Morgunblaðið - 05.08.2000, Side 44

Morgunblaðið - 05.08.2000, Side 44
44 LAUGARDAGUR 5. ÁGÚST 2000 MORGUNBLAÐIÐ f Hallmundarhraun. að búið er að bera grjót að skörum og stögum tjalda. Á slóðum Ferðafélags fslands A vit auðn- arinnar Norðan og vestan Langjökuls Auðnirnar norðan og vestan Langjökuls eru fáfarnar en landslag fjölbreytilegt. Nýlega var farin fyrsta skipulagða ferðin á vegum Ferðafélags Islands á þessar slóðir. Gerður Steinþórsdóttir segir frá ferðinni og lýsir gönguleið. Ljósmyndir/Gerður Steinþórsdóttir Við öðluðumst mikla leikni í að stikla ár og læki. Leysingalækir norðan við Langjökul stiklaðir á fyrsta degi. ; IfflP KLUKKUNA vantaði hálfa stund í mið- nætti föstu- daginn 21. júlí sl. þegar við komum á Hveravelli og bjuggum um okkur í gamla vinalega skála Ferðafélagsins. Kannski eru þessir skálar síðustu menjar bað- stofumenningar á landinu þar sem menn sofa og matast í sama her- bergi. í lauginni fyrir utan voru nokkrir ferðamenn að baða sig. Úti var slagveður, dimm og drungaleg þoka yfir Kili. Vindurinn gnauðaði við glugga alla nóttina. Hópurinn, fimmtán manns, ætlaði að gista eina nótt á Hveravöllum en halda síðan norður og vestur fyrir Langjökul um fáfamar slóðir og koma fimmtudaginn 27. júlí í Geit- land, þar sem er Jaki, skáli Samtaka ferðaþjónustunnar, við rætur Lang- jökuls. Þetta var fyrsta skipulagða ferð FÍ um þessar slóðir og var Pét- ur Þorleifsson hvatamaður hennar. Morguninn eftir var sama þoka, rok og rigning. Gestur Kristjánsson og Pétur Þorleifsson, fararstjóramir okkar, ákváðu að fresta för um sólar- hnng, því spáð var batnandi veðri. „Eg fauk eins og þvottur á snúm þegar við komum upp á hæðina," sagði Pétur kankvís þegar þeir Gest- ur höfðu kannað veður og vinda og þurftu að tilkynna breytingu á ferða- áætlun. I staðinn gengum við að Strýtum, gömlum eldgígum, sem em sex km sunnan við Hveravelli. Að áliðnum degi myndaðist regnbogi yfir Kili svo skær og fagur að annan slíkan hef ég ekki augum litið. Um kvöldið var lesið upp úr árbók FI 1980: Langjökulsleiðir eftir Harald Matt- híasson menntaskólakennara á Laugarvatni, en hann gekk þessa leið árið 1974 ásamt Kristínu Olafs- dóttur konu sinni og Kristni Krist- mundssyni skólameistara. 't' - Arnarfitfn Krákur Hveravellir r vv L-x Eiríksjökuil\ 2^— SStrúfUr ,6n. .'.-Mýr /TKv- N° ÞrístaPa- “““ mi Hrútféll' N Péturshpm Þursaborg C eitlands Í/U- jökull ytLxi::-- Skálpanes Við Hundavötn Gangan hófst klukkan níu á sunnudagsmorgni í sólskini. Við gengum fyrst upp á Breiðmel norðan við skálann og reyndum að hagræða pokunum sem best á bakinu. Hveravellir liggja í 650 m hæð. Fjöllin framundan em blá, ávöl og með einstaka fönnum: Þjófadalafjöll með Rauðkolli og Oddnýjarhnjúk. Fyrir framan hnjúkinn er samnefnt gil. Sagan segir að Oddný nokkur hafi verið á grasafjalli er hún varð viðskila við félaga sína. Henni tókst að draga fram lífið heilt sumar á sauðamjólk og fjallagrösum. „Það hefur verið gott sumar,“ sagði finnska konan í hópnum. Norðan við Þjófadalafjöll liggja Búrfjöll, sem er alllöng fjallaröð með mörgum hnúk- um. Við stefnum á norðurhluta Þjófadalafjalla. Göngulandið er gró- ið mosa, lyngi og víðikjarri, og sums staðar mjög þýft. Á leið okkar em þrjár bergvatnskvíslar. Þær em vatnslitlar núna og við stiklum þær: Þegjandi fyrst, þá Hvannavallakvísl og loks Dauðsmannskvísl. Handan Dauðmannskvíslar tekur gróður- leysi við, en það kallast því kynlega nafni Djöílasandur. Norður frá Langjökli