Morgunblaðið - 12.12.1998, Blaðsíða 53

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 12. DESEMBER 1998 53
MINNINGAR
+ Kjartan Tómas
Guðjónsson
fæddist 29. mars
1907. Hann lést á
Hrafnistu í Hafnar-
fírði 7. desember
síðastliðinn. Kjart-
an fæddist í Hlíð
undir Eyjafjöllum
og ólst þar upp.
Hann fór ungur til
sjós, lauk vélstjóra-
prófí og var vél-
stjóri á fjölda báta í
53 ár. Kjartan flutti
til Bolungarvíkur
1944 og bjó þar allt
til ársins 1988, en þá flutti hann
á Hrafnistu í Hafnarfirði og þar
bjó hann allt þar til hann Iést.
Foreldrar Kjartans voru Guð-
jón Sigurðsson frá Hlíð og Vil-
borg Tómasdóttir frá Hrúta-
felli. Systkini Kjartans voru
Sigurður og Guðlaug, sem bæði
eru látin. Auk þess átti Kjartan
tvær uppeldissystur, _þær Mar-
gréti Pálsdóttur og Ástu Stein-
grímsdóttur.
Kjartan kvæntist 1940 Hall-
dóru Friðgerði Maríasardóttur,
Mig langar að minnast tengdaföð-
ur míns í hinsta sinn með þessum
orðum:
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibj. Sig.)
Hvíl í friði, Kjai-tan minn.
Berglind.
Mig langar að setja á blað örfá
orð um afa minn. Kjartan afí var
merkilegur maður fyrir margar
sakir, t.d átti hann tíu börn sem
hann kom á legg, lenti í sjávarháska
og var talinn af. Hann mætti ýmsu
mótlæti um ævina eins og að missa
konuna sína og þrjú af börnum sín-
um en hann tók því með æðruleysi;
tel ég að þar hafi hans sterka trú á
almættið styrkt hann. Ég var fædd
á heimili hans og ömmu minnar,
Halldóru, og var fyrsta barnabarnið
sem var skírt í höfuðið á þeim og
ólst að miklu leyti upp hjá þeim
fyrstu ár ævi minnar. Afi vann alla
f. 30. maí 1919 í
Grunnavík á Jökul-
fjörðum. Hún var
dóttir Maríasar
Þorvaldssonar og
Guðrúnar Pálsdótt-
ur. Halldóra lést 30.
október 1970. Þau
eignuðust tólf börn.
Börn þeirra eru: 1)
Jónína Rannveig, f.
29.9. 1940. 2) Vil-
borg Guðný, f. 19.9.
1942. 3) Kjartan
Halldór, f. 5.9.
1944, d. 5.2. 1968.
4) Gunnar Páll, f.
14.4. 1946. 5) Hlíðar, f. 19.8.
1947. 6) Sigríður, f. 5.6. 1950. 7)
Bergmundur Bæring Olafur, f.
21.11. 1951, d. 24.9. 1985. 8)
Jónmundur, f. 12.7. 1955. 9)
María Sveinsína, f. 11.1. 1957,
d. 23.3. 1978. 10) Reimar Haf-
steinn, f. 24.11. 1958, auk
tveggja barna er fæddust and-
vana.
Útför Kjartans verður gerð
frá Hólskirkju í Bolungarvík í
dag og hefst athöfnin klukkan
11.
tíð mikið en taldi það ekki eftir sér,
hann var sérstakur um margt eins
og húmorinn hjá honum sem alltaf
var stutt í. Hann fylgdist vel með
öllu og vissi alltaf hvað allir höfðu
fyrir stafni þó að barnabörnin væru
orðin mörg og komin barnabarna-
börn. Sérstakt var hversu auðvelt
hann átti með að skilja ungt fólk og
setja sig í þeirra spor. Minnist ég
þess þegar hann flutti suður frá
Bolungavík, þá var hann hættur að
vinna og var að fara á dvalarheimili
aldraðra sjómanna 80 ára gamall. A
þessum tímamótum var hann bjart-
sýnn og fullur tilhlökkunar, nú væri
margt nýtt í vændum ferðalög og
fleira, það var engu líkara en hann
væri að fara í langt sumarfrí. Eins
ungur og hann var í anda taldi hann
að hann myndi ekki ferðast mikið
með heimilisfólkinu á Hrafnistu þar
sem það væri svo aldrað, en það álit
átti eftir að breytast. Greinilegt var
að þarna var að hefjast nýr kafli í
hans lífi og hann ætlaði að njóta
þess til fulls. Margt merkilegt væri
hægt að skrifa um afa eins og t.d
þegar hann bjargaði skipshöfninni á
Kristjáni með því að eima sjó þegar
þeir voru matar- og drykkjarlausir
og einnig að hann hafði einstaklega
gott minni og gat sagt frá ýmsu sem
hann hafði upplifað á langri ævi,
líka að hann var berdreyminn fram-
an af aldri. En ég minnist hans sem
manns sem fór hljótt en var til stað-
ar ef maður þurfti á honum að
halda. Aldrei man ég eftir að afi
kvartaði um nokkurn hlut og þegar
maður spurði hvemig hann hefði
það á dvalarheimilinu sagði hann.
