Morgunblaðið - 08.01.1997, Blaðsíða 36

36 MIÐVIKUDAGUR 8. JANÚAR 1997
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
STEFANA ■
G UÐMUNDSDÓTTIR
+ Stefana Guð-
mundsdóttir
var fædd á Sveins-
stöðum í Lýtings-
staðahreppi
Skagafirði 11.
febrúar 1906. Hún
andaðist á Hjúkr-
unarheimilinu Eir
að morgni jóla-
dags. Foreldrar
hennar voru hjónin
Þórunn Baldvins-
dóttir og Guð-
mundur Stefánsson
bóndi og smiður að
Lýtingsstöðum og
ólst Stefana þar upp. Systkini
Stefönu : Hervin fv. bygginga-
meistari í Reykjavík f. 15.11.
1907, d. 4.8. 1979, Sveinn fv.
kaupfélagssljóri f. 28.4. 1912,
nú búsettur í Kópavvogi og
Unnur fv. húsmóðir f. 7.8.
1917, d. 30.9. 1994. Hálfbróðir
þeirra, sammæðra : Jónas Jó-
hannsson fv. bók-
sali á Akureyri f.
d. 10.5
Árið 1926
giftist Stefana Ól-
afi Sveinssyni frá
Mælifellsá í Skaga-
firði. Kjördóttir
þeirra er Þórunn
Sólveig Ólafsdótt-
ir, eiginmaður
hennar er Gylfi
Eldjárn Sigurlinna-
son fyrrverandi
forstöðumaður hjá
Flugleiðum. Þeirra
börn eru: Stefana
Björk, Ólafur Gylfi, Þórunn
Rakel og Þröstur Ingvar. Um
árabil stunduðu Stefana og
Ólafur verslunarrekstur í
Reykjavík.
Stefana verður jarðsungin
frá Víðisteðakirkju í Hafnar-
firði í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Margs er að minnast þegar
kvödd er slík ágætiskona sem Stef-
ana Guðmundsdóttir var. Hún flutt-
** ist barn að aldri (1915) með foreldr-
um sínum að Lýtingsstöðum og
ólst þar upp. Hún hlaut menntun
sína í heimahúsum eins og algengt
var á þeim tíma. Annan dag jóla
árið 1926 giftist Stefana Ólafi
Sveinssyni frá Mælifellsá. Var hún
þá tæplega tuttugu og eins árs en
hann þrjátíu og eins. Hjónaband
þeirra var farsælt og voru þau
mjög samhent í 58 ára sambúð.
Ólafur lést fyrir 13 árum og var
til moldar borinn 9. janúar 1984.
Skagfirðingar og margir fleiri
minnast þessarar góðu hjóna með
þakklæti fyrir þeirra fórnfúsa starf
í þágu Skagfirðingafélagsins í
Reykjavík frá því það var stofnað
fyrir 60 árum. Meðal annars önnuð-
ust þau sölu aðgöngumiða á Skag-
firðingamótin í nærri 30 ár. Árið
1965 voru þau hjónin kjörin heið-
ursfélagar Skagfirðingafélagsins í
Reykjavík. Stefana var einnig einn
af frumkvöðlum að stofnun
kvennadeildar félagsins. Þau Stef-
ana og Ólafur hófu búskap á Lýt-
ingsstöðum árið 1927, en eftir tæp-
lega tveggja ára búskap þurfti
Stefana að leita sér lækninga á
Kristneshæli og var þar á annað
'**■ ár. Brá þá Ólafur búi og hóf smíða-
vinnu á Akureyri. Því næst fluttu
þau til Sauðárkróks og byggðu sér
þar stórt hús, Blómsturvelli, sem
nú er Skagfírðingabraut 8. Ekki
reyndist heilsufar Stefönu sem von-
að var og varð hún að hverfa aftur
á Kristneshæli og var þar í eitt ár.
Eftir það lá leið þeirra hjóna til
Reykjavíkur, eða árið 1934 er Ólaf-
ur tekur við verslunarrekstri eftir
föður sinn Svein Gunnarsson í Sölu-
turninum við Arnarhól. Þau hjónin
áttu heimili á nokkrum stöðum í
Reykjavík þar til þau byggðu sitt
eigið hús að Ásvallagötu 20 hér í
borg. Þar ríkti einstök gestrisni og
greiðasemi. Oft voru næturgestir
til lengri eða skemmri tíma og voru
veitingar jafnan höfðinglegar. Þá
voru jólagjafír þeirra hjóna alveg
ótrúlega stórfenglegar.
