Morgunblaðið - 14.07.2000, Blaðsíða 42

42 FÖSTUDAGUR 14. JÚLÍ 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
HULDA
. PÁLSDÓTTIR
+ Hulda Pálsdóttir
fæddist í Vest-
mannaeyjum 5. júlí
1934. Hún lést á
Landspítalanum
Fossvogi 9. júlí síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Þór-
steina Jóhannsdótt-
ir, f. 22.1. 1904, d.
23.11. 1991, og Páll
Sigurgeir Jónasson,
f. 8.10. 1900, d. 31.1.
1951. Börn þeirra
voru: Emil, f. 1923,
d. 1983, Jóhann, f.
1924, d. 1925, Krist-
inn, f. 1926, Þórunn, f. 1928,
Guðni, f. 1929, Jón, f. 1930, Mar-
grét, f. 1932, Kristín, f. 1933,
Sævald, f. 1936, Hlöðver, f.
1938, Birgir, f. 1939, Þórsteina,
f. 1942, og Emma f. 1944.
Hinn 6. janúar 1973 giftist
Hulda Gunnlaugi Finnbogasyni,
f. 8.9. 1928, d. 20.6. 1992. Sonur
Huldu er Birgir Þór
Sverrisson, f. 21.9.
1961, kvænt.ur Kol-
brúnu Evu Valtýs-
dóttur. Börn þeirra
eru Hulda, f. 1980,
maki Orri Jónsson,
barn þeirra Sæþór;
Sædís Eva, f. 1985;
og Valtýr
Snæbjörn, f. 1996.
Birgir á einnig Al-
exöndru, f. 1990.
Sonur Gunnlaugs
og fóstursonur
Huldu, Ragnar, f.
1962, sambýliskona
Erla Baldursdóttir, börn þeirra
Gunnlaugur, f. 1993, Thelma
Hlín, f. 1997, dóttir Erlu Sigrún
Agatha, f. 1987.
Síðustu árin vann Hulda á
Dvalarheimilinu Seljahlíð.
Útför Huldu fer fram frá
Bústaðakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Elsku Hulda amma. Þegar
mamma hringdi í mig í hádeginu á
miðvikudaginn og sagði mér að þú
værir orðin alvarlega veik trúði ég
'ri'ví ekki, þú sem varst alltaf svo
hress. Orðin alvarlega veik, mér
fannst það bara ekki passa. Ég
hafði talað við þig á mánudags-
kvöldið áður og við áttum svo gott
samtal og þú varst svo hress og þér
virtist líða svo vel. En svo aðfara-
nótt sunnudags dóst þú eftir erfiða
baráttu síðustu dagana.
I hjarta mínu veit ég að þú ert
komin til Gulla afa þar sem þér líð-
ur best.
Ég gleymi aldrei öllum þeim
stundum sem við eyddum saman,
úsem voru ófáar. Þú og afi gerðuð
allt fyrir mig, við fórum í Kringl-
una, Perluna, sund, húsdýragarð-
inn og allt mögulegt. En það allra
skemmtilegasta var að fá að raða
öllum skartgripunum þínum, sem
þú áttir nóg af. Nú þegar ég leit í
skúffuna þína um daginn voru þeir
alveg eins og ég raðaði þeim síðast.
Þú varst alltaf svo fín og sæt í fínu
fallegu fötunum þínum, með alla
fallegu skartgripina þína, nýlagað
hárið og nýlakkaðar neglur.
Elsku amma, ég sakna þín.
Með trega í hjarta kveð ég og
þakka fyrir allar okkar stundir.
Þín
Hulda.
J.
Elsku Hulda, ég hef oft lesið
minningargreinar þar sem fólk seg-
ir að sér sé orða vant og nú skil ég
hvers vegna. Ég veit ekki hvar skal
byrja en ætli ég byrji ekki á því
þegar við hittumst fyrst, þegar við
vorum kynntar þá sagðir þú, er
þetta daman hans Ragga, ég hugs-
aði úps, nú verð ég undir smásjá en
ég var velkomin til þín eins og allir
sem þú kynntist. Annan eins gull-
mola og þú varst er erfitt að fmna,
alltaf boðin og búin að aðstoða
hvem sem þurfti aðstoð. Þú varst
allra kvenna snyrtilegust og heimili
þitt bar vott um það, þú stóðst þig
-mjög vel í vinnu og svo vel að oft
vannst þú aukavakt eftir aukavakt,
komst þreytt heim en samt tókstu á
móti gestum með reisn. Oft var ég
gröm fyrir þína hönd að taka svo
margar aukavaktir en ég veit hvað
getur verið erfitt að segja nei. Þú
og Gulli voruð eitt og saman óluð
þið upp Ragga og Bigga, báða mjög
heilsteypta og jarðbundna en að
mér skilst fjöruga unga menn.
