Morgunblaðið - 17.04.1997, Qupperneq 47

MORGUNBLAÐIÐ
MINIMINGAR
FIMMTUDAGUR 17. APRÍL 1997 47
+ Sigrún Berg-
steinsdóttir
fæddist á Árgils-
stöðum í Hvol-
hreppi 23. apríl
1917. Hún lést á
Landspítalanum 6.
apríl síðastliðinn.
Foreldrar henn-
ar voru Steinunn
Auðunsdóttir frá
Eyvindarmúla,
Fljótshlíð, og Berg-
steinn Krisljánsson
frá Árgilsstöðum.
Þau áttu fjórar
I dætur, Sigrúnu, f.
1917, Sigfríði, f. 11.8. 1918,
Guðbjörgu, f. 23.8. 1919, d.
1 6.10. 1996, og Ástu, f. 4.4. 1922,
d. 22.2. 1990.
Með þessum fátæklegu orðum
langar mig að kveðja mína ástkæru
tengdamóður. Ég kom fyrst inn á
hennar heimili 16 ára gömul og tók
hún mér strax eins og væri ég ein
af fjölskyldunni. Þau Sigrún og
) Stefán bjuggu þá á Baldursgötu
, 15, Reykjavík, hjá fjölskyldu Sig-
rúnar. Þar kynntist ég þessari frá-
• bæru fjölskyldu sem hélt svo saman
gegnum súrt og sætt.
Ég og tengdamóðir mín urðum
strax miklar vinkonur og gat ég
alltaf leitað ráða hjá henni um allt
og var hún ætíð snögg að sjá leiðir
til að leysa vandann. Eldamennsku
lærði ég alfarið af henni og al-
mennt heimilishald. Vinátta okkar
I þróaðist í þá átt að þau hjónin fóru
i með okkur í margar ferðir utan-
. lands sem innan og var tengdafaðir
’ minn góður leiðsögumaður, en hann
var fararstjóri hjá Ferðafélagi ís-
lands um árabil.
Þau Sigrún og Stefán bjuggu til
1962 á Baldursgötunni, en þá fluttu
þau í Stigahlíð 36. Við hjónin flutt-
um í Háaleitishverfið 1964 og var
þá hlaupið yfir mýrarnar í heimsókn
. og dæturnar alltaf með þegar þær
I komu.
Sigrún vann lengst af við versl-
I unarstörf. Lengst af vann hún í
kjólaversluninni Fix á Laugavegi
20. Þar var saumastofa og kunni
hún vel til verka við saumaskap og
var ákaflega kröfuhörð um að flík-
urnar færu vel. Veitti hún mér
dygga aðstoð þegar ég var að reyna
að sauma mínar fyrstu flíkur. Síðan
rak hún sína eigin verslun, barna-
s fataverslunina Berglind, ásamt
Halldóru Stefánsdóttur.
Sigrún var gestrisin fram úr hófi
■ og góð heim að sækja. Hún sá allt-
af um að fjölskyldan hittist reglu-
lega með því að bjóða okkur í mat.
Hún fylgdist alltaf vel með tískunni
Hinn 14.10. 1938
giftist Sigrún Ste-
fáni Nikulássyni, f.
23.4. 1915, d. 3.7.
1985. Áttu þau einn
son, Bergstein, f.
6.11. 1940, d. 29.4.
1996. Bergsteinn
giftist Eddu Níels,
27.7. 1963, og eign-
uðust þau tvær dæt-
ur, Sigrúnu Rósu
B., f. 1965, gift
Birgi Blöndal, og
Helgu Marín B., f.
12.3. 1968, í sambúð
mað Hirti Jónssyni.
Útför Sigrúnar fer fram frá
Dómkirkjunni í Reykjavík í dag
og hefst athöfnin klukkan
13.30.
og klæddi sig eftir henni fram á
síðasta dag. Hún var vel lesin og
fylgdist vel með í öllu, enda
skemmtileg kona með eindæmum.
Aldur skiptir ekki máli, það er
hugarfarið, og þannig gleymdi ég
því hversu fullorðin hún var orðin
að árum.
Þegar hún varð ekkja tók hún
til starfa í fyrirtæki okkar hjóna,
lærði skrifstofustörf og fór létt með
það.
Starfaði hún hjá okkur fram á
síðasta dag. Sigrún var ekki heilsu-
hraust seinni part ævi sinnar en
hélt alltaf sínu striki og kvartaði
aldrei.