Tíu árum áður höfðu þau byggt
veglegt sumarhús fyrir sunnan
skógræktina í Varmahlíð í Skaga-
firði og nefndu staðinn Fagrahvol,
sem var nafn með rentu, því bæði
var húsið og lóðin i kring mjög
myndarlega gerð, sem sýndi ein-
staka smekkvísi húsbændanna. Öll-
um þeim er heimsóttu fjölskylduna
að Fagrahvoli mætti sérstök hlýja
og góðvild ásamt höfðinglegum
veitingum, sem margir gestir minn-
ast með þakklæti. Þess voru mörg
dæmi að þegar Stefana átti erindi
út í Varmahlíð og rakst þar á kunn-
ingja að hún bauð þeim í kaffi og
meðlæti í Fagrahvoli, slík var henn-
ar einstaka gestrisni.
Árið 1938 bættist Þórunn, eða
Dodda eins og hún er kölluð, í fjöl-
skylduna og ýmsir þekkja sem Þór-
unni Ólafsdóttur sópransöngkonu,
vel þekkt meðal Skagfirðinga fyrir
að hafa sungið „Hallarfrúna" eftir
Jón Björnsson með Skagfirsku
söngsveitinni. Þórunn er fædd á
Akureyri árið 1937, dóttir Jónasar
hálfbróður Stefönu og Indíönu
Gísladóttur konu hans. Kemur Þór-
unn til kjörforeldra sinna, Ólafs og
Stefönu, á öðru ári. Stefana starf-
aði mikið fyrir Thorvaldsensfélagið
í Reykjavík og var heiðursfélagi
þess. Þess má geta að Bertel Thor-
valdsen var sonur Gottskálks Þor-
valdssonar, frá Miklabæ í Skaga-
firði. Gottskálk fór ungur til Dan-
merkur að mennta sig í útskurði
og kvæntist danskri konu, en þau
eignuðust þennan eina son, sem
erfði listahæfileika frá sínum
skagfirska föður. Stefana var einn-
+
Eiginmaður minn, faðir okkar og afi,
HALLUR GUÐMUNDSSON
fyrrv. matsveinn,
Kirkjustfg 4,
Eskifirði,
lést á Landspítalanum þann 6. janúar.
Þóra Ólöf Guðnadóttir,
synir og barnabörn.
+
Ástkær eiginkona mín,
ODDFRÍÐUR ERLENDSDÓTTIR,
Háteigsvegi 50,
Reykjavik,
sem lést 28. desember, verður jarðsungin frá kirkju Óháða safnað-
arins fimmtudaginn 9. janúar kl. 15.00.
Baldvin Ólafsson.
ig virkur liðsmaður í Mæðrastyrks-
nefnd og Kvenfélagi Fríkirkjusafn-
aðarins í Reykjavík. Kaupmennska
var stór þáttur í líf! Stefönu, en
hún ásamt manni sínum rak m.a.
tvær verslanir, Mælifell og Laufið
til margra ára. Nú síðustu þrjú ár
dvaldi Stefana á hjúkrunarheimil-
inu Eir hlaut hún frábæra umönnun
starfsfólksins alls. Stefana verður
jarðsett við hlið eiginmanns síns í
Fossvogskirkjugarði.
Þórunni og fjölskyldu hennar svo
og Sveini bróður Stefönu, sem nú
er einn eftirlifandi systkina hennar
tæplega 85 ára, eru sendar samúð-
arkveðjur.
Blessuð sé minning hennar.
Sveinn S. Pálmason
frá Reykjavöllum.
Þegar ég var barn á Akureyri
komu þau hjónin Stebba frænka
og Óli ásamt Doddu sinni oft í
heimsókn til afa og ömmu, Sillu
og frænda, í Glerárgötu 2. Þá var
hátíð í bæ. Með öllu þessu góða
fólki ríkti ekki eingöngu mikil
frændsemi heldur líka einlæg vin-
átta. Mér þótti aldeilis sérlega fínt
að eiga svona ættingja sem komu
að sunnan. Þau voru fyrirmannleg
og sannkallaðir höfðingjar í sjón
og raun. Mér er einnig minnisstætt
að hún Stebba frænka mín sýndi
mér alveg sérstaka virðingu í minni
fyrstu ferð til Reykjavíkur. Hún
bauð mér nefnilega með sér í kaffi
í gamla Sjálfstæðishúsið, steinsnar
frá búðinni sinni, Mælifelli, og síðan
kölluðum við frænkurnar þetta
ágæta hús aldrei annað en húsið
okkar.
Heimili þeirra stóð að Ásvalla-
götu 20 og þar var sannkallaður
ævintýraheimur. Engum duldist
hve allt var þar vandað og glæsi-
legt, og hversu Skagafjörður var í
hávegum hafður hjá þeim hjónum.
Viðmót þeirra var þó það sem
mestu máli skipti. Gestrisni Stebbu
og Óla var annáluð. Þau vildu öllum
gott gera og voru Skagfirðingar
alveg sérlega velkomnir alla tíð.
