Morgunblaðið - 02.06.1988, Blaðsíða 71

88GI IMUt. .S HUOAaUTMMU .GIQAiaHUOHOM
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 2. JUNI 1988

VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
691282 KL. 10-12
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
MENGUN HAFSINS ER
ALVARLEGT VANDAMÁL
Til Velvakanda.
Hið mikla tjón sem Norðmenn
verða nú fyrir af völdum þörungs
sem náð hefur að fjölga sér óhóf-
lega vegna mengunar hafsins af
mannavöldum ætti að verða okkur
íslendingum alvarleg áminning.
Komið hefur í ljós að þessi þörung-
ur eyðir öllu lífi í hafinu þar sem
hann nær að breiðast út svo ekkert
verður eftir nema allra harðgerð-
ustu lífverumar. Við byggjum af-
komu okkar nær engöngu á sjónum
og eigum því allt okkar undir
lífnkinu þar. Að vísu er talið að
mun minni hætta sé á að slys af
þessu tagi verði hér við land vegna
þess að sjórinn er kaldari hér á
norðurslóðum og mengun mun
minni. En það er engin tiygging
fyrir því að slíkur þörungur eða
eitthvað afbrigði af honum geti
ekki náð að þrífast í kaldari sjó og
valda óbætanlegu tjóni.
Þó mengun sé enn tiltölulega lítil
víðasthvar hér við land hlýtur hún
að vera mjög mikil þar sem strauma
gætir lítið eins og á Faxaflóa enda
talið að svona náttúruslys geti gerst
þar. Öllu skólpi er veitt beint f sjó-
inn frá Reykjavík og nágranna-
byggðunum án þess að láta það
fara í gegn um rotþró. Það hlýtur
að vera tímabært að gera herferð
gegn slíkum sóðaskap. í slíku máli
ættum við íslendingar að hafa for-
göngu því það er okkur mikið hags-
munamál að hafið sé hreint. í þessu
máli gætum við orðið fyrirmynd
annarra þjóða án þess að kosta
miklu til.
Eftir því sem tæknivæðing eykst
stafar náttúrunni æ meiri hætta af
tiltælq'um mannsins. Síðustu fréttir
um að hugmyndir séu uppi um það
í Bretlandi að gera Rockall að
geymslustað fyrir geilsavirk úr-
gangsefni, hafa þar geislavirkan
Til Velvakanda.
Nú í sumarbyijun finnst mér að
veðráttan gefi fyrirheit um gott
árferði frá hafi til heiða og margt
benda til þess að gjafir móður nátt-
úru verði veglegar þetta árið. Sér-
hver íslendingur hefur beðið sum-
arsins með óþreyju og er þetta fagra
veðurfar mikil blessun eftir langan
vetur. Við hljótum öll að þakka
fyrir sérhver sumar sem guð hefur
gefið. Er sumarið ekki hin mesta
gjöf sem móðir náttúra lætur böm-
um sínum í té, vonandi kunnum við
öll að meta þá gjöf að verðleikum.
sorphaug, hlýtur að kalla á harka-
leg viðbrögð hér á landi. Mikil hætta
er á að geislavirk efni dreifist víða
með straumum oggetur jafnvel lítið
magn eitrað stór hafsvæði.
Geislamengun er heldur ekkert
stundarfyrirbæri, hún varir áratug-
um saman og það eru engin ráð til
að losna við hana eftir að slysið er
orðið. Við hljótum að fylgjast grant
með þessum málum og beita áhrif-
um okkar til hins ýtrasta gegn þess-
ari vá.
Náttúruverndarmaður
Þegar allt er í blóma lífsfyllingar
og blár himinn hvelfist yfir þá hljót-
um við að álykta að móðir náttúra
sé traustur og góður vinur sem
fóstrar okkur í mildi sinni. Það hlýt-
ur líka að vekja okkur til umhugs-
unar um að hún á sér viðkvæmar
hliðar og hvetja okkur til aðgætni
í umgengni við náttúruna. Ef við
tökum dýrð sumarsins með réttu
hugarfari er ekki að vita nema við
finnum í því þá sönnu auðnu sem
svo lengi hefur verið leitað.