Sl. ár voru okkur þung í skauti
þar sem maðurinn minn átti við
mikil veikindi að stríða og studdum
við hvor aðra í gegnum þá píslar-
göngu.
Hún var samt tilbúin að fara með
mér og Ragnheiði vinkonu okkar í
okkar síðustu ferð saman í nóvem-
ber sl. Þá fórum við saman til Lond-
on, nutum þess að fara í leikhús
og borða góðan mat og hljóp hún
um allt eins og í gamla daga.
Ég mun alltaf sakna hennar og
vil aðeins senda henni mínar bestu
þakkir fyrir allar samverustundirn-
ar.
Edda Níels.
Okkur systurnar langar í fáum
orðum að minnast okkar ástkæru
og skemmtilegu ömmu, Sigrúnar.
Við munum fyrst eftir henni og
afa í Stigahlíðinni þar sem við feng-
um oft að gista og var það alltaf
mikið tilhlökkunarefni að vera hjá
afa og ömmu.
Svifum við systur um í gömlum
náttkjólum af ömmu, spiluðum
James Last-plötur og fengum sæl-
gæti eins og við gátum í okkur látið.
Við ferðuðumst mikið með afa
og ömmu, ásamt foreldrum okkar,
fórum m.a. öll saman til Spánar og
Englands. Eftir að afi dó hélt hún
áfram að ferðast, annaðhvort öll
fjölskyldan saman eða þá hún fór
í ferðir með foreldrum okkar. Fór
hún tvisvar sinnum til Suður-Afríku
með þeim og var það hennar uppá-
haldsland.
Síðasta ferðin sem hún fór í með
okkur systrum var til Suður-Ítalíu
sl. haust, hafði hún mjög gaman
af þeirri ferð og var kát og hress
eins og alltaf.
Eftir að afi og amma fluttu á
Hringbraut 28, ásamt Siggu
frænku og Huldu, vorum við fasta-
gestir í húsinu, enda velkomnar á
öllum hæðum.
Amma var listakokkur og mjög
dugleg að kalla fjölskylduna saman
í mat, varla leið sú vika að okkur
væri ekki boðið til hennar. Þetta
gerði hún fram á sinn síðasta dag.
Hún var svo ungleg í útliti og fram-
komu að það gleymdist alveg hve
gömul hún var að árum.
Alltaf gátum við systurnar leitað
til hennar, hvort sem okkur vantaði
mataruppskriftir eða aðstoð við val
á fötum.
Sigrún amma vann fram á síð-
asta dag í Linsunni og hennar verð-
ur sárt saknað þar sem annars stað-
ar.
Elsku besta amma okkar, við
munum sakna þín.
Sigrún Rósa og Helga Marín
Bergsteinsdætur.
Okkur langar til að minnast vin-
konu okkar og samstarfskonu um
10 ára skeið, hennar Sigrúnar. Hún
átti sér sérstakan sess í hjörtum
okkar þessi síunga kona. Það var
einmitt eitt af einkennum hennar
hvað hún var ung í anda og hress,
alltaf tilbúin að vera með í öllu sem
okkur datt í hug, okkur til upplyft-
ingar og skemmtunar. Síðast vorum
við heima hjá Sigrúnu í desember
síðastliðnum í jólagleði þar sem hún
naut sín eins og ávallt sem gest-
gjafi.
Hún átti mjög auðvelt með að
laða að sér fólk og má segja að hún
hafi verið trúnaðarvinur okkar allra
þó á ýmsum aldri værum, allt frá
tvítugu og upp úr. Okkur þótti það
svo eðlilegt. Álltaf gat hún vikkað
sjóndeildarhringinn og sýnt okkur
nýjar hliðar og oft betri á málunum.
Þar að auki var henni einkar lagið
að sjá spaugilegu hliðarnar á mál-
efnum og það er mikill kostur. Sig-
rún var ekki hávaxin kona en glæsi-
leg og sópaði að henni þar sem hún
fór.
Það er af ótal mörgu að taka
þegar hugurinn leitar til baka. Við
minnumst með ánægju og þakklæti
margra góðra stunda sem við áttum
með henni. Sérstaklega er okkur
minnisstæð ferð, sem við fórum
SIGRÚN BERG-
STEINSDÓTTIR
EYJÓLFUR
BJÖRNSSON
■+■ Eyjólfur Björns-
■ son fæddist á
Vötnum í Ölfusi 1.
september 1930.
