Morgunblaðið - 09.12.1987, Blaðsíða 32

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 9. DESEMBER 1987
kemur auðvitað að því ein-
hvemtíma, en eins og er hef ég
engin slík áform á prjónunum."
Morgunblaðið/Bjarni
Pólýfónkórinn æfir nú stift fyrir flutninginn á Messíasi á laugardaginn kemur. Þessi mynd var tekin í fyrri viku af einni æfingunni í
Vörðuskóla.
Á æfingu með Pólýfónkórnum:
„Það gefur sálarfrið að syngja
þessa stórkostlegu tónlist“
Margt á döfinni er þrjátíu ára afmælið nálgast
ÞAÐ ER skammt stórra högga á
milli hjá Pólýfónkómum þessa
dagana, og gróskan í starfinu
hefur sjaldan verið meiri en ein-
mitt nú, þegar 30 ára afmæli
kórsins er á næsta leiti. Pólýfón-
kórinn er nýbúinn að gefa út
hljómplötu og geisladisk með
flutningi sinum á Messíasi eftir
Hándel i Hallgrímskirkju í fyrra,
og nú á laugardaginn flytur kór-
inn svo Messías aftur í Hallgríms-
kirkju. Bók um sögu og starf
kórsins er væntanleg fyrir jól,
og undirbúningur fyrir afmælis-
tónleika Pólýfónkórsins i Há-
skólabió i apríl á næsta ári er
þegar hafinn.
Morgunblaðsmenn litu inn á
æfingu i Vörðuskóla fyrir
skömmu til að forvitnast um það
sem er á döfinni hjá kóraum, og
að spjalla við nokkra kórfélaga
um sönginn á laugardaginn og
starfið almennt.
„Ég man ekki lengur hvað ég
hef sungið Messías oft“ sagði Guð-
mundur Guðbrandsson, ,en hann
hefur sungið lengst allra manna
samfellt í Pólýfónkómum - eða allar
götur síðan á vortónleikum 1959.
Hvers vegna standa menn í krefj-
andi, tímafreku áhugamannastaríi
í jafn langan tíma? „Ég hefði ekki
verið í þessu í tæp 30 ár, ef vinnan
væri ekki þess virði,“ svaraði Guð-
mundur, „ég hef alltaf haft ákaf-
lega gaman af tónlist og söng, og
þar sem ég stunda ekki hljóðfæra-
leik að staðaldri hefur söngurinn
með kómum komið í staðinn."
iistanum hjá mér,' og annað hefur
orðið að víkja."
Hvemig hefur kórstarfíð breyst
á þessum 28 árum sem Guðmundur
hefur starfað í honum? „Fyrst í stað
var kórinn fremur fámennur og
veigalítill - hann söng hljómsveitar-
laus minni háttar verk, svo sem
madrígala og svo auðvitað pólý-
fóna, en nafn kórsins er dregið af
þessum miðaldastíl, þar sem hver
rödd er sjálfstæð með sinni ákveðnu
laglínu. Á síðari helming starfs-
tímans er svo farið út í veigameiri
verkefni, og þá sérstaklega þessi
stóm verk eftir Bach og Handel í
samvinnu við hljómsveit. Kórfélög-
um hefur líka fjölgað úr um 30 í
rúmlega hundrað í dag.“
Hvað er eftirminnilegasta atvik-
ið? „Utanferðirnar með kómum
hafa verið afskaplega mikil
lífsreynsla, en ég hef farið í flestar
þeirra. Sérstaklega em mér minnis-
stæðar ferðir á kóramót erlendis,
þar sem maður hittir fólk í kómm
sem em svipað uppbyggðir, og hafa
sömu áherslur í söng og Pólýfónkór-
inn. Það er stórkostlegt að heyra
4-5000 manns syngja saman á
hátíð, eins og gerðist t.d. í Graz í
Austurríki og í Namur í Belgíu. Þa
voru tónleikaferðimar til Spánar
og Ítalíu ekki síður eftirminnilegar,
að syngju í þessum gömlu og fom-
frægu guðshúsum þar.“
Hvemig er tilfmningin að syngja
Messías í Hallgrímskirkju? „Það er
mjög ólík tilfinning að syngja í
Hallgrímskirkju en í einhveijum
„skemmum", sagði Guðmundur,
„Hallgrímskirkja hefur kirkjulega
tign til að bera, þó að ég sé kannski
ekki alveg sannfærður um að hún
sé jafn fullkomlega heppnuð sem
tónleikahús".
