Morgunblaðið - 28.03.1995, Blaðsíða 16

16 ÞRIÐJUDAGUR 28. MARZ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
Meginágreiningurinn
varðaði verðmat aðila
á Holtagörðum, sem
Landsbankinn vildi
meta á 1.100 milljónir
króna en Sambandið á
1.700 milljónir króna.
drögum sem lægju fyrir, auk þess
sem þeir fjölluðu um hugsanleg
útboð á hlutabréfum í Olíufélaginu.
Björgvin Vilmundarson lýsti
svörum Landsbankans við fyrir-
spurnum erlendra lánardrottna
Sambandsins og spurði Sambands-
menn hvort þeir hefðu mismunað
erlendum bönkum í eigin tilsvörum.
Hann lagði áherslu á þá kröfu er-
lendra lánardrottna að ekki væri
um mismunun við banka að ræða
og tilgreindi þar sérstaklega Ham-
bros Bank og Scandinavian Bank.
Þriðji samningafundurinn
Þriðji viðræðufundur samninga-
nefnda Landsbankans og Sam-
bandsins var svo haldinn viku síð-
ar, eða þann 29. október, einnig í
Sambandshúsinu við Kirkjusand.
Sömu fulltrúar voru mættir og sátu
næsta fund á undan.
í upphafi fundar var rætt um
gengi bréfa Olíuféiagsins. Sigurður
Markússon greindi frá því að Olíufé-
lagið sjálft vildi kaupa á genginu 5
sem væri 105 milljónum króna
hærra verð en gengið 4,5, sem
Landsbankinn miðaði við, gæfi
Sambandinu í aðra hönd.
• SE-banken
• Nomura Bank
• Q 8
Guðjón B. Ólafsson vildi enn
reyna til þrautar að selja erlendum
aðilum og ná þannig fram hærra
verði. Reifaði hann hugmyndir No-
mura og SE-banken í þá veru að
Sambandið eignaðist hlut ESSO í
sjávarútvegsfyrirtækjunum og
þannig opnaðist leið fyrir erlenda
eignaraðild að ESSO.
Sigurður Markússon svaraði á
þann veg að menn yrðu að halda
sig við raunveruleikann. Hann fengi
ekki séð að stjóm Olíufélagsins
myndi samþykkja slíka ráðstöfun.
Sverrir Hermannsson sagði enga
leið færa, aðra en bjóða bréfin í
ESSO út á markaði innanlands og
taldi reyndar alveg út í hött að
Sambandið reyndi að fara út í for-
færingar sem þær að taka hlut
ESSO í sjávarútvegsfyrirtækjum,
beinlínis til þess að skjóta sér fram-
hjá lögum. Landsbankinn gæti ekki
komið nálægt slíkum aðgerðum.
í þeim orðahnippingum sem fram
fóru á fundinum varð enn ljóst að
meiri samhljómur var milli mál-
flutnings Sigurðar Markússonar,
fyrir hönd Sambandsins, og tals-
manna Landsbankans, en á milli
þeirra Sigurðar og Guðjóns B. Ól-
afssonar. Gerðu menn stutt fund-
arhlé til þess að ráða ráðum sínum,
hvorir í sinn hóp.
Að því loknu greindi Sigurður
Markússon frá þeirri afstöðu Sam-
bandsins að Sambandsmenn féllust
á útboð, eins og Landsbankinn hefði
lagt til, að því er varðaði hlutabréf
Sambandsins í Olíufélaginu. Þeir
teldu rétt að miða við gengið 5,
með fyrirvara niður í 4,5. Féllst
Landsbankinn á þá tilhögun og var
lögfræðingum aðila falinn frekari
undirbúningur málsins í samvinnu
við fulltrúa Landsbréfa.
Þegar sátt var komin milli aðila
í þessu stærsta máli í samningun-
um, fór Jakob Bjarnason yfir stöðu
Kaffibrennslu Akureyrar og Sjafn-
ar. Lýsti hann þeirri afstöðu Lands-
bankans að miða við gengið 2,3,
eða 73 milljónir króna fyrir hluta-
bréf Sambandsins í Kaffibrennsl-
unni og að Hömlur byðu Samband-
inu að taka hlut þess í Sjöfn á 150
milljónir króna. Greindi hann jafn-
framt frá því að Landsbankinn vildi
gefa Sambandinu tækifæri tit þess
að reyna að fá hærra verð fyrir
bréfin, í ljósi þess að KEA hafði
lýst áhuga á kaupum á hlut Sam-
bandsins í ofangreindum fyrirtækj-
um.
Árni Tómasson, löggiltur endur-
skoðandi Landsbankans, og Geir
Geirsson, löggiltur endurskoðandi
Sambandsins, lýstu í helstu atriðum
hver ágreiningur aðila væri um mat
á bréfum Sambandsins í Regin hf.
