Morgunblaðið - 08.06.1989, Blaðsíða 39

MQKqUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGVR jB. JÚNj ,1989

Afinæliskveðja:
Aðalsteinn Jóhanns-
son á Skjaldfönn
Tíminn líður hratt, einnig á köldu
vori við ísafjarðardjúp og menn
ræða tíðarfarið og muna vart annað
eins, enda minni á veður misjafnt,
og ef til vill muna sumir liðin harð-
indavor þótt þeir muni þau ekki.
En einn af gleggstu bændum Djúps-
ins varð áttræður hinn 16. maímán-
aðar, maður með trútt minni og
hefur lifað mörg vor blíð og stríð
hér á slóð, Aðalsteinn Jóhannsson
bóndi á Skjaldfönn áratugum sam-
an og þar runninn upp; er það mín
meining fullkomin að orðum hans
megi treysta í þessu efni sem öðr-
um.
Bændaættir standa að Aðalsteini
og bjuggu foreldrar hans á Skjald-
fönn, Jóhann Ásgeirsson og kona
hans Jóna Jónsdóttir ljósmóðir,
enda mun búskapur hafa staðið
næst hjarta hans sem sá atvinnu-
vegur, er hann helzt vildi stunda,
ekki þó með gróðasjónarmið í huga
heldur öllu fremur köllun, hald-
reipi, lífsstíll eins og sagt er nú á
dögum. Hitt er annað mál, að það
sem vel er hirt gefur góðan arð,
og engum fær dulizt, er heim að
Skjaldfönn kemur hvílík snyrti-
mennska þar ríkir og hver regla
þar er á öllum hlutum. Getur vart
fegurra býli hér á slóðum og þótt
víðar væri um skyggnzt, fer þar
saman fallegt bæjarstæði, eldfornt,
hinn vinalegi burstabær svo og
umgengi öll og sú prýði er í öllu
Vitni vantar
mætir auga. Skammt til jökuls, en
Selá liðast neðan túns.
En eigi er Aðalsteinn allur í bónd-
anum séður og hafa margir þessa
varir orðið, innlendir menn og aðrir
af fjörrum löndum, er hingað kómu
að efla sig í náttúruvisindum og
þjóðlegum fróðleik. Kann Aðal-
steinn hin beztu skil á ýmsu því,
er hér til heyrir og sóttu fræðimenn
ótæpilega í þann brunn er hann var
og er. Mun örnefnasöfnun hans í
landi Skjaldfannar til fyrirmyndar
að vexti og trúverðugleika og vel
man undirritaður útskýringar hans
á notkun og heitum ýmissa amboða
og áhalda er nútíminn hefur lagt
fyrir óðal, drögur, vögur, líkberi...
Má af þessu ráða og fleiru, að
vel hefði Aðalsteinn sómt sér sém
verkmaður á akri íslenzkra fræða,
og enda þótt sá sé vel plægður,
mundi hafa munað um hann á þeim
reit og eigi ólíklegt, að hann hefði
þar brotið nýtt land að nokkru, hlið-
stætt því er hann gert hefur á búi
SÍnu, en ræktunarmaður lands hefur
hann verið, bæði í miklum mæli og
vel að unnið. Bækur hafa verið
honum innan seilingar jafnan, og
er Skjaldfönn mikið bókaheimili, og
finnst þar bæði gamalt og nýtt í
skápnum. Kemur mér vitanlega í
hug, hvort Aðalsteinn muni ekki
meðal hinna síðustu í bændastétt
er sinna á stopulum stundum fræð-
um í einhverri mynd og að ein-
hverju marki, um leið og þess skal
vænzt að hugboð þetta reynist
rangt. Má vissulega segja, að hann
sé í þessu efni sómi stéttar sinnar
eigi síður en í búskap öllum. Eitt
sinn er við gengum völl frá kirkju
á Melgraseyri til húss, vék hann
tali sínu að brjóskmynduní efra
skolti nautgripa og hafði um þetta
fáheyrt orð, þjarkur, að mig minnir,
en eigi kannaðist ég við, hvorki
vöxt þennan né heiti hans og sann-
aði Aðalsteinn mér enn á ný hið
fornkveðna, að margt er skrýtið í
kýrhausnum.
Aðalsteinn er hinn mesti gæfu-
maður, farsæll í starfi og kvæntur
hinni mestu myndar- og greindar-
konu Hólmfríði Indriðadóttur skálds
frá Fjalli, Þórkelssonar, og má með
sanni segja að svo sem allt er í
reglu og röð utanhúss á býli þeirra,
þá er og hið sama á teningi uppi
hvað varðar umgengni innanhúss.
Ber allt þar blæ snyrtimennsku,
hreinlætis og menningarlegrar um-
gengni.
Þeim hjónum varð þriggja barna
auðið og býr Indriði — eidri sonur-
inn — á ættaróðalinu, mjög „of ið
sama far“, svo notað sé fornt orða-
lag, allt með festu og öllu vel í
horfi haldið, ræktun ij'ár og jarðar,
sem öðru, og mun afmælisbarninu
þykja betra en ekki að svo er, þekki
ég rétt til. Hin börnin eru Kristín
gift í Svíþjóð, íslenzkum manni, og
Jóhann er býr í Reykjavík.
Grein þessi er síðbúnari en ég
hefði viljað, en með því eigi mun
um fengizt verða sleppi ég afsökun-
ar að biðja, en hún á að flytja Aðal-
steini og Hólmfríði þakkir okkar
hér í Vatnsfirði fyrir góða viðkynn-
ingu og traust, er við öll höfum
verið samtímis við Djúp, en það er
nú orðið á fjórða tug ára. — Við
óskum þér góðra ára, hlýrra vora
með sóley í varpanum, mikillar gleði
er dalinn og ána ber fyrir augu,
landið, sem hefur ætíð verið þinn
heimur og hýsir draum þinn allan.
— Lifðu heill!
Síra Baldur Vilhelmsson
prófastur, Vatnsfirði.
Slysarannsóknadeild lögregl-
unnar í Reykjavík lýsir eftir vitn-
um að því er Fiat 127 fólksbíl var
ekið á ljósastaur á Sætúni, móts
við Frakkastíg, um klukkan
hálffjögur á laugardag.
Bílnum var ekið eftir hægri ak-
rein og gefur ökumaður þá skýrngu
á óhappinu að hvítri Ford Sierra
bifreið hafi skyndilega verið beygt
í veg fyrir sig, því hafi hann beygt
undan en lent á staumum.
Þeir sem kunna að hafa orðið
vitni að óhappinu eru beðnir að
hafa samband við lögregluna.
Amerískir
25% VERÐLÆKKllN
í NOKKRA ÐAGA!

/ / /
TILBOÐ A KILOPAKPIINGIJM:
KR. 497,50
AÐURKR.
STEYPUSKEMMB?
II stfiiprýði B
THORO—efnin eru viðurkennd um allan
heim sem framúrskarandi fljótharðnandi við-
gerðarefni fyrir múr og steinsteypu.
THORO—efnin eru vatnsþétt en hafa sömu
öndun og steinsteypa
Ef um steypuskemmd er að ræða, hafðu þá
samband við okkur. Við hjálpum þér.
THORITE — STRUCTURITE — WATERPLUG — THORGRIP
Stangarhyl 7, sími: 672777.