Morgunblaðið - 07.01.1988, Qupperneq 62

62
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 7. JANÚAR 1988
4
nmnmn
*
Ast er...
.. . að hugga hann.
• TM Rea. U.S. Pat. Off.—all rights reserved
C19B4 Los Angeles Times Syndicate
Þú ferð út með vinum
þínurn í kvöld. Allt í lagi,
en ég fer þá með þeim
annað kvöld, út!
HÖGNI HREKKVISI
Fyrirmyndar fyrirkomulag?
Kæri Velvakandi.
Ég hef með höndum rekstur á litlu
fyrirtæki og eru jólaannir miklar þar
sem víðar. Síminn er auðvitað ómiss-
andi þáttur í rekstrinum og þess
vegna afar bagalegt ef hans nýtur
ekki við. Fimmtudagsmorguninn 17.
desember sl. ætla ég að nota símann,
en fæ'engan són. Kemst ég að því
að búið er að loka og við nánari eftir-
grennslan kemur í ljós, að rúmlega
eittþúsundkróna skuld er á númer-
inu. Ég rýk auðvitað af stað til að
greiða skuldina, ákaflega leiður yfir
að hafa ekki greitt á réttum tíma,
sem mun vera fyrir 10. hvers mánað-
ar. Reyndar hef ég oftast notið
þeirrar gæfu að hafa greitt reikning-
ana á nokkum veginn réttum tíma,
þannig að til lokunar hefur ekki kom-
ið. Þegar reikningurinn hafði verði
greiddur fór ég að hugsa um hversu
þjóðin er heppin með starfsfólk Pósts
og síma, eða öllu heldur þá sem taka
ákvörðun um símalokun. Mikil gæfa
er það fyrir litla þjóð að hafa i þjón-
ustu sinni svo samviskusama og
reglusama menn. Þama eru við-
skiptavinimir ekki látnir komast upp
með neitt múður. Ef gjöldin eru ekki
greidd, þá er einfaldlega lokað og
gildir þá einu hvort þolandinn er
gamalmenni, ráðherra, lítið fyrirtæki
eða stórt, bara lokað. Þetta finnst
mér til mikillar fyrirmyndar. Svona
eiga embættismenn að vera. Mig
langar til að biðja Morgunblaðið að
hafa upp á þeim sem standa sig
svona vel og mikið óskaplega langar
mig til að sjá mynd af þeim í blað-
inu. Mér finnst sjálfsagt að geta
þess sem gott er og verðlauna þá
embættismenn sem standa sig með
prýði. Ég vil endilega koma þeirri
skoðun minni á framfæri að aðrir
taki sér til fyrirmyndar þetta fyrir-
komulag símans. Til dæmis verði
sjúklingar alls ekki lagðir inn á
sjúkrahús nema þeir standi í skilum
með opinber gjöld, enginn fái að ferð-
ast með strætó, nema hann hafi
greitt útsvarið sitt, slökkviliðið
slökkvi ekki í húsum þeirra sem ekki
hafa greitt fasteignagjöldin og svo
mætti sjálfsagt lengi telja. En aðalat-
riðið er auðvitað það, að halda góðri
reglu og góðum aga þegar maður
hvort eð er hefur einokunaraðstöðu,
það er öllum fyrir bestu.
Símnotandi
Góð þjónusta hjá Gramminu
Til Velvakanda.
Við erum hér tvær úti á landi
sem langar til að vekja athygli fólks
á alveg frábærri þjónustu hljóm-
plötuverslunarinnar Grammsins.
Fyrir rúmu ári rákumst við þang-
að inn og pöntuðum okkur tvær
plötur í póstkröfu. Það er margt
sem gerir þjónustuna sem við feng-
um sérstæða, í fyrsta lagi: plöturnar
voru sendar strax svolítið sem við
landsbyggðarmenn eigum ekki allt-
of oft að venjast, í öðru lagi hefur
Grammið allar götur síðan verið
óþreytandi að senda okkur allskon-
ar afsláttarkort, kveðjur og síðast
en ekki síst höfum við fengið reglu-
lega blað sem þeir gefa út. Þetta
blað inniheldur lista yfir nýjar ís-
lenskar plötur, nýjar erlendar
plötur, greinar og plötudóma.
Við viljum þakka Gramminu fyr-
ir þessa einstöku, frábæru þjónustu,
og viljum við jafnframt hvetja alla,
sérstaklega þó landsbyggðarfólk
sem ekki á alltaf heimangengt í
plötubúðir en vill samt sem áður
fylgjast með, til að nýta sér þessa
góðu þjónustu.
Að síðustu þökkum við fyrir okk-
ur og hvetjum aðrar plötubúðir til
að fara að þeirra dæmi.
Sólveig og Helga
Sturlaugsdætur.
Víkverji skrifar
Víkveiji hefur oft lent í biðröðum
og töfum við útréttingar í bönk-
um borgarinnar fyrsta vinnudag
hvers mánaðar, en þó aldrei sem
síðastliðinn þriðjudag. Eyddi hanni
hátt í tveimur klukkustundum í að
ganga frá brýnustu málum, sem ekki
gátu beðið. Allir bankar landsins voru
lokaðir á mánudag, eins og alltaf á
fyrsta vinnudegi ársins, og hefur það
orðið til þess að örtröðin varð enn
meiri á þriðjudag en venjulega á
fyrsta afgreiðsludegi hvers mánaðar.