Elsku Hulda, að missa þig frá er
mikill missir, allar þínar vangavelt-
ur og allar þínar gleðistundir eru nú
minningar einar saman, svo ég segi
'Tjara þakka þér fyrir allt.
Þín tengdadóttir,
Erla.
Elsku amma mín. Ég trúi þessu
ekki.
Ég trúi ekki að þú sért dáin og að
&g eigi aldrei eftir að hitta þig aftur.
* Þú sem varst alltaf svo hress, það
var aldrei neitt að þér, svo fékkstu
allt í einu hjartastopp og þá varðstu
svo veik að þú lést fjórum dögum
seinna á sjúkrahúsinu.
Ég get núna ekki hætt að hugsa
um hvað lífið getur verið ósann-
gjarnt. Af hverju þurftir þú að
deyja? Þú sem varst alltaf svo sæt
og fín. Eina sem ég get huggað mig
við núna er að þú ert komin til Gulla
afa, þar sem þér líður best, og núna
eruð þið saman á ný.
Elsku amma, þú varst alltaf svo
góð við alla og ég á eftir að sakna
þín allt mitt líf. En ég á margar góð-
ar minningar um þig og ég ætla að
geyma þær í hjarta mínu þangað til
við hittumst aftur.
Ég man svo vel eftir því þegar ég
var yngri að þú fórst alltaf með mig
í Perluna þegar ég kom til Reykja-
víkur og við fengum okkur rúnn-
stykki og heitt kakó þar því okkur
fannst það svo gott. Ég man líka
svo vel eftir því þegar ég var alltaf
að fara með þér og Gulla afa í sund
og þið kölluðuð mig alltaf litlu
sunddrottninguna ykkar, því mig
langaði svo að læra að synda og
vildi aldrei fara upp úr lauginni fyrr
en þið vilduð kenna mér pínulítið að
synda því ég var svo rosalega
þrjósk. Mér fannst alltaf jafn gam-
an að koma í heimsókn til þín; að fá
að gramsa í öllu snyrtidótinu þínu
og öllum flottu kjólunum þínum var
það skemmtilegasta sem ég gerði.
Elsku amma mín, ég sakna þín
svo mikið og mér þykir svo vænt um
þig. Vonandi líður þér bara betur
núna én síðustu dagana þína, því
þér leið svo illa og það var svo leið-
inlegt að sjá þig þegar þér leið
svona illa. Élsku amma mín, ég á
eftir að sakna þín svo mikið að ég
get ekki einu sinni lýst því og ég
held að það eigi allir sem þekktu þig
eftir að gera því þú varst svo yndis-
leg kona og vildir öllum svo vel.
Elsku amma mín, ég á eftir að
elska þig allt mitt líf. Takk fyrir all-
ar góðu stundirnar sem við áttum
saman og vonandi líður þér vel
núna hjá guði.
Þín
Sædís Eva.
Elsku amma, manstu þegar við
fórum í sund, manstu þegar við tók-
um til í geymslunni og fórum svo á
McDonald’s að borða á eftir og öll
þessi skipti sem þú kíktir í heim-
sókn og hvað sætin í bílnum þínum
voru mjúk?
Núna eigum við mynd af þér við
rúmin okkar og þú ert komin til
Gulla afa og við vitum að þið fylgist
með okkur og sjáið okkur stækka.
Bless, elsku Hulda, amma okkar.
Gunnlaugur og Telma Hlíf.
Það er erfítt að finna orð þegar
skyndilega þarf að kveðja. Hvernig
er hægt að horfast í augu við dauð-
ann aftur og aftur og vera sátt.
