Morgunblaðið - 09.12.1987, Blaðsíða 52

Morgunblaðið - 09.12.1987, Blaðsíða 52
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 9. DESEMBER 1987 Góð barnasaga Síamskettl- ingarí sukki Bókmenntir Menna Jensdóttir Collodi. Gosi, ævintýri spýtu- stráks. Þýðing: Þorsteinn Thorarensen. Fjölvaútgáfan, Reykjavík 1987. Ég held að flestir sem áhuga hafa á bókmenntum handa yngstu kynslóðinni hafi hrifist með henni þegar Þorsteinn Thorarensen las þýðingu sína á Gosa í útvarpið sl. sumar. Hjá honum fór saman góð þýð- ing, afbragðslestur og næmi fyrir athygli barna. Þetta gerist of sjald- an í fjölmiðlum þegar barnaefni á í hlut. Nýja þýðingin á Gosa er ítarlegri og um margt ólík þýðingu Hallgríms Jónssonar skólastjóra. Hann þýddi Gosa úr ensku og kom bókin út 1922. En sá Gosi hefur lifað með íslenskum bömum i næst- um sjö áratugi. I aðfaraorðum fyrir þýðingu sinni segir Þorsteinn að hér komi sagan Gosi á íslensku óstytt og beint úr frummálinu. Hann kynnir höfund- inn C. Collodi, rekur rithöfundarfer- il hans og raunar æviferil allan. C. Collodi var dulnefni Carlo Lor- enzini sem var fæddur í Flórens á Ítalíu 1828. Hann var af borgara- ættum og mjög vel menntaður, en vann alla sína starfsævi sem skrif- ari við borgarfógetaembættið í Flórens. Öllum frístundum varði hann til ritstarfa. Fyrsta barnabók C. Collodi kom út 1875. Var hún eins konar endursögn á ævintýrum franska lögfræðingsins og rithöf- undarins Charles Perrault (1628-1703). Gosi kom fyrst út 1880 sem framhaldssaga í bamablaði, en 1883 kom hann í bókarformi og gerði höfund sinn strax landsfræg- an, en heimsfrægð öðlaðist hann ekki fyrr en eftir dauða sinn. Auk annarra ritverka skrifaði C. Collodi margar ævintýrabækur fyrir böm, en engar þeirra vöktu sérstaka athygli nema Gosi. C. Collodi andaðist í Flórens 1890. Megin inntak sögunnar er það hve illa getur farið fyrir þeim sem virða að vettugi öll góð ráð og umvandan- ir frá þeim sem em eldri. Breysk- leiki Gosa í róti áróðurs og óvæntra atburða færir honum lánleysi. Hann þaggar niður rödd samviskunnar og einlægan, góðan ásetning. Þetta kemur óneitanlega skýrar og skilj- anlegar fram í þessari heildarþýð- ingu. Ekki veit ég hvort lesendum sem kunna „gamla Gosa“ geðjast að nafnabreytingum í nýju þýðing- unni. Hér er Gísli nefndur Jafet, Logi Eldgleypir og Blossi Lampa- kveikur. Þýðandi gerir grein fyrir nafnabreytingunum í aðfaraorðum sínum. Ékki þótti honum ráðlegt að breyta nafni Gosa. Eftir að hafa lesið nýja Gosa fann ég ekki fyrir þessum nafnabreytingum. Þýðingamar em um margt svo ólíkar þótt efnisþráður og atburðir séu þeir sömu. Ég ætla mér ekki að gera hér samanburð né rekja söguþráð sem öllum er svo kunnur. Ég held að viðhorfín til Gosa hafi breyst með breyttu sámfélagi. Hann kemur lesendum ekki lengur fyrir sjónir eins og heimskur pöm- piltur. Hrakfarir hané vekja fremur samúð. I vitund spýtustráksins fel- ast nákvæmlega sömu eðlisþættir og í venjulegri barnssál. Lífíð verð- ur býsna erfitt og