Morgunblaðið - 03.02.1999, Qupperneq 45

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 3. FEBRÚAR 1999 45
Dýraglens
Grettir

BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sírai 569 1100 • Símbréf 569 1329
Islandspóstur
mismunar lands-
mönnum í þjónustu
Frá Magnúsi Óskarssyni:
ÞAÐ voru heldur kaldar jólakveðj-
urnar, sem bárust frá Islandspósti
inná heimili fólks á póstþjónustu-
svæði 560 nú fyrir hátíðarnar, er
þetta ríkisrekna einokunarhlutafé-
lag tilkynnti fólki á svæðinu að póst-
húsið í Varmahlíð yrði einungis opið
almenningi eftir hádegi frá áramót-
um og fram á vor, en þá byrjar
ferðamannatíminn! Hins vegar hefir
pósthús þetta verið opið bæði fyrir
og eftir hádegi fram til þessa.
Margar þjóðir í einu
landi, eða hvað?
Því verður varla trúað, að opin-
bert fyrirtæki, sem nýtur engrar
samkeppni, en veitir jafn nauðsyn-
lega þjónustu og Islandspóstur,
komist upp með jafn gróflega mis-
munun og hér um ræðir. Og það
innan sama sveitarfélags, en mér er
ekki kunnugt um, að loka eigi póst-
húsinu á Króknum frá áramótum og
fram á vor. Er þetta háttalag ís-
landspósts kannski ein af mörgum
sönnunum þess, að á Islandi býr
fleiri en ein þjóð; og ennfremur að
mismunandi lög og reglur eigi að
gilda um hverja þeirra?
Ótrygg framtíð
Það er búið að hlutafjárvæða
póstinn, en enn sem komið er hefir
hann hvorki verið einkavæddur né
einkavinavæddur. Hvað verður,
þegar því er lokið? Mun pósthúsið í
Varmahlíð bara vera opið einn til
tvo klukkutíma á dag, eða í mesta
lagi þrjá, af því að þrír er heilög
tala? Þetta ráðslag allt saman hjá
íslandspósti leiðir hugann að því,
sem gerst hefir víða erlendis, þegar
opinber fyrirtæki, sem ekki eru í
samkeppni, hafa verið einka- og
hlutafjárvædd, en þá hefur raunin
iðulega orðið sú, að þjónustan við al-
menning hefir versnað, kjör
óbreytts starfsfólks orðið lakari, en
laun yfirmanna hækkað að miklum
mun samfara háum kröfum eigenda
um arðsemi. Gæti nokkuð slíkt hent
varðandi Islandspóst? Spyr sá sem
ekki veit. En hvað sem öðru líður þá
er þessi ráðstöfun íslandspósts til
óhagræðis bæði fyrir einstaklinga
og fyrirtæki á svæðinu og fráleitt til
þess fallin að gera það þjónustu-
vænna eða byggilegra nema síður
sé.
Hnekkjum óréttlætinu
Ég trúi því ekki fyrr en ég tek á
því, að pósturinn verði látinn kom-
ast upp með að mismuna lands-
mönnum í þjónustu. Hvar er nú
jafnréttisregla stjómarskrárinnar?
Gildir hún ef til vill ekki um lýðinn í
hinum dreifðu byggðum? En hvað
sem öðra líður er hér á ferðinni
kærkomið tækifæri fyrir þingmenn,
prófkjörskandídata og sveitarstjórn
í sameinuðu sveitarfélagi í Skaga-
firði til að sýna mátt sinn og megin
og láta nú ekki deigan síga fyrr en
þessari óhæfu hefir verið hnekkt, þó
svo að leggja þurfi málið fyrir hæst-
virtan ráðherra póst- og samgöngu-
mála. Og ef það dugir ekki til má ef-
laust skjóta málinu til umboðs-
manns Alþingis eða jafnvel alla leið
til Brassel. Það hefir áður verið
gerí á íslandi með góðum árangri,
þegar opinberir aðiljar hugðust
brjóta rétt á þegnum landsins.
MAGNÚS ÓSKARSSON,
Sölvanesi, Skagafirði.
Ferdinand
Smáfólk
Ég kemst aldrei til að lesa bókina Ég byrjaði að lesa hana, en ég Hvaða bók?
sem við áttum að lesa í jólaleyfinu... skildi liana ekki...
100 prósent endur-
greiðsla tannréttinga
Frá Höllu Magnúsdóttur:
BREIÐ bros heitir félag aðstandenda
bama með skarð í vör og/eða góm.
Félagið var stofnað í nóvember 1995.
Aðal markmið félagsins er fræðsla og
stuðningur við aðstandendur en
einnig ýmis réttindamál. Núna eram
við að berjast fyrir 100% endur-
greiðslu fi-á Tryggingastofnun ríkis-
ins vegna tannréttingakostnaðs
barna sem fædd eru með skarð í vör
og/eða góm. Lengi vel voru tannrétt-
ingarnar endurgreiddar að fullu, en
árið 1997 var reglum breytt þannig að
endurgreiðsluhlutfallið varð 65-75%.
Öll börn sem fæðast með skarð í
vör og/eða góm þurfa á mjög um-
fangsmiklum tannréttingum að
halda. Gera má ráð fyrir að heildar-
kostnaður á hvern einstakling sé á
bilinu 1,5-2 millj. Kostnaður foreldra
getur því verið 500.000-750.000 kr.
Foreldrar eru því að streða í
auka/yfirvinnu um kvöld og helgar í
stað þess að eiga góðar stundh’ með
fjölskyldunni. Þvílíkt óréttlæti.
Hvers eiga bömin að gjalda ef for-
eldrar þeirra eru ekki hátekjufólk?
Nógir eru erfiðleikar og áhyggjur í
kringum tíu, jafnvel fleiri, skurðað-
gerðir sem bömin fara í með tilheyr-
andi sjúkrahúsinnlögnum og vinnu-
tapi foreldra þó ekki bætist við fjár-
hagsáhyggjur vegna tannréttinga-
kostnaðar. Oft þurfa þessi börn
einnig talkennslu og mai’gar heim-
sóknir til háls-, nef- og eyrnalækna.
Þar sem einungis um 10 börn fæð-
ast með þennan galla hér á landi á
ári getur þetta ekki verið mikill
aukakostnaður fyrir hið opinbera, en
hefur allt að segja fyrir okkur for-
eldra barna fæddra með skarð í vör
og/eða góm. 100% endurgreiðslu,
takk fyi’ir.
HALLA MAGNÚSDÓTTIR,
ritari Breiðra brosa,
Álfholti 30, Hafnarfirði.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.