Morgunblaðið - 04.05.2000, Side 53

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 4. MÁÍ '2000 53
MINNINGAR
GUÐRÍÐUR
GUÐMUNDSDÓTTIR
+ Guðríður Guð-
mundsdóttir
fæddist í Saurbæ á
Kjalarnesi 10. októ-
ber 1899. Hún lést á
dvalarheimilinu
Höfða á Akranesi
22. apríl síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru Guðmundur
Illugason, f. 19.8.
1867, d. 25.5. 1899,
bóndi á Stóra-
Lambhaga í Skil-
mannahreppi, og
kona hans Sesselja
Sveinsdóttir, f. 6.2.
1876, d. 13.8. 1956. Seinni maður
Sesselju og stjúpfaðir Guðríðar
var Sveinbjörn Oddsson, f. 8.11.
1885, d. 6.8. 1965, bókavörður.
Systkini Guðríðar voru Guð-
mundur, Arnór og Ragnheiður.
Guðríður gifstist 31.11. 1919
Gunnari L. Guðmundssyni, vél-
gæslumanni og síðar bónda, f.
10. ágúst 1897, d. 6. febrúar
1988. Foreldrar Gunnars voru
Guðmundur Gunnarsson, bóndi á
Akranesi, og Sigurlín M. Sigurð-
ardóttir. Guðríður og Gunnar
bjuggu allan sinn búskap á
Akranesi. Börn Guðríðar og
Gunnars eru: 1) Guðmundur, f.
9.7. 1920, verkstjóri, kvæntur
Huldu Jóhannes-
dóttur og eiga þau
tvö börn. 2) Svava,
f. 29.12. 1921, hús-
móðir, gift Jóni Eyj-
ólfssyni, netagerð-
armanni, og eiga
þau eitt barn. 3)
Halldóra, f. 13.7.
1923, húsmóðir, gift
Einari Arnasyni
skipstjóra og eiga
þau fimm börn. 4)
Sigurlín Margrét, f.
16.2. 1927, hjúkrun-
arfræðingur. 5) Sig-
urður, f. 20.6. 1924,
bóndi, kvæntur Guðmundu Run-
ólfsdóttur og eiga þau sex börn.
6) Gunnar, f. 22.12. 1931, bifvéla-
virki, kvæntur Jóhönnu Þorleifs-
dóttur og eiga þau fjögur börn.
7) Ármann, f. 1.1. 1937, verk-
stjóri, kvæntur Sólveigu Bjarna-
dóttur og eiga þau þrjú börn. 8)
Sveinbjörn, f. 7.7. 1939, vélvirki,
kvæntur Margréti Reimarsdótt-
ur og eiga þau tvö börn. 9) Guð-
rún, f. 10.4. 1942, húsmóðir, gift
Jóni Sigurðssyni, skipstjóra, og
eiga þau þrjú börn. Afkomendur
Guðrfðar eru 100.
Útför Guðríðar fer fram frá
Akraneskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Elsku amma.
Ég sendi þér kæra kveðju,
núkominerlífsinsnótt.
Þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þásælteraðvitaafþví
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þáauðnu að hafaþighér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfmn úr heimi.
éghittiþigekkium hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
oglýsirumókomnatíð
(Þórunn Sig.)
Við þökkum þér samfylgdina.
Guð blessi minningu þína
Gunnar Már, Anna og synir.
í dag er borin til hinstu hvílu
amma á Steinsstöðum, eins og stór
hópur barnabarna hennar var vanur
að kalla hana, en hún hét Guðríður
Guðmundsdóttir.
Hún lifði það að verða rúmlega 100
ára. Á svona stundum verður manni
hugsað til baka og þá kemur fyrst
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og
afi,
REYNIR SIGURÞÓRSSON
fyrrv. umdæmisstjóri
Pósts og síma,
Funalind 7,
Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju föstu-
daginn 5. maí nk. kl. 13.30.
