Morgunblaðið - 22.01.1999, Blaðsíða 52

52 FÖSTUDAGUR 22. JANÚAR 1999
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
GYÐA
GUÐMUNDSDÓTTIR
+ Gyða Guð-
mundsdóttir
fæddist í Reykjavík
21. september 1918.
Hún lést, á Sjúkra-
húsi Reykjavíkur að
n.orgrú 14. janúar.
Foreldrar Gyðu
voru Guðmundur
Grímsson, fisksali í
Reykavík, f. 11. jan-
úar 1889, d. 7. mars
1960, og Guðmund-
ína Oddsdóttir hús-
móðir, f. 28. júní
1888, d. 18. nóvem-
ber 1969. Gyða var
annað barn foreldra sinna en
systkini hennar eru í aldursröð:
Bettý, f. 30. júlí 1914, d. 29. jan-
úar 1990; Sigríður, dó á barns-
aldri; Ágúst, f. 9. desember
1922; Grímur, f. 15. ágúst 1925,
og Sigríður, f. 18. ágúst 1929, d.
19. september 1980.
Gyða giftist 1. október 1937
Inga Guðmundssyni verka-
manni hjá Sælgætisgerðinni
Freyju á Þingeyri við Dýra-
fjörð 1. október 1916, d. 30.
mars 1971 eftir Iangvinn veik-
indi. Foreldrar hans
voru Guðmundur Jó-
hannes Jóhannesson,
f. 20. apríl 1887, d. 2.
maí 1963, og Júliana
Sigurborg Guð-
mundsdóttir, f. 12.
júlí 1889, d. 3. febrú-
ar 1978. Gyða og
Ingi eignuðust tíu
börn. Þau eru: 1)
Birna, f. 4. desember
1937, gift Braga
Bjarnasyni og eiga
þau fimm börn og
ellefu barnabörn. 2)
Guðmundur Ingi, f.
1. maí 1939, kvæntur Sigrúnu
Pálsdóttur og eiga þau þrjú börn
og þrjú barnabörn. 3) Gunnar, f.
24. júní 1940, drukknaði 1. febr-
úar 1973. Gunnar var tvíkvænt-
ur. Fyrri kona Gunnars er Kol-
brún Gunnarsdóttir og áttu þau
þrjú börn og eru barnabörnin
fjögur. Seinni kona Gunnars er
Kolbrún Þorsteinsdóttir. 4)
Skúli, f. 24. nóvember 1941,
drukknaði 5. aprfl 1961. 5) Guð-
mundína, f. 15. janúar 1943, gift
Sævari Reyni Ingimarssyni, sem
drukknaði 1973. Þau eignuðust
tvö börn, síðar eignaðist hún
son með Ólafi Ásgeirssyni. Hún
á tvö barnabörn. 6) Júlíus, f.
15. ágúst 1944, kvæntur Vikt-
oríu Þóru Árnadóttur. Eiga
þau fjögur börn og 2 barna-
börn. 7) Bettý, f. 9. desember
1945, gift Valgarði Reinhards-
syni. Eiga þau þrjú börn og 8
barnabörn. 8) Ástríður, f. 30.
nóvember 1948, gift Magnúsi
Theodorssyni og eiga þau tvö
börn á lffi en einn son misstu
þau barnungan. Þau eiga eitt
barnabarn. 9) Hulda Fríða, f.
29. júní 1950, var gift Guð-
mundi Rúnari Jónssyni og eiga
þau tvö börn. Seinni maður
Huldu er Sigurbjörn Þorleifs-
son og eiga þau tvö börn.
Hulda á tvö barnabörn. 10)
Sigurður, f. 4. desember 1957,
kvæntur Sólrúnu Rögnvalds-
dóttur og eiga þau tvær dætur.
Gyða og Ingi bjuggu öll sín
hjúskaparár í Reykjavík. Með
heimilisstörfum starfaði Gyða
við ræstingar í Bústaðabúðinni
í nokkur ár. Hún hóf störf sem
gangavörður í Breiðholtsskóla
árið 1971 og starfaði þar í 15
ár, þar til hún lét af störfum
fyrir aldurs sakir.
