Morgunblaðið - 06.08.1988, Blaðsíða 50
50
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. ÁGÚST 1988
fffBAAMI
... aðnota sama krem-
ið.
TM R*g. U.S. P«t Off.—*K riflht* r*Mrv»d
• 1987 Lo» AngatM Tutvm Syndicata
Hættið á stundinni að naga
þarna ...!
Ég get aldrei haldið
manninum mínum í rúm-
inu, þó hann sé veikur.
Úlla Árdal á Akureyri hafði sam-
band við Velvakanda og vildi fá
upplýsingar um bátinn á meðfylgj-
andi mynd. Myndin var tekin í
kringum 1923 og var gefin út á
póstkorti. Hún biður hvem þann,
sem eitthvað veit um afdrif bátsins
eða mennina á honum, að láta sig
vita.
Heimilsfangið er:
Úlla Árdal
Lönguhlíð 6
Akureyri.
Sími 96-23472.
Kannast einhver við bátinn?
Til Velvakanda.
Þegar Norræna kom til Seyðis-
Qarðar fyrstu ferðina í vor var sagt
hve margir bílar hefðu komið með
skipinu, en ég lagði ekki töluna á
minnið. Það var ekki fyrr en við
hjónin fórum í ferðalag um landið
að við urðum vitni að því hve marg-
ir útlendingar ferðast hér um á eig-
in torfærubílum. Flestir útlending-
amir eru vel útbúnir og eru sumir
á ferðabílum, sem þeir hafa unnið
við að innrétta síðastliðinn vetur,
eða hafa keypt af öðrum, sem hafa
ferðast hér um á sama hátt áður.
Þessir útlendingar þurfa ekkert að
kaupa hér, þeir gista í bílum sínum
utan tjaldsvæðanna og kaupa
hvorki gistingu né mat. Þeir hafa
allt nesti í matarkistum á bíltoppn-
um og kaupa hér tiltölulega ódýra
dfselolíu, en borga engan þunga-
skatt.
Ekki ætla ég að dæma hvort
þetta er æskileg þróun, en ánægðir
voru þessir ferðamenn upp til hópa
og áttu vart orð til að lýsa hrifn-
ingu sinni yfir íslenskri náttúrufeg-
urð og hversu frjálsir þeir eru þeg-
ar inn í óbyggðimar er komið. Út-
lendingamir eru furðu fundvísir á
fj'allaslóðir og eru óhræddir við að
fara erfíðar og fáfamar slóðir eins
og Gæsavatnaleið. Þeir hika ekki
við að fara þá leið einir síns
bílum, hjólum og gangandi. Þeir
segja að slíkar ferðir séu sannkall-
aðar safariferðir og reyni bæði á
líkama og sál.
Hópur af ungu fólki ætlaði að
ferðast um landið á mótorhjólum í
fjórar vikur og var þetta unga fólk
æstast í að fara erfíðar og fáfamar
slóðir. Við hittum líka þýsk hjón,
sem voru á haganlega innréttuðum
ferðabíl með allt nesti með sér. Þau
vildu ekki gista í skálum Ferðafé-
lagsins en lögðu bílnum ávallt ein
út af fyrir sig, langt frá öðrum. Svo
komu þau og notuðu salernin bæði
við skálana og í sjoppum í byggð.
Þegar við spurðum þau hvemig
þeim hefði dottið í hug að koma
hingað til íslands sögðust þau hafa
lesið um landið og þessa ævintýra-
legu ferðamöguleika hér í þýskum
ferðahandbókum. Þar væru mjög
góðar lýsingar á óbyggðaferðum
°g óbyggðaleiðum um allt fsland
og hvemig best væri að undirbúa
slíkar ferðir.
Já, útlendingar kunna sannar-
lega að meta óbyggðir íslands. Við
hittum hins vegar sárafáa íslend-
inga í ferðinni. Þeir hafa sennilega
flatmagað á sólarströndum. Það
skyldi þó aldrei vera að útlendingar
kunni betur að meta íslenskt lands-
lag og íslenska náttúru en íslend-
ingar sjálfir?
Erlendur.
Skrifið eða hringið til
Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til
að skrifa þættinum um hvaðeina,
sem hugur þeirra stendur til — eða
hringja milli kl. 10 og 12, mánu-
daga til föstudaga, ef þeir koma
því ekki við að skrifa. Meðal efnis,
sem vel er þegið, eru ábendingar
og orðaskiptingar, fyrirspumir og
frásagnir, auk pistla og stuttra
greina. Bréf þurfa ekki að vera
vélrituð, en nöfn, nafnnúmer og
heimilisföng verða að fylgja öllu
efni til þáttarins, þó að höfundur
óski naftileyndar.
