Morgunblaðið - 06.08.1988, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. ÁGÚST 1988
ÁSKIRKJA: Guðsþjónusta kl. 11.
SéraÁrni BergurSigurbjörnsson.
BREIÐHOLTSKIRKJA: Guðsþjón-
usta kl. 11. Altarisganga. Organ-
isti Sigríður Jónsdóttir. Séra Gísli
Jónasson.
BÚSTAÐAKIRKJA: Guðsþjónusta
kl. 11. Organisti Guðni Þ. Guð-
mundsson. Prestur sóra Ólafur
Jens Sigurðsson. Sóknarnefndin.
DÓMKIRKJAIM: Guðsþjónusta kl.
11. Dómkórinn syngur. Organisti
Marteinn Hunger Friðriksson.
Sóra Hjalti Guðmundsson.
ELLIHEIMILIÐ GRUND: Guðs-
þjónusta kl. 14. Séra Sighvatur
Karlsson.
FELLA- OG HÓLAKIRKJA: Guðs-
þjónusta kl. 11. Organisti Nína
Margrét Grímsdóttir. Sóra Guð-
mundur Karl Ágústsson.
HALLGRÍMSKIRKJA: Guðsþjón-
usta og altarisganga kl. 11. And-
ers Josephsson syngur einsöng.
Séra Ragnar Fjalar Lárusson.
Þriðjudag: Fyrirbænaguðsþjón-
Guðspjall dagsins:
Lúk. 19.:
Jesús grætur
yfir Jerúsalem.
usta kl. 10.30. Beðið fyrir sjúkum.
LANDSPÍTALINN: Guðsþjónusta
kl. 10. Séra Jón Bjarman.
HÁTEIGSKIRKJA: Guðsþjónusta
kl. 11. Séra Tómas Sveinsson.
Kvöldbænir og fyrirbænir mið-
vikudag kl. 18.00.
KÓPAVOGSKIRKJA: Guðsþjón-
usta kl. 11. Séra Þorbergur Kristj-
ánsson.
LANGHOLTSKIRKJA: Guðsþjón-
usta fellur niður. Sóknarnefndin.
LAUGARN ESSÓKN: Guðsþjón-
usta í Áskirkju kl. 11. Sóknar-
prestur.
NESKIRKJA: Guðsþjónusta kl. 11.
Orgel og kórstjórn Reynir Jónas-
son. Sóra Ólafur Jóhannsson.
Miðvikudag. Fyrirbænaguðsþjón-
usta kl. 18.20. Séra Olafur Jó-
hannsson.
DÓMKIRKJA Krists Konungs
Landakoti: Lágmessa ki. 8.30.
Þessi messa er lesin á ensku.
Hámessa kl. 10.30. Lágmessa kl.
14. Rúmhelga daga er lágmessa
kl. 18 nema á laugardögum þá
kl. 14. Á laugardögum er ensk
messa kl. 20.
MARÍUKIRKJA Brelðholti: Há-
messa kl. 11. Rúmhelga daga er
lágmessa kl. 18.
HJÁLPRÆÐISHERINN: Útisam-
koma á Lækjartorgi kl. 16 ef veð-
ur leyfir. Hjálpræðissamkoma kl.
20.30. Flokksforingjarnir stjórna
og tala.
KFUM & KFUK: Samkoma á
Amtmannsstíg kl. 20.30. Upp-
hafsorð: Vatnaskógur. Ræða
Guðmundur Guðmundsson.
GARÐAKIRKJA: Guðsþjónusta kl.
11. Prestur sr. Arnfríður Guð-
mundsdóttir. Sóknarprestur.
KAPELLA St. Jósefssystra
Garðabæ: Hámessa kl. 10.
FRÍKIRKJAN Hafnarfirði: Guðs-
þjónusta kl. 14. Organisti Kjartan
Sigurjónsson. Sr. Einar Eyjólfs-
son.
KAPELLAN St. Jósefsspítala:
Hámessa kl. 10. Rúmhelga daga
er lágmessa kl. 18.
KARMELKLAUSTUR: Hámessa
kl. 8.30. Sunnudaga messa kl. 8.
KÁLFATJARNARKIRKJA: Guðs-
þjónusta kl. 14. Prestur sr. Arnf-
ríður Guðmundsdóttir. Sóknar-
prestur.
