Morgunblaðið - 19.05.1999, Blaðsíða 63

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 19. MAÍ 1999 63 ;
FÓLK í FRÉTTUM
Stórsveit Reykjavíkur með tónleika í Iðnó
Með þetta
allt á hreinu
í KVÖLD hefjast tónleikar kl. 21 í
Iðnó þar sem Stórsveit Reykjavíkur
mun ieika undir stjórn Bandaríkja-
mannsins Greg Hopkins, sem einnig
mun leika einleik á trompet.
„Það er mikill fengur í því að fá
svona mann til að vinna með okk-
ur,“ segir Sæbjörn Jónsson, fram-
kvæmdastjóri Stórsveitarinnar og
aðalhljómsveitarstjómandi. „Hann
er mjög þekktur í djassheiminum.
Það fékk enginn að spila með
Buddy Rich eins og hann, nema
vera meðal þeirra allra bestu.“
Djass alla ævi
„Hversu lengi ég hef verið í
djassinum? Guð minn góður! Eg
hef hlustað á djass síðan ég man
eftir mér,“ segir Greg. „Pabbi átti
stórt plötusafn og við hlustuðum á
það allt aftur og aftur. Ég lærði svo
að spila á trompet þegar ég var
átta ára, og byrjaði að leika í stór-
sveitum þegar ég var tólf eða
þrettán ára. Það var mjög vinsælt
á þeim tíma, seint á sjötta áratugn-
um. Ég er alinn upp í Detroit
Michigan, þar var alltaf mikið um
dansbönd og ég var alltaf að spila.
Lög Glenn Millers, Tommy Dors-
ey, Count Basey, Duke Ellington,
alla þessa gæja.
í menntaskóla byrjaði ég að út-
setja lög. Ég sat tímunum saman
við píanóið og fann góða hljóma. I
háskólanum var hins vegar ekki
djassdeild, svo ég varð að læra
klassíska tónlist. En við komum
okkur upp dansbandi svo ég gat
haldið áfram að útsetja fyrir það.
Seinna lék ég í stórsveitum hjá
Buddy Rich og líka Woody Herman
í einhvem tíma. Ég spilaði hjá Stan
Kenton í viku en hætti, mér fannst
hann leiðinlegur.“
- En var ekki Buddy Rich brjál-
aður skaphundur sem otaði byssu
að fólki ef honum mislíkaði spila-
mennskan þeirra?
„Jú, hann var býsna skapstór og
margir sögðu hann brjálaðan, en
okkur kom bara vel saman. Ég spil-
aði með bandinu hans í tvö og hálft
ár. Honum líkaði það sem ég gerði
og mér líkaði það sem hann gerði.
Það var fínt.“
íslendingar eru góðir
tónlistarmenn
Greg flutti síðan til Boston, þar
sem hann stjómar mörgum böndum
Morgunblaðið/Ásdís
GREG Hopkins á æfingu með Stórsveit Reykjavíkur.
af öllum stærðum og gerðum, spilar
á trompet í annarra manna hljóm-
sveitum, auk þess að kenna við
Berklee-tónlistarháskólann þar í
borg.
„Það er mjög gaman að koma til
íslands til að vinna með Stórsveit-
inni, því margir hljóðfæraleikar-
anna stunduðu nám í Berklee. Ég
man vel eftir andlitunum. Bassa-
leikarinn og allir saxófónleikararnir
vora þar. Var það ekki? Jú, ég man
eftir þeim. Allir íslensku nemend-
urnir hafa alltaf verið mjög góðir
hljóðfæraleikarar. Bæði Eiríkur
Öm Pálsson og Veigar Margeirs-
son vora trompetnemendur mínir,
báðir alveg frábærir tónlistar-
menn.“
Greg ferðast um allan heim sem
kennari, fyrirlesari, útsetjari og
trompetleikari.
„Mér finnst ég mjög heppinn að
fá að koma inn í bönd og fá að spila
með góðum tónlistarmönnum.
Stórsveit Reykjavíkur er mjög
góð. Þeir era með þetta allt á
hreinu, hafa fullan skilning á því
sem þeir era að gera, og nógu góðir
til að glíma við þessa dagskrá, sem
er mjög erfið.“
- Hvað fáum við að heyra á tón-
leikunum í kvöld?
