Morgunblaðið - 04.12.1990, Side 48

;
48
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 4. DESEMBER 1990
Nýborg-c§3
Ármúla 23, sími 83636
Boröbúnaður
og gjafavara
i
í
i
i
í
i
t
!
t

HÆTTID
AD
BOGRA
VID
ú fást vagnar méö nýrri vindu
par sem moppan er undin með
éinu handtaki án þess að taka
þurfi hana afskaftinu. Moppan fer
alveg inn í horn og auðveidlega
undir húsgögn. Einnig er hún
tilvalin í veggjahreingerningar.
Þettá þýðir auðveldari og betri þrif.
Auðveldara,
fljótlegra og
hagkvæmara!
IBESTAI
Nýbýlavegi 18
Sími 641988
Þú svalar lestrarþörf dagsins
Morgunblaðið/Valdimar Kristinsson
Nú geta menn grandskoðað skeiðlag gæðingsins Muna frá Ketilsstöðum sem sigraði í A-flokki
gæðinga á landsmótinu. Knapi er Trausti Þór Guðmundsson.
Landsmót hestamanna 1990:
Greinargóð skýrsla
um hrossin á mótinu
________Hestar_____________
Valdimar Kristinsson
SÁ ÁGÆTI siður að kvik-
mynda landsmót hestamanna
hefur verið viðhafður frá
fyrsta landsmótinu sem haldið
var 1950. Oftast hafa þessar
myndir verið frekar slakar og
alít niður í að vera nánast mis-
heppnaðar. Télja verður þó að
myndirnar af fyrstu mótunum
séu góðar miðað við kröfur og
getu þess tíma.
Nú er komið á markað myndband
um nýafstaðið landsmót hesta-
manna sem haldið var í sumar á
Vindheimamelum. Framleiðandi
er fyrirtækið íslenski hesturinn
en höfundar eru Jón Tryggvason
og Páll Kr. Svansson. Kvik-
myndatöku önnuðust þeir Sveinn
M. Sveinsson, Jón Karl Helgason
og Jón Haukur Jensson.
Sjálfsagt er til einhver formúla
um það hvernig gera eigi heimild-
armynd um sex daga samkomu
hesta og manna. Gæti hún hugs-
anlega verið eitthvað á þá leið
að blanda hæfilega saman
mannlífi og hestasýningum. Sýn-
ingartími hálf til ein klukkustund
og komið yrði inn á flest atriði
samkomunnar. Sem sagt dæmi-
gerð sjónvarpsmynd eins og þær
eru kallaðar.
Hér er á ferðinni mynd allt
annars eðlis því segja má að þeir
félagar Páll og Jón hafi tekið þá
stefnu að búa til mynd fyrir
harðsvíraða hestamenri sem
sökkva sér ofan í áhugamálið af
miklum áhuga. Upphaf myndar-
innar er reyndar með þeim hætti
að maður býst við fallegri og
jafnvel góðri heimildarmynd.
Stutt viðtöl í upphafi myndarinn-
ar finnst manni eiga litla samleið
með því sem á eftir kemur. Fram-
leiðendur virðast hafa lagt nokk-
uð kapp á að sýna flest þau hross
sem þátt tóku í keppni gæðinga
og kynbótahrossa. Tekið er fram
í myndinni að ekki verði fjallað
um kappreiðar mótsins utan ör-
stutt sýnishom.
Myndataka er með miklum
ágætum og skila hreyfingar og
gangtegundir hrossanna sér vel
í myndinni. Yfirleitt hefur þessu
verið ábótavant í eldri myndum
en nú geta menn sem sagt sökkt
sér á kaf í hreyfingafræðina.
Reikna má með að mörg hrossin
fari í gegnum nákvæma skoðun
hvað hreinleika gangtegunda
snertir. Bundið tölt eða fjórtakta
skeið verður sjálfsagt grannt
skoðað með hjálp myndbands-
tækninnar.