Þau stunduðu bæði kaupsýslu í
Reykjavík en þau voru fyrst og
fremst Skagfirðingar í sál og sinni.
Einstaklega gott fólk, sem veitti
af rausn og ræktaði ættingja og
vini vel. Blessuð sé minning þeirra
beggja.
Mér er nú efst í huga þakklæti
til minnar kæru frænku fyrir allt
sem hún var fjölskyldunni í Glerár-
götunni og alla elsku í okkar garð
fyrr og síðar.
Við Silla frænka og fjölskylda
okkar sendum Doddu, Gylfa, börn-
um þeirra og fjölskyldu allri ásamt
Sveini frænda, okkar innilegustu
samúðarkveðju. Friður Guðs sé
með elskulegri frænku. Guð blessi
fólkið hennar.
Steinunn.
Kveðja frá
Thorvaldsensfélaginu
I dag kveðjum við Thorvaldsens-
konur heiðursfélaga okkar, Stefönu
Guðmundsdóttur. í aprílmánuði
1947 gekk hún til liðs við Thor-
valdsensfélagið. Ég get séð Stefönu
fyrir mér, unga og glæsilega konu
fulla af starfsgleði og áhuga á vel-
ferð félagsins síns og þeim verkefn-
um sem það var að vinna að.
Hinn 19. júní 1963 var mikill
hátíðisdagur í sögu Thorvald-
sensfélagsins en þann dag var
vöggustofan á Dyngjuvegi 18 af-
hent Reykjavíkurborg að gjöf. Ég
veit að Stefana hefur verið liðsmað-
ur sem um munaði við það stór-
virki sem bygging og búnaður
Vöggustofunnar var. M.a. saumaði
hún og gaf rúmfatnað, „einn
gang“, á allar vöggur stofnunar-
innar.
Langur dagur er liðinn að kvöldi.
Hvíldin er ljúf. Við félagskonur
þökkum af alhug samverustundir
og störf í þágu Thorvaldsensfélags-
ins.
Blessuð sé minning Stefönu Guð-
mundsdóttur.
Þóra Karitas Árnadóttir.
ASTA Þ.
VALDIMARSDÓTTIR
Ásta Þ. Valdi-
marsdóttir var
fædd á Seyðisfirði
11. október 1915.
Hún lést á hjúkr-
unarheimilinu Eir
28. desember síð-
astliðinn. Foreldr-
ar hennar voru
þau Guðný Jóns-
dóttir og Valdi-
mar Kristmunds-
son, skipstjóri, síð-
ar á Akranesi.
Hún átti eina al-
systur, Unni, sem
dó þriggja ára
gömul, en hálfsystkini henpar
eru: Hörður, Unnur, Þuríður,
Gunnlaugur, Ágústa, Lórelei
og Herdís Haraldsbörn og Sig-
urjón og Oddný Valdimars-
börn.
Árið 1938 giftist Ásta sr.
Gísla Brynjólfssyni, presti og
síðar prófasti á Kirkjubæjar-
klaustri, en hann lést árið
1987. Hann var sonur Brynj-
ólfs Gíslasonar, bónda í Skild-
inganesi, og konu
hans Guðnýjar
Jónsdóttur. Þau
fluttu til Reykja-
víkur 1963 þegar
sr. Gísli gerðist
starfsmaður og
síðar deildarstjóri
í landbúnaðar-
ráðuneytinu. Þau
eignuðust þrjá
syni: Brynjólf,
prest í Stafholti í
Borgarfirði,
kvæntan Áslaugu
Pálsdóttur og eiga
þau þrjár dætur;
Valdimar, smið á Álftanesi,
kvæntan Sigríði Tómasdóttur
og eiga þau þrjú börn, auk
þess sem Valdimar á dóttur;
Sverri, sem búsettur er í
Reykjavík, starfsmaður hjá
Umfangi og rafvirki, sambýlis-
kona Sigrún M. Guðmundsdótt-
ir og eiga þau þrjú börn.
Útför Ástu verður gerð í dag
frá Fossvogskirkju og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Andlát Ástu vinkonu minnar
kom mér ekki á óvart. Við höfðum
oft samband, bæði meðan ég bjó
á ísafirði og eins eftir að ég flutt-
ist til Reykjavíkur. Þó að hún
væri þjáð síðustu árin var alltaf
jafngaman að heyra hennar ung-
legu rödd og þá ekki síst hversu
vel hún fylgdist með öllu.
Hugur Ástu hvarflaði oft til
Kirkjubæjarklausturs og sveit-
anna þar um kring sem hún bar
svo_ hlýjan hug til.