YTRI NJARÐVÍKURKIRKJA:
Guðsþjónusta kl. 9.30. Ath.
breyttan messutíma. Kór
Keflavíkurkirkju syngur. Organisti
Örn Falkner. Sr. Olafur Oddur
Jónsson.
KEFLAVÍKURKIRKJA: Guðsþjón-
usta kl. 11. Organisti Örn Falkn-
er. Sóknarprestur.
HVALSNESKIRKJA: Guðsþjón-
usta kl. 11. Síöasta guðsþjónusta
fyrir sumarleyfi sóknarprests. Sr.
Hjörtur Magni Jóhannsson.
ÚTSKÁLAKIRKJA: Guðsþjónusta
kl. 14. Aðalsafnaöarfundur fyrir
árið 1987 verður haldinn að lok-
inni athöfninni, sem er hin síðasta
fyrir sumarleyfi sóknarprests. Sr.
Hjörtur Magni Jóhannsson.
ÞINGVALLAKIRKJA: Guðsþjón-
usta kl. 14. Organleikari EinarSig-
urðsson. Sóknarprestur.
Minning:
Ingi Ardal
stórkaupmaður
Fæddur 3. ágúst 1907
Dáinn 29. júlí 1988
Ingi Árdal stórkaupmaður Loka-
stíg 7, Reykjavík, var jarðsunginn
í gær frá Dómkirkjunni.
Baldvin Ingi Starkaður Sigurðs-
son Árdal, eins og hann hét fullu
nafni, fæddist í Stakkahlíð í Loð-
mundarfirði hinn 3. ágúst 1907.
Foreldrar hans voru Theódóra Páls-
dóttir Árdal skólastjóra og skálds
og Sigurður Baldvinsson síðar póst-
meistari. Þeim var skapað að skilja,
en daginn sem sveinninn leit ljós
dagsins, stigu í land á Loðmundar-
fírði ung brúðhjón, Guðný Vil-
hjálmsdóttir og Einar Sveinn Ein-
arsson, en hann var hálfbróðir Sig-
urðar. Þau voru gefin saman daginn
eftir, og tóku Inga í fóstur.
Það fór enda svo að hjónunum
ungu varð ekki eigin bama auðið
en Ingi varð þó ekki eina fóstur-
bamið, því þeim bættust þtjú við
andlát Vilborga!1 systur Guðnýjar
og ekki allmörgum árum síðar svip-
legt fráfall Theódórs Bjarnar foður
þeirra. Þannig urðu bömin í þessu
bamlausa hjónabandi fjögur og
skorti hvorki móður- eða foðurást.
Síðar, þegar Einar Sveinn féll frá,
varð það hlutskipti Inga að vera
stoð og stytta fósturmóður sinnar,
sem með dugnaði og hagsýni tókst
að halda hópnum saman og koma
öllum til mennta, þrátt fyrir þröng-
an fjárhag.
Báðir foreldrar Inga giftust síðar
og eignaðist hann þannig 6 hálf-
systkini sammæðra og eina hálf-
systur samfeðra. Gott samband
hafði Ingi jafnan við hálfsystkini
sín, einkum böm Theódóra og við
hana sjálfa.
Ingi hóf nám við Menntaskólann
í Reykjavík en hugur hans stóð
ekki til langskólanáms. Árið 1928
sigldi hann til Bandaríkjanna og
dvaldi þar í tvö ár við verslunar-
störf og nám og að því loknu starf-
aði hann við skrifstofu- og verslun-
arstörf, m.a. á Pósthúsinu í
Reykjavík og H.Ben. og c/o uns
hann stofnaði heildversluniná Alfa,
sem flutti inn vélar, aðallega til
landbúnaðar, og síðar snyrtivöra-
verslunina Hygiea, sem hann rak
til dauðadags.
Ingi var frábær starfsmaður, ið-
inn og reglusamur og mátti ekki
vamm sitt vita í hvívetna, gætti
þessa í öllu sem hann tók sér fyrir
hendur. Ekki sóttist hann eftir veg-
tillum, en var þó liðtækur í þeim
félögum sem hann tók þátt í, s.s.
Oddfellow-reglunni, Fegrunarfélagi
Reykjavíkur o.fl.
Árið 1934 giftist Ingi Helgu
Bjömsdóttur, glæsilegri bóndadótt-
ur frá Karlsskála við Reyðarfjörð.
