Morgunblaðið - 30.03.1996, Blaðsíða 48
48 LAUGARDAGUR 30. MARZ 1996
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Ástkær eiginmaður minn og faðir,
INGÓLFUR GtSLt INGÓLFSSON,
Lindarhvammi 7,
Kópavogi,
varð bráðkvaddur fimmtudaginn 28. mars.
Helga Guðmundsdóttir og börnin.
t
Sonur minn,
JÓN SIGURÐSSON
vélstjóri
og fyrrum ráðgjafi SÁÁ,
varð bráðkvaddur 28. mars.
Fyrir hönd vandamanna,
Rebekka Stella Magnúsdóttir.
t
Eiginmaður minn,
ÁSGRÍMUR HALLDÓRSSON
fyrrv. kaupfélagsstjóri,
Höfn, Hornafirði,
lést í Sjúkrahúsi Reykjavíkur fimmtudaginn 28. mars.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðrún Ingólfsdóttir.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
SIGRÍÐUR GUÐRÚN
BENJAMÍNSDÓTTIR,
Hrafnistu,
Hafnarfirði,
lést á sjúkradeild Hrafnistu þriðjudag-
inn 26. mars.
Útförin fer fram frá Víðistaðakirkju
í Hafnarfirði þriðjudaginn 2. apríl
kl. 13.30.
Hjördfs Þorleifdóttir,
Þráinn Þorleifsson, Hrefna Pétursdóttir,
Trausti Þorleifsson, Fríður Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elskuleg dóttir mín, tengdadóttir, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
UNA ÞÓRÐARDÓTTIR,
Fífilgötu 5,
Vestmannaeyjum,
andaðist þann 28. mars sl. Útförin verður auglýst síðar.
Ragnheiður Pétursdóttir, Ragnheiður Jónsdóttir,
Ragnar Guðjónsson, Gunnhildur Ólafsdóttir,
Þóra Guðjónsdóttir, Sveinn Rúnar Valgeirsson,
Sigurður Víglundur Guðjónsson, Ásdfs Haraldsdóttir,
Helga Guðjónsdóttir, Tryggvi Sveinsson,
Kristi'n Guðjónsdóttir, Martin Harris Avery,
Magdalena Ásgeirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
t
Útför elskulegrar móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
ELÍNAR GUÐMUNDSDÓTTUR
frá Stafholtsveggjum,
fer fram frá Stafholtskirkju þriðjudaginn
2. apríl kl. 14.00.
Þeim, sem vilja minnast hinnar látnu,
er vinsamlegast bent á Minningarsjóö
Hreins Heiðars Árnasonar.
Sólveig Árnadóttir,
Ágústa Árnadóttir,
Davíð Árnason,
Guðjón Árnason,
Guðmundur Árnason,
Jón Elís Sæmundsson,
Hlynur Þórðarson,
Guðmundína Jóhannsdóttir,
Ingibjörg Hargrave,
Margrét Ingadóttir,
Magga Hrönn Árnadóttir, Jón Emilsson,
Guðbjörg Magnúsdóttir,
Sumarrós Árnadóttir, Páll Sigurðsson,
Reynir Árnason, Guðbjörg Ólafsdóttir,
Rúnar Árnason, Erla Einarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
GUÐBJORN
KRISTÓFER
KETILSSON
+ Guðbjörn Krist-
ófer Ketilsson
fyrrum bóndi á
Hamri í Hörðudal,
Dalasýslu, fæddist í
Bakkabúð á Hellis-
sandi 23. janúar
1903. Hann andað-
ist 20. mars síðast-
liðinn á Dvalar-
heimilinu Fells-
enda, Miðdölum.
Foreldrar hans
voru Ketill Björns-
son frá Rifi, f. 21.7.
1860, d. 14.10.1931,
sonur Báru-Björns,
og Kristín Þorvarðardóttir frá
Hellnum, f. 21.2.1871, d. 28.10.
1949. Hann ólst upp á Sandi,
en ungur að árum fór hann að
Dúnki í Hörðudal til Ólafs Jóns-
sonar og Jóhönnu Maríu Jóns-
dóttur er bjuggu þá á Dúnki,
en fluttu að Hamri í Hörðudal
1932. Systkini Guðbjörns voru
Bjössi móðurbróðir minn og vinur
er látinn 93 ára að aldri, hann var
bóndi og vann við landbúnað alla
tíð. Hann var fæddur á Hellis-
sandi, en fór 9 ára gamall að Dúnki
í Hörðudal til Ólafs Jónssonar og
Jóhönnu Maríu Jónsdóttur og ólst
upp hjá þeim. Hann fór snemma í
vinnumennsku á nálægum bæjum,
var vinnusamur maður og kom sér
alls staðar vel. Hann eignaðist
fjölda vina og kunningja sem héldu
tryggð við hann alla tíð.
