Morgunblaðið - 02.12.1988, Síða 15

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 2. DESEMBER 1988
_
Samtök um
vamir gegu al-
næmi stoftiuð
STOFNFUNDUR Samtaka
áhugafólks um varnir gegn al-
næmi verður haldinn mánudag-
inn 5. desember næstkomandi i
fundarsal Hótel Lindar á Rauð-
arárstíg. I bréfi sem samtökin
hafa sent út segir að aðalverk-
efiii þeirra muni vera að fara
nýjar leiðir til að uppfræða fólk
um alnæmi og stofna til umræðu-
og fræðsluhópa til að auka þekk-
ingu og skilning.
I bréfinu segir orðrétt: „Með
aukinni umfjöllun er unnið gegn því
viðhorfi að alnæmi komi almenningi
ekki við. Með auknum skilningi
hrekjast fordómar á braut en það
er nauðsynlegt skref til þess að
veita megi smituðu og sjúku fólki
stuðning í baráttu þess fyrir mann-
sæmandi lífi til jafns við aðra í þjóð-
félaginu. Slíkur stuðningur, meðal
annars með fjársöfnun, hlýtur að
vera annað aðalverkefni samtaka
áhugafólks, en mikilvægt er að þau
móti sjálf stefnu sína eftir því sem
styrkur og þekking vex. Ahugahóp-
ar af þessu tagi eiga sér margar
fyrirmyndir erlendis og hafa víðast
reynst ómetanlegur bakhjarl í bar-
áttunni gegn alnæmi."
Stofnfundurinn verður eins og
áður sagði á Hótel Lind á mánu-
dagskvöldið 5. desember, og hefst
hann klukkan 20.30.
Baðhúsið við Bláa lónið:
Aðgangseyr-
ir í dag renn-
ur til Kvenna-
athvarfsins
ÁKVEÐIÐ hefúr verið að veija
innkomnum aðgangseyri að bað-
húsinu við Bláa lónið næstkom-
andi föstudag, 2. desember, til
styrktar Kvennathvarfinu.
Guðmundur Guðbjörhsson, sem
rekur baðhúsið við Bláa lónið, sagði
í samtali við Morgunblaðið, að hann
hvetti fólk eindregið til að efla eig-
in heilsu með sundspretti í Bláa
lóninu þennan dag og styrkja kon-
urnar jafnframt. Kvennaathvarfið
væri mjög mörgum konum og börn-
um þeirra mikil hjálparhella og
starfsemi þess mætti því ekki leggj-
ast niður.
Að sýna vilja
sinn í verki
eftirÁstu Kristjönu
Sveinsdóttur
Menntaskólinn í Reykjavík hefur,
sem kunnugt er, átt í húsnæðis-
vanda svo að áratugum skiptir. Iðu-
lega hefur verið tjaldað til einnar
nætur og ýmis herbergi í Þing-
holtunum tekin undir kennslu. Nú
gerist enn einu sinni þörf á því að
bjarga málum fyrir hom. Leysa
þarf þann bráða vanda sem við blas-
ir. Viðræður hafa verið í gangi um
ákveðið húsnæði í Þingholtunum
en fáist ekki viðbótarhúsnæði fyrir
næsta skólaár, má búast við því að
úthýsa þurfi nemendum eða flytja
fleiri bekki yfir á síðdegið, og mundi
það riðla öllu skipulagi. Því ber
brýna nauðsyn til að festa kaup á
því viðbótarhúsnæði sem býðst.
Á hinn bóginn er fyrir löngu orð-
ið tímabært að framtíðarlausn fáist
á húsnæðisvandanum. Fyrir utan
þrengslin eru flest þau hús, sem
notuð eru, jafnlangt frá því að
standast þær kröfur, sem gerðar
em til kennsluhúsnæðis, og þau
vom fyrir t.d. 30 ámm. Sumum
þeirra ætti jafnvel að forða á safn.
Þótt menntaskólanemum þyki gam-
an að stunda nám í sögufrægum
húsum með sál, kámar gamanið
þegar húsnæðið stendur náminu
fýrir þrifum. Þetta á t.d. við um
hið ævagamla leikfimihús skólans
sem reist var 1898. Það er enn
notað en aðstaða er þar þó með
öllu óviðunandi.
Bestu kennslustofurnar em satt
að segja í gamla skólahúsinu. Lengi
býr að fyrstu gerð og þykir það
raunar furðulegt hve vel það hús
er farið, þegar tekið er tillit til þess
hve margir hafa gengið þar um
daglega í 142 ár, og hve viðhald
hefur oft verið af skomum
skammti. Nú er þó svo komið að
gera þarf gagngerar endurbætur á
þessu sögufrægasta húsi landsins
ef ekki á illa að fara.
En ekki er nóg að dytta að því
sem fyrir er. Fá þarf fram endan-
lega lausn á húsnæðisvandanum.
Ein ástæðan til þess hve gamla
KURNAHONA
VIÐ BYGGÐUM
NÝJAN BÆ.
Endurminningar Huldu Jakobsdóttur
skráðar af Gylfa Gröndal.
fat, ^
eymuhdsw?!
Höfundur er í skólastfórn Mennta-
skólans ognefhd um húsnæðismál
skólans.
Dæmi um þrengslin í Menntaskólanum.
skólahúsið er illa farið, er sú að
gjömýta hefur þurft húsið, svo að
segja má að kennt sé í hvetju
skúmaskoti og meira að segja kem-
ur fyrir að kennt sé á skrifstofu
rektors. Ekki einu sinni hinn norski
úrvalsviður stenst álag sem slíkt.
Framtíðarlausnin væri sú að
reisa á reitnum, sem afmarkast af
Amtmannsstíg, Þingholtsstræti og
Bókhlöðustíg, hús með góðri
íþróttaaðstöðu, fjölda kennslustofa,
samkomusal, félagsaðstöðu og
vinnuaðstöðu fyrir kennara.
í þessum sögufræga skóla eyða
nemendur einhvetjum bestu ámm
ævinnar og þykir mönnum að von-
um sárt að honum skuli ekki meiri
sómi sýndur. Vilji nemenda og ann-
arra, sem skólanum tengjast, til að
Hulda Jakobsdóttir er ein af kjarna-
konum þessarar aldar. Hún lét verkin
tala. Huldu má, ásamt eiginmanni
sínum Finnboga Rút Valdemarssyni,
telja einn af höfundum Kópavogs.
Bæði gegndu þau bæjarstjórastarfi í
Kópavogi um árabil.
Saga Huldu er einnig saga
jafnréttisbaráttu og sem slík á hún
erindi til allra kvenna í dag — enda
geta þær tekið Huldu til fyrirmyndar.
Gylfi Gröndal er löngu lands-
þekktur fyrir verk sín og þessi bók er
enn ein skrautfjöðrin í hatt hans.
snúa vöm í sókn er geysimikill en
fleira þarf að koma til. Óskandi
væri að yfirvöld sýndn nú vilja sinn
í verki og veittu skólanum þá að-
hlynningu sem sæmd væri að. Á
Menntaskólinn í Reykjavík annað
skilið?
Morgunblaðið/Arni Sœberg
Endurmirmingar
Huldu
Jakobsdóttur