Morgunblaðið - 05.08.2000, Qupperneq 57

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 5. ÁGÚST 2000 5 7
eiginkonu sinnar og fjölskyldu sem
studdi hann eftir getu uns yfir lauk.
Theodór var hár maður vexti,
grannbyggður og stæltur. Stórskor-
inn nokkuð á andlitsfall og svipmikill.
Framkoman virðuleg, hæversk, glað-
vær og hlý. í návist hans hygg ég að
öllum hafi liðið vel. Við Elísabet vott-
um Ragnheiði konu hans, börnum
þeirra og ástvinum öllum okkar
dýpstu samúð á þessari saknaðar-
stund. Jafnframt deilum við með
þeim þeirri ljúfsáru gleði sem því
fylgir að mega kveðja góðan mann
sem skilur eftir sig sjóð kærra minn-
inga. Slíkt auðnast ekki öllum.
Tærirberast
úrtjamarsefi
tónarumfjöll.
- Heiðin töfrast
og hlustar öll.
Sumirkveðja,
ogsíðanekki
söguna meir.
-Aðrirmeðsöng,
eralteideyr.
(Þorst Valdimarss.)
Ámi Gunnarsson.
Um leið og ég kveð Theodór Krist-
jánsson, langar mig að minnast nokk-
urra atriða úr okkar samstarfi. Það
má aldrei geyma sér sjúka og aldraða
sem forðakistu, því fyrr en varir eru
þeir horfnir af sjónarsviðinu og ekki
lengur hægt að ræða áhugamálin, eða
fara í þeirra viskukistu. Þannig var
með Tedda og þannig vildi ég hafa
hann, en núna er það of seint, þó eftir
liggi nokkrar hljóðspólur og geisla-
diskur.
Ég kynntist Tedda eftir að hann
flutti til Hveragerðis, fyrir tæpum
tuttugu árum. Þá hafði hann verið
skólastjóri í Villingaholti. Ég hafði þá
heyrt hans getið sem píanóleikara, og
við nánari kynni komst ég svo sannar-
lega að því hver hann var, því píanó-
leikur hans við veisluborð landans var
með eindæmum, með tilliti til þess að
hann var sjálfnuminn í þeirri list. Ég
tel að fáir hafi verið honum betri á því
sviði.
Fljótlega eftir að Teddi kom til
HveragerðiSj stofnaði hann ásamt
Kristjáni Olafssyni og fleirum,
Harmonikkufélag Hveragerðis.
Gegndi hann gjaldkerastöðu þar um
margra ára skeið. Við Teddi hófum að
leika saman á harmonikkur, fljótlega
eftir fyrstu kynni, með allgóðum
árangri og þótti það með þvi besta
sem fram kom á Saumastofudansleik-
jum Hermanns Ragnars Stef-
ánssonar í Útvarpshúsinu.
Teddi var manna Ijúfastur og lagði
aldrei Ijótt orð til annarra því hóg-
værð og bjartsýni voru aðaleinkenni
hans. Eg minnist þess t.d. þegar ég
sagði við hann að ég hafi aldrei öfund-
að fólk, nema ef til vill þá sem höfðu
tækifæri til tónlistarnáms, en Teddi
svaraði: „Þú þarft ekki að öfunda
neinn því við getum gert svo margt
sem hinir geta ekki!“ Svona var
Teddi! Víða fórum við til að spila, en
þó einna mest í gamla Skíðaskálanum
og seinna þeim nýja. Það yrði löng
upptalning að rifja upp allar minnis-
stæðu ferðimar sem við lögðum upp í
saman, við félagamir, þó langar mig
til að minnast einnar ferðar með har-
monikkuvinum að Kirkjubæjar-
klaustri árið 1985. Allnokkrar tafir
vom vegna veðurs, en þetta var fyrsti
„hvellur" haustsins með snjó og vindi,
svo fjárskaði var hjá nokkmm bænd-
um. Það vom þreyttir og veðurbarðir
félagar sem skráðu sig á hótelið og án
þess að hvflast, héldu á dansleik til að
skemmta. Morguninn eftir var vinur
minn heldur syfjaður og kom ekki í
morgunmat, ég fékk því handa hon-
um samloku og pilsner og hélt til her-
bergis okkai'. Teddi reis strax úr
rekkju er hann sá veitingamar og
sagði „þetta kallar maður nú sörvis!"