Kolbrún Ármannsdóttir,
Þór Reynisson, Svala Pálsdóttir,
Jens Reynisson
og barnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og
afi,
SVAVAR KRISTINSSON,
verður jarðsunginn frá Oddakirkju laugar-
daginn 6. maí kl. 14.00.
Jóna Helgadóttir,
Þórhallur Svavarsson, Agnes Ólöf Thorarensen,
Sigurveig Þórhallsdóttir.
Lokað
verður vegna jarðarfarar JENS GUNNARS FRIÐRIKSSONAR
föstudaginn 5. maí.
Vélsmiðja Jens Árnasonar ehf.,
Súðarvogi 14,
Reykjavík.
upp í hugann þegar ég kem í fyrsta
sinn í heimsókn til afa og ömmu að
gömlu Steinsstöðum á Akranesi, en
þá var ég fimm ára. Fannst þeim rétt
að ég fengi að kynnast föðurfólkinu
mínu og var ákveðið að ég kæmi að
ári (að nýju Steinsstöðum) sem kúa-
smali og hélt ég því starfi í 10 sumur.
Á þessum árum lærði maður margt
um mannleg samskipti og ótrúlega
manngæsku. Heimili þeirra vara
alltaf opið öllum, þá ekki síst þeim
sem lífið hafði farið hörðum höndum
um eða voru „sérstakir“ á ýmsan
hátt.
Það var oft mannmargt um helgar,
þegar stór hluti fjölskyldunnar kom í
heimsókn, eða þegar dætur og
tengdadætur komu til að aðstoða við
heyskapinn, en afi og amma áttu níu
börn. Þá var oft glatt á hjalla hjá
ungdómnum og margt brallað.
Mér verður oft hugsað til þess, að
stundum fannst okkur krökkunum
hún vera heldur ósveigjanleg, eins og
þegar hún lét mig sitja yfir skötu
sem ég neitaði að borða, frá hádegi
og fram að kaffi, en skötu hef ég
borðað æ síðan og þykir hún herra-
mannsmatur. Einnig þegar frændur
mínir, Matti og Gunni, komu án þess
að vera með miða frá Dóru mömmu
sinni um að þeir mættu koma inneft-
ir, þetta var áður en sími kom að
Steinsstöðum þannig að skriflegt
leyfi þurfti að vera til staðar, en ef
þeir komu miðalausir rak hún þá um-
svifalaust til baka þannig að mamma
þeirra vissi hvar þeir væru niður-
komnir, en þeir voru hjartanlega vel-
komnir ef þeir voru með skriflegt
leyfi frá mömmu sinni, eða eins og
hún sagði í ellinni; maður þurfti nú
oft að vera harður.
Öll þau ár sem ég var hjá afa og
ömmu, man ég aldrei eftir öðru en
amma færi fyrst á fætur á morgnana
og gengi síðust til náða á kvöldin.
Hún lifði það að vera flutt hreppa-
flutningi þegar hún var aðeins sex
ára gömul, þegar faðir hennar fórst í
Hvalfirðinum, en kom síðan aftur á
Akranes þegar Sesselja móðir henn-
ar giftist Sveinbirni Sveinbjörnssyni,
þannig að snemma fékk hún að kynn-
ast erfiðleikum lífsins..
Þegar afi var á vertíð og hún ein
heima með bömin og skepnumar,
sagði hún síðar að það hefði oft
bjargað þeim að hafa kýr, kindur og
kartöflugarð, þegar hart var í ári.
Það er erfitt fyrir okkur yngra fólkið
að skilja þann dugnað og hörku sem
þessi kynslóð þurfti að sýna, til þess
að lifa þær þrengingar sem það
þurfti að lifa við og yfirstíga.
Eg er þakklátur fyrir þá lífssýn og
umburðarlyndi sem ég lærði með því
að umgangast ömmu.
Eg vil senda öllum í fjölskyldunni
samúðarkveðjur, því öll höfum við
misst stóran áhrifavald í lífi okkar.
Sigurður Pétur.
