Morgunblaðið - 27.11.1998, Síða 68

68 FÖSTUDAGUR 27. NÓVEMBER 1998
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
Fyrirheit um
framtíðina
Ljósmynd/Björg Sveinsdóttir
LIÐSMENN 200.000 naglbíta á góðri stundu.
TOIVLIST
Geisladiskur
NEONDÝRIN
Neondýrin, fyrsta breiðskífa hljóin-
sveitarinnar 200.000 naglbítar. Nagl-
bítarnir eru Vilhelm Anton Jónsson,
gítarleikari og söngvari, Kári Jóns-
son bassaleikari og Axel Arnason
trommuleikari. Þeiin til aðstoðar eru
m.a. Heimir Freyr Hlöðversson, Ða-
víð Brynjar Franzson, Óskar Guð-
jónsson og Hrafnkell Orri Egilsson.
Upptökum stýrðu Þorvaldur Bjarni
Þorvaldsson, Ivar „Bongó“ Ragnars-
son, Hrannar Ingimarsson, Ólafur
Halldórsson, Gunnar Smári Helgason
og Sveinbjörn Bjarki Jónsson. Lög og
textar eru eftir Vilhelm. Umslag
hönnuðu Ingi Þór Tryggvason og
naglbítarnir. 50,50 mín. Sproti gefur
út, Skífan dreifir.
ENDURNÝJUN í íslensku
rokki er hæg og stundum gæti
mönnum sýnst sem miðaði frekar
aftur á bak en fram á við, ekki síst
ef litið er yfír útgáfulista fyrir
þessi jól. Innan um er þó stöku
sveit sem er að gera eitthvað eftir-
tektarvert og þar á meðal fáeinar
sem eru að láta í sér heyra í fyrsta
sinn. I þeim hópi skarar framúr
Akureyrarsveitin 200.000 naglbítar
Þórunn P. Jónsdóttir, Júlíus Þórðar-
son, Jónas Björgvinsson, Ragnar Örn
Emilsson, Hrannar Örn Hauksson og
Birgir Baldursson. Öll lög og textar
eru eftir Jónas Björgvinsson. Upp-
tökur fóru fram í Dynamic Product-
ions á Jótlandi í Danmörku. NASA
gefur út en Japis dreifir.
ÓRAFMAGNAÐ popp er næsta
fágætt fyrirbæri í íslensku tónlist-
arlífi, og þrátt fyrir að Ummm-
hmm geti ekki talist algerlega raf-
laus hljómsveit þá leika kassagít-
arar, burstaðar trommur og
munnhörpur stórt hlutverk á
geisladisknum Haust sem hljóm-
sveitin Ummhmm gaf út fyrir
skemmstu.
Haust er ekkert rangnefni á af-
urðinni, tónlistin er róleg og angur-
vær, djass og tregaskotin, hvergi
örlar á sumargleði eða fjörkálfslát-
með frumraun sinni sem er í senn
bráðskemmtileg og skref inn í nýja
tíma.
Naglbítamir vöktu fyrst athygli
fyrir lagið Hæð í húsi sem varð all
vinsælt fyrir ári og síðan Hvítt sem
fékk prýðilega spilun í sumar.
Sveitin hefur starfað saman í ein
sex ár og á þeim árum mótað sér
stíl, velt fyrir sér straumum og
stefnum þar til hún hefur dottið
niður á bráðgott tilbrigði við rokk;
grimma gítarkeyrslu með drífandi
bassa- og trommufléttum og stöll-
uðum söng. Þegar við bætast gríp-
andi lög og innihaldsríkir textar
getur útkoman ekki orðið nema
góð eins og heyra má á frumraun
200.000 naglbíta, Neóndýranum,
sem hér er gerð að umtalsefni.
Hæð í húsi sem flestir þekkja er
prýðilegt popplag með óvenju
myrkum texta af popplagi að vera,
en í ljósi þess sem ber við á Neón-
dýrunum hljómar það sem tíma-
skekkja. Strax í upphafslaginu er
hlustandi gripinn upp á hnakka-
drambinu og hristur ærlega og
heldur fram keyrslunni í næstu
lögum. Hljóðfæraskipan er einföld,
gítar, bassi, trommur, þarf ekki
meira til eins og þeir vita sem séð
hafa sveitina á tónleikum, en í
nokkram lögum er smekklega
a um vmattu, nausuo
og ofnotkun plastkorta á tregafull-
an hátt. Þetta háir disknum ekki að
ráði enda era forsendurnar líldeg-
ast ekki þær að semja byltingar-
kennda tónlist eða texta, lagasmíðar
Jónasar era ágætar sem og útsetn-
ingar en textarnir taka sig þó oft
full alvarlega. „Við erum karlar, við
eram konur / við erum eram for-
eldrar, dóttir og sonur / við eram
eskimóar, svertingjabörn, Ástralir,
Kínverjar, / saman við búum þessa
jörð.“ Þetta er gamall sannleikur
sem sjaldan heyrist nú til dags enda
kannski ekki þörf á, textarnir flokk-
ast líklegast undir síðhippisma og
er það að mestu löstur.
