Skírnir - 01.01.1895, Qupperneq 37

Vafningar og viðsjár.
37
að leika hugur á að ná sjer niðri á RftBsum, þegar þeir þykjast betur við búnir.
Mikið befur verið um það rætt, hve eindregið fylgi Prakkar hafa veitt
Kftssum á síðustu tímum, og ekki hefur vegur þeirra vaxið við það í aug-
um annarra þjóða. En engum dylst, hvað undir býr, og ekki eru minnstu
dulur dregnar á bandalag þessarra þjóða. f jftnímánuði kom fram fyrir-
spurn í fulltrftadeild franska þingsins til stjórnarinnar i tiiefni af því að
floti Prakka var sendur til Kílar til þess að vera viðstaddur hátíðahaldið,
er skurðurinn mikli var vígður (sjá kaflann um Þýzkaland). Spyrjandan-
um þótti sft sendiför kynleg og vildi fá að vita, hvort stjórnin hefði
gleymt Elsass og Lothringen og hrakförunum öllum frá 1870. Káðherr-
ann, sem fyrir svörum varð, kvað stjórnina engu hafa gleymt. Eu banda-
menn þeirra, Rftssar, hefðu sent flota til Kílar og þess vegna yrðu Prakk-
ar líka að gera það. Það hefði ekki verið gert Þjóðverja vegna heldur
Rússa. Því að í bandalaginu við Rftssa sjeu framtíðarvonir Prakka fólgn-
ar. Af sömu ástæðum hefði það og verið, að stjórnin hefði veitt Rftssum
að málum í Austurálfunni. Prakkar yrðu að sýna og sanna Rftssakeisara,
að honum sje óhætt að reiða sig á þá, þrátt fyrir það, hve stjórnarskiptin
eru þar tíð — og svo lifa þeir auðvitað í voninni um það, að Rftssar
muni ekki bregðast þeim, þegar á á að herða. Hin gætnari biöð Prakka
vara þjóð sina við að bftast við því, að Rftssar fari nokkurn tíma að hjálpa
til að vinna aptur fylkin, sem þeir urðu að selja Þjóðverjum í hendur
1870. En þær aðvaranir koma fyrir ekki, og Frakkar virðast vera alger-
lega og skilyrðislaust á handi Rftssa, að hverju sem þeim verður.
Jafnframt vakti það og athygli manna, að ráðherrann notaði tæki-
færið til þess að minnast á Egiptaland í þessari svarsræðu sinni, gat þess,
að hefðu Frakkar að undanförnu haft slíka bandamenn sem nft, þá væru
það þeir, sem nft rjeðu lögum og loíum á Egiptalandi. Með öðrum orðum:
franska stjórnin gerir sjer von um, eigi að eins að reka Þjóðverja úr
Elsass og Lothringen fyrir atfylgi Rftssa, heldur og Englendinga ftt úr
Egiptalandi. Yfirleitt var atferli Frakka í garð Englendinga þann veg
síðasta árið, að Englendingum fór að verða mjög hugleikið og tðku að
vinda bráðan bug að því að efla flota sinn, til þess að vera viðbúnir hvað
sem í skærist.
Yfir höfuð er það eptirtektavert, hve vel Rftssar hafa komið ár sinni
fyrir borð þetta síðasta ár; en hvergi er það jafn-raunalegt og í
Armeníumálinu. í siðasta Skírni var með fám orðum miunzt á grimmd-
arverk Tyrkja í Armeníu og þá von, sem menn hefðu um það haft að stór-