Árið 1951, um vorið, var ég
sendur í sveit til þeirra hjóna Ástu
og séra Gísla Brynjólfssonar, eða
komið þar fyrir eins og það heitir
á réttu máli. Ég hafði komist upp
á kant við skólayfirvöld á ísafirði
fyrir smávægilegar yfirsjónir, sem
þættu bæði léttvægar og hlægileg-
ar í dag. Ekki meira um það. Mér
var tekið vel af þeim hjónum, al-
veg eins og væri ég sonur þeirra.
Eg vann hjá þeim hjónum um
sumarið við venjuleg sveitastörf
en um haustið settist ég á skóla-
bekk hjá séra Gísla, sem á þeim
árum hafði nemendur úr sveitinni
í námi heima hjá sér og kenndi
þeim allar greinar 1. bekkjar
gagnfræðastigs. Síðan var próf
þreytt upp í héraðsskólann á Skóg-
um.
Kennsla lék í höndum séra Gísla
og náðu allir tilskilinni einkunn.
Þetta framtak hans sparaði sveit-
ungum þeirra hjóna ærið fé og
komust færri að en vildu. Þarna
urðu mikil kaflaskipti í lífi mínu.
Þroski og skilningur á lífinu óx
og á ég þeim Ástu og séra Gísla
mikið að þakka.
Minnist ég oft þeirra góðu daga
og jólanna sem ég átti með þeim
og sonum þeirra. Allt var þetta
ævintýri líkast og hver dagur Iær-
dómsríkur.
Ásta var hæglát og fáguð kona
til orðs og æðis. Hún bar mikla
umhyggju fyrir heimilinu og starfi
manns síns. Hún tók ríkan þátt í
safnaðarstarfinu og hafði vakandi
auga með því að allt væri í röð
og reglu í Prestbakkakirkju.
Ásta var bæði músíkölsk og
söngvin. Ég naut þeirra stunda
þegar hún settist við orgelið og
spilaði fallega sálma og söng með.
Betri húsmóður var vart hægt
að hugsa sér og var hún mér sem
besta móðir í hvívetna. Hannyrða-
kona var hún og umhverfið í kring-
um prestsetrið á Klaustri ber
grænum fingrum hennar fagurt
vitni því allur tijágróður og blóma-
hafið þar er hennar verk að mestu.
Síðar átti yngri bróðir minn,
Samúel, þess kost að dvelja hjá
þeim hjónum hluta úr sumri á
Klaustri og veit ég að það voru
honum líka ógleymanlegar stund-
ir.
Eftirlifandi sonum Ástu; Brynj-
ólfi, Valdimar og Sverri og þeirra
fjölskyldum sendi ég mínar inni-
legustu samúðarkveðju.
Að síðustu vil ég biðja algóðan
Guð að taka vel á móti Ástu minni
sem mér þótti innilega vænt um
og á svo margt að þakka. í Guðs
friði, Ásta mín. Blessuð sé minning
þín.
Brynjólfur Samúelsson.
í fyrstu kallaði ég þig Ástu en
dag einn safnaði ég kjarki og
spurði hvort ég mætti kalla þig
ömmu. Þú uppfylltir öll mín skil-
yrði. Þú varst falleg og góð og
hafðir svo mjúkan faðm. Þetta var
að sjálfsögðu auðsótt og nú hafði
ég fengið þá ömmu sem mig hafði
alltaf dreymt um.
Alltaf tókst þú jafn hlýlega á
móti okkur systkinunum þegar við
komum í Bólstaðarhlíðina. Það var
ævintýri líkast að koma í heim-
sókn, þarna var fjársjóðskista til
staðar og ef vel var leitað mátti
þar finna ýmislegan fjársjóð. Við
gátum dundað okkur í tímum sam-
an í peningakrukkunni en vorum
að jafnaði fljót inn í eldhús til þín
þar sem okkar beið oftast heitt
súkkulaði og dýrðleg súkkulaðit-
erta. Engum hefur tekist að búa
til jafn góða súkkulaðitertu og
þér. Ekki skorti þig þolinmæðina
þegar litlir hljómleikamenn byij-
uðu að glamra á orgelið.
Elsku amma, þú skapaðir ævin-
týraveröld fyrir okkur þegar við
vorum lítil og varst alltaf til stað-
ar þegar ævintýraveröldin dofnaði
og veruleikinn tók við. Nú þegar
ný kynslóð barna hefur tekið við
upplifum við ævintýraheiminn sem
þú skapaðir fyrir okkur og við vilj-
um óska þér góðrar ferðar í þínu
nýja ævintýri.
Aðalbjörg, Guðinundur
og Ásta María.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvu-
sett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að diskiingur fylgi útprentuninni. Auðveldust
er móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins
í bréfasíma 5691115, eða á netfang þess Mbl@centrum.is en nánari upplýsingar
þar um má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki
yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd - eða 2.200 slög.
Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.