og Eiríks- jökli liggur mikil háslétta. Hún er hæst við norðurenda Langjökuls (900 m) en hallar þaðan hægt til austurs, norðurs og vesturs. Þegar við emm komin upp á hæðina opnast smám saman fjallasýn: Mörg ávöl fjöll en hæst þeirra er Krákur á Sandi, 1.188 m á hæð (ný mæling). Krákur þýðir hrafn, enda er fjallið kolsvart, ílangt og óreglulegt að lög- un og sést víða að. Þarna era Hunda- vötn, eystra og vestra. Við sjáum í það eystra á hægri hönd, stórt vatn, hvítt af jökulleir. Á vinstri hönd er Langjökull, næst- stærsti jökull landsins, 960 km2, ílat- ur á að líta. Þaðan renna margir leysingalækir sem við stiklum. Á rennur austan við Krák, en líkist núna stöðuvatni. Loks komum við að silfurtæmm læk umvöfðum mosa mitt í auðninni. Þar veljum við okkur náttstað. Það var hvasst og erfitt að tjalda. Menn bám grjót að sköram og stögum. Um kvöldið könnuðu fararstjórar vað á ánni að Krák, aðrir skoðuðu Hundavatn hið vestra, sem er græn- leitt að lit en minna en hið eystra. Þarna vora snjóskaflar. Um tíuleytið lygndi skyndilega og lækurinn fékk að syngja sín öræfaljóð fyrir tjald- búana ótraflaður af vindinum. Gengið á Krák Morguninn eftir var logn og sól- skin. Það gekk vel að vaða tvær kvíslar á leið okkar að Krák, en við stöndum við rætur hans eftir tæp- lega klukkustundar göngu. Leiðin liggur upp fjallið eftir hrygg sunnan- megin. Brattinn er töluverður og grjótið nokkuð laust. Á hábungunni er myndarleg varða sem landmælinga- menn hafa reist. Af fjallinu er víðsýni mikið, en í dag liggur hita- móða yfir landinu. í austri sjást fjöll- in á Kili, í norðri Mælifellshnjúkur yfir Blöndulóni, í vestri Baula í Borgarfirði og í suðri Eiríksjökull, svo fáein fjöll séu nefnd. Sólin brenn- ir. Við fömm niður aðra leið, niður skarð sem liggur milli syðsta hlutans og hábungunnar. Þar er mölin sand- borin. Við komum í tjaldstað eftfr fimm tíma göngu á Krák. Við fáum okkur að borða og tökum farangur- inn saman. Hér væri hægt að reisa gönguskála og fara ferðir frá Hvera- völlum til að skoða Hundavötn og ganga á Krák. Upp úr þrjú hefst gangan meðfram Langjökli; yfir ár, hraun, sanda og jökulurðir. Við emm í Strýtuhrauni. Næturstaður er óviss. Þarna eru fleiri á ferð; hvít ær með lamb sem stefnir í sömu átt og við en nokkru vestar. Einhvers stað- ar eru hagar. Á leiðinni göngum við niður þrjá stalla. Fyrir neðan þann fyrsta er lítil tjörn, nokkra fyrir neð- an annan stallinn hefur stórgrýti hranið úr hlíðinni og skömmu síðar komum við að á sem rennur eftir sandinum. Þarna eram við að hugsa um að tjalda þegar fáeinir stórir regndropar falla til jarðar. Við flýt- um okkur að setja regnhlífar á bak- pokana og áður en varir styttir upp. Við höldum áfram í von um hlýlegri næturstað. Þriðji stallurinn er sá hæsti og fyrir neðan hann tekur við gróið land. Þessi stallur heitir Hraunshorn. Við göngum þar til við komum að lítill tjörn. Frá henni rennur lækur milli mosavaxinna þúfna. Hér era Efri-Fljótadrög. Við höfum gengið í fimm tíma meðfram jöklinum án þess að sjá hann, því dökk skriðuhlíð með fönnum liggur meðfram honum og skyggir á jökul- inn. Framundan er lág ávöl hæð, Guðnahæð. Á milli hennar og jökuls- ins sést í vestasta hluta Eiríksjökuls. Um kvöldið horfum við á sólarlagið; sólin glóir við sjónarrönd sveipuð skýjaslæðu. Mý sveimar hljóðlaust í kvöldhúminu. Oræfakyrrð. Ljósberi í Hallmundarhrauni Morguninn eftir, hinn 25. júlí,

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.