Morgunblaðið - 15.01.2000, Qupperneq 55
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 15. JANÚAR 2000
NUMI
ÞORBERGSSON
+ Númi Þorbergs-
son fæddist 4.
september 1911.
Hann lést 19. desem-
ber síðastliðinn og
fór útför hans fram
frá Fossvogskirkju
28. desember.
I nokkrum orðum
langar mig að minnast
Núma Þorbergssonar
frá Tandraseli, sem er
látinn 88 ára að aldri.
Hann fæddist í Graf-
arholti í Stafholtstung-
um í Borgarfirði og
voru foreldrar hans Ingiríður Guð-
jónsdóttir og Þorbergur Guðmun-
dsson, fátæk vinnuhjú í Tandraseli í
Borgarhreppi.
Hann var skíi'ður 30. september
það sama ár og hlaut nafn af sögu-
hetju nokkurri í franskri 18. aldar
skáldsögu, Núma konungi Pompíls-
syni, sem Sigurður Breiðfjörð gerði
árið 1835 ódauðlegan í Númarímum,
en þær eru jafnan taldar vera bestu
rímur, sem ortar hafa verið á Islandi.
Númi var frumburður þeirra Ingi-
ríðar og Þorbergs og ekki eignuðust
þau fleiri börn saman, heldur skildi
leiðir með þeim nokkru eftir þetta.
Því varð það úr, að hann ólst upp
hjá ömmu sinni, Sigríði Stefánsdótt-
ur í Tandraseli, til tíu ára aldurs, en
fór þá í vinnumennsku og var á ýms-
um bæjum í Stafholtstungum. Hann
var t.d. vinnumaður í Stapaseli á ár-
unum 1925-1928 og í Litla-Skarði í
sömu sveit frá 1928-1929. Verka-
maður á Álafossi í Mosfellssveit var
hann á árunum 1929-1937.
Númi kom til Reykjavíkur árið
1937, þá 26 ára að aldri, og átti þar
heima síðan. Fyrstu árin starfaði
hann við húsbyggingar en vann síðan
við vikurverksmiðju Jóns Loftssonar
í alls 17 ár, þar sem hann var verk-
stjóri lengst af. Þá stundaði Númi
verslunarstörf í fjölda ára, fyrst hjá
Bílanausti, en síðan hjá Saab-um-
boðinu, eða þar til hann hætti störf-
um fyrir aldurs sakir árið 1981.
Þá var Númi einnig mikill áhuga-
maður um dans og var lengi dans-
stjóri, m.a. í Mjólkurstöðinni, Breið-
fii’ðingabúð og í Þórskaffi. Einnig
starfaði hann í átthagafélagi Borg-
firðinga í mörg ár og sat m.a. í stjórn
félagsins um skeið.
Það er ekki öllum gefið að ná,
vegna einhverra hæfileika sinna, að
marka spor í íslensku þjóðarsálina,
spor, sem löngu eftir að maðurinn
sjálfur er farinn burt af þessari jörð,
sitja þar enn, djúp, óafmáanleg,
ódauðleg. Nei, það er ekki öllum gef-
ið, en Númi Þorbergsson var í hópi
þeirra öfundsverðu manna er slíkt
hafa getað.
Ég var ekki hár í loftinu þegar ég
heyrði nafns hans fyrst getið á öld-
um ljósvakans. Það var í foreldra-
húsum á Siglufirði, þar sem ég er
fæddur og uppalinn. Einhverra hluta
vegna festist þetta nafn í huga mér,
kannski og eflaust vegna sérstöðu
þess í íslensku máli, en fyrsti nafn-
beri sem vitað er um hérlendis var
skráður í manntali árið 1855 og árið
1910, einu ári áður en Númi fæðist-
,voru einungis tveir íslendingar sem
báru þetta nafn. Þeim átti svo eftir
að fjölga aðeins voru árið 1950 orðnir
átta talsins og 1. desember sl. voru
þeir skráðir 32.
Þó að nafnið hafi verið sérstak og
gefið tilefni til að eftir væri tekið þá
veit ég, að annað og meira kom líka
til, þ.e.a.s. textamir sjálfir, andi
þeirra, innihald og öll meðferð. Mörg
laganna við texta Núma unnu líka til
verðlauna, m.a. í dægurlagakeppn-
um hér, og urðu í hópi þekktustu
dægurlaga sjötta og sjöunda áratug-
arins. Eða hver man ekki eftir Land-
leguvalsinum eða Sigurði sjómanni
eða henni Stínu, sem var lítil stúlka í
sveit? Eða þá í land-
helginni, eða Hlátur-
polka eða þá laginu
hans Jónatans Ólafs-
sonar, Kvöldkyrrð?