Er ástæða til að spyija hvort þessi
bankalokun sé nauðsynleg og hvort
ekki sé þá hægt að hafa bankana
opna til skiptis þennan dag.
Pílagrímsförin byijaði í Sparisjóði
vélstjóra í Síðumúla rétt fyrir hádeg-
ið. Víkveija varð ekki um sel þegar
hann sá biðraðirnar þar, en afgreiðsl-
an gekk fljótt miðað við það sem
hann kynntist síðar um daginn. Síðan
lá leiðin ’ í Vegamótaútibú Lands-
bankans. Þar voru langar biðraðir
hjá gjaldkerunum og þær rétt siluð-
ust áfram. Enda fór það svo að það
tók Víkveija upp undir þijá stundar-
fjórðunga að fá einföldustu tegund
afgreiðslu. Næst átti að fara í Versl-
unarbankann í Bankastræti, en þar
sneri Víkveiji við þegar hann sá ös-
ina, enda matarhlé hans búið og vel
það.
Úrslitatilraun til að eyða kaupinu
var svo gerð í Búnaðarbankanum í
Austurstræti í kaffítímanum. Langar
biðraðir voru við alla gjaldkera og
voru tíu á undan Víkveija í hans röð
svo dæmi sé tekið. Afgreiðslan gekk
með eindæmum seint fyrir sig og tók
40 mínútur að fá afgreiðslu. Greini-
legt var að gjaldkeramir voru orðnir
þreyttir eftir annasaman dag, auk
þess sem tölvuvædda afgreiðslukerfið
vann ekki eins hratt og ætlast er tii.
Áreiðanlega hefðu gömlu handvirku
gjaldkeramir verið margfalt fljótari
við afgreiðsluna. Biðröðin styttist þó
smám saman, ekki síst vegna þess'
að einhveijir viðskiptavinir gáfust
upp á biðinni.
Samt var ótrúlegt hvað viðskipta-
vinir bankanna tóku þessum hremm-
ingum m@ð miklu jafnaðargeði, og
er biðraðamenning þó ekki á háu stigi
hér á landi eins og alkunna er. Það
var éins og ekkert væri sjálfsagðara
en að bíða í langri biðröð, en ömgg-
lega hafa þó fleiri en Víkveiji bölvað
í hljóði.
XXX
Jólin og áramótin eru með þeim
órólegustu sem Víkveiji man eftir
í sambandi við störf sín að blaða-
mennsku. Það er eins og fólk hafi
slepþt fram af sér beizlinu eftir
óvenju mikið stress jólaundirbúnings-
ins. Ekki kann Víkveiji á þessu neina
aðra skýringu en þá sem sett var
fram í þessum dálki milli jóla og
nýárs að jólaundirbúningurinn sé orð-
inn eitt æðislegt kapphlaup við
tímann og fyrir marga sé þessi tími
orðinn einhvers konar martröð.
Stíflan brestur svo þegar fólk gerir
sér „glaðan dag“ á annan í jólum
með þeim afleiðingum að lögreglan
ræður varla við ósköpin. Að þessu
sinni virðist stíflan ekki hafa alveg
brostið á jólunum því áramótin voru
litlu skárri aðjsögn lögreglunnar.
Annars vill Víkveiji minna á í þessu
sambandi, að stjömuspekingur Morg-
unblaðsins, Gunnlaugur Guðmunds-
son, spáði fyrir þjóðinni í byijun árs
1987. Gunnlaugur spáði óróleika,
sem hámarki næði í desembermánuði.
XXX
Stöð 2 hefur þjónað íþróttaáhuga-
mönnum vel og bryddað upp á
mörgum nýjungum, sem vinsældir
hafa hlotið. Því hefur það valdið furðu
og hneykslan dyggra áherfenda
íþróttaþáttanna að engir íþróttaþætt-
ir voru á dagskránni frá 19. desember
til 5. janúar eða í 17 heila daga! Og
þetta er meira að segja sá tími ársins
sem flestir eiga frí og hafa því næg-
an tíma til að horfa á sjónvarpið.
Sjónvarpsstöð sem ætlar að láta taka
sig alvarlega lætur svona nokkuð
ekki endurtaka sig.
XXX
Virðing stjórnmálamanna hefur
farið þverrandi hjá þjóðinni á
undanförnum árum. Víkveiji fullyrðir
eftir að hafa farið í nokkur jóla- og
áramótaboð og rætt þar við fjölda
fólks, að virðing alþingismanna hefur
aldrei verið minni en einmitt nú.
Framkoma þingmanna á síðustu dög-
um, og þá einkum stjómarandstöðu-
þingmanna, hefur verið slík að með
eindæmum er. Þingmenn Borgara-
flokksins hafa verið iðnastir við
kolann að því er Víkveija sýnist og
Hreggviður Jónsson sló metið þegar
hann flutti 34ra mínútna ræðu og
þagði þar af í 28 mínútur! Víkveiji
er ekki undrandi á því að fólk hafi
fengið nóg.