Morgunblaðið - 22.01.1999, Blaðsíða 28

Morgunblaðið - 22.01.1999, Blaðsíða 28
28 FÖSTUDAGUR 22. JANÚAR 1999 MORGUNBLAÐIÐ LISTIR Horft frá brúnni eftir Arthur Miller frumsýnt í Borgarleikhúsinu í kvöld Miskunnar- leysi lífs- reglnanna Leikritið Horft frá brúnni eftir bandaríska leikritahöfundinn Arthur Miller verður frumsýnt í Borgarleikhúsinu í kvöld. Mar- grét Sveinbjörnsdóttir fylgdist með æfíngu. SÖGUSVIÐIÐ er hafnarhverfí ítalskra innflytjenda í Brook- lyn í New York í kringum 1950 og miðpunktur þess er heimili hafnarverkamannsins Eddie Cai'bo- nes og eiginkonu hans, Beatriee. Með hlutverk Eddies fer Eggert Þorleifsson og Hanna María Karls- dóttir leikur eiginkonuna. Á heimil- inu er einnig Katrín, 17 ára systur- dóttir Beatrice, sem þau hafa geng- ið í foreldrastað, en með hlutverk hennar fer Marta Nordal. Þegar tveir frændur Beatrice frá Sikiley, ólöglegir innflytjendur, flytja inn á heimilið, fer fljótlega af stað atburðarás sem persónurnar eiga erfítt með að henda reiður á. Þeir koma frá Sikiley, þar sem fá- tækt og atvinnuleysi er gífurlegt, og fara að vinna við höfnina. Eldri bróðirinn, Marco, sem Þórhallur Gunnarsson leikur, á eiginkonu og þrjú böm, sem hann sendir peninga til þess að þau geti skrimt. Sá yngri, hinn Ijóshærði Rodolpho, er hins vegar laus og liðugur og leyfír sér að eyða peningum í plötur, fót og bíóferðir, auk þess sem hann leggur fyrir en sendir ekki heim til Italíu. Hann ætlar sér nefnilega að gerast amerískur ríkisborgari. Með hlut- verk hans fer Guðmundur Ingi Þor- valdsson. Rodolpho og Katrínu verður fljótt vel til vina og þróast vináttan smám saman í ást. Þá blossar upp afbrýðisemi hjá Eddie og smátt og smátt kemur í ljós að tilfinningar hans til fósturdótturinn- ar eru mun flóknari en hann sjálfur gerði sér grein fyrir. Hann einsetur sér að skilja elskendurna að - með afdrifaríkum afleiðingum. Hlutverk Katrínar er frumraun Mörtu hjá Leikfélagi Reykjavíkur en eftir að hún lauk leiklistamámi frá Bristol Old Vic í Bretlandi vorið 1995 réðst hún til Leikfélags Akur- eyrar. Hún segir það einstakt tæki- færi að fá að þreyta framraun sína hjá LR í Horft frá bránni. „Bæði að fá svona gott hlutverk og svo í svona mögnuðu leikriti," segir hún. Guð- mundur Ingi lauk prófl frá Leiklist- arskóla Islands síðastliðið vor. Horft frá bránni er önnur uppfærslan sem hann tekur þátt í hjá LR, en hann lék Johnny Casino og síðar Kenickie í rokksöngleiknum Grease. f öðram persónum í leikritinu ber fyrstan að nefna lögfræð- inginn Alfieri, Hjalta Rögn- valdsson, sem er einskonar sögumað- ur, sem fylgist með framvindunni úr fjarlægð, og hafnarverkamennina Louis, Ara Matthíasson, og Mike, Ellert A. Ingimundarson. í hlutverk- um lögreglumanna era þeir Jón J. Hjartarson og Jóhann G. Jóhanns- son, Steindór Hjörleifsson leikur Lipari slátrara og Margrét Ólafs- dóttir konu hans og tveir „kafbátar" eru þeir Sigursteinn Stefánsson og Þorleifur Amarsson. Nágrannana leika þau Anna Man'a Einarsdóttir, Christopher Astridge, Magnús Þor- steinsson, Geir Magnússon, Gíslína Petra Þórarinsdóttir, Hrefna Gunn- arsdóttir, Jóna Sólbjört Ágústsdóttir, Lian Molloy, Linda Hafsteinsdóttir, Sigríður R. Bjamadóttir og Sóley Björt Guðmundsdóttir. Kristín Jóhannesdóttir er leik- stjóri verksins, leikmynd er eftir Stíg Steinþórsson, búningar eftir Helgu I. Stefánsdóttur, um hljóð sér Ólafur Öm Thoroddsen og lýsing er í höndum Ögmundar Þórs Jóhannes- Morgunblaðið/Golli EGGERT