Skírnir - 01.01.1898, Blaðsíða 6

6
Samgöngumál.
sveitum og taldi best að leggja símann að austurlandi í sjð, en síðan á
landi til Eeikjavíkur. Æfingaskipið danska átti að ransaka botn og dípi
í Eirarbakkaflóanum og landtöku i Þorlákshöfn og þar í nágrenninu og
eins á Austfjörðum. Ekki er skirsla þess enn þá kunn orðin, en líklegt
er, að hún sé samhljðða áliti Hansons, því að hann kvaðst hafa átt tal
við skipstjðra þar eistra og hefði þeim virst á einn veg báðum.
Enn skal þess getið, að Otto Wathne, sem lengi hafði haldið uppi
skipaferðum milli Noregs og Austfjarða, fékk þetta ár nokkurn stirk af
Noregs hálfu til að halda áfram þessum siglingum.
Hagur landsmanna. Prá niári og alt til marsmánaðarloka voru
miklar fannkomur og umhleipingar. Var þá haglaust milli fjals og fjöru
um alt suðurland og vesturland og norðurland vestanvert, en i Eiafirði
og Þingeiarþingi og Múlaþingum var gðð veðurátta, því að illviðra af
suðrí gætir þar minna. Svo mikil var fannkoman um suðurland, að elstu
menn muna ekki aðra meiri. Þegar komið var fram í lok marsmánaðar,
gerði hlákur, en úr pálmadegi gerði aftur norðanveður með frosti. Gjafa-
tími var víða feikilega langur og lá við heiþroti og felli, en varð þð eigi úr
svo teljandi sé í maímánuði viðraði allvel og nál kom í jörð. En önd-
verðan júní var þurkur og norðanveður, en brá síðan til rigninga, og
hélst fram ifir ‘AO. júlí. Grasvögstur varð í meðallagi, en töður manna
skemdust víða. Pirstu dagana í ágúst var þurt, en síðan vætur og 6-
þurkar til sláttnloka. Sunnanlands og vestan hröktust mjög hei firir
bændum, en minna norðanlands;] og í Þingeiarþingi og Múiasíslum varð
nítingin góð, því að þar voru meiri þurviðri um sumarið. Ifir höfuð að
tala varð heiskapur í meðallagi, þótt víðasthvar viðraði illa um sláttinn.
Nokkru eftir réttirnar kom góðviðrakafli, en ekki var hann langur. Eftir
það tðku við umhleipingar og fannfergi og stóð svo til níárs. Þ6 var
góð tíð austanlands. 1 desembermánuði gerði afspirnurok vestanlands og
urðu nokkrar skemdir af.
Piskiafli var heldur tregur víða um land á opnum bátum. Þó aflað-
ist nokkuð í ímsum veiðistöðum tíma og tíma. Á Pagsaflóa varð fiskvart
i mars og sunnanfjals var þá nógur fiskur. Eu gæftir voru mjög illar
og var svo mikil fiskmetisþurð í Eeikjavík, að málþorskur og jafnvel
minni fiskur kostaði krónu, þegar first kom fiskur á land. Þá var gufu-
báturinn Oddur, sendur til fiskiveiða og var það nílunda. En ekki þótti
það borga sig, þótt svona dírt væri selt. Afli var iflr höfuð litill á opna