Málið var rætt í nokkurn þaula, án
þess að niðurstaða fengist, en
meginágreiningurinn var fólginn í
mismunandi verðmati aðila á Holta-
görðum, sem Landsbankinn vildi
meta á 1.100 milljónir króna en
Sambandið á 1.700 milljónir króna.
Málið varð ekki útkljáð og var því
frestað til fjórða og síðasta fundar
aðila.
Smámál, eins og Kirkjusandur
hf., Samvinnuferðir - Landsýn hf.
og Samvinnusjóður Islands voru
afgreidd í örfáum setningum og
átakalaust á þessum fundi.
Jötunn stórmál
Næsta stórmál á dagskrá fundar-
ins var um Jötunn hf. Jakob Bjarna-
son lýsti vanda fyrirtækisins með
þeim orðum, að það skuldaði í heild
640 milljónir króna; þar af skuldaði
það Landsbankanum 350 milljónir
króna og Sambandinu 250 milljón-
ir. Fram hefði komið, hjá hugsan-
legum kaupendum, að þeir væru
ekki reiðubúnir að kaupa fyrirtækið
í heild, heldur einstakar rekstrar-
einingar úr því. Þegar þyrfti að
draga úr mannahaldi og röngum
innkaupum hjá fyrirtækinu. Lagði
hann til að öllu starfsfólki yrði sagt
upp, þegar um mánaðamótin eftir
fundinn, sem voru tveimur dögum
síðar.
Jakob kvað Landsbankann telja
að ákveðin sóun ætti sér stað innan
fyrirtækisins og með óbreyttum
rekstri stefndi í gjaldþrot.
Sambandsmenn tóku lítt undir
þær róttæku hugmyndir sem Jakob
Bjarnason reifaði. Sverrir Her-
mannsson studdi Jakob í sínum
málflutningi. Eftir það var gert
stutt fundarhlé að ósk Sverris, sem
ítrekaði áhyggjur Landsbankans
vegna Jötuns þegar fundinum var
framhaldið.
„Við heyrum og skiljum það sem
þið segið,“ svaraði Guðjón B. Olafs-
son, en bætti því við að Sambandið
væri ekki reiðubúið á þeim tveimur
dögum, sem eftir væru af mánuðin-
um, að segja öllu starfsfólki hjá
Jötni upp.
Sverrir spurði þá hvort Lands-
bankinn gæti sett mann inn í fyrir-
tækið og fékk þau svör að slíkt
væri samþykkt, ef það færi ekki
hátt.
Samningalipurð beggja
Segja má að samningalipurð og
tækni þeirra Landsbankamanna
hafi komið mjög glöggt fram í síð-
asta stórmálinu sem aðilar náðu
samkomulagi um, áður en þessum
þriðja og næstsíðasta fundi var slit-
ið, en það var varðandi verðmat á
Samskipum og þar skipti ekki
minnstu máli sá hæfileiki Sverris
Hermannssonar að höggva á hnúta,
þegar í óefni virtist komið.
Sömu sögu má reyndar segja um
Sigurð Markússon, því honum tókst
með mikilli lagni, á einkar faglegan
hátt að ná fram betra verði en
Sambandið hefði á þessu stigi átt
að geta gert sér nokkrar vonir um.
Sverrir hóf leikinn fyrir hönd
Landsbankamanna og fyrsta útspil
hans var nokkuð hörð atlaga að
Guðjóni B. Ólafssyni, fyrir að hafa,
á fyrsta fundi í Selvík skotið ræki-
lega yfir markið í verðmati á hluta-
bréfum í Samskipum, þar sem Guð-
jón hafði gefið til kynna að gang-
verð bréfanna gæti verið um 1,12.
Á fyrsta fundinum var það mat
Landsbankamanna að hámarks-
gengi á hlutabréfum í Samskipum
væri 0,83, en Sverrir greindi frá
því að þegar þarna var komið sögu
væri það mat Landsbréfa að gengi
bréfanna væri að hámarki 0,7.
Raunar munu þremenningarnir
hafa hætt að reikna verð Samskipa
niður, nokkrum dögum fyrir þennan
þriðja fund, þegar þeir voru komnir
með markaðsvirði bréfanna niður í
0,65.
Guðjón svaraði á þann veg, að
hann hefði á fundinum í Selvík ein-
ungis vitnað í þær upplýsingar sem
hann hafði aflað sér frá forsvars-
mönnum Samskipa. Síðar hefði
komið á daginn að á þeim upplýs-
ingum hefði ekki verið byggjandi.
Sverrir greindi frá þeirri afstöðu
Landsbankans að sem viðskipta-
banki Samskipa hefði hann, eins
og stjórnendur fyrirtækisins,
kannski átt að gera sér fyrr grein
fyrir stöðu félagsins. Honum væri
þungt um að hverfa frá fyrra boði
upp á 0,83 gengi bréfanna og því
myndi Landsbankinn standa við það
boð sitt.