Óbyggðaferð-
ir útlendinga
Víkveiji skrifar
HÖGNI HREKKVÍSI
Enn einu sinni em menn famir
að ræða um framtíð Reykjavík-
urflugvallar og hvort heppijegt sé
að hafa flugvöll í miðri borginni. A
þann hátt hefur flugslysið í vikunni
orðið til að ýta við mönnum.
Flugvöllurinn er líklega ásamt
ráðhúsinu og Fossvogsdalsbraut-
inni meðal mestu tilfínningamála
borgarbúa og sem skoðanir eru
hvað skiptastar um. Þó er flugvall-
armálið að því leyti ólíkt hinum
tveimur, að þar eru menn ekki ein-
ungis með eða á móti því að flytja
flugvöllinni. Þeir sem eru þeirrar
skoðunar að flytja beri flugvöllinn
úr miðborginni, skiptast hins vegar
aftur í tvær fylkingar. Annar hópur-
inn telur að koma eigi upp öðrum
innanlandsflugvelli í nágrenni
Reykjavíkur, t.d. á Álftanesi, en
hinn hópurinn vill að innanlands-
flugið sé rekið frá Keflavíkurflug-
velli, líkt og utanlandsflugið.
Víkvetji ætlar svo sem ekki að
blanda sér í umræðumar um
framtíð Reykjavíkurflugvallar en
getur þó ekki stillt sig um að til-
greina hugmyndir eins kunningja
síns sem er mikill talsmaður þess
að ef flugvöllurinn í Reykjavík verði
lagður niður, þá skuli ekki veija
fjármagni til að gera nýjan völl
fyrir innanlandsflugið heldur flytja
það til Keflavíkur. Hann heldur því
fram að byggingarlóðir á svæði því
þar sem flugvöllurinn er nú, séu svo
verðmætar að fyrir aðeins hluta af
andvirði þeirra mætti koma upp
hraðlestakerfí eða svokölluðum ein-
teiningum á milli flugstöðvar Leifs
Eiríkssonar og höfuðborgarinnar
og flutningur innanlandsflugsins
þannig verða til að stórbæta sam-
göngurnar milli þessara tveggja
mikilvægu miðstöðva íslensks sam-
félags.
Aðrir fróðari menn verða hins
vegar að meta hversu raunhæf þessi
hugmynd er.
XXX
að hefur tæpast farið framhjá
neinum að Víkveiji hefur verið
á faraldsfæti, bæði hér heima og
erlendis nú í sumar. Nýleg ferð
norður í í Skagafjörð varð til þess
að Víkveiji hafði orð á því við einn
af forsvarsmönnum Vegagerðar-
innar hversu lítið mál væri orðið
að aka þessa löngu leið eftir að hún
er meira og minna komin með bund-
ið slitlag.
Vegagerðarmaðurinn gat upplýst
að einungis væri eftir að leggja
bundið slitlag á um 50 km. á þess-
ari leið og er lengsti kaflinn í Norð-
urárdalnum. Á leiðinni til Akur-
eyrar er að auki mesti hluti Öxna-
dalsheiðarinnar eftir og munar um
minna, en aftur á móti er sá al-
ræmdi fjallvegur, Holtavörðuheiðin,
nánast orðin barnaleikur eftir að
bundið slitlag var lagt á veginn
yfír hana.
Það hefur lengi verið umdeilt að
bundið slitlag skuli vera lagt á þjóð-
vegi landsins í bútum hér og þar,
enda ekki talið sérlega hagkvæmt
í fjárhagslegu tilliti. Vegagerðar-
maðurinn sem áður er nefndur, full-
yrti þó að þessi niðurbútun á
bundnu slitlagi á þjóðvegakerfi
landsins hefði ekki bara neikvæðar
hliðar, heldur væri samgöngubót
af þessu tagi verulegt sálfræðilegt
atriði fyrir íbúa þeirra byggðarlaga
sem hennar nytu. Og um það hefur
Víkveiji sannfærst á ferðum sínum
um landið í sumar að þessi vega-
gerð sem nú er unnið að um allt
lands, er áreiðanlega stærsta
byggðamálið um þessar mundir.