Útför Gyðu fer fram frá Bú-
staðakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Elsku mamma. Okkur börnin þín
langar að kveðja þig með örfáum
oróum. Við munum sakna þess að
haí'a ekki lengur stoð okkar í Hólm-
garðinum. Þar áttum við okkar
heimili síðustu bemskuárin og þú í
fjöratíu og átta ár. Það var aldrei
lognmolla í kringum þig, elsku
mamma, og alltaf mikið um að vera,
bæði í leik og starfí. Þú varst mikill
leiðtogi og kom sá hæfileiki sér
vaialaust oft vel við að stjórna stór-
um og líflegum barnahópi. „Þú
hlærð,“ sagði afí þegar bræðumir
slógust, einu sinni sem oftar,
fí’ammi í kompu og það lýsir betur
en mörg orð þinni léttu lund og
kímni. Þér fannst gaman að spila og
var oft tekið í spil á heimilinu og
kenndir þú bæði okkur og börnun-
um okkar að spila. I lífi þínu hafa
skipst á skin og skúrir, en bæði
gleði og sorg mættir þú með
óbilandi æðraleysi og bjartsýni og
gafst okkur gott veganesti með for-
dæmi þínu. Eftir að við fóram að
heiman og stofnuðum okkar eigin
heimili, gátum við leitað til þín eftir
aðstoð við uppeldi og heimilisstörf,
þegar mikið lá við. Þá mættir þú
með bankarann og tókst til hendinni
eins og þér einni var lagið.
Það var þér og okkur öllum mikið
áfall þegar þú veiktist fyrst fyrir
nokkram árum. En með lífsgleði
þinni og bjartsýni tókst þér að sigr-
ast á þeim veikindum, ekki aðeins
einu sinni heldur aftur nokkram ár-
um síðar. En undanfarið ár hefur
þér hrakað mikið og hratt og það
hefur verið erfítt að sjá þig svona
veikburða og lasna. Elsku mamma.
Nú hefur þú fengið hvíldina sem þú
varst farin að þrá undir það síðasta.
Minningamar um liðna atburði
era óteljandi en minning þín lifir
áfram og við gleymum þér aldrei.
Okkur langar að kveðja þig með
hluta úr ljóði Huldu skáldkonu,
„Segðu það móður minni“.
Fljúgðu heira,
heim yfir hrannageim,
lítinn bæ
langt frá sæ
laugaðu í dögg og blæ,
sumardögg og svalablæ.
Móðir mín þar sefur,
morgunljósið vefur
enni hennar, brjóst og brár,
blítt og rótt hún sefur,
hún sem þúsund hefur
hlotið tregasár,
allt þó öðrum gefur:
ástarbros og tár,
lífoggleði,
ljúfu geði,
krafta og æviár.
Meðan tárið tefur
tært á rósarkinn,
láttu blakta um ljórann inn
ljósa sumarfeidinn þinn;
henni segðu harminn minn.
Löngun mína
láttu skína
líkt og geisla um gluggann inn.
Enn þá man ég æsku mína,
engu blómi skal ég týna.
(Hulda skáldkona)
Guð blessi þig elskan.
Börnin.
Með þessu versi vil ég kveðja
tengdamóður mína.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Takk fyrir góðar stundir við eld-
húsborðið í Hólmgarðinum. Hvíl þú
í friði.
Sigrún Pálsdóttir.
Það var að morgni 14. janúar að
ég fékk fregnir af því að hún amma
Gyða væri látin. Hún var búin að
vera veik og síðustu vikurnar var
hún búin að vera ansi slöpp á milli,
og síðustu tvo dagana hrakaði henni
og ákvað ég að fara til hennar dag-
inn áður en hún fór, og er ég mikið
fegin því að hafa fengið að kveðja
hana þá. Hún var á milli svefns og
vöku en samt sagði hún við mig:
„Ert þetta þú þarna?“ Ég vissi ekki
hvort hún þekkti mig en hún sagði
svo nafnið mitt og það gaf mér al-
veg ofsalega mikið. Takk fyrir það,
elsku amma mín.
Hún amma Gyða var kjamakona,
+
Afi okkar, tengdafaðir og langafi,
ÁRMANN JAKOBSSON,
fyrrverandi bankastjóri,
Skólavörðustíg 23,
andaðist á Sjúkrahúsi Reykjavíkur fimmtudaginn 21. janúar.
Bergljót Njóla Jakobsdóttir,
Ármann Jakobsson,
Sverrir Jakobsson,
Katrín Jakobsdóttir,
Hildur Svavarsdóttir,
Ásta Svavarsdóttir,
Ingibjörg Svavarsdóttir,
Signý Thoroddsen,
Ingibjörg Egilsdóttir
og langafabörn.
+
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móöir og amma,
ÁSA JÓNA ÞORSTEINSDÓTTIR
frá Kálfárvöllum,
til heimilis á Valbraut 9,
Garði,
andaðist á Sjúkrahúsi Keflavíkur að morgni
miðvikudagsins 20. janúar.
Útförin fer fram frá Útskálakirkju mánudaginn 25. janúar kl. 14.00.