„Auðvitað hef ég það fínt, þetta er
eins og að búa á hóteli, yfir hverju
ætti ég að kvarta?“
Ég á eftir að sakna afa, hans lífs-
viðhorfa og væntumþykkju í minn
garð en veit að hann er kominn á
betri stað núna þar sem Dóra
amma, Halldór, Mundi, Maja,
pabbi, Nonni og aUir ástvinir hans
bíða hans.
Nú siglir hann á lygnum sjó um
alla framtíð.
Farðu í friði. Guð blessi minningu
þína, elsku afi.
Halldóra Katrfn Olafsdóttir.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Mig langar með örfáum orðum að
minnast afa míns Kjartans Guðjóns-
sonar.
Engan mann hef ég þekkt sem
var jafnjákvæður og réttsýnn á lífið
og tilvenma eins og hann afí minn
var.
Afi hafði orðið fyrir miklum áföll-
um á sinni lífsleið, en aldrei látið
bugast. Hann flutti frá Bolungarvík
fyrir rúmum 10 árum, þá flutti
hann á Hrafnistu í Hafnarfirði þar
sem honum leið vel og fannst gott
að vera. A Hrafnistu spilaði afi
brids við aðra vistmenn alla virka
daga, allt þar til í vor að hann veikt-
ist.
Afi bauð alltaf upp á litla Coca
Cola og Síríus-súkkulaði með þegar
hann var heimsóttur, þetta kunnu
allir vel að meta bæði ungir sem
aldnir. Afi var orðinn 91 árs þegar
hann lést og var orðinn þreyttur.
Ég kveð þig, elsku afi minn, og bið
guð að geyma þig.
Elsku mamma og systkini, guð
veri með ykkur.
Friðgerður.
Mig langar til að kveðja elskuleg-
an afa minn, hann Kjartan. Afi var
yndislegur maður sem ég bar mikla
virðingu fyrir. Margs er að minnast
og margs að sakna, eins og jólakort-
anna sem bárust um hver jól þótt
hann væri orðinn níræður. Og alltaf
KJARTAN TÓMAS
GUÐJÓNSSON
GUÐBJORG
KRISTJANA
KRIS TJÁNSDÓTTIR
+ Guðbjörg Krist-
jana Kristjáns-
döttir var fædd á
Blómsturvöllum á
Eskifirði hinn 4.
apríl 1916. Hún var
dóttir hjónanna
Guðbjargar Þórdís-
ar Eiríksdóttur frá
Kollaleiru og Krist-
jáns Jónssonar frá
Vetleifsholti á
RangárvöUum og
var hún yngsta
barn þeirra hjóna.
Systkini hennar hér
talin: Kristján Tóm-
asson, f. 21.6. 1894, d. 12.1.
1981; Guðjón Eiríkur Kristjáns-
son, f. 5.8. 1903, d. 16.6. 1964;
Hálfdanía Sigríður Kristjáns-
Árið 1959 fluttist Sjana, eins og
hún var kölluð, til Norðfjaðar og hóf
störf við sjúkrahúsfö og starfaði þar
meðan aldur leyfði. Á Norðfirði undi
hún hag sínum vel og sagði ávallt, að
það hefði verið hennar gæfa er hún
fluttist þangað. Þar bjó hún sér hlý-
legt heimili og eignaðist vini, en á
dóttir, f. 1.6. 1905,
d. 20.6. 1906; Mey-
barn Kristjánsdótt-
ir, f. 12.9. 1906, d.