„Við flytjum aðallega útsetningar
og lög eftir sjálfan mig, bæði ný og
gömul. Ég vona að ég hafi verið
beðinn að koma hingað til þess.
Þetta er öðravísi tónlist sem þarfn-
ast líkamlegra átaka, og felur í sér
vissa áskoran. Og þar sem Duke
Ellington hefði orðið 100 ára í sein-
ustu viku, leikum við hálftíma Ell-
ingtonsvítu. Ég er viss um að fólk á
eftir að skemmta sér mjög vel í
kvöld,“ sagði hinn líflegi Greg Hop-
kins að lokum.
QUARASHI í góðu formi. Þétt keyrsla hjá Sölva . Ljósmynd/Björg Sveinsdóttir
og Steini, Hössi og Dj Dice voru allir í góðu formi. MINUS er ein af efnilegustu sveitum landsins.
Neðanjarðar á Thomsen
TOMLIST
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
TROÐFULLT var á Thomsen á tónleikunum eins
og sjá má af meðfylgjandi mynd.
Tónlcikar
MÍNUS OG QUARASHI
Tónleikar Mínus og Quarashi í kjall-
ara Kaffí Thomsen sl. föstudags-
kvöld. Á efri hæðinni spiluðu Mar-
eir og Róbert á plötuspilara og
skar Guðjónsson blés í saxófón.
KAFFI Thomsen er í flestu fyr-
irtaks staður fyrir tónleikahald,
ekki síst eftir að kjallarinn var tek-
inn undir slíkt; þar er umbúnaður
allur frábær til að skapa neðanjarð-
arstemmningu og hljómburður
ágætur, svo framarlega sem menn
standi sem næst hljómsveitinni. Að-
ur en að því var komið síðastliðinn
fóstudag sáu þeir Margeir, Róbert
og Óskar um að hita viðstadda upp.
Skemmtileg samsetning, enda eru
þeir ólíkir plötusnúðar, Margeir og
Róbert, í mjög ólíkum taktpæling-
um, og Óskar sá síðan um að hnýta
lausa enda og gefa rétt yfirbragð. Á
köflum duttu þeir úr sambandi hver
við annan, enda leikið af fingram
fram, en á milli komu góðir inn-
blásnir kaflar þar sem þeir náðu
samhljóman og stemmningu.
í kjallaranum var allt önnur gerð
stemmningar í uppsiglingu er leið
fram yfir miðnætti. Mínus-félagar
era með efnilegustu hljómsveitum
nú um stundir og sýndu á sér flest-
ar sínar bestu hliðai’. Mest gaman
er af Mínusi að hafa þegar liðs-
menn sveitarinnar sleppa fram af
sér beislinu, brjóta upp rokkfras-
ana og keyrsluna með tilbreytingu
í takti og hraða. Inn á milli eru frá-
bær lög sem gaman verður að
heyra af plasti; vonandi er ekki
langt í að sveitin sendi frá sér
skífu.
Quarashi hefur verið í löngu fríi
en greinilega nýtt það vel, allar raf-
hleðslur í botni og mikið af nýjum
hugmyndum. Hljómsveitarlið var
áberandi meðal áheyrenda, til þess
komið að kanna samkeppnina, eða
kannski bara að skemmta sér.
Pimm ný lög voru kynnt þetta
kvöld, tvö þau fyrstu framúrskar-
andi tilraunamennska sem hrærir
saman þungri brotakenndri hryn-
skipan og dægilegum laglínum.
Þriðja lagið var ómótað, en þau tvö
sem ótalin era vora og bráðgóð.
Stemmning er áþekk í nýju lögun-
um og þeim gömlu, en þau í öllu
ferskari; mikið í gangi. Sölvi keyrði
sveitina áfram af mikilli einbeit-
ingu, Steini og Hössi voru venju
fremur sprækir og Dj Dice í frá-
bæra formi.