Tónlistin er eins og áður sagði
vel heppnuð, leikin af tilfinningu og
hógværð, hljóðfæraleikarar og
reyndar söngvarar einnig trana sér
ekki fram en hlúa að góðu samspili
skreytt með hljómborðum, sellói
eða jafnvel blæstri í trompet eða
saxófón. Mesta fjörið er þó í gít-
arnum, sem hljómar einkar vel í
lagtertukeyrslu eins og í Stjömum
1, 2 og 3 sem opna plötuna. Alíka
herbragð er notað víðar á plötunni,
til að mynda í Neðanjarðar, þar
sem röddun og gítarstæður lyfta
laginu í fyrsta flokk og rúmlega
það. Ekki má þó skilja þessi orð
sem svo að platan út í gegn sé ein-
tómt gítarfyllerí; til að mynda er
billegur tölvutaktur vel notaður til
að gefa rétt andrúmsloft í laginu
Hvað er að og svo má telja. Einnig
kemur skemmtilega út að skreyta
með sellóleik og blæstri.
Vilhelm er prýðilegur söngvari
og sneiðir oft Úpurlega framhjá
til þess að mynda góða heild.
Ummmhmm minnir á stundum á
Spilverk þjóðanna og lögin Vináttu-
bönd, Sunnudagspabbi og Brosið
ættu að veita einhverjum skjól fyrir
haustvindunum, einnig er lagið
Skjárinn skemmtilegt en líður
nokkuð fyrir óþægilega rödd
Jónasar Björgvinssonar, rödd hans
hæfir illa rólegheitunum og ætti
betur heima í harðari tegund tón-
listar, hins vegar á rödd Þórunnar
P. Jónsdóttur ótvírætt vel heima
innan um kassagítarana og bursta-
trommurnar. Hljóðfæraleikur allur
er samstilltur og hógvær, einkum
er gítarleikur Jónasar Björgvins-
sonar og Ragnars Arnar Emilsson-
ar áheyrilegur sem og trommuleik-
ur Birgis Baldurssonar. Umslag
geisladisksins er skemmtilegt og
áherslugildram í söngnum. Annars
era textar bráðgóðir og sungnir
eins og þeir skipti máli, þó víða séu
þeir svo lyklaðir að erfitt er fyrir
ókunnugan að greiða úr. Bestu
textarnir era einmitt við bestu lög-
in, nefni Neðanjarðar og Einn var.
Astæða er til að geta um umslag
plötunnar; það er bráðvel heppnað
og útgáfunni Sprota hefur tekist að
marka sér skemmtilegan sérstakan
stíl í útliti útgáfna sinna.
Ekki fer á milli mála að 200.000
naglbítar eru í mikilli og örri fram-
för og Neóndýrin gefa frábær fyr-
irheit um framtíðina; 200.000 nagl-
bítar hafa til þess alla burði að
verða í fremstu röð í íslensku rokki
nýrra tíma, þeir lifi!
vel unnið, litasamsetning forsíðu og
baksíðu gefur forsmekkinn að tón-
listinni og ítarlegar upplýsingar á
innsíðum era af hinu góða, leiðinleg
og illlæsileg leturgerð á innsíðum
pirrar lesandann þó, einnig er
tölvuunnin mynd af meðlimum
sveitarinnar sköllóttum ljót.
Haust er rólegur geisladiskur,
jafnvel þunglyndislegur á köflum
og ekki mjög nýstárlegur, það að
syngja um rafgluggann getur ekki
talist frumleg iðja, spurningin er
hvort disknum sé ætlað að „slá í
gegn“ eða hvort hann eigi einfald-
lega að vera góð minning um ferð
sveitarinnar til Balle á Jótlandi og
stemmninguna sem ríkti í hljóðver-
inu. Ef svo er getur hann ekki talist
annað en vel heppnaður.