Arið 1932 fluttist hann með Ólafi
og Jóhönnu að Hamri í Hörðudal
og bjó þar upp frá því. Fyrstu árin
með þeim hjónum, en síðan einn
eftir lát þeirra. Árið 1939 keypti
hann jörðina og þar bjó hann einn
í meira en hálfa öld.
Hann var alltaf reiðubúinn til að
aðstoða nágranna sína og reyndist
þeim vel. Þeir hafa líka sýnt honum
átta, en á lífi er
aðeins einn bróðir
hans, Gísli, sem býr
á Sandi, fyrrver-
andi bílstjóri, og
rak hann bensín-
sölu Essó á Hellis-
sandi i fjölda ára.
Hin systkinin voru:
Guðbjörn (eldri), en
hann dó ungur.
Þorvarður var
kvæntur Jóhönnu
Eliasdóttur, látin.
Jóhanna, var í sam-
búð með Kristni
Karlssyni frá
Vopnafirði, látin. María Kristr-
ún, gift Eiríki Kúld Andr-
éssyni, látinn. Súsanna, gift
Guðlaugi Alexanderssyni, lát-
inn. Böðvar, ókvæntur.
Útför Guðbjörns fer fram frá
Ingjaldshólskirkju á Hellis-
sandi i dag og hefst athöfnin
kl. 14.
umhyggju og vináttu í gegnum tíð-
ina. Bjössi hafði alltaf gott samband
við Jóhönnu systur sína og fóstur-
móður og móðursystur mína. Hann
dvaldi ávallt hjá okkur þegar hann
kom til Reykjavíkur og eftir lát
hennar hjá mér og minni ijölskyldu.
Hann sýndi okkur mikla vináttu og
bar okkur fyrir bijósti alla tíð.
Bræður hans hafa búið á Hellis-
sandi og hann heimsótti þá og hafði
við þá samband, einkum síðari árin.
En nú er aðeins einn þeirra á lífi,
Gísli, en þeir hafa hringt mikið
hvor í annan hin síðari ár, báðum
til ánægju.
Bjössi var hestamaður mikill og
átti oft góða hesta og fór á hesta-
mót víða um land, Þingvöll, Borgar-
fjörð og fleiri staði. Hann var heið-
ursfélagi í Hestamannafélaginu
Glað í Dalasýslu.
Ég sem þetta rita vil þakka hon-
ÞURIÐUR SVAVA
ÁSBJÖRNSDÓTTIR
+ Þuríður Svava
Ásbjörnsdóttir
fæddist á Dísastöð-
um i Sandvíkur-
hreppi, Árnessýslu,
30. mars 1933. Hún
lést 13. janúar 1996
á sjúkrahúsi
Reykjavíkur. Útför
Þuríðar fór fram
frá Keflavíkur-
kirkju 19. janúar
síðastliðinn.
Mig langar að minn-
ast minnar góðu vin-
konu, Svövu. Andlát
hennar kom alltof fljótt og óvænt,
en hún fékk heilablóðfall að kveldi
22. desember 1995 og lifði í þijár
vikur eftir það án þess að komast
til meðvitundar. Við Svava höfum
verið vinkonur síðan í barnaskóla
og aldrei borið skugga á, enda var
Scrfjræðingar
í bh'miiisUroyliii^iiin
vid öll íirUila*ri
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstadastrætis,
sími 19090
hún skapgóð og létt-
lynd. Bjarta brosið
hennar yljaði manni
alltaf þegar við hitt-
umst, sem var alltof
sjaldan í seinni tíð en
síminn bætti aðeins úr
því. Á yngri árum átt-
um við margar góðar
stundir saman. Ég fór
að búa á undan Svövu
og átti heima um tíma
á Vatnsleysuströnd.
Svava lét sig ekki
muna um að koma með
rútu í heimsókn til mín
um helgar þegar Héð-
inn var að vinna. Voru þær heim-
sóknir vel þegnar, mikið spjallað,
hlegið og vakað langt fram á nótt.
Seinna kynntist hún Gústa, öðlings-
marini. Það var gott að heimsækja
þau hjónin, gestrisnin og léttleikinn
í fyrirrúmi. Ekki var síðra að fá
þau í heimsókn sem var alltof sjald-
an. Ég minnist þess hvað Svava
átti gott hjarta þegar við ungar að
árum eignuðumst okkar fyrstu syni,
hún sitt fyrsta bam, ég mitt þriðja.
En sorgin knúði dyra hjá okkur
Héðni, við misstum okkar son
tveggja og hálfsmánaðar gamlan.
