Morgunblaðið - 25.08.1999, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 25. ÁGÚST 1999
Þegar beiðni kom um bráða innlögn
sjúklings átti læknakandidatinn að
taka erindinu vel og draga ekki í
efa mat læknisins sem skoðaði
sjúklinginn í heimahúsi. Deildin
undir forystu Olafs starfaði í nán-
um tengslum við samfélagið og
þjónaði íbúunum nokkuð á annan
veg en menn höfðu vanist syðra. Til
dæmis tíðkaðist að bjóða langveik-
um sjúklingum hvíldarinnlagnir í
afmarkaðan tíma, oftast að sumar-
lagi. Áleit Ólafur með réttu að þetta
ráðslag gæti lengt þann tíma sem
sjúklingurinn nyti umönnunar fjöl-
skyldu sinnar heima.
í návist Ólafs Sigurðssonar
glímdu menn gjarnan við lífsgát-
una. Hann kenndi mörgum að meta
gildi góðra dæmisagna. Að loknum
morgunstofugangi á lyflækninga-
deildinni var sest að kaffiborði á
veröndinni sem vissi í suðurátt. Þá
spunnust gjarnan skemmtilegar og
líflegar samræður. Lét Ólafur við-
mælendur sína njóta þess hversu
víða hann var heima, hvort sem
ræddar voru bókmenntir, heim-
speki eða uppeldisfræði. Jafnvel
gat hann frætt viðstadda um
hreyfla fiugvélarinnar úr Reykjavík
sem sást út um gluggann koma til
lendingar. Þótt morgunkaffið á ver-
öndinni gæti dregist á langinn
vegna ákafra umræðna kom það ör-
ugglega ekki niður á afköstum og
gæðum lækninga á deildinni.
Ekki fór framhjá neinum sem til
Ólafs þekkti að hann var vel giftur.
Þau Ánna höfðu það til siðs að
bjóða sérhverjum læknakandidat
ásamt fjölskyldu til málsverðar
heima hjá þeim. Þar leið gestunum
vel í andrúmslofti gestrisni, hlýju
og höfðingsskapar. Þar var viðmæl-
endum sýndur sannur áhugi, upp-
runi kannaður og ættir raktar til
hlítar.
Við erum þakklátir fyrir að hafa
átt samleið með Ólafi Sigurðssyni.
Hans mun lengi minnst sem far-
sæls læknis og brautryðjandans í
lyflækningum á Fjórðungssjúkra-
húsinu á Akureyri. Ekki síst verður
hann ógleymanlegur þeim mörgu
læknum sem á unga aldri nutu
kennslu og leiðsagnar þessa íhug-
ula, fróða og víðsýna gáfumanns.
Við vottum eiginkonu Ólafs Sig-
urðssonar, bömum hans og öðrum
aðstandendum dýpstu samúð.
Bi-ynjólfur Ingvarsson,
Ólafur Hergill Oddsson,
Sigmundur Sigfússon.
Ólafur Sigurðsson, yfirlæknir
lyflækningadeildar Fjórðungs-
sjúkrahússins á Akureyri, var um
margt sérstakur maður. Hann var
mjög svipsterkur, hógvær og hæg-
látur en virðulegur í framkomu. Þó
að hann væri víðlesinn og marg-
fróður var honum fremur stirt um
mál, en skrifaðar ræður hans, er-
indi og greinar mjög vel fram sett-
ar, fróðlegar og á mjög vandaðri ís-
lensku.
Þótt fullyrða megi að hann hafi
verið kennari af guðs náð sem
læknanemar sóttust eftir að fá að
njóta var hann einnig mjög næmur
og nærgætinn læknir sem lét sér
afar annt um sjúklinga sína.
Kennsluaðferð hans einkenndist af
hógværð svo að nemandanum gat
fundist hann spyrja nemandann
eins og sá sem minna vissi. Lækna-
nemar sóttust eftir að læra hjá hon-
um greiningu sjúkdóma með viðtali
og skoðun, læknislist, enda lauk
hann sémámi áður en tæknilækn-
ingar hófust að nokkru marki.
Hann gerði ekki víðreist eftir að
hann hóf störf heima. Þess í stað
hélt hann kunnáttu sinni við og
bætti með reglubundnum, miklum
lestri vandaðra tímarita og læknis-
fræðibóka. Fáa lækna held ég bet-
ur hafa sinnt símenntun sinni með
lestri fræðabóka og tímarita en
hann.