18.10. 1906; Hálf-
danía Sigríður Kri-
stjánsdóttir, f. 16.7.
1909 og er hún nú
ein eftirlifandi
systkinanna, búsett
í Kópavogi; Bjarni
Kristjánsson, f.
13.2. 1911, d. 23.2.
1998; Kristjana
Guðbjörg Krisljáns-
dóttir, f. 15.12.
1913, d. 8.12. 1914.
Útför Guðbjargar Kristjönu
fer fram frá Eskiljarðarkirkju í
dag og hefst athöfnin klukkan
14.
Eskifjörð kom hún ávallt á sumrin
og dvaldi þá á stundum hjá Stjána
frænda sínum og Onnu, sem ávallt
tóku henni vel, og ekki gleymdi hún
að fara til Siggu frænku á Reyðar-
firði. Þannig voru sumarfríin ýmist
á Eskifirði eða Reyðaifirði. Þess á
milli fannst henni óþarfí að ferðast á
milli fjarða, nema því að það væri
eitthvert sérstakt tilefni.
Sjóndeildarhringur Sjönu var
ekki stór, en það sem hann náði
gerði hún sér að góðu.
Það sem liðið var af þessu ári var
Sjana mín búin að vera lasin og 1
þeim erfiðleikum átti hún ávallt
skjól á sínum gamla vinnustað.
Þangað leitaði hún og á starfsfólkið
þar miklar þakkir skildar fyrir
hlýju og góða umönnun í hennar
garð.
Ég kveð þig frænka.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Héðan skal halda
heimili sitt keður
heimilis prýðin í hinsta sinn.
Síðasta sinn
sárt er að skilja
en heimvon góð í himininn.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér vinur.
Far vel á braut
Guð oss það gefi,
glaðir vér megnum
þér síðai' fylgja’ í friðarskaut.
Sofðu rótt.
(Vald. Briem.)
Kristrún.
þegar við komum til hans eftir að
hann flutti á Hrafnistu í Hafnarfirði
fengum við litla kók og súkkulaði
eins og við í okkur gátum látið, þetta
fannst bömunum mínum mjög gam-
an. Hann afi hefði ekki getað valið
sér betri stað en Hrafnistu til að
eyða ævikvöldi sínu á, þótt ég sé
eins viss um að það hefði engu skipt
hvar hann var því jákvæðari og
þakklátari mann var örugglega
eifitt að finna. Afi hafði gaman af
því að spila brids og spunnust marg-
ar góðar sögur í kringum það og
sagði hann frá eins og honum einum
var lagið og þá var oft mikið hlegið.
Elsku mamma mín og systkini, ég
veit að söknuður ykkar er mikill, en
minningin um lífsgleði hans mun
ylja ykkur um ókomin ár.
Elsku afi minn, ég veit að þar
sem þú hvílir nú, laus við allar þján-
ingar, líður þér vel og ert búinn að
hitta þá sem á undan þér eru farnir.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Ég kveð þig með söknuði í hjarta
elsku afi minn.
Þín
Svala.
í friði leggst ég til hvíldar og sofna, því að þú,
Drottinn, lætur mig búa óhultan í náðum.
(Sálmarnir 4:9.)
Elsku afi. Takk fyrir stundirnar
sem við áttum með þér.
Gunnlaug og Hans, Blönduósi.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð þinn náðarkraftur
mín veri vöm í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engill,svo ég sofi rótt.
(Þýð. S. Egilsson)
Elsku afi, takk fyrir allar góðu
stundirnar sem við fengum að eiga
með þér, það var alltaf svo gaman
að koma til þín þú gafst okkur ailtaf
kók og súkkulaði enda kölluðum við
þig súkkulaði-afa.
Sofðu rótt elsku langafi okkar.
Steinunn Anna, Jenný Lind,
Benjamín J. og Marta Karen.
TOMAS
GRÖNDAL
+ Tómas Gröndal
ljölmiðlafræð-
ingur fæddist í
Reykjavík 27. maí
1955. Hann lést á
Sahlgrenska-sjúkra-
húsinu í Gautaborg
og fór útför hans
fram í Partille í Sví-
þjóð 27. nóvember
síðastliðinn.