Árni Matthíasson
Beðið
frum-
sýningar
AÐDÁENDUR Stjörnu-
stríðsmyndanna hafa marg-
ir hverjir tjaldað fyrir utan
kvikxnyndahús í Hollywood
þar sem þeir bíða þess að
farið verði að selja miða á
nýjustu myndina „Star
Wars Episode One: The
Phantom Menace“. Hinn
ellefu ára gamli Eric
DePre frá Chicago heim-
sótti Ijaldbúðirnar er 12
dagar voru til frumsýning-
ar en 16. maí verður mynd-
in sýnd í útvöldum kvik-
myndahúsum og mun allur
ágóði þeirra sýninga renna
til góðgerðamála. Hinn 19.
verður hún svo frumsýnd
um öll Bandaríkin.
MYNDBÖND
Ovenjuleg '
og áhrifarík
Buffalo 66_____________
Drama
Framleiðandi: Chris Hanley. Leik-
stjóri: Vincent Gallo. Handrit:
Vincent Gallo og Alison Bagnall. Að-
alhlutverk: Vincent Gallo, Christina
Ricci, Anjelica Houston og Ben Gazz-
ara. (105 mín) Bandaríkin. Skífan.
Bönnuð börnum yngri en 16 ára.
BILLY Brown (Vincent Gallo)
hefur ekki átt sjö dagana sæla síðan
hann fæddist í Buffalo árið 1966. Ný-
búið er að hleypa
honum úr fangelsi
eftir fimm ára af-
plánun og tilveran
hvílir þungt á
herðum hans. Áð-
ur en Billy leggur í
það erfiða verkefni
að heimsækja for-
eldra sína rænir
hann bláókunnugri
stúlku (Christina Ricci) og skipar
henni að þykjast vera eiginkona sín.
Stúlkan reynist hin indælasta og '
brátt takast með þeim nánari kynni.
Þessi frumraun hins unga kvik-
myndagerðarmanns og leikara,
Vincent Gallo er vönduð, jarðbundin
og hlaðin lífsreynslu. Þar vinnur
Gallo að hluta til með eigin reynslu
af erfiðum fjölskylduaðstæðum sem
skilar sér inn í kvikmyndina af mikl-
um þunga. Sagan er engu síður upp-
full af kímni og afburðaleikarar
gæða persónur hennar lífi og fyll-
ingu. Þá kallar leikstjórinn fram
sterk áhrif með óvenjulegri notkun
kvikmyndatækninnar, ekki síst þar
sem um miðlun hugsana og minn-
inga aðalpersónunnar er að ræða.
„Buffalo 66“ er óvenjuleg og áhrifa-
rík kvikmynd sem unnendur góðra
kvikmynda ættu ekki að láta fram
hjá sér fara.
Heiða Jóhannsdóttir
Besson
í bílaleik
Leígubíll
(Taxi)______________________
Spennumynd
★y2
Framleiðendur: Luc Besson og
Laurent Petin. Leikstjórar: Gérard
Krawczyk og Gérard Pirés. Handrits-
höfundur: Luc Besson. Kvikmynda-
taka: Jean-Pierre Sauvaire. Aðalhlut-
verk: Samy Naceri og Frédéric Di-
efenthal. (85 mín.) Frakkland. Háskóla-
bíó, aprfl 1999. Bönnuð innan 16 ára.
DANIEL er besti ökumaðurinn í
Marseiiles. Fram til þessa hefur
hann ekið skellinöðra í starfi sínu
sem flatbökusend-
ill en nú hefur
hann fengið lang-
þráð leigubílaleyfi í
hendumar. Gl-
annaakstur Dani-
els vekur brátt
áhuga lögreglu-
þjónsins Emilien,
sem fær hann til að
aðstoða sig við leit-
ina að alræmdum bankaræningjum.
Fransld leikstjórinn Luc Besson er
vel þekktur fyrir stílfærðar og vand-
aðar kvikmyndir. Því er ástæða til að
vara Besson-unnendur við öllum
væntingum í þá áttina í garð myndar-
innar sem hér er til umræðu. Þetta
er fremur metnaðarlítil spennumynd
með sérfrönskum húmor, sem drífur
ekki sérlega langt. Handritið er ekki
upp á marga fiska en gæti höfðað
sterkt til bfladellufólks. Reyndar
liggur eini raunverulegi metnaður
myndarinnar í kappakstursatriðum
sem eru öll hin flottustu. En þegar á
heildina er litið virðist sem einhver
gelgja hafi gripið Besson og félaga og
hún leitt af sér þessa óáhugaverðu
mynd.
Heiða Jóhannsdóttir