Hvert líf á sér upphaf og endi, hvor-
ugt sjáum við fyrir með vissu en
endalokin koma þó alltaf jafnmikið
á óvart, þannig var það einnig hjá
þér, elsku Hulda mín. Þegar ég hitti
þig síðast var það á afmælisdaginn
þinn 1. júlí. Það var svo yndislegt,
við féllumst í faðma og kysstumst
og yfir mig kom tilfinningin hvað
mér þótti vænt um þig og ég var svo
glöð að sjá þig. Þetta var yndislegur
dagur. Og þessi dagur verður minn-
isstæður í lífí mínu því að þetta var í
síðasta skiptið sem við hittumst.
Það er með trega og söknuði og
þakklæti í huga er ég kveð í dag
elsku systur mína og vinkonu. Ég
þakka ástina, hlýjuna og umhyggj-
una sem þú sýndir mér og fjöl-
skyldu minni í gleði og sorg og
stóðst alla tíð með mér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var öllum, er fengu að kynnast
þér.
(Ingibj. Sig.)
Þú áttir svo gott með að gefa af
þér og laðaðir öll börn að þér, þau
voru ófá börnin í íjölskyldunni sem
kölluðu þig ömmu Huldu.
Ég og Þórður þökkum þér sam-
fylgdina. Megi friður og kærleikur
fylgja þér og góður guð styrkja
okkur öll sem elskuðum þig svo
heitt.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um huga minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Elsku Hulda mín, við sjáumst á
ný þegar minn tími kemur.
Þín systir
Þórsteina.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynast þér.
(Ingibjörg Sig.)
Elsku systir. Ég er svo ósátt við
hversu fljótt þú ferð frá okkur, en
hugga mig við það að þú sért komin
til hans Gulla þíns. Það var svo ynd-
islegt þegar þú og Gulli kynntust,
það var svo sannarlega ást við
fyrstu sýn. Ég er svo þakklát fyrir
að hafa átt þig sem systur, ég mun
ávallt geyma minninguna um þig í
hjarta mínu. Við höfum brallað ým-
islegt saman, bæði þegar við vorum
ungar og eins nú seinni árin. Utan-
landsferðirnar sem við fórum sam-
an í voru æðislegar, þá sérstaklega
síðasta ferðin okkar þegar við fór-
um til Kanaríeyja. Við vorum öll svo
ánægð og sæl með ferðina og nutum
þess að vera til.
Mig langar til að þakka þér fyrir
allt og þá sérstaklega hve góð þú
varst við börnin mín. Þú varst svo
barngóð, öll börn hændust að þér
og kölluðu þig Huldu „ömmu“. Að
lokum langar mig að segja eins og
við sögðum svo oft hvor við aðra:
„Ég elska þig.“
Þín systir
Emma.
Nú, þegar Hulda frænka eins og
við kölluðum hana hefur kvatt
óvænt, fylgir sorg og söknuður í
kjölfarið.
Öllum leið vel í návist hennar,
hún hafði mikla útgeislun og frá
henni stafaði hlýja og mannkær-
leikur. Ég minnist margra góðra
stunda hjá Huldu á unglingsárum
mínum þar sem hún var góður
hlustandi sem skyldi vel ungdóminn
með sínum kostum og göllum. Hún
var tilbúin að miðla af visku sinni og
aðstoða mig sem ungan mann.
Snyrtimennska var hennar aðals-
merki og sást hún aldrei öðruvísi en
vel til höfð. Hér í Eyjum var hún vel
þekkt sem Hulda í Markaðnum þar
sem hún naut sín við afgreiðslustörf
enda þjónustulundin í blóð borin.
Hún missti eiginmann sinn fyrir
átta árum og varð það henni erfið
raun sem markaði líf hennar eftir
það. Það var hennar lán á erfiðum
stundum að eiga einstaklega sam-
hent systkin sem ávallt standa vel
saman í gleði og sorg. Með þeim og
fjölskyldum þeirra átti hún mjög
góðar stundir og var það henni mik-
ils virði. Birgi Þór skipstjóra, son
sinn og fjölskyldu hans, dáði Hulda
en henni tókst einnig að tengjast
fóstursyni sínum Ragnari sterkum
böndum. Nærvera hennar við
Ragnar og fjölskyldu var henni
mjög dýrmæt þar sem Birgir Þór
bjó með sína fjölskyldu í Eyjum.