Ólafur Sigurðsson var fyrsti sér-
fræðingur í lyflækningum sem
starfaði utan Reykjavíkur og varð
yfirlæknir lyflækningadeildar
Fjórðungssjúkrahússins á Akur-
eyri er hún tók til starfa 1954 og til
starfsloka vegna aldurs. Hann naut
alla tíð mikils álits starfsbræðra
fyrir góða kunnáttu, alúð og færni í
starfi. Ólafi var afar lagið að vinna
traust sjúklinga enda voru tilfinn-
ingaleg og geðræn vandamál hon-
um afar hugleikin, svo að segja má
að hann hafi verið ekki síðri geð-
læknir en lyflæknir. Eitt sinn sagði
maður mér þá sögu af alúð og um-
hyggju Ólafs í sinn garð að hann
hefði verið búinn að skoða sig og
rannsaka mikið og hann því búist
við að verða sendur heim, en þá
hefði Ólafur sagt: „Nei, komdu aft-
ur í fyrramálið, ég ætla að hugsa
um þetta í nótt.“ Ókunnugt er hvert
orðaval Ólafs var í raun og veru, en
sjúklingurinn skildi hann svona og
þótti hámark umhyggju og áhuga
að læknirinn ætlaði að vaka heila
nótt við að leysa vandamál hans.
Stjórnunai-aðferðir Ólafs Sig-
urðssonar einkenndust af hógværð
en festu. Við fundum ekki fyrir því
dags daglega að hann stjórnaði
mikið, en þegar litið er til baka
verður að viðurkennast að hann
stjórnaði með mildum járnaga, sem
kannski hljómar sem öfugmæli.
Hann fylgdist nákvæmlega með öll-
um vinnubrögðum á deildinni og
skipti sér ekki af öðru en því sem
honum var ekki að skapi. Sérfræð-
ingum deildarinnar leyfðist ekki að
nota lyf á deildinni sem hann var
ekki sannfærður um að sannað
hefðu ágæti sitt, svo að dæmi sé
tekið. Hann var ekki gefinn fyrir að
ræða mikið um starfsemi deildar-
innar né framtíðarplön, en var
einkar laginn að tala sínu máli við
ráðamenn og koma fram málum
sem honum þóttu til framfara. Lyf-
lækningadeildin Jókst og margfald-
aðist á dögum Ólafs Sigurðssonar,
afkastageta og fjölbreytni þjónust-
unnar var stöðugt að aukast. Hann
var ekki í rónni að ljúka starfsferli
sínum fyrr en hann hafði tryggt sér
eftirmann sem hann treysti til að
halda merkinu á lofti.
Ólafur var óvenjulega minnugur.
Satt má heita að hann hafi haft á
hraðbergi hvenær hinir ýmsu lækn-
ar störfuðu á deild hans, þótt þeir
hefðu kannski ekki verið nema einn
mánuð. En hann mundi líka út-
skriftarár hvers og eins ef ekki líka
einkunnir.
Þar eð Ólafur Sigurðsson átti
mjög langan starfsferil að baki á
Akureyri auk þess að vera fæddur
hér og uppalinn þekkti hann flesta
íbúana eða þekkti að minnsta kosti
mikið til þeirra. Alþekkt er á þess-
um erfðafræðitímum að margii-
sjúkdómar eru algengari í vissum
ættum en öðrum. Við höfðum það
oft í flimtingum að Ólafur þyrfti
fyrst af öllu að fá að vita hverra
manna nýkominn sjúklingur væri,
því að þá gæti hann gert lista yfir
þá sjúkdóma sem sennilegast væri
að sjúklingurinn væri haldinn eftir
því sem hann þekkti til sjúkdóma í
ættmennum hans. Þetta lét hann
samt aldrei blinda sig. Bróðursonur
hans, núverandi landlæknir, sagði
að gantast hefði verið með það að
Ólafur hefði ekki þurft annað en sjá
röntgenmynd af hjarta og lungum
til að þekkja hver hefði verið rann-
sakaður.
Víst er það að Ólafur Sigurðsson
var mikill og óvenjulegur gáfu- og
mannkostamaður sem skilaði löngu
og gifturíku ævistarfi. Ég er þakk-
látur fyrir að hafa kynnst honum
vel og notið góðrar kennslu hans og
handleiðslu í rúm 16 ár. Með hon-
um er ef til vill genginn seinasti
læknirinn sem gegndi störfum sín-
um af sannri læknislist. Blessuð sé
minning hans. Ég votta Önnu,
börnum þeirra og öðrum aðstand-
endum samúð mína.
Halldór Halldórsson.