Amma mín er látin. Þegar þessar
fregnir bárast mér gat ég ekki sagt
að þær hefðu komið eins og þmma úr
heiðskíru lofti, enda var hún amma á
101. aldursári. Amma mín, sem er
búin að lifa hluta úr tveimur öldum
hefur svo sannarlega lifað tímana
tvenna í íslensku samfélagi, upp-
gangstíma, kreppu og allt þar á milli.
Ekki er hægt að segja annað en hún
hafi skilað sínu til þjóðarinnar og
uppbyggingar hennar, níu börnum
sem öll eru á lífi og við góða heilsu.
Vegna þess að ég átti því láni að
fagna að búa í sama húsi og amma öll
mín uppvaxtarár hafði hún djúpstæð
áhrif á mig. Yfirleitt fór ég niður til
ömmu minnar á kvöldin, til að spila,
fá appelsínu eða epli, sem voru fágæt
á mínu heimili, eða bai’a til að ræða
málin. Oft kom ég til að leita huggun-
ar hjá henni þegar ég taldi mig órétti
beittan, eða til að finna týnda hluti,
því amma fann alltaf allt.
Amma mín var afskaplega heil-
steypt manneskja. Hún lagði ríka
áherslu á heiðarleika og í spilum
mátti alls ekki „hafa rangt við“.
Þannig lærði maður að sigra á
heiðarlegan hátt - en einnig að taka
því að tapa. Sú lífsspeki sem amma
hafði markaðist mjög af uppeldi
hennar og erfiðleikum í tengslum við V
að koma upp níu börnum, með til-
heyrandi verkþáttum. Hún hafði
meiri seiglu en ég hef séð í öðru fólki
og umfram annað lagði hún áherslu á
traust fjölskyldubönd. Hún var af-
skaplega trygglynd, tók slæmum
fréttum með jafnaðargeði, eins og sá
einn gerir sem gengið hefur í gegn-
um erfiðleika langra ævidaga og
mátt þola misjafnt hlutskipti. Jafn-
framt tók hún jafnan góðum fréttum
með andakt og fögnuði og samgladd-
ist mjög sigrum og gleði annarra í
kringum sig. Það var alltaf gleðiefni
að heimsækja hana, t.d. eftir ein-
kunnagjöf í grunnskóla, því alltaf
fannst ömmu maður vera einstakur,
og með slíkum hrósyrðum tel ég
hana hafa hvatt alla fjölskylduna
áfram. Þannig kenndi amma manni
og hvatti til dáða án þess að predika.
Og eftir því sem árin liðu varð hún
jafnvel enn jákvæðari og hreinskiln-
ari. Það var ekki svo að það þyrmdi
yfir hana samhliða ellinni - síður en
svo.
Með ömmu er gengið eitt af alda-
mótabörnum þessarar þjóðar. Hún
stóð fyrir það besta sem þessari þjóð
er eðlislægt, heiðarleika, nærgætni,
ósérhlífni og þrá til að byggja upp.
Hún hefur gefið meira af sér, en hún
hefur þegið af öðrum á sinni lífsleið.
En svo endar hver sitt æviskeið og
þar er amma mín engin undantekn-
ing. Eg veit að amma mín yfirgefur
þennan heim, jafn sátt við Guð og
menn, eins og þegar hún kom í hann.
í millitíðinni hefur hún gefið langtum
meira en hún hefur þegið og átt þátt í
því að gera samfélag okkar auðugra
af mannlegum kærleika, bjartsýni og
trú á hið góða í manninum. Megir þú
ætíð hvfla í friði, amma mín.
Bjarni Ármannsson.
Blaðauki í Morgunblaðmu laugardagiun 13. mai
Skilafrestur auglýsingapantana
er til kl. 16 föstudaginn S. maí
Allar nánari upplýsingar veita sölu- og þjónustufulltrúar
á auglýsingadeild í síma 569 1111.
I JW<»r@MttM»M&
| AUGLÝSINGADEILD
u Sími 569 1111 • Bréfasími 569 1110 • Netfang; augl@mbl.is