Skírnir - 01.01.1898, Blaðsíða 53

Rúsland.
53
mundu duga. Höf. bendir meðal annars á, að það mætti útilykja slíka
þjðð frá pðstsambandi við umheiminn og eins úr ritsíma-sambandi, banna
alla verzluu og samgöngur við hana o. s. frv. — í stuttu máli „boycotta11
hana til hlýðni1.
— 1 þetta Binn má ekki sleppa svo að tala um Rúsland, að eigi sé
minst á Finnland. Finnar eru mongðlskir að kyni og hafa bygt Finnland
siðan sögur hófust og löngu þar á undan. Finnar þðttu fjölkunnugir til
forna, sem fornsögur vorar votta, en á 13. öld kristnaði þá Eirikur inn
helgi Játvarðarson Svíakonungur. Birgir jarl herjaði þar um 1240 og
gerði Finna skattskylda Svíum. Frá 1323 að minsta kosti má telja að
Finnland hafi verið lýðskylt Svíakonungum og stðð svo fram til 1809, er
Rúsar unnu landið herBkildi2. Rúsar fóru þá vel með valdi sínu, alls
ólíkt þvi sem þeir hafa gert á Póllandi, og létu Finna halda stjórnarskrá
sinni og fornum landsréttindum; höfðu þeir stjðrn sína út af fyrir sig,
og vóru miklu frjálsari en Rúsar; hafa þeirþing fjórskift og stjórnarráð,
en landið er kallað stórhertogadæmi og býr við stjórnarskrá sína frá 1772
og 1789.
Sú saga er sögð af Alexander III., að hann var á ferð eitt sinn í
Finnlandi og reit bréf heim (til Rúslands), lét á það rúBneskt frímorki
og sendi það á pósthús. En Finnland hafði póststjórn og frímerki fyrir
sig, og rúsnesk frímerki eru þar jafnógild á bréf, sem þar eru á pósthús
látin, eins og t. d. dönsk frímerki eru á bréf, sem látið er á pósthús á
íslandi. Slík bréf eru skoðuð sem ófrímerkt væru með öllu, en í Finn-
landi eru ófrímerkt bréf alls ekki flutt með póstum. Svona fór með bréf
keisarans. Það var ekki flutt. Hann varð þess vís síðar, að bréf hans
hafði ekki til skila komið, og er hann fór að grenslast eftir, hvernig á
því stæði, þá fékk hann að vita, að rúsnesk frímerki gilda ekki í Finn-
landi. Það hafði hann aldrei vitað fyrri, eða þá ekki hugleitt. Hann
varð gramur yfir vanskilunum á bréfi sínu (sem alveg vóru lögum sam-
kvæm), og leiddi það mjög í hug sér, hve afleitt það væri, að ekki skyldu
ein pöstlög gilda um alt sitt ríki. Stjórnarblöðin fóru að tala um, hve
') Þetta orð (að „boycotta") er haft 1 öllum milum nú. Það er af þvl dregið,
að við jarðeiganda þann á írlandi, fer Boycott hét, var fyrst beitt jiessari aðferð, að
enginn vann handtal: fyrir hann né skifti við hann. Hefir aðferðin og orðið slðan
breiðst út um heim allan frá írlandi.
!) Það er um vörn Finna 1 þeim ðfriði að Runeberg hefir orkt in frægu lcvæði
sin: „Fanrik Stáls Sagner0.