Sagan á bak við þann
texta er til skráð á
prenti. Það var um
kvöld að þeir Númi og
Jónatan vora á rölti
saman í yndislegu veðri
og settust svo undir
kirkjuvegg í vestur-
bænum. Jónatan, sem
hafði nýverið misst eig-
inkonu sína, hafði sam-
ið nýtt lag og vantaði
texta við það og bað Núma um að-
stoð. Hann raulaði lagið í eyru Núma
og textinn kom á augabragði.
AIls eru þeir 46 talsins, textarnir,
sem Númi hefur gert við söng- eða
dægurlög, a.m.k. þeir, sem skráðir
eru hjá STEFI, Samtökum tónlistar-
manna og eigenda flutningsréttar.
Þar er miðað við efni, sem upptökur
eru til af, hvort sem eru útgefnar
hljómplötur eða þá segulbandsupp-
tökur í eigu og vörslu Ríkisút-
varpsins.
Auk þessa gerði Númi fjöldann
allan af gamanvísnatextum, en mest-
ur partur þess er nú því miður týnd-
ur.
Við fyi-stu útvarpskynni mín af
Núma gerðist ég mikill aðdáandi
hans og hef verið alla tíð síðan. Það
var þó ekki fyrr en árið 1997 að ég
varð svo ríkur að fá að kynnast hon-
um persónulega. Það var í Furugerði
1, á heimili Margrétar Hjálmar-
sdóttur, góðrar vinkonu hans, en hún
er amma konu minnar. Þótt ekki hafi
kynni okkar Núma verið löng í árum
talið er ég ákaflega stoltur og þakk-
látur fyrir að hafa þó náð að heilsa og
skiptast á orðum við hann. Það eru
augnablik, sem ekki gleymast.
Ég sakna þessa góða manns.
Um leið og ég votta ástvinum hans
dýpstu samúð mína bið ég Guð um að
leiða hann til hvfldar í eilífum friði.
Minningin lifir.
Sigurður Ægisson.
Mig langar til að setja á blað nokk-
ur orð um vin minn, Núma Þorbergs-
son, en mig skortir þá eiginleika að
koma hugsunum mínum í orð. Við
komum hingað í Furugerði 1 um
svipað leyti sumarið 1995 og hófst þá
vinátta okkar. Mér fannst þessi mað-
ur svo stórbrotinn en þó svo ljúfur,
að ég laðaðist ósjálfrátt að honum og
við hvort að öðru, höfðum bæði sömu
áhugamál sem voru vísnagerð og
annar skáldskapur og tónlist. Sung-
um oft saman og oft flugu vísur á
milli okkar. Við styttum hvort öðru
stundir, bæði spiluðum við á spil og
hann var svo músíkalskur og spilaði
fyrir mig á orgel gömlu góðu lögin og
var fundvís á þau fallegustu. Hann
var sérlega minnisgóður, mundi allar
vísur sem hann hafði gert, og sagði
mér margt frá sinni ævi. Hann kunni
þau ósköp af vísum og kvæðum, bæði
eftir sig og aðra, og mikill er sá fróð-
leikur sem nú fer forgörðum.
Nú voru döpur jól og sakna ég vin-
ar í stað. Það eru margar góðar
minningar sem ég á frá þessum ár-
um sem við áttum saman.
Ég votta börnum hans mína inni-
legustu samúð og bið góðan Guð að
annast hann.
Þínmmninglifir
í mínu hjarta,
þúmestayndi
mérhefurveitt.
Við áttum framtíð
svofagraogbjarta
en flestu örlögin
getabreytt.
Ogþegarkvöldiðer
svo kyrrt og hljótt,
égkveðjusendiþér-
þigdreymirótt.
Þínminnmglifir
í mínu hjarta,
égmunþvíbjóða
þérgóðanótt.
(Númi Þorbergsson.)
Margrét Hjálmarsdóttir.
MARGRJET
GRÍMSDÓTTIR
+ Margrjet Gríms-
dóttir fæddist í
Reykjavík 12. ágúst
1908. Hún lést á
hjúkrunarheimilinu
Eiri 19. desember
síðastliðinn og fór
útför hennar fram
frá Fossvogskirkju
30. desember.
Með örfáum orðum
langar mig að minnast
ömmu minnar sem lést
19. desember síðastlið-
inn.