Myndin rekur sig nokkuð í
líkingu við dagskrá mótsins og
ber mikið á endurtekningum. A
það sérstaklega við um sýningu
kynbótahrossa. Eru mörg hrossin
sýnd þrisvar sem er að sjálfsögðu
hinn mesti óþarfi. í sumum tilvik-
um er um að ræða sömu skotin
aftur og aftur. Flest ef ekki öll
kynbótahross mótsins koma fram
í myndinni og er það mikill kost-
ur. Menn eru fljótir að gleyma
þeim mikla fjölda hrossa sem ber
fyrir augu á stórum mótum og
svo er það ómetanleg heimild að
eiga hreyfimyndir af öllum kyn-
bótahrossum mótsins. Þó má
segja að gæði myndar sem þess-
arar felist að sjálfsögðu ekki í
lengd hennar og hefði vafalítið
mátt hafa hana helmingi styttri
en hún er með því að sleppa áður-
nefndum endurtekningum.
Á hulstri spólunnar segir að
þeir sem áhuga hafi á hesta-
mennsku og hrossarækt geti
grandskoðað bestu gæðinga og
kynbótahross landsins og eru það
orð að sönnu. Þá segir einnig að
þetta sé uppfletti- og heimildar-
mynd hestamannsins. Er einnig
hægt að taka undir þau orð. Til-
finnalega vantar þó myndskot
af mannlífi landsmótsins því eins
og þeir vita sem til þekkja setur
mannlífið sterkan svip á mótin.
Einnig má reikna með að mörg-
um þyki hlutur barna og ekki
síður unglinga magur miðað við
aðra þætti mótsins.
í tveimur tilvikum er skotið inn
sýnishornum úr landsmótsmynd-
inni frá ’82. Er fróðlegt að sjá
þar topphross þess tíma í saman-
burði við fremstu hross dagsins
í dag. Má þar sjá gæðingana
Hrímni frá Hrafnagili, Væng frá
Kirkjubæ og kynbótahryssumar
Perlu frá Kaðalstöðum, Sem frá
Eyjólfsstöðum og Svölu frá
Glæsibæ. Ahrif þessara innskota
hefðu getað orðið meiri ef þeim
hefði verið valin markvissari
staðsetning í myndinni.
Þulir em fjórir, þeir Víkingur
Gunnarsson, ráðunautur, sem
var einn þriggja dómara í dóm-
nefnd kynbótahrossa. Jóhann
Þorsteinsson sem var þulur í
A-flokki gæðinga, Eiríkur Jóns-
son, blaðamaður, og Jón Sigur-
björnsson, leikari. Texti myndar-
innar er frekar tilþrifalítill, mest-
megnis kynning á hestum og
knöpum. Jón Sigurbjömsson
stendur þó alltaf fyrir sínu og
Víkingur Gunnarsson kemst
prýðilega frá sínu hlutverki. Báð-
ir eru þeir með góða rödd og vel
máli farnir. Tónlist er lítið notuð
í myndinni, að mestu látin malla
lágvær í bakgrunni, utan í bytjun
myndarinnar. Er þar um að ræða
sömu tónlist og var notuð í mynd-
ina Reiðskóli Reynis, í það
minnsta mjög keimlík.
Ekki verður annað sagt en
framleiðendum myndarinnar hafi
tekist ætlunarverk sitt að gera
uppfletti- og heimildarmynd.
Myndin hefur lítið listrænt gildi
og framleiðendur hafa valið fljót-
lega og auðvelda leið við klipp-
ingu og frágang, hafa farið veg-
inn beina og breiða. Eigi að síður
má ætla að þetta verði vel þegin
mynd af hestamönnum. „Loksins
kemur mynd þar sem hrossin
sjást almennilega en ekki alltaf
verið sýna fólkið í brekkunni eða
eitthvað sem ekki kemur hesta-
mótum við“ gæti einhver hesta-
maðurinn sagt eftir að hafa sökkt
sér niður í myndina í þrjá klukk-
utíma.
ÍTALSKUR KRISTALL • LISTGLER • POSTULÍN
HANDUNNAR STYTTUR OG FLEIRI GJAFAVÖRUR