Auk þess að vera harmonikkufé-
lagar og góðir vinir, þá vann hann hjá
mér tvö sumur við málningarvinnu.
Má segja að við Teddi höfum í gegn-
um árin slegið taktinn saman.
Kæra Ragnheiður mín, þegar Hálf-
dán sonur þinn hringdi með fréttina,
varð mér mikið um, og syrgi sárt góð-
an, náinn og tryggan vin. Svo náin var
vinátta okkar að fjölskylda mín og
þeir sem til vináttu okkar Tedda
þekktu hafa vottað mér samúð.
Guðs huggunar og blessunar bið ég
þér, bömunum þínum og fjölskyldu
þeirra. Megi Guð blessa minningu
hans Tedda.
Gísli H. Brynjólfsson,
Vestmannaeyjum.
Elsku Teddi.
Ég sit hér úti á verönd með penna í
hönd. Sólin skín í heiði og laufið á ösp-
unum hvíslar sinn miðsumarsöng.
Hugurinn reikar aftur tfl ársins 1963.
Þá bjugguð þið Ragnheiður á Sel-
fossi, þar sem ég stundaði nám við
Iðnskólann og naut tilsagnar ykkar í
stærðfræði. Eg var tíður gestur á
heimilinu því um þessar mundir spil-
uðum við saman í hljómsveit. Þetta
var hljómsveitin Safír sextett. Þú
lékst á píanó og ég á gítar, Bjarni Sig-
urðsson á bassa, Guðmar Ragnarsson
á saxófón, Sighvatur Eiríksson á
rythmagítar, Bragi Amason á
trommur og síðast en ekki síst Hjör-
dís okkar Geirsdóttir söng. Við lékum
vítt og breitt um Suðurlandið, allt frá
Kirkjubæjarklaustri til Keflavíkur.
Þetta var skemmtilegur tími og lögð-
um við mikið á okkur til að halda út-
gerðinni gangandi. Keyptum m.a.
gamlan mjólkurbfl með 10 manna
húsi til að ferðast á. Stundum bilaði sá
gamli á örlagastundum. Þá vorum við
mjög samhent í að leysa málið, sem
tókst alltaf nema einu sinni þegar
annað framhjólið skoppaði undan á
Keflavíkurveginum um miðja nótt. Þá
var j álkurinn skilinn eftir.
Eitt skilyrði urðum við að setja þar
sem hljómsveitin spilaði; það varð að
vera píanó á staðnum (þá var ekki
búið að finna upp rafinagnspíanó).
Ekki voru píanóin alltaf upp á
marga fiska í öllum þessum sam-
komuhúsum og Selfossbíóum sem við
spiluðum í, en það var svo undarlegt
að þér tókst aÚtaf að laða fram ein-
hvem undurblíðan tón úr þessum
skriflum, sem engum öðmm hefði
tekist. Já, það var einmitt þetta,
Teddi minn, þessi stfll, þessi hárfína
viðkvæma sveifla sem var svo ein-
stök. Þú varst einmitt þannig sjálfúr,
afskaplega næmur og háttvís, pínulít-
ið brothættur, góður húmoristi og um
leið traustasti vinur í heimi.
Nú ertu farinn og það er skarð fyr-
ir skfldi. Ef til vill hefur drottin vant-
að góðan undirleikara fyrir englakór-
inn sinn og fer „niður á lager“ og
sækir einn slíkan. Já, hann kann að
velja sér listamenn ekki síður en aðra.
Þótt leiðir okkai' hafi ekki legið sam-
an nema í gegnum síma núna síðustu
ár, ég á Akureyri og þú í Hveragerði,
þá urðu strengimir okkar aldi'ei
falskir. Ég kveð þig með söknuði,
kæri vinui', og votta Ragnheiði, börn-
um og öllum fjölskyldumeðlimum
dýpstu samúð.