Hann lést á Sjúkra-
húsi Suðurlands 1.
apríl siðastliðinn.
Foreldrar hans
voru hjónin Björn
Sigurðsson
Guðný Gísladóttir
Hinn 24.1. 1970
kvæntist Eyjólfur
Vigdísi Viggósdótt-
ur. Þau slitu sam-
vistum. Þau eign-
uðust tvær dætur,
og
Aldísi, f. 30.7. 1970, í sambúð
með Höskuldi Halldórssyni og
eiga þau einn son, Geir; Jónu
Guðnýju, f. 15.4. 1975 og á hún
einn son, Viktor Elí. Fyrir átti
Vigdís tvo syni, Þórð og Stefán,
I sem Eyjólfur gekk í föðurstað.
Útför Eyjólfs var gerð frá
Kotstrandarkirkju 5. apríl.
Mig langar að
minnast örfáum orð-
um vinar míns Eyjólfs
Björnssonar, bónda á
Vötnum í Ölfusi.
Minnast þess er ég
átta ára gamall fór að
heimsækja hann í
sveitina og fylgja hon-
um við verkin og síðan
sem sumarstrákur
næstu árin. Strax náð-
um við vel saman og
áttum góðar stundir
þegar hann fræddi
mig um sveitina og
sveitastörfin fyrr og síðar. Það er
gott fyrir lítinn dreng að kynnast
svona heiðarlegum og traustum
manni sem gefur sér tíma til að
segja frá og útskýra hlutina og
fræða um það liðna.
Það var gott að vera í sveitinni
hjá Eyva. Alltaf var manni tekið
hlýlega og eins og einum af fjöl-
skyldunni. Öllu lifandi sýndi Eyvi
umhyggju bæði fólki og dýrum.
Ég man er ein kýrin hans strauk
langt út á engjar til að bera og
þegar átti að setja kýrnar inn
fannst hún hvergi, og þá var ekki
um annað að gera en fara að leita.
Við gengum saman af stað án
þess í raun og veru að vita hvar
við ættum að leita, og um síðir
fundum við kúna og nýfæddan
kálfinn og urðum að bera hann
langleiðina heim. En það var
ánægður bóndi og þreyttur dreng-
ur sem skiluðu gripnum heim í fjós.
Það er gott að eiga menn eins og
Eyva að vini og er söknuður að
honum.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Ég vil að lokum þakka þér sam-
fylgdina og börnum þínum og öðr-
um ástvinum sendi ég innilegar
samúðarkveðjur.
Guðni Vilberg Baldursson.
fýrir fimm árum í boði fyrirtækis-
ins, á Snæfellsnes og í Breiðafjarð-
areyjar. Þá var nóttin björt og ung
eins og Sigrún var.
Okkur langar einnig að minnast
þess sérstaka sambands sem var á
milli þeirra Sigrúnar og Bergsteins
sonar hennar, það var þeim báðum
afar mikilsvert og því henni mikill
harmur þegar hún missti hann fyr-
ir ári. En þá naut hún elsku tengda-
dóttur sinnar og sonardætra sem
voru henni sólargeislar, svo og Sig-
ríðar systur sinnar og Huldu sem
bjuggu í sama húsinu og Sigrún á
Hringbrautinni. Þar ríkti sérstakt
og yndislegt samfélag innan véggja
þótt hver væri á sinni hæð.
Fyrir hönd okkar samstarfsfólks-
ins viljum við votta ástvinum Sig-
rúnar okkar dýpstu samúð og biðj-
um þeim guðsblessunar.
„Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.“
(V. Briem.)
Ragnheiður Guðnadóttir,
Kristbjörg Ólafsdóttir,
Brigitte Lúthersson.
Sigrún Bergsteinsdóttir gaf
mörgum mikið úr stórum sjóði
kærleika og ástar á langri ævi. Hún
var ekki fyrirferðarmikil kona, barði
ekki bumbur á torgum né gerði
stórar kröfur til samferðamann-
anna. Hennar gildismat var fólgið
í mannkærleika og þeirra blíðu til
allra manna, sem gerir hugarmynd-
ina af hennar fegurri en flest sem
prýða má hveija konu.