Þau eignuðust tvö böm, Guðnýju,
sem nú er gift Gísla Álfreðssyni
þjóðleikhússtjóra, en var áður gift
Þórði Úlfarssyni flugmanni, en
hann fórst í flugslysi árið 1963, og
Bjöm lækni, sem er giftur Kolbrúnu
Sæmundsdóttur píanóleikara.
Bamabömin era níu. Eftir lát Ein-
ars Sveins fluttu ungu hjónin á
GARÐASTAL
Á þök og veggi
= HÉÐINN =
STÓRÁSI 2, GARÐABÆ, SÍMI 52000
Lokastíg 7 og bjuggu þar uns þau
fyrir nokkram vikum fluttu til
Bjöms og Kolbrúnar. Lengst af bjó
Sigríður systir Helgu á heimili
þeirra eða þar til hún lést fyrir einu
ári.
Eftir fæðingu sonarins tók Ingi
á leigu land undir sumarbústað í
landi Vatnsenda við Elliðavatn og
byggði þar bústað. Þessi bústaður,
sem hefur frá byijun tekið miklum
stakkaskiptum, varð annað heimili
Qölskyldunnar. Þar dvöldu þau hjón
flestöll sumur og oft á vetram, og
var þar gestkvæmt og glatt á hjalla,
því fjölskyldur beggja vora stórar
og vinir margir. Ingi var óþreytandi
að gera bústaðinn og umhverfí hans
að þeim unaðsreit, sem hann nú er.
Lokastígur 7 var úölskylduheim-
ili. Þar hafa búið, lengur eða skem-
ur, böm Inga, tengdaböm og bama-
böm. Fósturböm Guðnýjar, tengda-
böm og bamaböm, og fyrst þegar
ég man eftir, gestir um lengri eða
skemmri tíma. Húsið er ekki sérlega
stórt en þó man ég eiginlega aldrei
eftir þrengslum, enda aldrei amast
við neinum, hvort sem hann var
gestkomandi um stundarsakir, eða
að fæðast í þennan heim til að vera.
Margs er að minnast þegar ég
rifja upp kynnin við Inga. Fyrst
þess hve fljótur hann var að hlaupa
undir bagga, þegar þess var þörf.
Svo að bömin okkar og síðar bama-
böm áttu jafnan athvarf á heimili
Helgu og Inga, þegar þau áttu
heima á Lokastígnum og ávallt
síðan. Allra gleðistundanna fyrr og
síðar, en þó sérlega gamlárskvöld-
anna; sem vora fjölskylduhátíðir en
þangað komu allir fjölskyldumeð-
limur, sem vettlingi gátu valdið og
dvöldu lengur eða skemur við flug-
eldaskot, söng og góðar veitingar.
Síðasta gamlárskvöld mátti sjá
að húsbóndinn var nokkuð ellimóð-
ur en gat samt notið þess enn að
hafa hópinn kringum sig. Hann er
nú horfinn okkur og meðlimir stór-
fjölskyldunnar á Lokastíg 7 þakka
honum samverana og það að hafa
mátt njóta mannkosta hans svo
lengi, um leið og við vottum Helgu,
bömunum þeirra og bamabömum
okkar innilegustu samúð.
Minning:
Guðjón A. Kristins-
son skólastióri
Þegar fréttin barst um andlát og
jarðarför Guðjóns Á. Kristinssonar
fv. kennara og skólastjóra í júlímán-
uði síðastliðnum, gerðist áleitin
minning um ljúfar samverastundir
á Laugarvatni veturinn 1945—1946
og fær undirritaður ekki stillt sig
um að setja á blað nokkur orð —
að vísu síðbúin — um eftirminnileg-
an heiðursmann og frábæran kenn-
ara.
Árið 1945 var mikið tfmamótaár
í skólamálum, en þá var um land
allt hafist handa um að framkvæma
nýsett lög um nám og próf í gagn-
fræða- og héraðsskólum landsins.
Prófíð sem hér um ræðir var að
sjálfsögðu Iandspróf miðskóla, sem
í fulla þijá áratugi setti mikinn
svip á skólastarf í Iandinu, síðustu
8 árin raunar ásamt með svokölluðu
samræmdu gagnfræðaprófí.
Það lá strax fyrir, að með tilkomu
landsprófs miðskóla skyldi tryggja
öllum landsins bömum jafnan rétt
til inngöngu í framhaldsskóla, sem
á þeim áram þýddi í flestum tilfell-
um menntaskóla, og um leið lá fyr-
ir að breyta menntaskólunum í 4ra
ára skóla, sem og gerðist innan
tíðar.