viðbrögð og ákvarðanir oft til óheilla þegar að- stæður og áleitni biýna skarpt vopn Þorsteinn Thorarensen sín og mæta síðan til atlögu við varnarlítinn óþroskaðan einstakl- ing. Þetta kemur einnig fram í myndskreytingunni sem gerð er af einum kunnasta myndlistarmanni Italíu, Giorgio Scarato. Spýtustrák- urinn Gosi hefur milt og bamslegt útlit, sem virkar eðlilegt og breytist lítið er hann verður að lifandi dreng. Jafet er góðlegur í útliti sem svarar vel til frásagnar af óeigingimi hans og ástar á spýtustráknum. Myndir af Bláhærðu dísinni orka sterkt, þar sem lesa má úr andlits- dráttunum þá eiginleika hennar er birtast í sögunni, í einlægri hand- leiðslu hennar og hjálp til handa ráðvilltum, oft örvilnuðum spýtu- strák sem á sér sterka rödd samviskunnar en ekkert bolmagn til að hlýða kalli hennar fyrr en dýrkeypt reynsla hefur vakið það besta í spýtubijósti hans. Sérstæður stíll þýðanda nýtur sín vel. Þetta er einhver besta barna- sagan í jólaflóði barnabóka, enda heimsfræg. Útgáfan er vönduð. Békmenntir Jóhanna Kristjónsdóttir Tómas Davíðsson: Tungumál fuglanna Útg. Svart á hvítu 1987 Það er fróðlegt íhugunarefni, af hverju menn eru sýknt og heilagt að skrifa bækur. Stundum liggur það nánast í augum uppi. Og það er raunar óþarfí að vera með mikil heilabrot yfir því, hvers vegna ein- mitt þessi bók var skrifuð. Höfund- urinn er bersýnilega haldinn þessari landlægu skriftar- eða sköpunar- þörf og hefur greinilega haft dálítið rúman tíma til að sinna verkinu. Þar með er ég ekki að segja, að bókin sé svona forkunnarvel skrif- uð, en hún ber samt með sér að höfundurinn hefur ákveðinn vilja til að gera vel. Og hann er býsna vel að sér í heimi blaðamennskunnar. Að mínum dómi skilaði sá metnaður sér þó ekki ýkja langt.Einkum og sér í lagi hefði þurft að láta ein- hvern, flínkari Tómasi, fara ræki- lega yfir handritið. Það væri óráð að ætla sér að rekja söguþráðinn, því að hann er laus í sér og er þá kurteislega til orða tekið. En í sem styztu máli: hér segir frá Tómasi ritstjóra Helg- artíðinda, sem er eftir því sem bezt verður séð, heiðarlegur meinleys- ingi, þótt það hafi komið fyrir hann að verða blaðamaður. Einn góðan veðurdag- einmitt þegar Helgartí- ðindi eru að fara á hausinn eina ferðina er hringt til ritstjórans og honum eru boðnar á silfurfati upp- lýsingar um misferli forsætisráð- herrans. Sá er Sigurður Jónsson og ávirðingar hans eru að hafa þegið fé frá fyrirtæki og hvergi gefið það upp. Tómas ráðfærir sig við samrit- stjórann Magna um málið. Um svipað leyti og þeir eru að reyna að ná áttum, dettur Tómasi það snjallræði í hug að fara að halda við símastúlkuna Eddu. Það sem vekur hjá honum þessa þörf er að hún segir helzt aldrei annað en „ókei“ og þar með lítil hætta á að Edda verði nein ámóta truflun og eiginkonan Rósa. Sú er drykkfelld með afbrigðum og hálfgerð subba að öllu leyti Er nú ekki að orðlengja það, að Sigurður Jónsson segir af sér vegna uppljóstrana Helgartíðinda. Svo berast upplýsingar um