„Það hefur orðið ánægjuleg þró-
un í kórsöng á þessum 30 árum,“
segir Guðmundur að lokum, „til
dæmis í kórsöng meðal barna.
Margir ungir kórstjórar hafa gert
mjög góða hluti, bæði á meðal kirkj-
unnar og skólanna. Það þarf þó að
skapa skilyrði fyrir þetta fólk þann-
ig að það geti helgað sig sínu starfí,
það þarf að vera hópur kórstjóra
og organleikara sem fá regluleg
laun eins og svo margt annað lista-
fólk.“ Ætlar Guðmundur að fara
að hætta í Pólyfónkómum? „Það
Eins og ein stór fjöl-
skylda
Kolfínna Sigurvinsdóttir hefur
sungið næstum því jafn lengi með
Pólýfónkórnum og Guðmundur, eða
síðan 1961. Kolfinna er íþrótta-
kennari, og hún syngur með
Dómkómum við jarðarfarir, og
dansar og kennir þjóðdansa. Hvern-
ig hefur hún tíma til að syngja með
Pólýfónkómum ofan á allt þetta?
„Ég valdi mér þetta áhugamál, það
gefur manni svo mikið að manni
fínnst þetta alls ekki tímafrekt.
Maður lærir mikið í söng og tón-
list, lærir að starfa með öðru fólki,
og kynnist þessúm gömlu meist-
urum.“
„Það hefur auðvitað fjölgað mik-
ið, það eru jafn margir í rödd núna
eins og vom í öllum kómum í gamla
daga“ sagði Kolfínna þegar hún var
spurð um breytingar sem hafa orð-
ið á starfi kórsins. „Félagsstarfið
er orðið allt öðruvísi, í gamla daga
vomm.við það fá að við vomm eins
og ein stór fjölskylda, en nú þekkir
maður ekki alla eins vel, enda rúm-
lega hundrað manns í kómum. Við
gemm okkur þó alltaf dagamun
eftir tónleika, og svo höldum við
árshátíð og fömm alltaf á Þingvell;
á hveiju vori. Við höldum heldur
ekki eins marga tónleika og áður
fyrr, heldur einbeitum okkur að
þessum stóm verkum. Samkeppnin
er orðin svo mikil, nú em margir
öflugir kórar þar sem áður vom
aðeins Pólýfón og Fílharmonía."
Er ekki óþarfi að mæta á æfing-
ar þegar maður er búinn að syngja
með kómum í svona langan tíma?
„Alls ekki. Ég hef að vísu ekki tölu
á hvað ég hef sungið Messías oft,
og ég þarf ekki að opna bókina leng-
ur, en maður þarf alltaf að æfa og
syngja sig saman við alla aðra. Það
er gott fyrir röddina að æfa. Maður
verður aldrei fullnuma söngvari.“
Hver er ástæðan fyrir því að
Pólýfónkórinn hefur getað haldið
uppi jafn öflugu starfí og raun ber
vitni í þetta langan tíma? „Það er
auðvitað kórstjóranum að miklu
leyti að þakka“ sagði Kolfinna, „In-
gólfur er stórkostlegur söngstjóri,
ég veit ekki um neinn söngstjóra
sem leggur jafn mikið á sig til að
kenna hveijum einstakling og radd-
þjálfa hann.“
Náum að syngja betur
en við getum
Anna Agnarsdóttir er nýliði í
Pólýfónkómum, og hún kemur í
fyrsta sinn fram með kómum í
uppfærslunni á Messíasi á laugar-
Færri en stærri verk
en áður
Guðmundur var nokkuð lengi í
stjóm Pólýfónkórsins, og var gjald-
keri á tímabili, en dró nokkuð úr
þátttöku sinni í félagsstarfsemi á
vegum Pólýfónkórsins þegar hann
tók við starfí sem skólastjóri Voga-
skóla. Það þýðir þó ekki að hann
sé latari en áður við að mæta á
almennar æfíngar. „Æfingar hjá
kómum eru skráðar númer eitt á
Ingólfur Guðbrandsson hefur stjórnað Pólýfónkóraum í 30 ár og hann lætur engan bilbug á sér finna.