Bjöm Þórarinsson.
Theodór Kristjánsson er nú allur.
Harðri bai'áttu við illvígan óvætt,
krabbameinið, er lokið og þrautimar
á enda. Eftir lifir skýr mynd af mikl-
um heiðursmanni, sem lagði gott til
allra mála og vildi öllum vel.
Theodór þekkti ég skamma stund,
en þau kynni vom bæði góð og hlý. -
Það hefur löngum verið tahð til góðra
siða, að þakka það sem vel er gert. Við
hjá Heilsustofnun NLFÍ í Hvera-
gerði nutum ósjaldan tónlistarhæfi-
leika Theodórs. Hann var ávallt boð-
inn og búinn að leika á píanó á
kvöldvökum sjúklinga, á jólatrés-
skemmtunum barna starfsmanna og
við önnur þau tækifæri þar sem góð
tónlist var við hæfi.
Tónlistina flutti hann af mikilli alúð
og hæfileikar hans vora óumdeildir.
Það vissu þeir, sem höfðu notið góðra
stunda með Theodóri þar sem hann
lék djass af fingrum fram. Lögin
runnu fram endalaust og aldrei slegin
feilnóta. Þegar þakkir vora bomar
fram með klappi, kom á andlitið þetta
sérstaka bros, sem í senn lýsti gleði
og lítfllæti.
Einhvem veginn hefi ég það á til-
finningunni, að Theodór hefði getað
orðið mikfll tónlistarmaður. En vafa-
laust hefur brauðstritið sett honum
lífsreglur, sem veittu ekki margar
stundir til náms og æfinga. - En hann
miðlaði mörgum af list sinni og hæfi-
leikum og við munum sakna hans
innilega. Hann var hógvær og hljóð-
látur og skilur eftir skýra mynd af
góðum og gegnum manni. Honum er
þakkað.
Ámi Gunnarsson.
Kveðja frá Zontaklúbbi Selfoss
Haustlaufið íykur. - Fyrr en veit
fólnar skógurinn allur.
Hlynur, sem gnæfði í hlýjum reit
horfði mót sól og var prýði í sveit,
stóð af sérveðrin, uns stormi lostinn
stofninn prúði var brostinn.
(S.E.)
Það er sem haustlaufin séu farin að
falla - þó er hásumar. Theodór Krist-
jánsson samferðarmaður okkar til
margra ára er nú kvaddur með trega
og söknuði. Hann var kvæntur Ragn-
heiði Guðmundsdóttur hjúkrunar-
fræðingi sem er ein af félögum í
Zontaklúbbi Selfoss.
Við í Zontaklúbbi Selfoss viljum
með fátæklegum orðum þakka íyrir
okkur, þakka fyrir fómfysi og hlýju í
okkar garð. Öll árin sem hann hefur
leikið fyrir okkur á flygilinn á hátíðar-
stundum eða bara þegar hann var
beðinn um það, era okkur ógleyman-
leg, það tekur enginn sæti hans. Það
er ekki hægt.
Alltaf var Teddi tilbúinn og þó
hann ætti að sitja til borðs með okkur
hinum var alltaf sjálfsagt að renna
fingrunum yfir nótnaborðið og við
nutum frábærra tóna fí'á þessum
stórbrotna listamanni.
Við þökkum honum samfylgdina,
hlýju og fómfýsi.
Ragnheiði og fjölskyldunni allri
sendum við innilegar samúðai'kveðj-
ui'. Guð styrki ykkur í sorginni.
Svo mælti hver hugur, er man þig og ann
þeim manndóm, er fegurstan h'tur.
Sjálft þreklyndið meitlað í miskunn og
sann
í manninn, sem hvarvetna dugar og kann.
Sá stofh er hér fallinn styrkur og góður,
og stórt er hið auða rjóður.
(S.E.)
F.h. Zontaklúbbs Selfoss,
Pálína Tómasdóttir.
Hann Deddi frændi minn var að
kveðja þessa tilvera. Við vorum alin
upp í umræðum um greind og gáfur.
