Morgunblaðið - 19.10.1999, Blaðsíða 54
ÞRIÐJUDAGUR 19. OKTÓBER 1999
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
GUÐMUNDA BERTA
ALEXANDERSDÓTTIR,
Gullsmára 9,
Kópavogi,
lést á líknardeild Landspítalans sunnudaginn
17. október.
Jarðarförin auglýst síðar.
Þórir Daníelsson,
Margrét Þórisdóttir, Magnús Jónsson,
Daníel Þórisson, Guðrún Jónasdóttir,
Helgi Þórisson, Ingibjörg Þorkelsdóttir,
Alexander Þórisson, Oddný Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
Ástkær sambýliskona mín, móðir okkar og
amma,
GUÐBJÖRG ÁSTVALDSDÓTTIR,
Breiðholti,
Garðabæ,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur föstudaginn
15. október.
Jarðarförin fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju
föstudaginn 22. október kl. 15.00.
Gunnar Ingvason,
Grétar Mar Jónsson,
Kári Jónsson,
Steinunn Jónsdóttir
og barnabörn.
Ástkær systir mín, vinkona og amma okkar,
VILBORG SÆMUNDSDÓTTIR,
Háaleitisbraut 48,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum laugardaginn 16. októ-
ber.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðrún Jóna Sæmundsdóttir,
Sæmundur Eiðsson, Elva Björk Sigurðardóttir,
Hafsteinn Sæmundsson, Sigrún Sæmundsdóttir,
Arnar Steinn Sæmundsson.
t
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
SIGURÞÓR ÞORSTEINSSON,
Norðurbrún 1,
andaðist á Sjúkrahúsi Reykjavíkur þriðju-
daginn 5. október.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hins látna.
Anna Þóra Sigurþórsdóttir, Guðmundur Ottoson,
Hilmar Þór Sigurþórsson, Guðrún K. Bárðardóttir,
Gísli Sólvin Sigurþórsson,
Sigfús Sigurþórsson,
Garðar Sigurþórsson, Alma Elídóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma og
frænka,
VILHELMÍNA CH. BIERING,
Ljósheimum 20,
Reykjavík,
lést mánudaginn 18. október.
Svanhvít Björgvinsdóttir, Einar G. Torfason,
Elísabet og Þorbjörg Einarsdætur,
Erna Louise Nielsen,
Garðar Georg Nielsen, Hanne Birgitte Clausen,
Ásta Ósk Hákonardóttir, Ari Eyberg Sævarsson,
Natalía Rós Nielsen.
SIGURLAUG
GUÐMUNDSDÓTTIR
+ Signrlaug Guð-
mundsdóttir var
fædd í Skollatungu
(Tungu) í Göngu-
skörðum í Skaga-
fjarðarsýslu 2.
ágúst 1913. Hún
andaðist í Hvera-
gerði 8. október síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Lilja
Kristjánsdóttir hús-
freyja (1873-1951)
og Guðmundur Þor-
leifsson bóndi
(1855-1940) síðast
búsett á Grindli í
Vestur-Fljótum í Skagafirði, en
áður á Dalsá (Heiðarseli) og
Skollatungu í Gönguskörðum.
Systkinin fæddust tíu en tveir
drengir létust í bernsku. Annar
þeirra hafði hlotið nafnið Sig-
urður Pálsson, í höfuðið á kunn-
um lækni. Hin átta, sem fullorð-
insaldri náðu, voru 3) Sigurjón
á Barði, áður bóndi á Grindli og
Syðsta-Mói, (1894-1983). 4)
Krist/n Aðalbjörg, dó um tví-
tugt. 5) Ingibjörg, vinnandi á
Siglufirði og víðar, dó á fer-
tugsaldri, 1936. 6) Vilhjálmur,
skipasmiður og smiður
(1898-1980), kvæntur Ehnu
Hermannsdóttur, bjuggu á
Siglufirði og á Hofsósi, áttu
saman þrjú börn. 7) Elín
(1903-1958), gift Sveini Hann-
essyni frá Elivogum, bónda og
skáldi, bjuggu í Elivogum, í Sel-
haga á Skörðum, Sneis og Refs-
stöðum í Laxárdal, og Vindhæli
á Skagaströnd, A-Hún., áttu tvö
börn. 8) Anna, gift Gunnlaugi
Krisfjánssyni, bónda í Lam-
banesi í Fljótum. 9) Jónas,
verkamaður og reiðhjólasmiður
(1910-1976). 10) Sigurlaug, sem
hér er minnst.
Sigurlaug ólst upp í Tungu,
sem nú ber það nafn í daglegu
Nú er ég kveð tengdamóður
mína kemur upp í hugann að oft er
skammt stórra högga á milli, það
eru ekki nema tíu mánuðir síðan
tengdafaðir minn féll frá. Reyndar
var tengdamamma oft búin að
segja að það yrði ekki langt á milli
þeirra og þó að það sé sárt fyrir þá
sem eftir lifa að missa sína nánustu
með svo stuttu millibili er ég sátt
fyrir hennar hönd.
