Morgunblaðið - 01.06.1994, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 1. JÚNÍ 1994 21
LISTIR
KRISTINN Sigmundsson og
Jónas Ingimundarson.
Hver
á afmæli
í dag?
IONIJSI
Borgarlcikhúsið
SÖNGUR OG
PÍANÓLEIKUR
Jónas Ingimundarson og Kristinn
Sigmundsson. 30. maí 1994.
„HVER á afmæli í dag?“ „Hann
á afmæli hann Jónas, hann á af-
mæli í dag!“ hljómaði í troðfullum
sal Borgarleikhússins áður en tón-
leikar þeirra félaga hófust. Sann-
arlega glæsilega til afmælis boðið
og líkt þeim félögum, Jónasi og
Kristni. Yfir árafjöld hafa þeir
unnið saman og mörgum veitt
óblandna ánægju. Kristinn með
sinni óvenju fallegu rödd og haf-
andi raunar allt til að bera í af-
bragðs söngvara, sem hann er vit-
anlega. Röddin og hann sjálfur
hafa þroskast síðan undirritaður
heyrði hann síðast, tónlistarþrosk-
inn uppá við og röddin í hina átt-
ina. Dýptin er breiðari en var og
um leið fallegri og þar gæti ég
trúað að framtíðarröddin liggi. Sá
bjarti litur sem nú er á hæðinni
hlýtur þá að breytast og það er
vel, því hvorutveggja heldur maður
ekki, bjartri hæð og dökkum bassa,
jafnvel ekki Mozart-bassa.
Margt var mjög fallegt í Schu-
bert-lögunum sem þeir byrjuðu
tónleikana með og „In der Ferne“
reis þar kannski hæst, áhrifamikill
flutningur, agaður og sum augna:
blik minntu á Gerard Souzay. í
aríunni eftir hlé var Kristinn í
heimahögum og best létu honum
síðustu tvær aríurnar úr Don Gio-
vanni og Don Carlos, þar sem hlý
og gefandi rödd Kristins naut sín
sérlega vel, en litur raddarinnar
er vitanlega ekki bara söngrödd
heldur sú persóna sem maðurinn
hefur að geyma. Varla
er þó annað hægt en
syngja aríuna fallega,
svo ijári vel mótaði
Jónas forspilið að
henni. Þetta á Jónas
til, að gera perlur úr
oft litlu efni.
Eg óska vini mínum
Jónasi til hamingju
með afmælið, sem ekki
var nú gefið upp hve
markilegt væri, en öll
afmæli eru vitanlega
merkileg þegar komið
er á þroskaaldurinn.
Jónas hefur gefið
mörgum feikifallegar
stundir, fengið hljóð-
færi, jafnvel léleg
hljóðfæri, til að syngja
svo eftirminnilegt er,
en sem betur fer á hann líka til
að gera miður og hef ég stundum
lent í því að minna hann á það á
prenti. Ég ætla ekki að biðja Jónas
afsökunar á þeim þætti skrifanna,
hann veit að maður gagnrýnir ekki
þá sem ekki geta betur og vini
sína hættir manni kannske til að
gagnrýna harðar en hina. Ein
ástæðan er kannske sú að aldurs-
munur á okkur Jónasi er sá sami
og á mér og konunni minni og þar
með verður dæmið enn skiljan-
legra. Hafðu þökk fyrir fallegu
stundirnar og ég vonast til að hitta
fyrir óbrenglaðan húmor þinn, þeg-
ar heim kem, ef ég slepp lifandi
frá gagnrýnendunum á meginland-
lnu- Ragnar Björnsson.
TÓNLIST
íslcnska ópcran
LJÓÐASÖNGUR
Ljóðasöngur: Guido Pikal tenór.
Undirleikari: Alfred Walter. Söng-
lög eftir Wilhelm Furtwangler,
Karl Böhm, Siegfried Wagner, Rob-
ert Heger, Hans Knappertbusch og
Richard Strauss. 30. maí 1994.
ÞRIÐJU tónleikarnir á Listahátíð
Reykjavíkur lofuðu góðu, því þar
skyldi koma fram ungur listamað-
ur, frá háborg menningarinnar,
Vínarborg, tenórsöngvarinn Guido
Pikal, er samkvæmt efnisskrá hafði
notið kennslu frægra söngvara og
sungið víða um lönd. Þá var efnis-
skráin forvitnileg en þar var að
finna söngverk eftir fræga hljóm-
sveitarstjóra og mikla kunnáttu-
menn á sviði tónlistar, söngverk
Sem sum hver voru algerlega óþekkt
og í nokkrum tilfellum var um að
ræða frumflutning, samkvæmt
Mistök
á Lista-
hátíð
kynningu undirleikarans, Alfred
Walters. Það voru því nokkur von-
brigði að Guido Pikal hefur hvorki
rödd eða tækni, til að geta talist
söngvari, sem eigi erindi á tónlistar-
hátíð, jafnvel þó haldin sé á íslandi.