Gunnar Sverrisson
Dýrð sumarsins
Víkverji skrifar
■
Höldum áfram. Næsti
vagn kemur eftir
hálftíma...
Með
morgunkaffínu
HOGNI HREKKVISI
Ahveiju hausti, er skyggja tek-
ur og skólastarf hefst að nýju
eftir sumarfrí, er rekin mikil her-
ferð og fólk brýnt til að fara var-
lega í umferðinni. Á vorin er ekki
síður ástæða til aðgæslu og varúð-
ar. Ný verkefni taka þá við hjá
bömunum og þau halda á slóðir,
sem þeim eru ekki eins vel kunnar
og leiðin í skólann. Aðstæður til
aksturs eru að sjálfsögðu miklu
betri en á haustin þegar myrkrið
sækir á og misjöfn veður gera
umferðina hættulega. Á vorin eru
önnur vandamál í umferðinni, t.d.
blindandi sól eða einfaldlega of góð
skilyrði, sem menn misnota með
hraðakstri.
XXX
essir þankar komu í huga
Víkveija einn góðviðrisdaginn
fyrir skömmu er hann ók framhjá
hópi ungra stráka við Bústaðaveg-
inn, sem sker í sundur Fossvogs-
og Bústaðahverfi. Pjakkamir voru
kotrosknir á leið á fótboltaæfingu
á svæði Víkings við Hæðargarð.
Til að komast þangað þurftu þeir
að fara yfir þessa miklu umferðár-
götu. Þótt umferðarljósin veiti
ákveðna vemd og öiyggi em hætt-
umar margvíslegar og fljóthuga
strákar með boltadellu gleyma
stundum því sem síst skyldi.
Það er víðar en við Bústaðaveg-
inn, sem hættumar leynast. íþrótta-
svaéði Vals á Hlíðarenda er t.d.
klippt frá næsta íbúðarhverfi með
Skógarhlíðinni og alls ekki er ein-
falt að komast þar yfír án þess að
leggja sig í stórhættu. Svæði Fram-
ara er rétt norðan við Miklubraut-
ina, en reyndar sömu megin og
íbúðarhverfíð, sem Frömuram til-
heyrir. Krakkar í Hvassaleiti og
nýju húsunum í grennd við Kringl-
una eiga ekki auðvelt með að kom-
ast á íþróttaæfingar, þau þurfa að
fara yfír miklar umferðargötur
hvort sem þau stefna á æfingar hjá
Fram, Víkingi eða Val. Vesturbær-
inn er svæði KR-inga og á leið
ungs manns af Vesturgötunni yfir
í Frostaskjól era mörg ljón á vegin-
um. Þegar Breiðholtshverfin voru
skipulögð var að veralegu leyti gert
ráð fyrir skólum, íþróttavöllum og
annarri æskulýðsstarfsemi inni í
miðju hverfanna. Þetta á þó ekki
við íþróttasvæði ÍR, sem er vestan
Stekkjarbakka, og þurfa því fjöl-
margir krakkar að fara yfír þá
götu á leið á ÍR-svæðið.
XXX
Víkveiji varpar þessu fram með
þá von í huga að ökumenn
fari varlega er þeir keyra í grennd
við þessi og önnur íþróttasvæði.
Og reyndar ekki aðeins íþrótta-
svæði. Skólagarðarnir era teknir til
starfa af fullum krafti og alls kyns
leikjanámskeið era víðs vegar um
borgina. Krakkamir era á ferð á
stöðum, sem þau þekkja lítið eða
ekki — og þar sem ökumenn eiga
ekki von á þeim. Það er þó ekki
nóg að ökumenn fari varlega, for-
eldrar og forráðamenn brýna aldrei
nógsamlega fyrir bömum sínum að
fara varlega.
* pÓ EICKI ANNAÐ KTAFFí BOfiO "
■301}