Amma var fædd við
Laugaveginn og bjó þar þar til fyrir
fjórum og hálfu ári er hún flutti á
dvalarheimilið Eiri. Þar naut hún
góðrar aðhlynningar starfsfólks og
einnig dóttur sinnar Bryndísar og
foreldraminna. Amma og afi bjuggu
á Laugavegi 70 allan sinn búskap,
en afi lést í janúar 1987. Alltaf var
gott að koma á Laugaveginn til
þeirra og gestrisnin mikil. Amma
var létt í lund og hafði sérlega góð-
an húmor sem hún hélt nánast fram
á síðasta dag. Hún
töfraði fram peysur og
allt mögulegt sem hún
gerði í höndunum og
eftir hana liggur ómet-
anlegur fjársjóður af
hannyrðum. Hún var
ekki víðförul kona en
vel lesin og fróð um
margt.
Rúmur síðasti ára-
tugurinn sem hún lifði
varð henni ekki eins
ánægjulegur og hefði
getað orðið. En hún
var staðföst og skyn-
söm kona sem lét ekki
neinn segja sér fyrir verkum um sín
mál. Ég á ótal góðar minningar um
heimsóknir til hennar og afa. Einn-
ig eru eftirminnilegar heimsóknir
ömmu til okkar í Vorsabæ 2 alla
þriðjudaga í hartnær tvo áratugi.
Ekki má gleyma frábærri elda-
mennsku hennar, hvort sem um
bakstur eða matseld var að ræða.
Með þessum fáu orðum vil ég
þakka henni allt.
Vilma Jónsdóttir.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að diskl-
ingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er
móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru
nafni DOS-textaskrár.
+
Hjartkær vinkona mín,
SONJA B. DOREN,
Einarsnesi 23,
verður jarðsungin frá Fossvogskapellu mánu-
daginn 17. janúar kl. 15.00.
Fyrir hönd ættingja og vina,
Rannveig Höskuldsdóttir.
+
Útför ástkærs eiginmanns míns, föður,
tengdaföður og afa,
BJARTMARS EYÞÓRSSONAR
matsveins,
Öldugötu 46,
Hafnarfirði,
hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð, vináttu
og hlýhug.
Lilja Gunnarsdóttir,
Gunnar Bjartmarsson, Guðrún Guðnadóttir,
Guðbjartur Smári Gunnarsson,
Lilja Vilborg Gunnarsdóttir.
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegs eigin-
manns, föður, tengdaföður og afa,
STEFÁNS JÓNS ANANÍASSONAR
vörubifreiðastjóra,
Laugarbraut 23,
Akranesi.
Sérstakar þakkir til lækna og starfsfólks á E-deild Sjúkrahúss Akraness.
Anna Magdalena Jónsdóttir,
Friðrik Vignir Stefánsson, Brynja Guðnadóttir
og barnabörn.
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, er
sýndu okkur samúð og vinsemd við andlát og
útför elskulegs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður, afa og langafa,
MAGNÚSAR GUÐNASONAR
frá Kirkjulækjarkoti,
Engihjalla 7,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki á Landakoti og hjúkrunarheimilinu
Sunnuhlíð fyrir frábæra umönnun.
Guð blessi ykkur öll.
Hrefna Magnúsdóttir,
Hildur Magnúsdóttir, Jóhann Birkir Steinsson,
Hjálmar Magnússon, Sigrún Björg Ingþórsdóttir,
Hans Guðni Magnússon, Auðbjörg Vordís Óskarsdóttir,
Ingigerður Magnúsdóttir, Sigurhans Wíum,
Daníel Magnússon,
Benjamín Magnússon, Una Björg Gunnarsdóttir,
Erling Magnússon, Erla Birgisdóttir,
Hlynur Magnússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug vegna
andláts unnusta míns, föður okkar, tengda-
föður, afa og bróður,
RÓBERTSJÓNSSONAR
(Berislav Sindicic),
Heiðarbrún 16,
Stokkseyri.
Sigurbjörg Guðmundsdóttir,
Nada Geirlaug Róbertsdóttir,
Guðrún Elka Róbertsdóttir, Magnús S. Ingibergsson,
Angelia Róbertsdóttir, Sæmundur Gíslason,
Guðmundur ívan Róbertsson,
Dóróthea Róbertsdóttir,
Selma Hrönn Róbertsdóttir
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð, vináttu
og hlýhug við andlát og útför föður okkar,
tengdaföður og afa,
HELGA S. EINARSSONAR
bifreiðastjóra.
Sérstakar þakkir tii þeirra, sem starfa á hjúkr-
unarheimilinu Kumbaravogi, Stokkseyri, fyrir
góða umönnun.
Guð blessi ykkur öll.
Magnús Viðar Helgason, Stella Hauksdóttir
Dagný Helgadóttir
og barnabörn.