Við vonuðum alltaf að Hulda flytti
aftur til Eyja en hún var ánægð í
sínu starfi og átti góða vinnufélaga
þannig að ekki hafði orðið af því
þótt ræturnar við Eyjarnar væru
alltaf sterkar.
Við leiðarlok þökkum við Huldu
frænku fyrir það sem hún var og
biðjum henni Guðs blessunar.
Dóttir, í dýrðarhendi
drottins, mín, sofðu vært,
hann sem þér huggun sendi,
hann elskar þig svo kært;
þú lifðir góðum
í guði sofnaðir þú;
í eilífum andar friði
ætíð sæl lifðu nú.
(Hallgr. Pét.)
Við biðjum góðan Guð að styðja
við bakið á sonum Huldu og fjöl-
skyldum þeirra, einnig öðrum ást-
vinum sem eiga um sárt að binda
við óvænt fráfall góðrar konu.
Einnig biðjum við góðan Guð að
taka vel á móti Huldu frænku og
gefa henni eilífan frið.
Magnús, Lóa og fjölskylda.
Elsku hjartans engillinn minn,
nú er komið að kveðjustund. Ekki
óraði mig um að þú, elsku Hulda
mín, yrðir næst. Ég á svo margar
fallegar minningar um þig sem
munu hjálpa mér í sorginni. Þú
varst mér svo mikilvæg, eins og ég
sagði svo oft að þú værir eiginlega
hin móðir mín. Þegar ég var lítil þá
var ég svo oft hjá þér og Gulla á
Borgarholtsbrautinni. Eitt skiptið
þegar mamma og pabbi voru úti og
komu til baka þá ætlaðir þú ekki að
vilja skila mér til baka, þig langaði
að fá að eiga mig, þú sast úti í stofu-
glugga og grést þegar mamma og
pabbi keyrðu með mig í burtu. Svo
baðstu mömmu fyrirgefningar á
þessu seinna. A sumrin gerðum við
svo margt saman og það sem við
föndruðum ekki. Núna í lok júní
þegar við Nonni og börnin okkar
Halla Björk og Logi Snædal ásamt
Emmu litlu komum í síðustu heim-
sóknina til þín vorum við að rifja
upp þessa tíma. Þú elskan mín áttir
svo bágt þegar hann Gulli þinn dó
árið 1992. Þá var ég hjá þér í smá
tíma eftir það og þú hvattir mig til
þess að fara að mála og fórst með
mig út í búð að kaupa málaradót og
ég byrjaði á eldhúsborðinu hjá þér
uppi í Engjaseli þannig að ég á það
þér að þakka að ég byrjaði að mála.
Þú elskan mín varst alltaf að spyrja
hann Nonna minn hvenær hann
ætlaði eiginlega að biðja mín. Svo
létum við Nonni verða að því að
gifta okkur 31. desember 1999 en
því er nú ver og miður að þú gast
ekki verið með okkur á þessum degi
því það var vinnuhelgi hjá þér. Þú
varst alltaf að segja við Nonna að
hann yrði að vera góður við mig því
annars væri þér að mæta og þú
sagðir þetta í síðasta skiptið þegar
við vorum hjá þér núna síðast.
Halla Björk dóttir okkar gisti hjá
þér um daginn og auðvitað fórstu
með hana út í búð og keyptir mál-
aradót handa henni og hún kom
með yndislegan kisuplatta heim til
baka sem þú aðstoðaðir hana við að
mála. Þessi platti er dýi'gripur í
mínum augum í dag. Þú sagðir mér
að þér fyndist þú vera að upplifa
gamla tíma með mér þegar Halla
Björk var hjá þér. Þú talaðir oft um
það hvað þér þætti börnin okkar
falleg og góð, þér þótti svo vænt um
þau enda þú varst börnunum okkar
nánast eins og amma enda kölluðu
þau þig oft ömmu Huldu.
Elsku hjartans engillinn minn þú
talaðir alltaf um að svo margir væru
algjörir englar því þetta væri svo
gott fólk en þú gerðir þér ekki grein
fyrir því að þú sjálf varst algjör
engill. Þú varst svo blíð og góð við
alla, það elskuðu þig líka allir og öll
börn hændust að þér hjartað mitt.