Walter Borgar,
Þorsteinn Á. Waltersson, Sigríður Þ. Þorleifsdóttir,
Ósk Waltersdóttir, Óskar F. Snorrason,
Eirikur Waitersson, Sigrún Jónasdóttir,
Anna Borg Waltersdóttir,
Ásgrímur Stefán Waltersson
og barnabörn.
hún ól tíu börn og eru átta enn á lífi,
tvo drengi missti hún af slysföram
og afa missti hún einnig árið 1971.
Hún amma sagði alltaf að ég mundi
slá hana út í barneignum en það er
erfitt að feta í fótspor hennar svo ég
játa mig sigraða. Það eru ekki
margir sem geta fetað í fótspor
hennar en hún átti 67 afkomendur
og sagt var að afi hefði hætt að fara
í göngutúra með henni þegar barna-
hópurinn var orðinn þannig að afi
var með kerru, amma með vagn og
kúluna út í loftið og fleiri börn að
ganga með, en nákvæmlega á tutt-
ugu árum komu tíu börn.
Hún var búin að búa ein síðan afi
dó og líf hennar og yndi var að spila
og hekla, og eru ófáir sem eiga ynd-
islegar hannyi'ðir eftir hana. Fyrir
u.þ.b. tuttugu árum var ég alltaf að
selja fyrir hana húfur sem hún
gerði, ég gekk hús úr húsi og það
þótti mér ofsalega gaman.
Á sunnudögum hér áður komu
allir saman í Hólmgarðinum, ungir
sem aldnir, og þá var oft mikið fjör
og margar buxurnar snjáðar af því
að vera búnar að renna í stiganum
allan daginn en það var besta ef
ekki eina leikfangið þá. Þegar
mamma mín fór á fæðingardeildina
þegar ég var þriggja ára fékk ég að
vera hjá ömmu og var hún ennþá að
stríða mér á því að ég vildi alltaf fá
að hringja í vin minn sem bjó þá í
sama húsi og ég á Reynimelnum.
Ég man sérstaklega eftir klukk-
unni í stofunni sem hélt fyrir mér
vöku þegar ég svaf stundum hjá
ömmu því hún hringdi á hálftíma
fresti þegar ég svaf í sófanum í stof-
unni.
Alltaf var gaman að fá ömmu
Gyðu í heimsókn til okkar, hvort
sem var til að borða og spila eða í
afmæli til okkar. Hún kom oft í mat
til mömmu og pabba um helgar og
var okkur börnunum þá oft boðið
með.
Guð geymi þig, elsku amma
Gyða.
Ásta Kristín.
Mig langar í fáeinum orðum að
kveðja hana ömmu mína Gyðu Guð-
mundsdóttur.
Það var alltaf gaman að koma í
Hólmgarðinn og spjalla við ömmu.
Hún sagði mér fréttir af ættingjum
og sögur af prakkarastrikum pabba
og systkina hans þegar þau voru lít-
il. En það sem er mér minnisstæð-
ast um ömmu er þegar ég bjó hjá
henni í þrjár vikur þegar foreldrar
mínir fóra til Flórída. Við styttum
hvor annarri stundirnar yfir spilum.
Það sem mér fannst alltaf svo skrít-
ið var að hún hafði kartöfluflögur
með lambakjötinu.
Á meðan ég var hjá henni fékk ég
botnlangakast ömmu til mikillar
mæðu, en amma og Hólmfríður
tóku þessu með jafnaðargeði.
Draumurinn minn rættist sem var
að fá að fara í sjúkrabíl upp á spít-
ala og var amma á inniskónum mér
við hlið. Allt fór þetta vel að lokum
og var þetta ævintýrið okkar ömmu.
Elsku amma, ég sakna þín mikið
en núna ertu hjá Inga afa og öllum
hinum sem þér þykir vænt um.
Vertu bless, amma mín.
Bryndís.
Elsku amma, það er skrýtið til
þess að hugsa að þú sért ekki leng-
ur meðal okkar. Það er af svo ótal-
mörgu að taka og innstæðan svo
stór í minningarbankanum sem við
eigum um þig. Þú varst sterk kona
með mikinn persónuleika, þú geisl-
aðir af lífsgleði og hafðir einstakan
léttleika. Þú varst heldur engin
venjuleg amma, þú varst eiginlega
eilífðaranglingur.
Manstu allar stundirnar í Gyðu-
gangi í Breiðholtsskóla, allar húf-
urnar sem við seldum íyrir þig, all-
ar heimsóknirnar í Svíþjóð og öll
spilin sem við spiluðum. Alltaf
hélstu að þú værir að fá síðasta
permanentið. Manstu hvað þú varst
forvitin, það var ekki hægt að gefa
þér jólagjöfína fyrr en kl. sex á að-
fangadagskvöld.