Þorleifsson sem Eddie (t.h.). í hlutverki ljdshærða ítalans Rodolpho er Guðmundur Ingi Þor- valdsson og Katrfnu leikur Marta Nordal. sonai-. Samband þeiiTa Katrínar og Eddies er mjög náið. „Það er mikil ást á milli þeima, skilyrðislaus ást, sem er saklaus þangað til aði-ir fara að skilgreina hana á annan hátt og nefna öðru nafni en þau hafa upplif- að hana sjálf, þannig að þessi ást fer að verða flóknari og meiri en hún virðist vera. Eddie er í stöðugri yf- irfærslu tilfínninga sinna yfir á aðra, hann getur engan veginn horfst í augu við - og veit kannski ekki einu sinni sjálfur - hvaða til- finningar hann ber til hennar. Þannig að hann er stöðugt að finna aðrar ástæðm- og önnur rök fyrir því sem hann gerir. Hann missir tökin þegar annai- aðili kemur í spil- ið og hennar ást fer allt í einu að snúast frá honum og yfir á aðra manneskju. vo er Katrín líka að vakna til lífsins sem kona, hann sér hana breytast fyrir augum sínum úr barninu sem skoppar í kringum hann, þjónar honum og elskar hann takmarkalaust, yfir í konu sem vill fara út í lífið, vinna og vera til sem einstaklingur," segir Mai-ta. „Það er samt alveg spurning hvað þetta er, það er látið að því liggja að hann sé búinn að halda henni í hálfgerðri einangrun, hann vill ekki hleypa henni út. Það kemur fram að síðastliðin tvö ár sé þetta búið að bitna á sambandi þeirra Be- atrice. Ef hann hefði leyft Katrínu að fai'a út, ef hún hefði fengið að hitta annað fólk og þar af leiðandi líka aðra karlmenn, hefði hún þá nokkum tíma orðið svona ofboðs- lega háð honum? Hann ki-efst ástar, hann krefst dýrkunar og hann krefst þjónustu, og við fyi-stu sam- keppni þá fríkar hann út,“ segir Guðmundur Ingi. eatrice, eiginkonu Eddies, er hætt að standa á sama um ástandið á heimilinu. Hún ótt- ast það sem hún skynjar á milli fóst- urdótturinnar og eiginmannsins og hvetur hana til að standa á eigin fót- um, taka eigin ákvarðanfr og lifa sínu eigin sjálfstæða lífi. „Það er kannski spuming hvort Beatrice finnst Rodolpho álitlegur tengdason- ur eða hvort hún vill bara losna við Katrínu af heimilinu til þess að fá manninn sinn aftur og bjarga hjóna- bandinu," segir Guðmundur Ingi. Eddie tönnlast á því að Rodolpho sé ekki eðlilegur. Eitt er að hann er ljóshærður og svo syngur hann og dansar og kann meira að segja að sauma. Hann er með öðram orðum listhneigður. „Ef drengur fæðist með svona hár á Ítalíu þá held ég að hann geti ekki verið eðlilegur. Hann hlýtur alltaf annaðhvort að vera settur í einhverja aðstöðu af samfé- laginu eða líta sjálfui- í spegil og hugsa með sér: Eg er ekki eins og allir hinir, annaðhvort er ég fífl eða ég hef einhverja hæfileika sem aðrir hafa ekki. Eg held að hann líti sjálf- ur svo á,“ segir hann. Allt snýst verkið um heiður og mannorð, sem maður ver fram í rauðan dauðann, hvað sem það kostar. Marco, eldri bróðir Rodolphos, er holdi klæddur fulltrái sikileyska samfélagsins. „Hann er svo akkúrat maður; ef Eddie býður þeim að vera og segir að þeir þurfi ekki að borga leigu og þurfi ekki að borga fæði, þá á það að standa, al- veg skilyrðislaust. Hann skilur ekki annað,“ segir Guðmundur Ingi, „ef þú býður eitthvað, þá krefstu einskis í staðinn." „Hið mikilvægasta í leikritinu Horft frá bránni var í mínum huga að leyfa atburðunum að þróast áfram: Miskunnarleysi lífsregln- anna, því í kringum mig fann ég tor- tímandi ójafnvægi milli tilfinningar og dómgreindar. Lífstréð breyttist í kræklótta