Mér fannst hún alltaf svo ein-
mana eftir að tendgapabbi dó þó
svo hún bæri sig vel. Sigurlaug var
mjög vinnusöm og dugleg, gat
sjaldan setið róleg, því held ég að
það hafi reynst henni mjög erfitt
eftir að hún varð lasburða og árin
færðust yfir hve lítið hún gat sinnt
sínum störfum. En alltaf seiglaðist
hún áfram alveg fram á síðasta
dag.
Mér fannst gott að heimsækja
Sigurlaugu og áttum við margar
ánægjulegar stundir saman og
ræddum allskonar málefni, ekki
vorum við nú alltaf sammála en það
spillti ekki neinu á milli okkar, við
hlóum bara að þessu öllu.
Sigurlaug bar mikla umhyggju
fyrir sínum svo og öðrum en ekki
síst fyrir ömmu- og langömmu-
börnum sem hún vildi allt fyrir
gera og snérist í kringum. Hennar
verður sárt saknað.
Elsku tengdamamma ég gæti
sagt svo miklu meira um þig, þetta
eru bara nokkur fátækleg orð sem
tali, en þegar for-
eldrar hennar flutt-
ust út í Fljót 1920,
varð hún eftir í
fóstri hjá hjónunum,
sem við jörðinni
tóku, þeim Guð-
mundi Björnssyni
frá Veðramóti og
Þóreyju Ólafsdótt-
ur, konu hans. Hún
giftist Þorsteini Sig-
valdasyni, bókbind-
ara, 1936. Hann
andaðist í desember
1998 og var jarð-
settur í Þorlákshöfn,
en þar bjuggu þau allt frá 1961.
Áður höfðu þau átt heima á
Akureyri, Reykjavík, Nauteyri
við Isafjarðardjúp og að Neðri-
Sumarliðabæ í Holtum. Þau áttu
saman sex börn, sem öll lifa. Þau
eru: 1) Herdís, f. 9. júm' 1943, býr
á ísafirði, gift Hauki Eggerts-
syni, eiga þijú börn. 2) ísafold, f.
15. maí 1944, gift Gesti Ámunda-
syni, eiga tvö börn. 3) Þröstur, f.
28. júlí 1945, kvæntur Sigríði Á.
Gunnarsdóttur, eiga þijú börn.
4) Guðmundur Brynjar, f. 23.
okt. 1946, kvæntur Sigríði Kon-
ráðsdóttur, eiga tvö börn, en
hún átti tvö börn áður. 5) Edda
Björk, f. 28. okt. 1947, gift Krist-
jáni Jónssyni, búsett á Hellu,
eiga saman átta börn, þar af sjö
af fyrra hjónabandi hans. 6)
Grétar Breiðfjörð, f. 28. jan.
1950, kvæntur Þórdísi Hannes-
dóttur, eiga þijú börn.
Sigurlaug var ráðskona
verkamanna við lagningu vegar
yfir Hellisheiði. Hún vann í
frystihúsi í Þorlákshöfn, einnig
í mötuneyti þar og sinnti ýms-
um öðrum störfum jafnframt
því að annast um heimilið.
Sigurlaug var jarðsett frá
Þorlákskirkju í Þorlákshöfn
laugardaginn 16. október.
mér datt í hug að setja á blað núna.
Læt ég því staðar numið og kveð
þig eins og ég kvaddi tengdapabba.
Takk fyrir allt og allt.
Þín tengdadóttir
Sigríður Á. Gunnarsdóttir.
Elsku amma nú er komið að
kveðjustund og viljum við flytja
þér okkar bestu kveðjur eftir öll
árin og þakka fyrir alla umhyggj-
una og ástina sem þú hefur gefið
okkur.
Við minnumst þín sem fasts
punkts og mikillar stoðar í okkar
uppvexti og lífi. Þegar við vorum
krakkar var alltaf hægt að fai-a nið-
ur á C-götu til þín og við vissum að
þú varst alltaf tilbúin til að taka á
móti okkur. Þú gerðir okkur alltaf
grein fyrir því að þó þú værir boðin
og búin urðum við alltaf að vinna
okkar eigin stríð sjálf eins og þú
hafðir alltaf gert í þínu lífi. Þó vinnu-
dagamir í ffystihúsinu væru oft
langir og um heimili að sjá hafðir þú
alltaf tíma tíl að hlusta á okkur.
Mest hafðir þú áhuga á hvemig okk-
ur gekk í skólanum og studdir okkur
bæði þegar gekk illa og vel. Við
gerðum okkur grein fyrir að mennt-
un var þér mikils virði og þú varst
alltaf mjög hreykin af okkur ef okk-
ur gekk vel bæði í skóla og síðar
vinnu.
Við lærðum mikilvæga hluti um
lífið frá þér. Oft vora umræðurnar
+
Hjartkær eiginkona mín og móðir,
ELSA STEFÁNSDÓTTIR,
Arnartanga 12,
Mosfellsbæ,
lést föstudaginn 15. október.