Guido Pikal hafði ekki sungið
mörg lög, er undirritaður tók að
hugleiða hvort vert væri að rita
gagnrýni um tónleikana. Við nánari
umhugsun, var að fleiru að huga
en söng Guido Pikals, því efnisskrá-
in var áhugaverð og ekki síst, að
hér hafði stjóm Listahátíðar gert
alvarleg mistök. Listahátíð í
Reykjavík þarf að huga að áliti sínu,
ekki aðeins hér heima, því hugsan-
legt er að Guido Pikal muni telja
sér það til gildis, þegar hann þarf
að tíunda afrek sín, að hafa komið
fram á Listahátíð í Reykjavík.
Lögin eftir hljómsveitarstjórana
í Bayreuth eru mörg hver fallega
gerð og af kunnáttu en ekki frum-
leg eða sérlega persónuleg, heldur
nánast dæmigerð fyrir rómantískt
tónmál þess tíma. Undantekning
að þessu leyti eru meistaraverkin
eftir Richard Strauss; Allerseeen,
Morgen og Zueignung, sem voru
skást og næstum skammlaust flutt
á þessum undarlegu tónleikum.
Tónleikar Guido Pikals eru mis-
tök, er varða bæði þá frábæru lista-
menn, sem komið hafa fram á þess-
ari hátíð frá upphafi og hljómleika-
gesti, sem hafa sett traust sitt á
stjórn Listahátíðar í Reykjavík um
vandað val og hin bestu listgæði,
framfærð af mikilhæfum lista-
mönnum. T, .
Jón Asgeirsson.
Dýrið
gengur
laust
KVIKMYNPIR
Rcgnboginn
NYTSAMIR
SAKLEYSINGJAR
(NEEDFUL THINGS) ★ ★
Leikstjóri Fraser Heston. Handrit
byggt á samnefndri skáldsögu eftir
Stephen King. Aðalleikendur Max
Von Sydow, Ed Harris, Bonnie
Bedelia, J.T. Walsh, Amanda Plum-
mer. Bandarisk. Castle Rock 1993.
MYRKRAHÖFÐINGINN
gengur laus, í orðsins fyllstu
merkingu, í smábænum Castle
Rock, Maine. í líki Lelands (Max
Von Sydow), stimamjúks forn-
gripaverslunareiganda, sem kem-
ur sér fyrir þarna í fámenninu.
Brátt fara kyndugir hlutir að
gerast, því eins og sálmaskáldið
orti, „Andskotinn illskuflár, enn
hefur snöru snúna...“ , þá vakir
löngum fyrir Djöfsa að leggja
gildrur sínar fyrir mannskepn-
una, koma á úlfúð og illindum
og hirða sálirnar að lokum. Hann
hyglir íbúunum eftirsóknarverðu
góssi úr versluninni og fer svo
sem ekki fram á mikið, duggunar-
litla smágreiða. En þeir felast í
því að espa þorpsbúa upp hvern
á móti öðrum á hinn lævíslegasta
hátt og brátt er hinn friðsæli
Castle Rock orðinn að logandi
Víti sem hinn skeleggi löggæslu-
maður staðarins (Ed Harris)
botnar ekkert í, til að byija með.
Við erum stödd á gamalkunn-
um slóðum Kings, hinum „upp-
diktaða“ bæ Castle Rock, sem
komið hefur fyrir í mörgum bóka
hans (og hið farsæla kvikmynda-
fyrirtæki sem framleiðir myndina
heitir eftir) og á sér hliðstæðu í
Jerúsalem, þar sem vampýrusag-
an hans, Salem’s Lot, átti að eiga
sér stað. Nytsamir sakleysingjar
er á svipuðum nótum; einn af
öðrum ánetjast íbúarnir myrkra-
öflunum, aðeins eitt, traust val-
menni lætur ekki blekkjast og
snýst ótrauður gegn þeim. Við
erum enn og aftur komin á bólak-
af í baráttu góðs og ills. King
gæti sem hægast verið undir
áhrifum Sympathy For the Devil,
hinum gráglettna kveðskap The
Rolling Stones þar sem dregin
er upp allt að því samúðarfull
dándimannsmynd af Kölska. Bók-
in var óárennilegur doðrantur,
hreinræktaðar afþreyingarbók-
menntir einsog flest annað eftir
metsöluhöfundinn. Krydduð
nokkrum gálgahúmor sem kemst
til skila í kvikmyndagerðinni, eins
þær vinsamlegu ábendingar
skáldsins að forðast beri allt hið
illa... En þetta er allt til gamans
gert og ekki ætlað að rista djúpt,
dæmigert amerískt sumarbíó.
Max Von Sydow gefur myndinni
aukið skemmtanagildi þar sem
hann fer hamförum í hlutverki
Paurans óg J.T. Walsh ofleikur
reyndar, en riær þó réttum tökum
á dæmigerðri skoppersónu úr
smiðju skáldsins.
Sæbjörn Valdimarsson
Þekkir þú alla möguleika
til ávöxtunar í
verðbréfum?
SVARIfí STENDUR í„ VERÐBRÉF OG ÁHÆTTA
Hvernig er best nð ávaxtn peninga?“
/
I bókabúðum um land allt!
Einn virtasti
jazztónlistarmaður
Gerry Mulligan saxófónleikari
ásamt the Gerry Mulligan Quartet,
Ted Rosenthal, píanóleikari
Dean Johnson, bassaleikari
Ron Vincent, trommur
Háskólabió
Föstudaginn 3. júní kl. 20:00
Miðasala í íslensku óperunni
sími: 11475