Við tengdumst órjúfanlegum
böndum. Okkar fyrstu
bernskuminningar tengjast þér
flestar á einn eða annan hátt. Árum
saman liðu aldrei margir dagar án
þess að þú rækir inn nefið. Osjaldan
hljópstu undir bagga með pabba og
mömmu og fóstraðir okkur systkin-
in í lengri eða skemmri tíma. Það
var okkur því öllum ómetanlegt að
þín síðustu jól skyldir þú dveljast
hjá foreldrum okkar.
Amma, þú varst alveg einstök
kona, enda þurfti sterk bein til að
ala upp tíu fjörug böm við kröpp
kjör þar sem eitt skeiðið tók við af
öðru.
Elsku amma, nú kveðjum við þig.
Um leið erum við stolt af því að hafa
átt ömmu eins og þig. Nú ertu kom-
in til afa, Lárasar Inga og allra
hinna og þar líður þér örugglega
vel. Megi minningin um þig lifa.
Guð blessi þig.
Erla og Gunnar.
„Ert þetta þú, nafna mín?“ Með
þessum orðum var amma vön að
taka á móti mér þegar ég kom að
heimsækja hana í Hólmgarðinn.
Þangað var alltaf gott að koma. Á
hverjum sunnudegi þegar ég var
barn hittist fjölskyldan hjá ömmu.
Við frændsystkinin dunduðum okk-
ur við að skoða myndaalbúmin
hennar ömmu á meðan fullorðna
fólkið tók í spil. Amma var mikil
spilakona, kenndi mér marías og ég
man að þau voru ófá skiptin sem
hún leyfði mér að vinna svo ég færi
ekki að gráta. En í þessum mlaum
var manni ekki sýnd nein miskunn
þegar líða tók á. Þegar fjölskyldan
stækkaði hættu þessar sunnudags-
ferðir og samverustundirnar færð-
ust inní eldhús yfir kaffiglasi. Þar
var margt rætt, það var fátt sem
amma vissi ekki eða lét fram hjá sér
fara, hún hafði ótrúlegt minni. Oft
var mikið hlegið þegar hún var að
segja sögur af pabba litlum, sögur
af Inga afa, pabba sínum og
mömmu eða skemmtilegar frásagn-
ir af hinu og þessu. Hún vissi líka
allt um „ástartruflanir" (eins og hún
kallaði það) unga fólksins í fjöl-
skyldunni, hverjar væru óléttar eða
hverjir væra að skiija. Stundum var
þetta það fyrsta sem maður heyrði
af þegar maður spurði frétta: „Nei,
Gyða mín, nú er fátt að frétta, eng-
inn óléttur eða skilinn." Amma
Gyða var nefnilega mikill húmoristi.
Hún átti til að vera einstaklega orð-
heppin og stundum nokkuð orð-
hvöss.
Amma var falleg kona, alltaf vel
til höfð og glæsileg. Ég furðaði mig
einu sinni á því af hverju hún væri
að hafa fyrir því að mála sig. Jú, við
vorum bara að fara í Hagkaup. En
hún hafði svar við því eins og öðru.
Hún ætlaði ekki að líta út eins og
drusla ef hún skyldi detta niður í
búðinni.
Amma, þú varst einstök kona og
um persónu þína er til fjöldinn ailur
af lýsingarorðum en fá segja allt
sem mig langar að segja um þig.
Það er svo margs að minnst.
Elsku amma, takk fyrir allt sem
þú gafst mér. Ég mun varðveita
minningu þína og ég minnist þín
með söknuði.
Þín nafna,
Gyða Guðmundsdóttir.
Elsku amma, við viljum fá að
kveðja þig með nokkrum orðum og
þakka fyrir aliar góðu stundirnar
sem við áttum með þér.
Það var alltaf glatt á hjalla í
Hólmgarðinum og eigum við eftir
að sakna þess að geta ekki komið
þangað. Þegar við vorum lítil var
það fastur liður að fjölskyldurnar
hittust á sunnudögum hjá þér.
Þetta var eins og á ættarmóti, slík-
ur var fjöldinn. Þið fullorðna fólkið
tókuð í spil en við krakkarnir lékum
okkur í norðurherberginu, renndum
okkur niður stigann eða skoðuðum
myndaalbúm. Við höfum oft talað
um það hversu þolinmóð þú varst að
hafa okkur öll hjá þér þessa sunnu-
daga, sjálf búin að ala upp tíu börn.
Þrátt fyrir þennan gestagang, sem
var þitt líf og yndi, munum við
aldrei eftir heimili þínu öðruvísi en
snyrtilegu og fínu. Sjálf varst þú
ætíð vel til höfð, í kjól eða pilsi, hár-
ið vel greitt og neglurnar langar og
vel snyrtar.