Guðjón fór fram á að bankinn
miðaði við gengið 0,95 en fékk
dræmar undirtektir Landsbanka-
manna. Sverrir hjó þá á hnútinn,
eftir að Sigurður Markússon hafði
lagt til að bankinn yfirtæki bréfin
á genginu 0,9, eða 759 milljónir
króna, og sagði einungis: „Við
göngum að þessu.“
Lokafundurinn
Ákveðið var að halda lokafund
aðila miðvikudaginn á eftir, þann
4. nóvember, þar sem þau verkefni
sem enn væru eftir yrðu til lykta
leidd. Þau vörðuðu Regin hf., Sjöfn
hf., viðskiptarkröfur og eignir sem
kæmu til uppfyllingar vegna er-
lendu bankanna.
Lokafundur samninganefndanna
fór svo fram samkvæmt áætlun, í
Sambandshúsinu þann 4. nóvember
1992 og sátu fundinn sömu fulltrú-
ar og áður. Þegar málefni Regins
hf. voru rædd, bauð Sigurður Mark-
ússon upp á að Sambandið tæki
tilboði Landsbankans, með tvenns
konar fyrirvörum: Annar var sá að
Landsbankinn endurskoðaði vaxta-
reikning á skuldum Sambandsins
árið 1992, þannig að miðað yrði við
venjulega vexti í stað dráttarvaxta.
Vísaði hann í þeim efnum til 70 ára
viðskiptasögu Sambandsins og
Landsbankans.
I öðru lagi kvað hann það vega
þungt í hugum Sambandsmanna
að uppgjöri við Sambandið yrði að
fullu lokið. Sverrir Hermannsson
svaraði fyrir hönd Landsbankans
og sagði það vera kappsmál beggja
aðila að málinu yrði í heild lokið
og slíkt skipti einnig miklu máli
fyrir ísland og orðspor þess gagn-
vart erlendum bönkum. Sverrir tók
einnig jákvætt í beiðni Sambands-
manna um vaxtareikninginn, með
þeim fyrirvara þó að ekki væri um
tugi milljóna króna að ræða sem
munaði á reikniaðferðum.
Þessi svör Landsbankans töldu
Sambandsmenn fullnægjandi og
kváðust líta svo á að samningar um
málefni Regins væru frágengnir.
Greindu þeir því næst frá tilboði
Olíufélagsins frá deginum á undan
í hlut Sambandsins í ESSO, á geng-
inu 5 og samþykkti Landsbankinn
þau viðskipti.
Jakob Bjarnason greindi frá því
að samkvæmt uppreikningi er-
lendra lána í London, hefðu skuldir
Sambandsins þar vaxið um 60 millj-
ónir króna. Jafnframt greindi hann
frá því að kröfur í Jötun kæmu nú
inn í Landsbankann af vaxandi
þunga. Niðurstaða bankans væri
að kaupa kröfur Sambandsins á
hendur Jötni á genginu 0,7.
Undirrituðu aðilar, við svo búið,
samkomulag til bráðabirgða, þar
sem frágengnir samningar skyldu
með formlegum hætti undirritaðir
í húsakynnum Landsbankans viku
síðar, eða þann 11. nóvember, kl.
11.00 í Austurstræti 11.
FJORÐA GREIIM
í lokagrcin um Sam-
bandið og Landsbank-
ann verður gerð grein
fyrir lokasamningum
og því helsta sem á
daga Hamla hf. hefur
drifið frá undirritun og
fram á daginn í dag.
Corega töflur hálda gerlum og
gervitönnum í skejjv
tannsteini á
um
í gervitönnum leynast hvers kyns afkimar og glufur sem eru
gróörarstfa fyrir gerla (bakteríur). Tannsteinn hleöst upp og
þegar fram líða stundir myndast andremma.
Best er að eyða gerlum (bakteríum) af gervitönnum með
Corega freyBitöflu. Um leið losnar þú við óhreinindi, bletti
og mislitun á tönnunum.
Svona einfalt er það!
Taktu út úr þér gervitennurnar og burstaöu þær meö Corega
tannbursta. Leggðu þær í glas með volgu vatni og einni
Corega freyðitöflu. löandi loftbólurnar smjúga alls staöar
þar sem burstinn nær ekki til! Á meöan burstar þú góminn
með mjúkum tannbursta.
Gerðu þetta daglega. Þannig kemur þú í veg fyrir aö gerlar
(bakteríur) nái að þrífast og þú losnar við tannsteininn og
andardrátturinn
verður frísklegur
og þægilegur.
Corega treyði-
iöflur - frísklegur
andardrátlur og
þú ert áhyggju-
laus í návist
annarra.
mm