fyrverandi seðlabankastjóra og heildsala frá hinum óþekkta uppljóstrara. Það væri freistandi að birta það. En þá gæti nú farið að hitna undir ritstjór- unum sjálfum. Því að það er ógerlegt að vera í þjóðfélaginu án þess að lenda fyrir slysni í svínaríi. Svo að málið er sett í bið. Mál Sig- urðar Jónssonar er í rannsókn og er svona nokkurn veginn úr sög- unni. Og gerir ekkert til. Einar Einarssson, verður forsætisráð- herra í hans stað. Þá kemur upp úr dúrnum að hann er hommi, að minnsta kosti hefur hann einhvetja tilhneigingu í þá átt. Svo hann seg- ir bara af sér. Og Tómas kemst að því, hver uppljóstrarinn var(lesandi er að vísu búinn að því fyrir löngu og furða hvað Tómás er tregur) og reynir að hefna harma sinna, heldur áfram við Eddu símadömu og segir af sér sem ritstjóri. Lætur sér detta í hug að skrifa bók. Var mál að linnti. Ef bókin á að vera ádeila á spillinguna og sam- trygginguna, rotnunina í kerfinu, þá fannst mér það ekki ná tilætluð- um áhrifum. Málalengingar og útskýringar eru langdregnar og heldur hvimleiðar, samtöl alltof löng; menn tala og tala og tala og samt nást ekki fram nein áhrif af öllu þessi tali. Það er ekki nóg að vera mikið mál að skrifa. Þessi bók er sérlega augljós vitnisburður um það. Titill bókarinnar er ágætur. Tveir tog- arar seldu erlendis TVÖ fiskiskip seldu afla sinn erlendis á mánudag. Annað þeirra fékk lágt verð fyrir karfa í Þýzkalandi, en hitt þokkalegt fyrir þorsk í Bretlandi. Fremur lítið er um sölu á ferskum fiski héðan í þessari viku, en talsvert í þeirri næstu. Sléttanes ÍS seldi 184 lestir, mest karfa í Bremerhaven. Heildar- verð var 8,2 milljónir króna, meðalverð 44,50. Verð á karfa hef- ur að undanförnu verið um og yfir 60 krónur á kíló, en nú féll það, meðal annars vegna slakra gæða og vaxandi framboðs. Af afla Sléttanessins fóru 9 lestir í gúanó og allur annar afli í annan gæða- flokk. Klakkur VE seldi 112 lestir, nær eingöngu þorsk í Hull. Heildarverð var 7,6 milljónir, meðalverð 67,72. Eitt skip til viðbótar selur afla sinn í Bretlandi í þessari viku og tvö í Þýzkalandi. 1 næstu viku verðatveir togarar og 7 bátar í Bretlandi og þrír togarar í Þýzkalandi. FEIN RAFIHAGNSHANDVERKRERI Fremst í sinum flokki Höggborvél - fyrir alhlióa notkun • Afturábak og áfram snúningur • Tvö hraðastig með stiglausum rofa • Handfang sérhannað fyrir rétt átak og grip • Dýptarstillir í rennigreip • Hraðastjórn með snúningslæsingu Hleðsluborvél -af Imikil og fjölhæf • Afturábak og áfram snúningur • Tvenns konar snúningshraði • Átaksstillir fyrir skrúfuvinnu • Sjálfvirkt hleðslutæki með Ijósmerki • Laus hleðslurafhlaða • Löng ending hverrar hleðslu • Fer sérlega vel í hendi Komið og kynnið ykkur mikið úrval FEIN rafmagnshandverkfæra. (• l Nákvæmni og öryggi SKEIFUNNI3E, SIMAR 82415 & 82117 Umboðs- og þjónustuaðilar: Póllinn hf., ísafirði; Norðurljós hf., Akureyri; Rafvélaverkstæöi Unnars sf., Egilsstöðum; Geisli, Vestmannaeyjum.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.