Þú talaðir alltaf svo blíðlega og þeg-
ar við vorum að tala í síma þá end-
aðir þú alltaf á því að segja eitthvað
fallegt við mig eins og ég elska þig
hjartað mitt eða Guð geymi þig.
Ég á ævinlega eftir að vera þakk-
lát fyrir það að hafa fengið að vera
hjá þér á sjúkrahúsinu síðustu
klukkustundirnar sem þú lifðir.
Mér fannst koma svo mikil ró yfir
þig þegar við spiluðum gömlu Eyja-
lögin fyrir þig nokkrum klukkutím-
um áður en þú kvaddir, þar á meðal
lagið Góða nótt sem mun ævinlega
minna mig á þig hér eftir. Þegar ég
talaði við þig á meðan lögin ómuðu
blikkaðir þú og það var alveg eins
og að þú hefðir skynjað tónlistina.
Elsku hjartans engillinn minn, ég
vona að þú sért sæl með það að vera
komin til hans Gulla þíns og elsku
Kristbjargar okkar og líka allra
hinna sem þér þótti svo vænt um.
Elsku Hulda mín, ég elska þig
hjartað mitt og Guð geymi þig. Ég
bið góðan guð að hjálpa okkur öll-
um í sorginni.
Þín
Berglind.
Elsku Hulda frænka, minning-
arnar um þig þegar þú komst til
Eyja og gistir hjá okkur og alla þína
hlýju sem þú gafst frá þér mun ég
geyma um ókomin ár og einnig
hann Gulla þinn.
Hulda og Gulli voru svo innileg
og gott að koma til þeirra.
Eg vil trúa því að þau séu saman
á ný og líði vel. En ég kveð þig í dag
með trega því að ég mun sakna þín,
faðmlaga þinna og kossa sem voru
svo hlý. Hlýja þín náði til svo
margra og fullt af litlum börnum
kallaði þig ömmu sína. Við vorum
heppin að eiga þig að og þess vegna
höfum við öll misst svo mikið.
Birgir Þór, Ragnar og fjölskyld-
ur innilegar samúðarkveðjur.
Er sárasta sorg okkur mætir,
og söknuður huga vom grætir,
þá líður leiftur af skýjum,
ljósgeisli af minningum hlýjum.
(HalIgr.J. Hallgr.)
Þinn frændi,
Eyþór.
Elsku „amma“ Hulda. Við eigum
svo bágt með að trúa því að þú sért
farin frá okkur. Þú varst alltaf svo
góð við okkur enda kölluðum við þig
alltaf Huldu „ömmu“. Þegar við
komum í heimsókn til þín týndir þú
alltaf eitthvað á borðið þó svo við
værum ekkert svöng. Þú sendir
okkur alltaf einhverjar jólagjafir en
þegar við sendum þér jólagjafirnar
þínar sagðir þú alltaf: „Hvað eruð
þið að eyða í mig, þið eigið ekki að
vera að þessu.“
Við viljum þakka þér fyrir að
hafa verið til og fyrir að hafa fengið
að kynnast mannkostum þínum. Þú
varst svo hjartahlý og gegnheil
manneskja. Við munum sakna þín
og vonum að þú verðir verndareng-
illinn okkar. Við elskum þig, elsku
Hulda.
Emma, Gígja Sunneva, Halla
Björk og Logi Snædal.
Far þúífriði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þérnúfylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Elsku Hulda frænka, nú ertu far-
in frá okkur og við trúum því að þú
hafir fengið góðar móttökur þegar
þú komst til guðs því Gulli frændi
hefur beðið eftir elskunni sinni. Það
hjálpar okkur nú í sorginni að við
trúum því að þið séuð saman aftur.
Það var ekki að ástæðulausu að við
kölluðum þig ömmu Huldu því að
hlýhugurinn, faðmlögin og kossarn-
ir voru svo innileg þegar þegar við
hittum þig og þess eigum við eftir
að sakna. Litlu hlutirnir sem þú
gafst okkur alltaf með jólagjöfun-
um og við höfum skreytt jólatréð