vafningsjurt," er haft eft- ir höfundinum um verkið í leikskrá. erkið, sem er frá árinu 1956, var fyrst sett á svið hér á landi í Þjóðleikhúsinu haust- ið 1957, þá í þýðingu Jakobs Bene- diktssonar, og fyrir tíu áram var það sett upp hjá Leikfélagi Akur- eyrar. Nú er það leikið í nýtri þýð- ingu Sigurðar Pálssonar. Á síðustu misseram hefur Horft frá bránni verið sýnt á Broadway við miklar vinsældir. „Þetta er ekki bundið neinum ákveðnum tíma, vegna þess að það fjallar um þessar frumtil- finningar sem era alltaf til staðar," segir Marta. „Leikrit sem fjallar um ást í svona margbreytilegum mynd- um hlýtur að vera sígilt,“ segir Guð- mundur Ingi og heldur áfram: „Miller sagði sjálfur að hann hefði aldrei skilið verkið til fullnustu. Það er ofsalega erfítt að komast til botns í því og það er enginn einn flötur á því sem er réttari en ann- ar.“ EINN ÉG SIT OGSAUMA MYIMÐLIST Hafnarborg, Hafnarfirði VEFLIST KAFFE FASSETT Til 8. febrúar. Opið frá miðvikudegi til mánudags frá kl. 12-18. Aðgangs- eyrir kr. 300 KAFFE Fassett er aufúsugestur hinn mesti, enda snjall textílhönn- uður sem heldur sig á þeim stað í þróunarstiganum þar sem hann get- ur bæði unnið hönnunarverkefni fyiir hinn stóra markað og sest nið- ur með gömlum konum við arineld- inn og numið af þeim sjaldgæfar, hefðbundnar og hálfútdauðar að- ferðir. Hann veit sem víst er að til þess að hafa gaman af hlutunum verður maður að halda sjálfum sér í formi, vera vakandi og forðast það sem dæmt er til að gerast fyrr eða síðar; að starfsemina dagi uppi í ópersónulegri fjöldaframleiðslu. Hver man ekki eftir Laura Ashley og mannvænni byggðastefnu henn- ar meðan hún naut krafta sinna og hélt um stjórnvöl fyrirtækis síns? En er á meðan er, og enn er Fas- sett í fullu fjöri, á fleygifart út um allan heim að klippa, sníða, sauma og prjóna. Nú er hann aftur kominn í Hafnarborg, að þessu sinni með bútasaum, og líkt og fyrri daginn er það Storkurinn; hin ágæta prjóna- verslun í Kjörgarði við Laugaveg, sem hefur veg og vanda af kynning- unni. Bútasaumur á sér, eins og flestir vita, langa sögu í Bandaríkj- unum. Vatteraðar bútasaumsá- breiður prýða velflest listiðnaðar- söfn vestanhafs og eitt sinn sagði Bandaríkjamaður mér í bríaríi að þjóðfáni fylkjanna fimmtíu - Stjörn- umar og strípurnar - væri undir töluverðum áhrifum af þessari þjóð- legu iðju. Það fer ekki milli mála að Fassett er mikill smekkmaður á liti. Teppin hanga eftir veggjum salarins á ein- földum, sveigðum stálteinum, svo að þau falla frjálslega eins og tjöld án þess að snerta sjálfa veggina. Það er gaman að skoða öll þau fjöl- mörgu tilbrigði sem hann raðar saman og sjá hve hispurslaust hann gengur til verks. Til dæmis er stjömumynstrað teppi á vegg á jarðhæðinni gegnt stiganum sem gert er úr rifnu og götóttu efni. Slíkir smáhnökrar virðast hvergi spilla ágæti verksins. Sama má segja um ófrágenginn borðdúk, sem lagður er á teborð framan við versl- unarsvæðið. Fassett kemst upp með hæpnari frágang en gerist og geng- ur, enda telur hann sig skapandi listamann en ekki saumakonu. Og þó svo hann gangi óspart í sjóði genginna kynslóða og viðurkenni vandræðalaust skuld sína við hina „óþekktu, amerísku húsmóður" á öldinni sem leið má dást að þrot- lausri elju og brennandi áhuga þessa sísaumandi eldhuga. Halldór Björn Runólfsson BLEIKAR og bláar toppveifur. Illuti af teppi eftir Kaffe Fassett. Bútasaumur, 200 x 169 cm.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.