Sigrún var gift Stefáni Nikulás-
syni, viðskiptafræðingi, sem látinn
er fyrir mörgum árum. Þau eignuð-
ust einn son, Bergstein, sjóntækja-
fræðing, sem er nýlega látinn eftir
harða baráttu við grimman sjúk-
dóm. Þessi litla fjölskylda er því öll
horfin á bak við þau tjöld, sem
okkur er ekki ætlað að draga frá
né skyggnast undir. Og án efa eru
þau sameinuð á ný.
Heimili þeirra hjóna, sem á
æskuárum mínum var á Baldurs-
götu 15, var vagga mikils kærleika,
sem var látinn ómældur í té. Mín
hamingja varð sú að eignast vináttu
sonar þeirra, Bergsteins, þegar á
barnaskólaárum og fá að verða
honum samferða inn á þetta heim-
ili, þar sem mér var veitt ást og
umhyggja og aldrei meiri en við
föðurmissi. Þá var gott að fínna
hlýja og mjúka hönd á kinn og
heyra orð, sem græddu sorgarsár.
Þakklæti mitt til þessarar fjöl-
skyldu á engin orð. Og ég kveð
Sigrúnu með þessum orðum Jean
Paul: „Að elska eins og Guð, það
megnar móðir helst. Þess vegna
gefur Guð henni það eðli, að kær-
leikur hans endurtakist og endur-
speglist ofurlítið í ást hennar.“
Árni Gunnarsson.
Þegar hringt er árla morguns til
Texas frá Reykjavík eru tilefni oft-
ar tregablandin. Slík fregn barst
nú - að hún Sigrún væri látin. Það
tekur á að þurfa að lifa þannig at-
burð - að missa þá sem vænstir
eru - og vera langt í fjarska.
Siggý amma - hans Sæma Kalla
og Daníels er á braut - til móts
við Stefán og Bergstein - sú vissa
er það eina sem linar þrautir. Við
eigum ekki að fá að sjá Sigrúnu í
sumar. Júlía litla nær ekki að
skreppa á 28 með Ellu ömmu og
við öll döpur lítum yfir, spyrjandi
hvers vegna er lífsins gangur svo
þungbær í sorg. Sigga, Edda og
fjölskylda, ykkar missir er of. Það
er eingöngu góð minningin um allt,
sem getur linað slíka raun. Að vita
að mennimir hennar Sigrúnar biðu
er huggun, en sár. Það er á stund-
um of erfitt fyrir okkur að skilja
Guðs vilja. Við vildum að við gætum
- verið nær og gætum hjálpað bet-
ur - tekið meiri þátt í stríðu - og
blíðu.
Megi alvaldið gefa ykkur og okk-
ur styrk til að geta óbrotin tekist
á við daglegt líf uns við náum sam-
fundum við ástvini sem hlýða kalli
tilverunnar á undan okkur til verk-
efna og reynslu ofar okkar skiln-
ingi.
Margrét, Sæmundur Karl,
Daníel, Júlía og Finnbogi.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
AÐALHEIÐUR GESTSDÓTTIR,
Hjallavegi 3,
Eyrarbakka,
verður jarðsungin frá Eyrarbakkakirkju föstu-
daginn 18. apríl kl. 14.00.
Bogi Þórir Guðjónsson,
Ársæll Karlsson, Einara Sigurðardóttir,
Gestur Karlsson, Jónína Kjartansdóttir,
Kristinn Karlsson, Bryndís Sigurðardóttir,
Magnús Karlsson, Jenný Gestsdóttir,
Agnes Karlsdóttir, Hörður Jóhannsson,
Gunnar Karlsson, Þóra Gísladóttir,
Jón Ó. Karlsson, Ásgerður Jónsdóttir,
barnaböm, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
t
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
ÁLFHEIÐUR EINARSDÓTTIR,
Rauðhömrum 14,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Hallgrímskirkju föstu-
daginn 18. apríl kl. 15.00.
Lárus Þórarinsson,
Kristín Lárusdóttir,
Ásthildur Lárusdóttir,
Ema Lárusdóttir,
Einar Þór Lárusson,
Álfheiður K. Lárusdóttir,
Kristín R. Lámsdóttir,
Michaei Jones,
Ásgeir Magnússon,
Brad Bidegon,
Melanie Thorarinssor.,
Mahmood Arai,
Johan Annetorp,
barnabörn og barnabamaböm.