Tómas Gröndal varð
43 ára. Fyrir stuttu
batt krabbamein enda
á viðburðaríkan feril
hans. Þær áætlanir
sem við höfðum gert saman urðu
skyndilega að engu. Lát hans er
áfall fyrir Viðskiptaháskólann í
Gautaborg. Eftir nám í upplýsinga-
tækni og rekstri fyrirtækja hóf
Tómas um 1980 framhaldsnám og
rannsóknir í rekstri fyrirtækja og
fjölmiðla við Viðskiptaháskólann.
Fyrsta rannsókn hans var út-
breiðsla myndbandstækninnar í
Svíþjóð. Þar á eftir sneri hann sér
með miklum árangi'i að því erfiða
verkefni að mæla umfang auglýs-
inga í Svíþjóð og lýsa þeim öflum
sem ráða magni þeirra og skiptingu
milli miðla. Starf hans leiddi af sér
árlegar skýrslur um stöðu auglýs-
inga í Svíþjóð og urðu þær eftirsótt-
ar.
í mælingum sínum sneri Tómas
sér að aðferðafræðinni og varð
brátt þekktur erlendis fyrir það.
Framlög hans hafa orðið varanleg
og eru hin miklu gæði alþjóðlegi'a
mælinga á auglýsingum að verulegu
leyti Tómasi Gröndal að þakka.
í Svíþjóð fór starf Tómasar á
auglýsingasviði sífellt vaxandi þar
sem auglýsingar voru teknar upp í
fleiri fjölmiðlum. Rannsóknir hans
og ályktanir urðu mjög eftirsóttar.
Umfang þessa starfs varð til þess
að unnt reyndist að koma upp sjálf-
stæðri stofnun utan skólans, IRM
eða Stofnun um auglýsinga- og
fjölmiðlaskýrslur. Tómas Gröndal
varð dugandi fram-
kvæmdastjóri IRM.
Eftir rúmlega tíu
ára mælingar og spá-
dóma um auglýsingar
fannst Tómasi rétt að
snúa sér aftur að rann-
sóknum og 1996 lét
hann af störfum sem
framkvæmdastjóri
IRM. Við gerðum sam-
eiginlegar áætlanir um
rannsóknir, sem nú
hafa skyndilega verið
lagðar til hliðar.
Samhliða rannsókn-
ar- og þróunarstarfi
annaðist Tómas Gröndal af lífi og
list kennslu í aðferðum við sam-
keppni í Viðskiptaháskólanum.
Hann reyndist hafa óvenjulega
hæfíleika á þessu sviði og var frá-
bær fyrirlesari. Hann vakti áhuga
nemendanna öðrum fremur og varð
einn af eftirlætiskennui'um þeirra.
Mörgum fannst að menn mættu
ekki fara í gegnum Viðskiptaháskól-
ann í Gautaborg án þess að hafa
sótt samkeppniskennslu Tómasar
Gröndal.
Ekki var erfitt fyrir okkur
starfsbræður hans að skilja vin-
sældir hans meðal stúdenta. Við
féllum líka fyrir hinum óvenjulega
persónuleika hans og því hve aðlað-
andi hann var. Hann var alltaf
skemmtilegur hvort sem hann
sagði frá nýjustu verslunarkeðjum
Ameríku, sænskum auglýsingastof-
um eða klassískum gítarsmiðum.
Heima fór hann mjúkum höndum
um Gibson-, Martin- og Fender-
gitarana sína.
Tómas Gröndal vann á sextán ár-
um einstætt starf við kennslu og
þróun. Við stöndum í mikilli þakk-
arskuld við hann fyrir starf hans og
félagsskap, syrgjum hann djúpt og
hörmum að hann fékk ekki að gera
drauma sína að veruleika.
Karl Erik Gustafsson, pró-
fessor í Viðskiptaháskólanum
við Gautaborgarháskóla.
Skilafrestur minning-
argreina
EIGI minningargrein að birtast á útfarardegi (eða í sunnudagsblaði
ef útför er á mánudegi), er skilafrestur sem hér segir: í sunnudags-
og þriðjudagsblað þarf grein að berast fyrir hádegi á föstudag. I mið-
vikudags-, fimmtudags-, föstudags- og laugardagsblað þarf gi-einin
að berast fyrir hádegi tveimur virkum dögum fyrir birtingardag.
Berist grein eftir að skilafrestur er útrunninn eða eftir að útför hefur
farið fram, er ekki unnt að lofa ákveðnum birtingardegi.