Ekki stóð á Svövu, hún kom í heim-
sókn til okkar með sitt hlýja bros,
Erfidrykkjur
Kiwanishúsið,
Engjateigi 11
s. 5884460
um vináttu sem hann hefur ávallt
sýnt mér og minni fyölskyldu. Jafn-
framt vil ég þakka starfsfólki Dval-
arheimilisins að Fellsenda þá alúð
og vináttu sem það sýndi honum
svo og sveitungum hans.
Hann verður jarðsettur frá Ingj-
aldshólskirkju við hlið bróður síns
Böðvars og í nágrenni við foreldra
og systkini.
Ég og fjölskylda mín kveðjum
hann með virðingu og þökk.
Kristinn Breiðfjörð.
Okkur systkinin í Blönduhlíð
langar til að minnast Guðbjörns
Ketilssonar, Bjössa á Hamri eins
og við kölluðum hann alltaf. Allt
frá því við fyrst munum eftir okkur
er hann tengdur minningum okkar.
Bjössi var einbúi, en þó að hann
kysi þann lífsmáta var hann mjög
félagslyndur og hafði gaman af að
hitta fólk. Nær daglega kom hann
gangandi yfir túnið, gekk hann allt-
af sömu slóðina sem enn mótar
fyrir. Hann átti sitt sæti við eldhús-
borðið þar sem hann drakk kaffi
og spjallaði. Við vorum líka viljug
að fara í sendiferðir fram að Hamri.
Hafði hann gaman af heimsóknun-
um og sá til þess að við færum
ekki tómhent til baka. Hann átti
alltaf eitthvert góðgæti, yfirleitt
kremkex sem við svo mauluðum
þegar við röltum heim slóðina hans.
Alltaf var Bjössi hjá okkur á hátíðis-
dögum, jól og áramót voru nær
óhugsandi án Bjössa. Bjössi gerði
ekki miklar kröfur til lífsins. Hann
lifði fábrotnu lífi, utan við lífsgæða-
kapphlaup og stress, enda varð
honum aldrei misdægurt fyrr en
hann var kominn hátt á níræðisald-
ur. Bjössi var allan sinn búskap
með kindur. Voru þær honum mik-
ils virði og brá hann ekki búi fyrr
en hann mátti til sökum lasleika
og sjóndepru, þá orðinn 89 ára.
Síðustu árin dvaldi hann á Dval-
arheimilinu á Fellsenda. Hann var
orðinn alveg blindur en var vel
minnugur og þótti gaman að fá
fréttir af sveitungum sínum.
í dag kveðjum við Bjössa hinstu
kveðju með þakklæti fyrir öll árin.
Krislján, Helga, Inga
Jóna, Magnús og Unnar.
sem yljaði okkur um hjarta og eyddi
hún með okkur kveldinu. Þessari
samverustund gleymum við ekki og
mat ég Svövu ávallt mikils eftir
þetta. Börnunum okkar fannst mikið
til Svövu koma, sem lýsir sér best
í því að í einni férmingunni hjá okk-
ur bjóst hún ekki við að geta komið
vegna þess að Gústi var að vinna.
Úrðu þau mjög niðurdregin og sögðu
að þá yrði ekkert gaman i boðinu
en úr rættist. Sigurbjöm sonur henn-
ar keyrði mömmu sína til okkar og
bömin tóku gleði sína. Eftir að gest-
irnir voru famir keyrðum við Svövu
til Keflavíkur og varð þetta ógleym-
anleg fermingarveisla.
Við Svava vorum svo heppnar
að eiga saman fjórar góðar vikur á
Heilsuhælinu í Hveragerði fyrir
nokkrum árum. Það voru ánægju-
legar stundir sem við áttum saman
eftir að við vorum búnar að vera í
allskonar heilsumeðferð á daginn.
Við ræddum oft um að gaman
væri að fara aftur saman í Hvera-
gerði en úr því varð ekki því mið-
ur. Að lokum vil ég, Héðinn og
börnin okkar votta Gústa og Gunn-
ari, Sigurbirni og Laufeyju, Hjalta
og Margréti, Ásdísi og Helga, einn-
ig barnabörnunum sem voru henni
svo kær, systkinum Svövu, þeim
Hrafnhildi og Gunnari, og fjölskyld-
um þeirra okkar innilegustu samúð.
Ég veit að vel hefur verið tekið
á móti Svövu af hennar góðu for-
eldrum og sonarsyni, sem farin eru
á undan henni. Við geymum minn-
ingu Svövu í hjörtum okkar.
Ég vil gjarnan lítið ljóð,
láta af hendi rakna.
Eftir kynni afargóð,
ég alltaf mun þín sakna.
(G.V.G.)
Hvíl í friði, kæra vinkona.
Hólmfríður Jónsdóttir
(Gógó).