MYNPBONP
Tímaflakk
teygt á
langinn
Göng tímans
(Les Couloirs du temps - Les
Visiteurs II)
Gamaiimynil
*v.á
Framleiðandi: Alain Terzian. Leik-
stjóri og liandritshöfundur: Jean-
Marie Poiré. Kvikmyndataka:
Christophe Beaucarne. Aðalhlutverk:
Christian Clavier og Jean Reno. (122
mín.) Frönsk. Skífan, nóvember 1998.
Bönnuð innan 12 ára.
UM fimm ár eru liðin frá því að
franska gamanmyndin „Les Visite-
urs“ náði því marki að verða ein vin-
sælasta kvikmynd
allra tíma í heima-
landi sínu. Því var
ekki síst frumleg-
um og ævintýra-
legum söguþræði
að þakka, en þar
léku þeir Jean
Reno og Christian
Clavier miðalda-
kappa sem slysuð-
ust í tímaferðalag til nútímans. Nú
hefur verið gerð framhaldsmynd
um þá félaga sem verða fyrir enn
meiri skakkaföllum í nýju tíma-
flakki.
Þessi kvikmynd hefur litlu við
skemmtigildi fyrri myndarinnar að
bæta, hvorki hvað söguþráð né
skopskyn varðar. Einkennist hvort
tveggja af hamslausum hamagangi
og almennum ofleik leikaranna - að
Jean Reno undanskildum. Reno
heldur yfirvegun og sýnir mikinn
styrk í hlutverki sem annars er
langt fyrir neðan hans virðingu.
Fyrirmyndar tæknivinnsla og tölvu-
grafík telst kvikmyndinni þó til
tekna og er til vitnis um að Frakkar
hafi náð góðu valdi á þeim mark-
aðsvæna bransa.
Heiða Jóhannsdóttir
Heilagur
útlagi
Kundun__________________
Siigulegt ilruina
★★★
Framleiðsla: Barbara De Fina. Leik-
stjórn: Martin Scorsese. Handrit:
Melissa Mathison. Kvikmyndataka:
Roger Deakins. Tónlist: Philip Glass.
Aðalhlutverk: Tenzin Thuthog Tsar-
ong og Gyurme Tethong. 135 mín.
Bandarísk. Háskólabíó, nóvember
1998. Bönnuð innan 12 ára.
MARTIN Scorsese, einn albesti
kvikmyndaleikstjóri heims, tekst í
þessari mynd á við sögu Dalai Lama,
hins útlæga leið-
toga Tíbetbúa. Inn-
rás Kínverja í Tíbet
laust eftir seinna
stríð var hunsuð af
heimsbyggðinni á
sínum tíma en síð-
ari áratugi hefur
athygli Vestur-
landabúa smám
saman beinst að
þessu óréttlæti, ekki síst fyrir tilstuðl-
an Dalai Lama. Hér er rakin saga
hans frá því hann er smábarn þar til
hann flýr til Indlands 1959.
Myndin er ákaflega vel gerð og
handritið geislar af innsæi, áhuga og
sögulegri nákvæmni. Tæknivinna og
útlit eru óaðfinnanleg og leikstjórn
meistarans greinilega styrk sem fyri'.
Þetta er löng og alvarleg kvikmynd,
en nær að halda athygli áhoifenda
þótt hún verði seint talin góð afþrey-
ing eða skemmtiefni. Upp úr stendur
nærgætin og falleg mynd af sögu
framandi menningar og þjóðar.
Guðmundur Ásgeirsson
‘Njzturjjafinn
Stniðjuvejji 14, HCópavojji, sími 587 6080
í kvöld og laugardagskvöld leika
hinir frábæru Ludó og Stefán
Opió frá kl. 22—3
Borðapantanir í símum 557 9717 og 587 6080
Gísli Árnason
verður í Ásgarði - Glæsibæ,
föstudaginn 27. nóvember
fró kl. 21- 2.
Hljómsveitín Upplyftíng
leikur fyrir dansi.
Árni Matthíasson
Skjól fyrir
haustvindum
TOMLIST
Geisladiskur
HAUST
Haust, fyrsti geisladiskur hljómsveit-
arinnar Unimmhmm. Unimhmm crn
um vorsins, aðeins angurværð
haustsins.
Tónlistin er ekki nýstárleg, né
viðfangsefnin, rólegar laglínur og
stemmningar, raflausar að mestu
eins og áður sagði einkenna diskinn,
HLJÓMSVEITIN Ummhmm á Jótlandi þar sem breiðskífa
hennar var tekin upp.