Garðar Steingrímsson,
Stefán Garðarsson.
um óréttlætið i heiminum og okkur
var strax gerð grein fyrir að við
vorum heppin miðað við marga.
Réttlæti, heiðarleiki og kurteisi
era kannski ekki alltaf meðfædd en
þú sást um að við kunnum skil á
öllum þessum eiginleikum mann-
eskjunnar. Þú kenndir okkur að
besta leiðin til að komast áfram í
lífinu var að vinna vel og ekki ætl-
ast til að aðrir gerðu hlutina fyrir
þig ef þú gast gert þá sjálfur.
Bæði þegar við vorum krakkar,
og nú á fullorðinsáram er við kom-
um í heimsókn var alltaf dekkað
borð með brauði og kökum. Það
skipti ekki máli hvort við voram
daglegir gestir eða ekki, þér leið
mjög illa ef ekki var hægt að bjóða
upp á eitthvað í svanginn. Það gat
líka enginn búið til eins gott
súkkulaði og var oft beðið eftir
jólaboðinu með eftirvæntingu.
Elsku amma kveðjustundin er
erfið og við eigum aldrei eftir að
gleyma hversu góður félagi þú
varst í öllu okkar lífi. Við eigum
eftir að sakna þín mikið og mamma
hefur misst góðan vin og sálufé-
laga, tómarúmið verður erfitt að
fylla.
Þín ömmubörn
Kristín og Þorsteinn.
Þá er síðasta móðursystkini mitt
horfið af vettvangi þessarar jarðar.
Hún Sigurlaug var áratug yngri en
mamma og fór ekki að eiga börn
fyrr en þrítug, eða áratug á eftir
systur sinni. Þess vegna era böm
Sigurlaugar tveimur áratugum
yngri en böm mömmu. Lífíð er
stundum tilviljunum háð. Óskiljan-
legt.
Eg man eftir Laugu frænku frá
því að ég var um tvítugt. Eg heim-
sótti þau hjón, ásamt mömmu, vor-
ið 1945. Þá bjuggu þau uppi á Lög-
bergi, sem svo var nefnt í daglegu
tali, þó að það héti raunar Lækjar-
botnar. Þar sem húsið þeirra stóð,
er nú hraðbrautin austur yfir fjall.
Breyttir tímar. Þá vora tvö elstu
börnin, Herdís og Isafold, fædd,
fæddust á Akureyri, en milli þeirra
er tæpt ár. Síðar áttu eftir að bæt-
ast fjögur börn í hópinn. Á tæpum
sjö áram fæddi Sigurlaug sex börn,
og var það ærin áraun út af fyrir
sig. Hún var dugleg manneskja og
ósérhlífín. Þær voru líkar að mörgu
leyti systurnar, móðir mín og Sig-
urlaug. Skarpar til vinnu og hjálp-
samar, drógu aldrei af sér.
Frá Lögbergi fluttust Sigurlaug
og Þorsteinn með dæturnar tvær
að Njálsgötu 52b. Þar bjuggu þau í
allmörg ár, en fluttust þaðan að
Nauteyri í Nauteyrarhreppi við
ísafjarðardjúp. Þar var sveitabú-
skapur stundaður. Frá Nauteyri
fluttust þau að Neðri-Sumarliðabæ
í Holtum, en stutt var í búskap
þar. Framundan var Þorlákshöfn
með vaxandi möguleika. Þegar
þangað var flutt, var Þorlákshöfn
lítið sjávarþorp. Það er nú vaxandi
bær. Þar undu þau Steini og
Lauga sér vel, byggðu fljótlega
hús yfir fjölskylduna og fóra ekki
þaðan fyrr en heilsan tók að gefa
sig, og bjuggu þá í sambýli fyrir
aldraða. Að vísu var Sigurlaug síð-
ustu mánuði lífs síns í Hveragerði,
og þar dó hún einmitt í þann
mund, er flytja skyldi hana undir
læknishendur í höfuðstaðnum.
Hún mátti þola mikið heilsuleysi
síðustu árin, hafði gengist undir
hjartaskurð, eldri manneskja en
áður hafði frést um. Hún var háð
súrefnisgjöf frá tæki síðustu árin.
En það var hart í henni Laugu
frænku. Nú hefur hún fengið
hvíldina, blessunin. Stutt var milli
andlátsdaga þeirra hjóna, en Þor-
steinn, maður hennar, lést á
Sjúkrahúsi Selfoss 7. desember sl.,
eftir langa vanheilsu. Sigurlaug
verður lögð til hinstu hvíldar við
hlið manns síns í dag í kirkjugarð-
inum í Þorlákshöfn. Hún kaus að
útför sín færi fram í kyrrþey.
Ég votta aðstandendum Sigur-
laugar samúð við andlát og útför
hennar. Hvíldu í friði, og þökk fyrir
allt, kæra móðursystir.
Auðunn Bragi Sveinsson.