli
betri.
Ingimundur á Hóli
Kveðja:
Börge Hillers
Fæddur 3.júní 1915
Dáinn 2. október 1987
Kveðja frá sonarsonum.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskiinaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt. (V.Br.)
Davíð Arnar, Birgir Ottó
og Óttar.