Engir aðrir en þeir sem upplifðu
þessi afdrifaríku tímamót geta
ímyndað sér hvílík hrifningaralda
fór um landið, ekki síst dreifbýlið,
þegar loksins var að því komið, að
allir skyldu sitja við sama borð í
námi. Þetta þýddi stutt og laggott,
að framvegis skyldi námsgeta og
atorka en ekki búseta og efnahagur
skera úr um það, hveijum gæfist
kostur á að stunda framhaldsnám.
í Héraðsskólanum í Laugarvatni
hafði fram að þessum tímamótum
eins og í öðram héraðsskólum
landsins aðeins verið 2ja vetra nám,
en vorið 1945 var þegar hafist
handa um að stofna 3ja bekkinn,
svokallaða gagnfræðadeild, og í
hana settist haustið 1945 21 nem-
andi, þar af nokkrir nemendur frá
öðrum skólum en Laugarvatni.
Vegna tilkomu gagnfræðadeildar
var fenginn að skólanum nýr kenn-
ari til liðs við einstaklega hæft og
árangursríkt kennaralið sem fyrir
var. Sá kennari var Guðjón Á. Krist-
insson. Honum var sannarlega tekið
opnum örmum á Laugarvatni, enda
bauð hann góðan þokka, bjartur
yfírlitum, drengilegur og aðlaðandi.
Með hinni nýju deild var haldið
á leið sem ekki var vörðuð. Starfs-
byijun var óhjákvæmilega sam-
bland af kvíða og tilhlökkun, mest
þó gleði yfir nýjum tækifæram,
enda lífíð allt framundan. Kennarar
og nemendur unnu saman sem jafn-
ingjar og með þeim gagnkvæma
trúnaði sem ýmsir ættu í dag erfítt
með að ímynda sér.
Nýi kennarinn, Guðjón Á. Krist-
insson, kenndi í gagnfræðadeild
helminginn af bóklegu fögunum,
og áttum við því mikið í húfl, hvern-
ig til tækist. Ekki var langt að bíða
þar til ljóst var, að þama var réttur
maður á réttum stað. Guðjón var
frábærlega kappsfullur og atorku-
samur, áhugi hans á starfínu var
eftirminnilegur og kennsla hans
skipuleg svo sem best mátti vera,
en sá þátturinn reyndist sérstaklega
mikilvægur, eins og í ljós kom á
prófdögum vorsins.
Guéjón var ókvæntur er hann hóf
kennslu á Laugarvatni. Hann bjó
fyrsta veturinn þar í heimavist skól-
ans með okkur piltum í gagnfræða-
deild. Hann reyndist ógleymanlegur
sambýlismaður, vinsamlegur, ræð-
inn og skemmtilegur, ólatur að
ræða við okkur um allt milli himins
og jarðar. Við umgengumst hann
sem jafningja, ekkert virtist sjálf-
sagðara, og síst hafði þetta félags-
lega ástand neikvæð áhrif á kennslu
Guðjóns — frekar hið gagnstæða.
Það má fylgja sögunni, að á þessum
áram var ekki byijað að tala um
kynslóðabil.
Guðjón Á. Kristinsson fluttist frá
Laugarvatni eftir 4ra vetra heilla-
ríka kennslu þar. Á þessu tímabili
var á Laugarvatni hafín mennta-
skólakennsla. Stefnt var að stofnun
menntaskóla á Laugarvatni og var
um hríð á brattan að sækja í því
máli. Það vannst þó um það er lauk,
ekki síst vegna þess að um þessar
mundir sótti skólann mikill fjöldi
gáfaðra og dugmikilla nemenda.
Þeir nutu forystu eldhugans Bjarna
Bjamasonar þáv. skólastjóra og
kennslu hæfra og ötulla kennara.
Saman unnu þessir aðilar tiltrú
stjómvalda, og menntaskólinn var
stofnaður.
Guðjón Á. Kristinsson skildi djúp
spor eftir sig á Laugarvatni. Hann
kenndi m.a. í menntaskóladeildum
skólans á frambýlingsáram þeirra
og átti sinn umtalsverða þátt í að
þoka menntaskólamálinu áleiðis.
Nemendur Guðjóns minnast hans
með virðingu og þakklæti. Bömum
hans og öðram skyldmennum votta
ég samúð við fráfall góðs drengs.
Benedikt Sigvaldason