Hann átti hvort tveggja í ríkum mæli,
nú veit ég að hann hefur fengið svar
við spumingum sem hann þreyttist
aldrei á að spyrja. Ég þakka honum
alla viðkynningu og votta aðstan-
dendum hans samúð, þau hafa mikið
misst.
Valgerður Bára
Guðmundsdóttir.
■ IM
Þegar andlát
ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar.
Við Útfararstofu kirkjugarð-
anna starfa nú 14 manns
með áratuga reynslu við
útfaraþjónustu. Stærsta
útfararþjónusta landsins
með þjónustu allan
sólarhringinn.
Prestur
Kistulagning
Kirkja
Legstaður
Kistur og krossar
Sálmaskrá
Val á tónlistafólki
Kistuskreytingar
Dánarvottorð
Erfidrykkja
Sími 551 1266
vvvvw.
UTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA EHF.
+
Ástkær faðir okkar, bróðir og tengdafaðir,
INGVI ÞÓRÐARSON,
Vesturgötu 103,
Akranesi,
sem lést laugardaginn 29. júlí, verður jarðsunginn frá Akraneskirkju
þriðjudaginn 8. ágúst kl. 14.00.
Jarðsett verður í Hólmavíkurkirkjugarði 9. ágúst kl. 15.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Erlendur Ingvason, Helga Arnberg Matthíasdóttir,
Þorkell Ingvason,
Þórður Ingvason,
Sigríður Ingvadóttir,
Sveinn Þórðarson, Björg Loftsdóttir,
Guðmundur Þórðarson, Sigurrós Kristín Árnadóttir
og aðrir aðstandendur hins látna.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra er sýndu okkur
samúð, vináttu og hlýhug vegna andláts og
útfarar ástkærrar móður okkar, ömmu og
systur,
GUÐRÍÐAR ÞÓRARINSDÓTTUR.
Elín Harpa Jónsdóttir,
Elmar Þór Benediktsson,
Unnur Regína Gunnarsdóttir,
og systkini hinnar látnu.
Innilegar þakkir til þeirra, sem sýndu samúð
og vinarhug við andlát og útför dóttur minnar,
systur okkar og mágkonu,
LILJU ÁRNADÓTTUR
frá Hæringsstöðum,
síðast til heimilis
í Dvergagili 40,
Akureyri.
Sérstakar þakkir til sambýlisfólks hennar og allra þeirra, sem hafa annast
hana á liðnum árum.
Bergþóra Stefánsdóttir,
Sigurlína Árnadóttir, Páll Sveinsson,
Áslaug Eva Árnadóttir, Hafsteinn Vilhjálmsson,
Stefán Árnason, Sólveig Bragadóttir,
Sigurbjörg Árnadóttir, Jouko T. Parviainen,
Jón Árnason Þórdís Guðmundsdóttir,
Óskar Árnason, Ásdís Jónasdóttir,
Kristján B. Árnason, Margrét Stefánsdóttir,
Ósk Jórunn Árnadóttir, Guðmundur H. Jónsson,
Sveinn Árnason, Margrét Guðmundsdóttir.
+
Við fráfall og útför
INGIMUNDAR INGIMUNDARSONAR
frá Svanshóli,
viljum við af alhug þakka þeim fjölmörgu, sem
sýndu minningu hans virðingu og fjölskyld-
unni samúð og hlýhug.
Guð blessi ykkur öll.
Ingibjörg Sigvaldadóttir,
Sigvaldi Ingimundarson, Sigurrós G. Gunnarsdóttir,
Ingimundur Ingimundarson, Ragnheiður E. Jónsdóttir,
Pétur Ingimundarson, Margrét H. Ingadóttir,
Svanur Ingimundarson, Anna Inga Grímsdóttir,
Ólafur Ingimundarson, Hallfríður F. Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför
INGIBJARGAR ELÍSABETAR
JÓHANNESDÓTTUR
frá Flateyri,
Úthlíð 35,
Hafnarfirði.
Fyrir hönd aðstandenda
Helgi Sigurðsson.