• Fleirí minningargreinar um Ólaf
Sigurðssonbfða birtingar og munu
birtast i blaðinu næstu daga.
Í
Elskuleg móðir mín, systir og mágkona,
INGA MAGDALENA GUNNLAUGSDÓTTIR
(Dista),
til heimilis í Mountain View í Kaliforníu,
lést fimmtudaginn 19. ágúst.
Sigríður Ólafsdóttir Seager,
Fríða Rowiey,
Iðunn Björnsdóttir.
t
Elskulegur sonur minn, bróðir okkar og
mágur,
KJARTAN ÓSKARSSON
offsetprentari,
Hamraborg 26,
lést á heimili sínu mánudaginn 23. ágúst.
Lára L. Loftsdóttir,
Guðmunda Hjördís Óskarsdóttir, Hilmar Kristjánsson,
Sólveig Margrét Óskarsdóttir,
Ólafur Kr. Óskarsson, Unnur R. Hauksdóttir,
Anna Edda Gíslad. (Óskarsd.), Birgir W. Steinþórsson,
Sigrún Óskarsdóttir, Skæringur Georgsson,
Guðríður Ósk Óskarsdóttir,
systkinabörn og aðrir vandamenn.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐRÚN H. GISSURARDÓTTIR,
Mávahlið 21,
Reykjavík,
andaðist á sjúkradeild Hrafnistu í Hafnarfirði
mánudaginn 23. ágúst.
Erla Ófeigsdóttir, Ingvar Pálsson,
Ólafur Ófeigsson, Ragnhildur Björnsdóttir,
Gísli Ófeigsson, Guðrún Bjarnadóttir
og fjölskyldur.
t
Elskulegur eiginmaður minn og faðir okkar,
BENT N. JENSEN
bakarameistari,
áður til heimilis á Hilmisgötu 3,
Vestmannaeyjum,
en síðast á Hederavej 44,
2605 Bröndby, Danmörku,
lést sunnudaginn 22. ágúst.
Ásta Engilbertsdóttir Jensen,
Björn N. Jensen, Gunnar N. Jensen.
t
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
HÖRÐUR VIGFÚSSON,
Sólvangsvegi 3,
áður Mosabarði 11,
Hafnarfirði,
andaðist á Sólvangi í Hafnarfirði að kveldi
mánudagsins 23. ágúst.
Útförin auglýst síðar.
Ævar Harðarson,
Sonja Harðardóttir,
Kristjana Harðardóttir,
Þórður Harðarson,
Kristín Harðardóttir,
Ástþór Harðarson,
Ómar H. Harðarson,
Magnús Ólafsson,
Björn Sigtryggsson,
Guðrún Kristjánsdóttir,
Sigurður Runólfsson,
Sigurvina Falsdóttir,
Ásdís Vignisdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Okkar kæra
SIGRÚN ÞORLEIFSDÓTTIR,
hjúkrunarheimilinu Skógarbæ,
áður Hvassaleiti 22,
Reykjavík,
lést mánudaginn 23. ágúst.
Fyrir hönd aðstandenda,
Hanna Karen Kristjánsdóttir,
Þórir Georgsson,
Gunnar Þórisson,
Kristján Þórisson.
t
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
RAGNAR SIGURÐSSON
læknir,
Sporðagrunni 17,
andaðist þriðjudaginn 24. ágúst.
Sigurður Ragnarsson, Inga Stefánsdóttir,
Ása Helga Ragnarsdóttir, Karl Gunnarsson,
Andrés Ragnarsson, Ingibjörg Hinriksdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma, langamma
og langalangamma,
GUÐNÝ PÉTURSDÓTTIR
fyrrum húsfreyja
á Snælandi í Kópavogi,
síðast til heimilis
íVogatungu 103,
Kópavogi,
verður jarðsungin frá Kópavogskirkju fimmtudaginn 26. ágúst kl. 15.00.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á að láta hjúkrunarheimilið
Sunnuhlíð njóta þess.
Elísabet Sveinsdóttir,
Pétur Sveinsson, Dollý Nielsen,
Sigurður Skúlason
Sveinn Skúlason,
Skúli Skúlason,
Vilmar Pétursson,
Guðný Pétursdóttir,
Guðrún Pétursdóttir,
Þórunn Pétursdóttir,
Margrét Guðmundsdóttir,
Steinunn Pétursdóttir,
Birna Guðbjartsdóttir,
Guðlaug Elsa Einarsdóttir,
Guðmundur Maríusson,
Benedikt Guðmundsson,
Páll Kolbeinsson,
langömmubörn
og langalangömmubörn.